Ζακς Βιλνέβ: Το δραματικό ντεμπούτο του στην F1 (pics+vids)
Διαβάστε πώς ο Ζακς Βιλνέβ προσπάθησε με το... καλημέρα να νικήσει στο πρώτο GP της Αυστραλίας της σεζόν του 1997.
Η F1, το WRC, το Moto GP και γενικά τα μηχανοκίνητα, τέτοια περίοδο θα είχαν κανονικά ανάψει τις μηχανές τους και θα δίνανε μάχες στις πίστες. Φέτος όμως η πανδημία του κορονοιού… τους κράτησε στα pits .Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο στον Ζακ Βιλνέβ, έναν οδηγό που έφερε… τα πάνω-κάτω με το ντεμπούτο του, στο μαγικό κόσμο της F1.
Το αγωνιστικό τριήμερο στην Αυστραλία που πάντα παραδοσιακά έκανε το ποδαρικό στο πρωτάθλημα, αναβλήθηκε τελευταία στιγμή. Αυτό συνέβη γιατί ένα μέλος της McLaren βρέθηκε θετικό στον κορονοιό, μια βραδιά πριν ξεκινήσει το αγωνιστικό τριήμερο.
Αφού δεν έχουμε αγωνιστική δράση καιρός να θυμηθούμε κάποιες αγαπημένες στιγμές της Formula 1.
Το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει όπως λέει και ο σοφός λαός. Η φράση επαληθεύεται πλήρως και στην περίπτωση του Ζακς Βιλνέβ. Με πατέρα και θείο, οδηγούς αγώνων, ήταν αναπόφευκτο ότι ο Καναδός θα ακολουθήσει τα βήματα τους. Ο πατέρας του, Ζιλ, οδήγησε για την Φερράρι και την ΜακΛάρεν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 κυρίως, ενώ βρέθηκε μια ανάσα από την πρωτιά στο πρωτάθλημα του 1979. H “ιδιοφυΐα στον έλεγχο του αυτοκινήτου” όπως ονομάστηκε, είχε δώσει με αντίπαλο τον Ρενέ Αρνού της Ρενό μία από τις πιο μεγάλες αξιομνημόνευτες μάχες στην Formula 1, στο Ντιζόν της Γαλλίας. Δυστυχώς σκοτώθηκε στο Βελγικό Grand Prix του 1982 με τον Ζακς Βιλνέβ να είναι μόλις έντεκα χρονών.
Το 1984, ο Βιλνέβ ρώτησε την μητέρα του αν θα τον άφηνε να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η μητέρα του, Ζοάν, του υποσχέθηκε ότι θα τον άφηνε να κάνει καρτ, μόνο αν έπαιρνε καλούς βαθμούς στα μαθήματα. Ο Βιλνέβ πείσμωσε και έβαλε τα δυνατά του στο σχολείο, παίρνοντας εξαιρετικούς βαθμούς ακόμη και στα μαθηματικά. Για αυτόν τον λόγο έτρεξε την επόμενη χρονιά στα καρτ.
Ο Ζακς Βιλνέβ εισήχθη στον μαγικό κόσμο της F1, το 1996. Μέσα σε μια δεκαετία έτρεξε 163 αγώνες. Αναδείχθηκε νικητής 11 φορές και μάζεψε στην καριέρα του συνολικά 235 πόντους. Το ξεκίνημα του στην Williams Renault ήταν απίθανο αφού το 1996 έλαβε την δεύτερη θέση στην βαθμολογία των οδηγών, ενώ το 1997 κατέκτησε το πρωτάθλημα. Μόνο από την ανάγνωση των ονομάτων, των αντιπάλων,Σουμάχερ, Φρεντζέν και Ντέιβιντ Κούλθαρτ μπορούμε να καταλάβουμε το σπουδαίο κατόρθωμα του.
Η συνέχεια του Βιλνέβ στην F1, δεν ήταν ανάλογη των πρώτων χρόνων. Δεν μπόρεσε να διακριθεί σε καμία από τις BAR, Renault, Sauber και BMW Sauber, που αγωνίστηκε μετά την Williams. Αυτό βέβαια δεν υποβαθμίζει σε καμία περίπτωση την αξία του ως οδηγό αγώνων. Μην ξεχνάμε πως το 1995 είχε κατακτήσει το Indianapolis 500. Ενώ είχε συμμετοχή σε IndyCar Series, ChampCar,NASCAR, Formula E και 24 Ώρες Λε Μαν.
Η σημερινή ιστορία μας τοποθετείται χρονικά στο 1996 και στο πρώτο αγώνα του Βιλνέβ στην F1. Στο Albert Park της Μελβούρνης, ο 24χρονος τότε Καναδός πιλότος έκανε το ντεμπούτο του στην Formula 1. Αξίζει να σημειωθεί πως για πρώτη φορά είχαμε αγώνα back to back στην Αυστραλία. Αυτό βέβαια συνέβη γιατί από το 1985 μέχρι το 1995, η τελευταία κούρσα της σεζόν γινόταν στην Αδελαίδα. Αλλά από το 1996 μεταφέρθηκε στην Μελβούρνη και κάνει παραδοσιακά το ποδαρικό στην σεζόν από τότε στην Formula 1.
