Vettel-Leclerc:«Βίοι αντίθετοι» και η Ferrari των πολλών.. δηλώσεων

Σαν ένα αόρατο χέρι να με σταμάτησε από το να «κλικάρω» δις το εικονίδιο του Word και να ξεκινήσω να γράφω. Μπορεί να ήταν και απλά η βαρεμάρα μου. Ομολογουμένως, καθυστέρησα να δέσω το θέμα στο μυαλό μου, και όσο χρονοτριβούσα τόσο τα κόκκινα φώτα στο Spielberg της Αυστρίας αυξάνονταν πρώτου σβήσουν για να ξεκινήσει ο εναρκτήριος αγώνας της σεζόν. Και τι αγώνας. Ποιο ήταν το μισοτελειωμένο -στο μυαλό μου- θέμα θα αναρωτιέστε όμως. Το «τι πρόσωπο θα έδειχνε φέτος ο Vettel». Το «τι ψυχή θα παρέδιδε». Είχα σκεφτεί κάποια σημεία κλειδιά που θα έδιναν στο κείμενο μια θετική εικόνα, μακριά από τις κριτικές που ασκούνται κατά καιρούς στον Γερμανό ύστερα από τις τελευταίες του σεζόν με την Ferrari.

Η σεζόν που θα έγραφα πως μπορεί να κάνει ο Sebastian Vettel

Θα έγραφα πως φέτος ο Vettel μπορεί να μας διαψεύσει όλους. Το μονοθέσιο φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού πως απέχει αρκετά τόσο από προηγούμενες επιτυχίες, όσο και από τον ανταγωνισμό, βλ. Γερμανία μεριά. ( Racing Point είσαι εδώ; ). Άρα, ο Γερμανός, του οποίου τα λάθη έχω θεωρήσει ως αποτέλεσμα της πίεσης και της δίψας για επιτυχίες με το σηκωμένο αλογάκι στο στήθος, φέτος δεν θα είχε ένα μονοθέσιο για νίκες. Άρα, ποια πίεση;

Ακόμη, θα αναφερόμουν στο συμβόλαιο που πλέον δεν έχει και το πως αυτό τον κάνει επιτέλους «ελεύθερο». Δεν χρειάζεται να αποδείξει κάτι, δεν χρειάζεται να κερδίσει την θέση του στην ομάδα για το 2021. Τρέχει για τελευταία φορά με την Ιταλική ομάδα, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς συμβόλαιο, χωρίς καν νικητήριο μονοθέσιο. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά ώστε να διαγράψει τελείως τις 2 -έστω- τελευταίους του σεζόν, και να τρέξει σαν τον Sebastian Vettel που σάρωσε στην Red Bull και χάρισε κάποιες πολύ ωραίες νίκες στην Ferrari;

Η δύσκολη κατάσταση εντός των τοιχίων της Ιταλικής ομάδας και ο παράγοντας ψυχολογία

Αρκετά πράγματα, από ότι φαίνεται. Το κλίμα στην ομάδα δεν είναι καλό, και αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Από την στιγμή που ανακοινώθηκε τόσο νωρίς το ότι ο Carlos Sainz θα πλαισιώσει τον Charles Leclerc το 2021, ο Γερμανός απλώς βρέθηκε σε μια σεζόν διαδικαστικού χαρακτήρα. Και μάλιστα, από την έναρξη της. Σίγουρα ρόλο έπαιξε και ο άτσαλος τρόπος χειρισμού της κατάστασης. Ο Vettel δεν γνώριζε πως η Ferrari δεν τον θέλει. Και δεν έλαβε καν προσφορά. Μονάχα το τηλεφώνημα για να ξέρει πως από του χρόνου δεν θα βρίσκεται εκεί.

Ο 4κις πρωταθλητής ήδη δεν είχε την καλύτερη των ψυχολογιών, και από ότι φαίνεται μοιάζει δύσκολο να «γυρίσει το παιχνίδι». Είχα την ελπίδα, και αυτό θα έγραφα, πως χωρίς μονοθέσιο νικητή και χωρίς πίεση από την ομάδα για απόδοση, ίσως να μπορούσε να αποδώσει αυτό που ξέρει, όπως το ξέρει.

Εντάξει, ένας αγώνας δεν μπορεί να μιλήσει για όλο το 2020. Αλλά στον πρώτο αγώνα εκ των δύο της Αυστρίας, ο Γερμανός έκανε ένα -ακόμη- λάθος, από τα γνωστά του πλέον. Τετ α κε, στο βάθος του grid, με μονοθέσιο όμως που οριακά μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό των Racing Point. Οπότε και, τερμάτισε 10ος. Τις προηγούμενες χρονιές θα βρισκόταν άνετα μέχρι και την 5η θέση.

