Στις αρχές της νέας χιλιετίας, η αντιπαλότητα ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Άρσεναλ μας χάρισε την περίφημη μάχη του μπουφέ.

“Η αντιπαλότητα ανάμεσα στην Γιουνάιτεντ και την Άρσεναλ δεν έχει να κάνει μόνο με την κατάκτηση των τίτλων. Είναι ένα στολίδι για το παιχνίδι του ποδοσφαίρου”. Με αυτόν τον τρόπο προλόγισε το ντέρμπι ανάμεσα στις 2 ομάδες ο δημοσιογράφος, Πολ Γουίλσον, στις 24 Οκτώβρη του 2004. Μπορεί σήμερα οι δύο σύλλογοι να βιώνουν τα πέτρινα τους χρόνια αλλά στο τελείωμα της προηγούμενης χιλιετίας και στο ξεκίνημα της νέας “μεσουρανούσαν”. Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ διεκδικούσαν κάθε μεγάλο τρόπαιο εκείνης της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από το 1998 μέχρι το 2004, “κανονιέρηδες” (3) και “κόκκινοι διάβολοι (4) μοιράστηκαν τα 7 πρωταθλήματα. Επίσης 3 Kύπελλα Αγγλίας κατέκτησε η ομάδα του Βενγκέρ και 2 η αντίστοιχη του Φέργκιουσον.

Η αντιπαλότητά τους εκτόξευσε την εμπορικότητα της Πρέμιερ Λιγκ ενώ τα μίντια τη “ξεζούμισαν” μέχρι το μεδούλι. H παρακάτω πρόταση του μέσου της Μάντσεστερ, Ρόι Κιν, σε συνέντευξή του στην Independent, συνοψίζει τέλεια τα συναισθήματα που έτρεφε η μία ομάδα για την άλλη: “Μόνο μία λέξη μου ερχόταν στο μυαλό όταν πήγαινα για μάχη με αντίπαλο την Άρσεναλ. Μίσος είναι η λέξη”. Αυτή η αντιπαλότητα έφτασε στο απόγειό της στις 24 Οκτώβρη του 2004. Η Άρσεναλ προερχόταν από το αήττητο πρωτάθλημα. Ταξιδεύοντας στο “Ολντ Τράφορντ” χρειαζόταν μία ακόμη νίκη για φτάσει το σερί της στα 50 παιχνίδια. Τελικά, ο αγώνας που ακολούθησε μνημονεύεται μέχρι και σήμερα ως η “μάχη του μπουφέ”.

Στο μυαλό των παικτών της Γιουνάιτεντ το σκηνικό ήταν τέλεια στημένο. Ήταν μία άψογη ευκαιρία να χαλάσουν το πάρτι των μεγάλων τους αντιπάλων. Ο Γουέιν Ρούνει το είχε διατυπώσει ως εξής: “Όλη την εβδομάδα φαντάζονταν πόσο ωραία θα ήταν να αυξήσουν το αήττητο στα 50 σερί παιχνίδια στο Ολντ Τράφορντ. Μας ξεσήκωσαν. Δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσουμε να συμβεί. Όχι στο σπίτι μας”.

Η κλιμάκωση της αντιπαλότητας

Πριν τη “μάχη του μπουφέ” είχε προηγηθεί μία άλλη μάχη. Αυτή του “Όλντ Τράφορντ. Στις 21 Σεπτέμβρη του 2003 η Άρσεναλ “απέδρασε” με ένα πολύτιμο βαθμό μετά την λευκή ισοπαλία. Τα όσα εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια του αγώνα τον κατέστησαν άκρως “χορταστικό” παρά την απουσία των τερμάτων. Η αναμέτρηση χαρακτηρίστηκε από τα σκληρά φάουλ για κάθε μεριά. 13 από πλευράς Γιουνάιτεντ και 18 από την Άρσεναλ. 4 κίτρινες κάρτες για κάθε ομάδα και μία κόκκινη βγήκαν από την τσέπη του Στιβ Μπένετ. Στο 80ο λεπτό, οι αριθμητικές ισορροπίες διαταράχθηκαν. Ο Πατρίκ Βιεϊρά μετά από μια εναέρια μονομαχία με τον Φαν Νιστερλόι επιχείρησε να τον κλοτσήσει εκτός φάσης και ενώ ήταν πεσμένος. Ο Ολλανδός τον απέφυγε αλλά μετά την αναμέτρηση κατηγορήθηκε από τον Βενγκέρ ότι έκανε τη φάση να φανεί σοβαρότερη από ότι ήταν.

