To μέλλον της Άρσεναλ έχει μαλλί μπούκλα, φωνάζει αρκετά και τρέχει ακόμη περισσότερο. Και νεύρα. Ή πολύ απλά λέγεται Ματέο Γκεντουζί.

Ο Τζέιμς Ντιν έγινε “επαναστάτης χωρίς αιτία”. Στην Άρσεναλ υπάρχει εδώ και χρόνια η… αιτία. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς υπάρχουν πολλές αιτίες και παθογένειες για μία εξέγερση. Όμως κανείς δεν το έχει κάνει για την ώρα. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Μέχρι να βγει ο Ματέο Γκεντουζί μπροστά.

Ο πιτσιρικάς δεν βρίσκεται και πολύ καιρό στο Βόρειο Λονδίνο. Σκάρτα δύο χρόνια. Ε και; Κατάλαβε από νωρίς τι παίζει στο “Έμιρεϊτς”. Ξέρει τι πρέπει να κάνει από εδώ και πέρα για να βγάλει τόσο τον ίδιο όσο και την ομάδα με το κανόνι στο στήθος από τον… τοίχο, όπου βρίσκονται εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα με την πλάτη.

Ο Γάλλος χαφ είναι σε φάση εξέλιξης. Κάθε ματς είναι ένα μεγάλο ή μικρό μάθημα για εκείνον. Μετά από κάθε παιχνίδι σίγουρα έχει βγει καλύτερος και έχει μάθει από αυτό. Δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς ή να το γράψει κάποιος άλλος. Το μεγάλο ταλέντο από το Ποσί δείχνει τα διαπιστευτήριά του. Φανέλα τίγκα στον ιδρώτα, σορτσάκι γεμάτο λάσπες από τις μάχες στο χορτάρι και τα δυνατά τάκλιν. Φλέβα στο λαιμό που είναι έτοιμη να σπάσει από τις φωνές.

Σε μία ομάδα που απλά επιβιώνει ο Γκεντουζί δείχνει ότι (το) ζει. Και μάλιστα έντονα.

Αλητάμπουρας made in France!

Από τα πρώτα βήματα της καριέρας του έδειχνε ότι θα πήγαινε μπροστά. Ότι θα ξεχώριζε. Ναι μεν μπορεί να έφυγε… νύχτα από τις ακαδημίες της Παρί Σεν Ζερμέν, μετά από περίπου δέκα χρόνια εκεί (από το 2005 μέχρι και το 2014), αλλά αυτό ήταν για καλό. Στη Λοριάν το επίπεδο ήταν πιο χαμηλό.

Παρόλα αυτά είδε, έπαθε, έμαθε και τελικά κατάφερε να πάρει την πρώτη ευκαιρία στην αντρική ομάδα των “μπακαλιάρων” σχετικά άμεσα. Από το 2016 ήταν βασικό μέλος της 11αδας. Κάτι που τον βοήθησε να ωριμάσει και να “μεγαλώσει” ποδοσφαιρικά. Έτσι, η απόφαση να φύγει κακήν κακώς από τις ακαδημίες της Παρί μόνο κακό δεν του έκανε, όπως φαίνεται εκ των υστέρων. Το αντίθετο μάλιστα.

Στα… χωράφια της Γαλλίας έμαθε να κάνει τάκλιν με κλειστά τα μάτια. Να βάζει “χέρι” εκεί που πρέπει. Ακόμη και αν έπρεπε να τα “χώσει” σε παίκτες που ήταν πολλά χρόνια μεγαλύτεροι από εκείνον ή που είχαν πολλές περισσότερες παραστάσεις από δαύτον. Ο Γκεντουζί είχε και έχει την άγνοια του παιδιού. Αυτή τον βοήθησε αρκετά, ώστε να ξεχωρίσει και να μπει στη μεταγραφική λίστα του Ουνάι Έμερι με τον Ισπανό τεχνικό να επιμένει πώς και πώς για να πάρει αυτό τον… αλητάμπουρα από τη Λοριάν το καλοκαίρι του 2018.

Μία μεταγραφή που ποτέ κανείς δεν έμαθε πόσο κόστισε στην Άρσεναλ (φημολογείται ότι έφτασε τα επτά εκατομμύρια λίρες με διάφορα μπόνους). Μία κίνηση που μπορεί να αποδειχτεί… ματ μέσα στα επόμενα χρόνια.

Απόφοιτος της σχολής ή η μπάλα θα περάσει ή ο παίκτης ο Γκεντουζί!

Η κρίση (στην Άρσεναλ) γεννάει ευκαιρίες!