Το 1996 ο Βιλνέβ αντικατέστησε τον Ντέιβιντ Κούλθαρτ στην Williams-Renault, ενώ ο team-mate του Ντέιμον Χίλ ήταν ο κύριος ανταγωνιστής του Σουμάχερ για την μάχη του τίτλου στους οδηγούς . Ο Καναδός οδηγός κατάφερε να συστήσει τον εαυτό του στην F1 με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πήρε την pole position στο πρώτο αγώνα της καριέρας του, στην Μελβούρνη, με διαφορά 0.138 από τον team-mate του και μετέπειτα πρωταθλητή Ντέιμον Χιλ.
Η FW18 της Williams-Renault ήταν το πιο γρήγορο μονοθέσιο της σεζόν κατά ομολογία των ειδικών, με την F310 της Ferrari των Σουμάχερ και Ίρβιν, να την κοντράρει στα ίσα. Στο θέμα των ελαστικών δεν υπήρχε διαφοροποίηση, αφού είχε συμφωνηθεί όλα τα μονοθέσια να προμηθεύονται από την Goodyear .
Μπορεί με αυτά που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να μας φαίνεται περίεργο, αλλά ήταν σύνηθες τότε η Williams-Renault να κάνει το 1-2 τόσο στα προκριματικά όσο και στους αγώνες.
Με την εκκίνηση του αγώνα, οι δύο Ferrari, προσπέρασαν τον Ντέιμον Χιλ, ρίχνοντας τον στην τέταρτη θέση. Τρεις στροφές μετά την εκκίνηση εμφανίστηκε η κόκκινη σημαία. Ο λόγος ήταν το δραματικό ατύχημα του βετεράνου πιλότου της Jordan-Peugeot, Martin Brundle. Παρόλο, το φοβερό ατύχημα που τον έβγαλε εκτός πίστας, με το μονοθέσιο να διαλύεται, ο οδηγός δεν έπαθε τίποτα. Το γνωστό περιοδικό Autocar είχε γράψει για αυτό το περιστατικό ότι ήταν : ” Η καλύτερη διαφήμιση ότι το μονοθέσιο της Jordan είναι πλήρως ασφαλές”.
Τι και αν ο Ντέιμον Χιλ πέρασε τον Καναδό πιλότο όταν βγήκε από τα pits στον πρώτο ανεφοδιασμό. Ο Βιλνέβ , με τόλμη κατάφερε πριν τελειώσει το Q1 να τον προσπεράσει. Με αυτόν τον τρόπο ξαναπήρε το προβάδισμα ο Καναδός μέχρι τον 34ο γύρο. Σε μια στιγμή ο πρωταθλητής του Indy 500 δεν υπολόγισε καλά την στροφή και βγήκε εκτός πίστας, όμως επανήλθε στον αγώνα σε κλάσματα δευτερολέπτων . Είχε χάσει όμως τον ρυθμό και την αγωνιστική του γραμμή, με αποτέλεσμα να τον προσπεράσει ο Βρετανός team-mate του.
Όπως παραδέχθηκε αργότερα ο Ζακς ήταν καθαρά αυτό δικό του οδηγικό λάθος, το οποίο έγινε στην κίνηση των μπροστά τροχών.
Η ικανότητα του Βιλνέβ να διορθώσει το λάθος και να επανέλθει σε κλάσματα δευτερολέπτου στην πίστα, είναι αξιοσημείωτη. Με αυτόν τον τρόπο ανέδειξε από τον πρώτο του αγώνα το μεγάλο ταλέντο, την ευστροφία και την συγκέντρωση του
Αν εξαιρέσουμε τον γύρο 34, ο Βιλνέβ σε καμία άλλη στιγμή δεν έκανε λάθος ή στραβοτιμονιά. Ο Χιλ ήταν τυχερός που νίκησε τον αγώνα λόγω αυτού του περιστατικού, όπως δήλωσαν οι ειδικοί της F1 . Ο Καναδός επίσης είχε την ατυχία, να δημιουργηθεί πρόβλημα στον κινητήρα της Williams του, 19 γύρους πριν την καρό σημαία. Η FW18 έβγαζε καπνούς και η πίεση του πετρελαίου εξασθενούσε γρήγορα. Αλλά με την μεγάλη διαφορά που είχε αποκτήσει από τον τρίτο, τον Ίρβιν της Ferrari , δεν κινδύνευσε να χάσει την δεύτερη θέση. Ο Σουμάχερ, για την ιστορία, εγκατέλειψε στον 32ο γύρο λόγω προβλημάτων στα φρένα.
Ο Χίλ δήλωσε ότι: ” Ο Ζακς έδειξε σήμερα ότι είναι ένας γνήσιος πιλότος. Ο αγώνας ήταν πραγματικό θρίλερ. Νιώθω ότι βρίσκομαι στην κορυφή του κόσμου αυτήν την στιγμή.
Με την σειρά του ο Βιλβέβ ανέφερε πως: ” Σίγουρα, στεναχωριέσαι όταν προηγείσαι στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και μετά αναγκαστικά πρέπει να πηγαίνεις πιο αργά. Διασκέδασα ολόκληρο τον αγώνα. Ήταν μια καλή ευκαιρία η Williams να δείξει τις ικανότητες της “.
Μπορεί ο Ντέιμον Χιλ να σήκωσε το τρόπαιο το 1996, όμως την επόμενη χρονιά το κατέκτησε ο Βιλνέβ. Ο Καναδός πιλότος αναδείχθηκε πρωταθλητής το 1997 νικώντας τον Σουμάχερ στα ίσα, με τον αγώνα της Χερέθ να κρίνει τον τίτλο.