Με 10 παίκτες η Άρσεναλ υπερασπιζόταν το βαθμό της μέχρι το τελευταίο λεπτό. Τότε, ο διαιτητής καταλόγισε πέναλτι εις βάρος του Μάρτιν Κιουν, θεωρώντας ότι ανέτρεψε τον Φαν Νιστερλόι. Ο Ολλανδός ανέλαβε το χτύπημα. Ο Γιενς Λέμαν τον αποσυντόνισε με τις κινήσεις του πριν την εκτέλεση, με αποτέλεσμα το χτύπημα να σταματήσει στο οριζόντιο δοκάρι. Δευτερόλεπτα αργότερα ακούστηκε το τελευταίο σφύριγμα. Ακολούθησε ένα άνευ προηγουμένου μπούλινγκ στον Φαν Νιστερλόι. Ο Μάρτιν Κιουν άρχισε να πηδάει μπροστά του, ο Λορέν να τον σπρώχνει και οι Κόουλ και Πάρλουρ να του επιτίθενται φραστικά. Η σύρραξη ανάμεσα στους παίκτες των 2 ομάδων ήταν αναπόφευκτη. 4 παίκτες της Άρσεναλ και 2 της Γιουνάιτεντ τιμωρήθηκαν είτε με απαγόρευση συμμετοχής από 1-4 παιχνίδια είτε με χρηματικό πρόστιμο. Ας σημειωθεί ότι στην βιογραφία του ο Βιειρά χαρακτήρισε κλέφτη και δειλό τον Ολλανδό φορ.

Το παιχνίδι

Στις 24 Οκτώβρη του 2004 η Άρσεναλ πήγε στο “Ολντ Τράφορντ όντας στην κορυφή της βαθμολογίας, 2 πόντους μπροστά από τη Τσέλσι. Από την άλλη πλευρά, για τη Γιουνάιτεντ στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν διακυβευόταν μόνο το γόητρο της ομάδας αλλά υπήρχε και βαθμολογικό κίνητρο. Οι “κόκκινοι διάβολοι” είχαν πραγματοποιήσει πολύ άσχημη εκκίνηση στην Πρέμιερ Λιγκ, όντας 11 βαθμούς μακριά από την κορυφή. Παραμονές του αγώνα, ο Φέργκιουσον φανέρωσε με τις δηλώσεις του ότι δεν είχε ξεχάσει όσα εκτυλίχτηκαν σχεδόν ένα χρόνο πριν: “Τα όσα έκαναν οι παίκτες της Άρσεναλ εκείνη τη μέρα είναι το χειρότερο που έχω αντικρίσει σε αυτό το άθλημα. Δεν απορώ που ήταν ευχαριστημένοι με τις ποινές που τους επιβλήθηκαν”.

Οι “κανονιέρηδες” πήραν την πρωτοβουλία στο ξεκίνημα του αγώνα. Η ταχύτητα και η τεχνική τους, τούς χάρισε την πρώτη καλή ευκαιρία με τον Κάρολ να αποκρούσει το πλασέ του Ανρί. Η Γιουνάιτεντ ήταν αποφασισμένη “χτυπήσει” το παιχνίδι στη δύναμη. Η πρώτη αμφιλεγόμενη απόφαση ήρθε όταν δε τιμωρήθηκε ο Φέρντιναντ για άτσαλο μαρκάρισμα πάνω στον Λιούνγκμπεργκ, που βρισκόταν σε επικίνδυνη θέση για γκολ. Τα αδέρφια Νέβιλ έκαναν δύσκολη τη ζωή του Ρέγιες ο οποίος θυμάται: “Σε όλη μου την ποδοσφαιρική ζωή, ποτέ δε δέχτηκα τόσα χτυπήματα όσα δέχτηκα στο Μάντσεστερ. Ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι της ζωής μου”.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Φαν Νιστερλόι δεν αντίκρισε ούτε κάρτα, όταν βρήκε με τη “σχάρα” τον Άσλεϊ Κόουλ. Στο 73ο λεπτό, η Μάντσεστερ κέρδισε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι με τον Ρούνεϊ. Η στιγμή της εκδίκησης είχε φτάσει. Ο Ολλανδός ανέλαβε το χτύπημα και έβγαλε μία κραυγή, που αντανακλούσε την ένταση της στιγμής κατά τους πανηγυρισμούς του. Στο 90ο λεπτό, ο Ρούνεϊ “κλείδωσε” τη νίκη της ομάδας του με κοντινό πλασέ. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτα δημοσιεύματα οι “κανονιέρηδες” φορούσαν μπλουζάκια με το νούμερο 50 κάτω από τη φανέλα, τα οποία δε μπόρεσαν ποτέ να αποκαλύψουν.

“Pizzagate”

Η αναμέτρηση είχε λήξει εντός των τεσσάρων γραμμών αλλά η ένταση βρισκόταν στα ύψη. Οι παίκτες των 2 ομάδων δεν άλλαξαν μπλούζες ως είθισται ενώ ο Κάμπελ αρνήθηκε να δώσει το χέρι του στον Ρούνεϊ. Mε τους παίκτες να παίρνουν την άγουσα για τα αποδυτήρια ακολούθησε σύρραξη στο πολύ στενό τούνελ που οδηγούσε σε αυτά. Οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για έντονα σπρωξίματα και τραβήγματα. Τη σύρραξη ξεκίνησε ο Βενγκέρ όταν απευθύνθηκε στο Φαν Νιστερλόι όντας εμφανώς δυσαρεστημένος με την αντιαθλητική κίνηση του Ολλανδού στον Κόουλ. Ο Φαν Νιστερλόι έσπευσε στα αποδυτήρια και ενημέρωσε τον Φέργκιουσον για το συμβάν. Ο Σκωτσέζος διηγείται τα γεγονότα ως εξής “Αμέσως έτρεξα έξω και βρήκα τον Αρσέν. Του είπα να αφήσει ήσυχους τους παίκτες μου. Ήταν έξω φρενών λόγω της ήττας. Γι αυτό ήταν τόσο εριστικός. Του είπα να προσέχει τους παίκτες του. Ήταν έξαλλος και είχε σφίξει τις γροθιές του. Είχα τον έλεγχο, όμως”.