Η αντίθετη πορεία του έτερου οδηγού της Ferrari

Στον αντίποδα, ο Charles Leclerc, σίγουρα με ένα βάρος παραπάνω, αφού στους ώμους του 22χρονου θα στηριχθεί -κυρίως- η ιστορική Ιταλική ομάδα, τερμάτισε 2ος. Πως; Πολύ απλά, δεν πήρε ρίσκα, δεν μπλέχτηκε σε κοκορομαχίες, έμεινε κοντά στους αντιπάλους του και με μια συνάρτηση αναξιοπιστίας, ποινών και δύο εντυπωσιακών προσπεράσεων, βρέθηκε με 18 ποντάκια στην τσέπη. Σημειωτέων, ο Vettel πριν το λάθος του, ήταν μόλις ένα μονοθέσιο πίσω από τον Μονεγάσκο. Που θα μπορούσε να τερματίσει..;

Ίσως και να ήταν η κακή η στιγμή για τον Γερμανό. Μπορεί η Ιταλική ομάδα να του είπε arrivederci, αλλά από το βάθος, ακούγονται κάτι Γαλλικές σειρήνες..και έτσι (Φημολογείται πως ο Alonso θα υπογράψει συμβόλαιο με την Renault), πρέπει να συνεχίσει να πουλάει τον εαυτό του, να τον διαφημίζει. ώστε αν υπάρξει κάποια ανοικτή θέση του χρόνου, να έχει δυνατό “βιογραφικό”. Διαφορετική αυτή η πίεση από εκείνη του να υπογράψει ξανά με την ίδια ομάδα.

Πάντως, αν είχα ξεκινήσει το άρθρο μου κάποιες μέρες πριν, σήμερα τώρα θα με έλουζε κρύος ιδρώτας μετά την απόδοση του…

Η Ferrari και το κυνήγι των δηλώσεων

Στα γενικότερα, νομίζω πως η επικοινωνιακή γραμμή της Ferrari είναι λάθος. Mattia, φαινόταν ακόμη και από τις χειμερινές δοκιμές πως το μονοθέσιο δεν είναι στο επίπεδο της Mercedes και της Red Bull. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο να το δηλώνεις κιόλας λίγο πριν τον αγώνα. Γιατί; Για να μην κάτσει βαρύ στους οπαδούς το 7-11 των κατατακτήριων;
«Είμαστε 99% σίγουροι πως θα δυσκολευτούμε στην Αυστρία», «θα είναι μια δύσκολη χρονιά για εμάς», «έχουμε κάνει λάθος στην αεροδυναμική προσέγγιση του μονοθέσιου», «δεν θα έχουμε αναβαθμίσεις πριν την Ουγγαρία» και τόσα ακόμη όλον αυτόν τον καιρό. Που αποσκοπεί όλη αυτή η ενημέρωση;

Μου βγάζει μια ηττοπάθεια, μια λύπηση, και φυσικά μια οργή, όχι σαν οπαδός της Ferrari, αλλά σαν οπαδός του αθλήματος. Η Ferrari ακόμη και στις δυσκολότερες στιγμές πρέπει να βγάζει μια περηφάνια, που με αυτές τις συνεχόμενες δηλώσεις, την χάνει. Το αλογάκι στέκει πάντα όρθιο, ακόμη και στις δυσκολότερες στιγμές. Θυμάμαι την πρόσφατη εποχή του Arrivabene, όπου η Ferrari προσπαθούσε να σηκώσει κεφάλι μετά την τραγική σεζόν του 2014.Σιγή ιχθύος. Ελάχιστες δηλώσεις, πολλή δουλειά. Αυτό άρμοζε και αρμόζει σε μια ομάδα σαν την Ferrari. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όπως λέει και ο σοφός λαός μας.

Η χρονιά θα είναι δύσκολη και έχει ήδη φανεί. Όμως, μην ρίχνεις και τις προσδοκίες στα πατώματα ώστε αν έρθει ένα καλύτερο αποτέλεσμα να ωραιοποιείται η κατάσταση.
Θυμάμαι και κάτι αντίστοιχες περσινές δηλώσεις πριν την Σιγκαπούρη. Τουλάχιστον εκεί, από ότι φαίνεται κορόιδευαν, αφού έκαναν το 1-2 σε κατατακτήριες και αγώνα. Φέτος όμως δεν κοροϊδεύουν, μας σερβίρουν την πραγματικότητα ωμή, λες και δεν έχουμε μάτια να την δούμε και από μόνοι μας..