Τα πέντε μεγαλύτερα what if του NBA

What if και NBA συνήθως πάνε μαζί. Στα τόσα χρόνια αγωνιστικής δράσης του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο έχουμε δει απίστευτους παίκτες να διαπρέπουν εντός παρκέ διαθέτοντας leadership στοιχεία. Start players με αξιοθαύμαστα χαρακτηριστικά, παίκτες που μπορούν να αλλάξουν το ρυθμό ενός αγώνα ή γενικότερα προσωπικότητες με πολύ καλά potentials. Παρά το γεγονός όμως, πως αυτοί οι παίκτες έδειξαν μέρος από τις ικανότητές του, οι συγκυρίες δεν τους ευνόησαν σε καμία περίπτωση και ίσως τώρα να μιλούσαμε για μια διαφορετική λίγκα.

Πάμε λοιπόν να δούμε τα 5 μεγαλύτερα what if παικτών της ιστορίας του NBA.

1. Tracy McGrady

Παίκτης-ορόσημο της δεκαετίας 2000-2010. Τον θυμόμαστε κυρίως με τη φανέλα των Houston παρέα με τον γίγαντα Κινέζο Yao Ming. Κάθε χρόνο σημείωνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Και ενώ η απόδοσή του γινόταν μεγαλύτερη τόσο μεγάλωνε και η φήμη του και το κοινό του NBA κατάλαβε ότι επρόκειτο για έναν τεράστιο παίκτη που θα αφήσει εποχή. Ωστόσο, άρχιζαν να εμφανίζονται σταδιακά κάποιοι μικροτραυματισμοί. Τη περίοδο 2005-2006 έχασε περίπου 30 παιχνίδια της regular season. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι τραυματισμοί και οι σοβαρές παθήσεις ολοένα και αυξάνονταν. Πλέον το άδοξο τέλος βρισκόταν πιο κοντά από ποτέ. Ο McGrady δεν μπόρεσε ποτέ να βρει τον εαυτό του και έπειτα από δύο σεζόν σε Hawks και Pistons πήγε στη Κίνα όπου εν τέλει αποσύρθηκε. Αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ, 5 φορές all star και 6 φορές στην καλύτερη πεντάδα ενώ έχει μια θέση στο Hall of Fame. Παρόλα αυτά η ατυχία του δεν τον άφησε να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα, να συμμετέχει σε ένα τουρνουά με την Team USA και να τερματίσει στην πρώτη τριάδα του MVP κάποιας χρονιάς.

2. Pete Maravich

Πρόκειται για έναν παίκτη που οι γνώμες διίστανται εξαιτίας του γεγονότος πως δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο. Ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας που ωστόσο κατάφερε να στεριώσει μπασκετικά στους νεοεισαχθέντες New Orlean Jazz. Εκεί βρήκε το ρόλο που έψαχνε. Εντυπωσίασε το κοινό με τις συγκλονιστικές του εμφανίσεις και τον αέρινο τρόπο παιχνιδιού του. Όμως, οι σοβαροί τραυματισμοί τον άφησαν αρκετά πίσω αγωνιστικά. Το αποτέλεσμα ήταν να μετατραπεί από έναν απόλυτο πρωταγωνιστή σε έναν αξιόλογο sixth-role player. Οι τραυματισμοί δεν σταματούσαν και έτσι αναγκάστηκε να αποσυρθεί αρκετά νωρίς. Πολλοί υποστηρίζουν πως αν δεν υπήρχαν οι τραυματισμοί θα βλέπαμε έναν δεύτερο Jordan. Αρκετά τολμηρή αυτή η δήλωση αλλά σίγουρα πρέπει να τη λάβουμε υπόψιν.

3. Gilbert Arenas

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα αναφερθούμε σε κάποιον σοβαρό τραυματισμό. Με δύο γεμάτες σεζόν στους Golden State ως rookie και ως sophomore ο Arenas υπέγραψε στους Wizards έχοντας παραλάβει ήδη το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη στη λίγκα. Τη τριετία 2004-2007 είχε μέσο όρο 27,7 πόντους διατηρώντας ανάλογα νούμερα και την επόμενη σεζόν. Ωστόσο, ο ιδιαίτερα περίεργος και  οξύθυμος του χαρακτήρας δεν τον άφησε να κάνει το step up προς την κορυφή. Ήταν παραμονή των Χριστουγέννων του 2009, σε μια διαμάχη με τον 22χρονο playmaker και συμπαίκτη του στους Wizards, Crittenton όσον αφορά την άρνηση αποπληρωμής χρεών χαρτοπαιξίας του δεύτερου προς τον πρώτο. Έφτασαν στο σημείο να βγάλουν ακόμη και όπλα στα αποδυτήρια της ομάδας. Το περιστατικό αυτό στιγμάτισε την καριέρα του 27χρονου πλέον superstar και το restart που περίμενε δεν ήρθε ποτέ. Η καριέρα του έληξε άδοξα και το αστέρι του ξεθώριασε γρήγορα.