Ο Αρσέν Βενγκέρ όταν έφυγε τον Μάιο του 2018 από την Άρσεναλ μετά από δύο δεκαετίες φρόντισε πίσω του να αφήσει το στίγμα του. Ο Αλσατός έχει “πειράξει” το DNA των Λονδρέζων. Κοινώς ο έμπειρος τεχνικός έχει περάσει στο κλαμπ τη φιλοσοφία του ότι “πρέπει να αποκτήσω νωρίς και φτηνά παίκτες, ώστε να τους πουλήσω στη συνέχεια”.

Ο Γκεντουζί είναι η επιτομή αυτής της φράσης. Και αν δεν ήταν ο Έμερι δεν αποκλείεται να ήταν ο συμπατριώτης του που θα τον έφερνε στο “Έμιρεϊτς”. Το κακό για τον ίδιο τον πιτσιρικά είναι ότι δεν έχει δίπλα του παίκτες από τους οποίους μπορεί να πάρει και να μάθει πράγματα.

Δεν υπάρχει στα αποδυτήρια η ηγετική φυσιογνωμία. Όσο καλοί και αν είναι με την μπάλα στα πόδια τους οι Αλεξάντρ Λακαζέτ και Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ. Όσο τεχνίτης και αν είναι ο Μεσούτ Οζίλ. Όσο και αν… βαραίνει τον Γρανίτ Τζάκα το περιβραχιόνιο. Κανείς από τους παραπάνω (ακόμη και αν τους βάλει κάποιος όλους μαζί) δεν βγάζουν… μισό Τιερί Ανρί ή Πατρίκ Βιεϊρά.

Το μέλλον ανήκει στον Ματέο Γκεντουζί

Οι δύο “Ανίκητοι” θα ήταν οι καλύτεροι δάσκαλοι για τον Γκεντουζί. Ωστόσο, ακόμη και αυτό το κενό είναι καλό για τον 20χρονο μέσο. Ο Γάλλος μπορεί εύκολα και άμεσα να δείξει ότι εκτός από ταλαντούχος μέσος μπορεί να γίνει και ο ηγέτης της επόμενης ημέρας στην Άρσεναλ. Μιας και ο… θρόνος είναι απελπιστικά άδειος.

Μην ξεχνάμε πώς ηγέτης δεν χρειάζεται να είναι σόνι και ντε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής μιας ομάδας. Ή εκείνος που σκοράρει τα περισσότερα γκολ. Μπροστάρης είναι εκείνος που μπορεί να “ξυπνήσει” τους συμπαίκτες του ή να τους δώσει κουράγιο όταν ένα παιχνίδι δεν πηγαίνει τόσο καλά. Ε, ο Γκεντουζί κάνει μπαμ (και όχι λόγω του φουντωτού μαλλιού του) ότι είναι ένας από αυτούς.

“Ο πιο καλός ο μαθητής…”

Τα πράγματα στην Άρσεναλ τα τελευταία χρόνια δεν θυμίζουν σε τίποτα τις παλιές, καλές εποχές των “κανονιέρηδων”. Ωστόσο, ο Ματέο Γκεντουζί έχει ξεχωρίσει για τις τεχνικές του αρετές είτε με την μπάλα στα πόδια, είτε χωρίς αυτή. Είναι ένας μέσος που δεν φοβάται να βάλει τα πόδια του στη φωτιά ή να κάνει ένα τάκλιν για να προστατεύσει την ομάδα του.

Είναι ο ίδιος που θα δώσει οδηγίες. Θα σηκώσει το χέρι να δείξει που θέλει την μπάλα. Μιλάμε για τον τύπο που μπορεί το ίδιο εύκολα να βγάλει μία κάθετη- μισό γκολ. Τα κάνει όλα και συμφέρει. Την ίδια στιγμή που άλλοι συνομίληκοί του δεν έχουν καταφέρει να πάρουν χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους, εκείνος όχι μόνο το κάνει, αλλά έχει… αριστεύσει.

Λογικό και επόμενο η μετοχή στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο να έχει χτυπήσει απανωτά limit up. Όμως, αν η Άρσεναλ δεν αλλάξει επίπεδο ή δεν καταφέρει να του δώσει το όραμα που θέλει, τότε σίγουρα θα τον χάσει.

Όπως έχει γίνει και με άλλους παίκτες κατά το παρελθόν που “έφτιαξε”. Άλλωστε τα καλύτερα μυαλά (ή και μαλλιά στην περίπτωση του Γκεντουζί) πάντα βρίσκουν τον τρόπο και τον δρόμο για να λάμψουν.