Τότε, ένα μικρόσωμος Ισπανός μέσος που αργότερα θα κατακτούσε τις καρδιές του κοινού της Άρσεναλ βγήκε από τα αποδυτήρια. Ο 17χρονος Σεσκ Φάμπρεγκας έτρωγε ένα κομμάτι πίτσας την ώρα που έβλεπε ένα τσούρμο μεγαλόσωμων ποδοσφαιριστών να έρχονται σε στενή επαφή. Τότε προέβη σε μία παράτολμη πράξη.

Ο ίδιος θυμάται το περιστατικό ως εξής: “Δεν είχα αγωνιστεί και όντας πεινασμένος πήγα πρώτος στα αποδυτήρια που μας περίμεναν πίτσες ως ένδειξη φιλοξενίας από τους γηπεδούχους. Άκουσα φωνές και είδα τα μεγάλα παιδιά να μαλώνουν. Δε γνώριζα τι να κάνω όντας τόσο μικροκαμωμένος. Βλέποντας τη πλευρά της Γιουνάιτεντ να έχει μαζευτεί σε ένα μέρος απλά πέταξα το κομμάτι της πίτσας που κρατούσα προς εκείνη τη μεριά. Αργότερα, έμαθα ότι κατέληξε στο πρόσωπο του κ. Φέργκιουσον. Ήδη απολογήθηκα δημόσια και θα το κάνω ξανά. Δεν υπήρχε κάποια πρόθεση. Ήμουν νέος τότε και απλά συνέβη”. 

Ο απόηχος

Το πέταγμα της πίτσας έβαλε τέλος στη σύρραξη, καθώς σόκαρε τους πάντες. Ο Άσλει Kόουλ θυμάται: “Νόμιζα ότι ο Φέργκιουσον θα εκραγεί. Αντί για αυτό κατευθύνθηκε προς τα αποδυτήρια, μουγκρίζοντας, βρίζοντας και ρίχνοντας κατάρες. Όλοι επιστρέψαμε στα αποδυτήρια ξεσπώντας σε γέλια”. Ο Φέργκιουσον, μάλιστα, αναγκάστηκε να αλλάξει στολή για να εμφανιστεί στη συνέντευξη τύπου. Για πολλά χρόνια η ταυτότητα του δράστη ήταν άγνωστη, με ορισμένους να υποπτεύονται τον Άσλεϊ Κόουλ. Στην βιογραφία του ο Σκωτσέζος περιγράφει: “Λένε ότι το έκανε ο Φάμπρεγκας αλλά μέχρι και σήμερα δε γνωρίζω το δράστη”. Το 2017, όμως, στην εκπομπή του Τζέιμς Κορντέν, League of their own, ο Σεσκ Φάμπρεγκας, ομολόγησε την ενοχή του.

Μακροπρόθεσμα η συγκεκριμένη ήττα είχε μόνο έναν νικητή. Την Τσέλσι. Μόλις είχε ξεκινήσει η εποχή του Μουρίνιο. Στο τέλος της σεζόν, οι “μπλε” πανηγύριζαν το πρωτάθλημα, με την Άρσεναλ και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να τερματίζουν στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Η συγκεκριμένη αντιπαλότητα προκάλεσε τεράστια φθορά στις 2 ομάδες. Η ένταση των μεταξύ τους μονομαχιών έφτασε στο αποκορύφωμά της με τη μάχη του μπουφέ. Ας σημειωθεί ότι αρχικά είχε δημοσιευτεί πως πέρα από την πίτσα είχαν πεταχτεί και άλλα φαγητά ανάμεσα στις δύο πλευρές, όπως σάντουιτς και σούπες. Εξού και “βαπτίστηκε” από τα μίντια ως η “μάχη του μπουφέ”.

Το βέβαιο είναι ότι η Άρσεναλ δεν “επούλωσε” ποτέ μέχρι και σήμερα τις πληγές που τις άφησε εκείνη η αντιπαλότητα. Ο ίδιος ο Σερ Άλεξ μετά την απόσυρσή του από την προπονητική υποστήριξε ότι η μάχη του μπουφέ αποτέλεσε ορόσημο για την καριέρα του Βενγκέρ, καθώς τον αποπροσανατόλισε. Παράλληλα, έβαλε στον πάγο για αρκετά χρόνια τη σχέση του με τον Φέργκιουσον. “Χρειάστηκε να φτάσουμε στο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2009 ανάμεσα στις δύο ομάδες για να επουλωθεί η πληγή. Τότε, ο Βενγκέρ μας κάλεσε στο δωμάτιο και μας συνεχάρη” ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σερ Άλεξ.