4. Drazen Petrovic

7 Ιουνίου 1993: Σύσσωμη η μπασκετική κοινότητα παγώνει στο άκουσμα της είδησης του τραγικού θανάτου ενός ζωντανού θρύλου. Ο μεγάλος Drazen βρίσκεται νεκρός στη Γερμανία ύστερα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Η είδηση τραγική αφού επρόκειτο ίσως για το πρώτο Ευρωπαίο παίκτη που πρωταγωνίστησε στο κορυφαίο επίπεδο του NBA. Ο Μότσαρτ του μπάσκετ όπως τον αποκαλούσαν διέθετε εξωφρενικούς ρυθμούς στο σκοράρισμα. Αν και δεν είχε πολύ αγωνιστικό χρόνο στα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στο NBA, ο Γιουγκοσλάβος σταρ έδειξε τα χαρακτηριστικά που τον διέκριναν και ήταν μάλιστα αυτά που τον οδήγησαν στους Nets όπου και εκτόξευσε την απόδοσή του. Μέχρι το 1992 μετρούσε 20,6 πόντους σε περίπου 37 λεπτά συμμετοχής. Την αμέσως επόμενη σεζόν κατάφερε να γίνει ο ηγέτης των Nets μετρώντας 22,3 πόντους μέσο όρο. Αμερικάνικος Τύπος και μη μιλούσαν για έναν παίκτη που άλλαξε το ρου της ιστορίας του NBA. Κανείς δεν ξέρει ποια θα ήταν η εξέλιξή του και η πορεία του αν δεν έβρισκε τραγικό θάνατο στα 28 του μόλις έτη.

5. Derrick Rose

Σίγουρα διεκδικεί το βραβείο του πιο άτυχου παίκτη στην ιστορία του NBA. Δίκαια λοιπόν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα what if του πρωταθλήματος. Οι τρομακτικά εντυπωσιακές εμφανίσεις του στο κολέγιο του Ιλινόις δεν έμειναν απαρατήρητες φυσικά από τους scouters του NBA. Η επιλογή του στο νούμερο 1 του draft από τους Chicago Bulls ήταν φυσικό επακόλουθο. Ο νεαρός τότε γκαρντ άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή της λίγκα. Τη σεζόν 2008-2009 ψηφίστηκε ως ο rookie της χρονιάς και δύο χρόνια αργότερα ο MVP της κανονικής περιόδου όντας μόλις 22 ετών. Το άστρο του λαμπρό, ωστόσο το 2012 τραυματίζεται σε ανύποπτη φάση και ο Rose δεν επιστρέφει ποτέ εκείνη τη χρονιά. Ακολουθεί ένας ακόμη χρόνος ταλαιπωρίας και ολόκληρη η σεζόν χάνεται (2013-2014). Μέχρι το 2016, ο Rose υπέστη συνεχόμενους μικροτραυματισμούς και δεν μπόρεσε ποτέ να επανέλθει στα επίπεδα της τετραετίας 2008-2012, όπου οι Bulls έπαιξαν τρομερό μπάσκετ απέναντι μάλιστα και στους big three του Miami (Lebron, Wade, Bosh). Πολλοί μιλούν για αλλοίωση της ιστορίας του αθλήματος κι άλλοι για τη μεγαλύτερη αδικία στα χρονικά. Παρά το ότι κατέκτησε δύο back-to-back χρυσά παγκόσμια μετάλλια με την Team USA και πρόλαβε να γευτεί τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη, ποτέ δε θα μάθουμε πόσο ψηλά μπορούσε στα αλήθεια να φτάσει αυτός ο παίκτης.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις παικτών που συγκαταλέγονται στη κατηγορία των what if του NBA. Ωστόσο, θεωρώ πως οι παραπάνω παίκτες δικαιωματικά παίρνουν το συγκεκριμένο βραβείο. Η διαφορετική εξέλιξη αυτών χωρίς αμφιβολία θα διαμόρφωνε την ιστορία αλλιώς και σίγουρα θα μιλούσαμε υπό διαφορετικό πρίσμα.