Walter Berry: Αντισυμβατικός Αλλά Πάντα Αποτελεσματικός

Αναμφίβολα, κάθε καλοκαίρι που οι μεταγραφές αποτελούν πρώτο θέμα στα αθλητικά ρεπορτάζ όλοι κατά κύριο λόγο εστιάζουν στους ξένους παίκτες που θα αποκτηθούν. Εξάλλου πρόκειται για τους παίκτες που έρχονται για να δώσουν το κάτι παραπάνω. Πολλοί από αυτούς πέτυχαν άλλοι όμως απέτυχαν. Υπάρχουν όμως και αυτοί που έχουν μείνει στη μνήμα μας για πολλούς λόγους. Μία τέτοια περίπτωση παίκτη αποτελεί και ο Walter Berry. Παικταράς από τους λίγους αλλά πολύ ιδιαίτερος παίκτης. Τόσο μπασκετικά όσο και ως προσωπικότητα. Το debut.gr παρουσιάζει τον Walter «Τhe Truth» Berry.

Η Αρχή

Τα παιδικά του χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Μετά από πολλές περιπέτειες κατάφερε να ενταχθεί στο St. John’s University. Εκεί κατάφερε να διακριθεί και γρήγορα απέδειξε πως αξίζει μία θέση ανάμεσα στους κορυφαίους. Έτσι συμμετείχε στα draft του ΝΒΑ όπου επελέγη από τους Portland Trail Blazers στην 14^η θέση.

Ο Berry ήταν μία ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Ήταν αρκετά αντισυμβατικός και περνούσε συνεχώς λάθος μηνύματα. Με τη πρώτη ματιά σου έδινε την αίσθηση πως βαριέται και γενικότερα δεν ήταν και από τους πιο εργατικούς. Πάντα όμως έφερνε εις πέρας τις αποστολές του. Στους Blazers έμεινε για λίγους μήνες αφού στην συνέχεια μετακόμισε στους San Antonio Spurs. Τα νούμερα του ήταν υψηλά με 15.9 πόντους και 4,9 rebound. Με αυτό το περίεργο «κάτι σαν σουτ» πάντα ξάφνιαζε τους αντιπάλους, οι οποίοι δεν περίμεναν από θα τους χτυπήσει ο Berry. Την επόμενη σεζόν (1987-88) παρέμεινε στους Spurs με τα νούμερα του να παραμένουν ψηλά (17,4 πόντους, 5,4 ριμπάουντ). Στην τελευταία του χρονιά στο NBA έπαιξε σε δύο ομάδες (Nets, Rockets) όταν και αποφάσισε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι.

«Πρωτάρης» Στην Ευρώπη

Το ταλέντο του δεν μπορούσε να το αμφισβητήσει κανένας. Όμως ο ασταθής του χαρακτήρας ήταν αυτός που του δημιουργούσε τα μεγαλύτερα προβλήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως παρά τις καλές χρονιές που έκανε ποτέ δεν έμεινε στην ίδια ομάδα για δύο συνεχόμενες χρονιές. Πρώτη του ομάδα στην Ευρώπη ήταν η Napoli και στην συνέχεια αγωνίστηκε στην Atletico Madrid.

Το 1991 ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα για λογαριασμό του Άρη. Στους περισσότερους φιλάθλους δεν τους γέμισε και τόσο το μάτι. Ένας Power-Forward χωρίς τα πολλά αθλητικά προσόντα και με ένα ιδιαίτερο τρόπο εκτέλεσης. Ο Berry επιβεβαίωσε αυτούς τους ενδοιασμούς των φιλάθλων αλλά για τελείως διαφορετικό λόγο. Άλλωστε είπαμε πως το ταλέντο του παίκτη ήταν μεγάλο. Μετά από μόλις δέκα αγώνες αποχώρησε από τον Άρη καθώς οι πληρωμές δεν ήταν στην ώρα τους κάτι που δεν μπορούσε να αποδεχθεί ο ίδιος. Έτσι μετά την αποχώρησή του από τον Άρη επέστρεψε στην Ιταλία και την γνώριμη γι’ αυτόν Napoli.

Επιστροφή Στην Ελλάδα Για Μια Νέα Αρχή

Στην Ελλάδα επέστρεψε την επόμενη σεζόν αλλά αυτή τη φορά σε αντίπαλο στρατόπεδο. Ο Ολυμπιακός με τον Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο έκανε τη δίκη του προσπάθεια να επιστρέψει στους τίτλους έπειτα από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια. Ο Berry συνέδεσε ένα απίστευτο δίδυμο μαζί με τον Zarko Paspalj και μαζί οδήγησαν τον Ολυμπιακό στη κατάκτηση του τίτλου αλλά και σε μία καλή ευρωπαϊκή πορεία.

Μετά το τέλος της σεζόν ο Berry θα μετακομίσει στη βόρεια Ελλάδα καθώς συμφώνησε να συνεργαστεί με τον ΠΑΟΚ. Ο Αμερικάνος ήταν εξίσου σημαντικός και αποτελεσματικός για την ομάδα και μαζί έφτασαν μέχρι την κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς, προσθέτοντας το δεύτερο τίτλο στη τροπαιοθήκη του. Στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ έφτασε μέχρι τους τελικούς αλλά ηττήθηκε στο τελευταίο ματς από τον Ολυμπιακό.

Ο Berry γνωστός πλέον για την συνήθεια του να μη παραμένει στην ίδια ομάδα για δεύτερη συνεχή χρονιά, άλλαξε σύλλογο αλλά όχι πόλη. Μετά τον ΠΑΟΚ ήταν η σειρά του Ηρακλή να προσθέσει στην ομάδα τον Αμερικάνο forward. Ο Berry με τα χρώματα του «γηραιού» πραγματοποίησε την καλύτερη μπασκετική του χρονιά. Αποτέλεσε πραγματικό ηγέτη για τον Ηρακλή και με 29,1 πόντους μέσο όρο, οι Θεσσαλονικείς πλασαρίστηκαν στη Τρίτη θέση του πρωταθλήματος ενώ έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού κυπέλλου.

Σε όσες ομάδες και αν αγωνίστηκε έδειξε πως αποτελεί έναν ξεχωριστό παίκτη. Στον Ηρακλή όμως ήταν ένας πραγματικός ηγέτης όχι μόνο στα λόγια αλλά και στη πράξη. Κάπως έτσι επέστρεψε στον Ολυμπιακό. Με την ομάδα του Πειραιά κατέκτησε άλλο ένα πρωτάθλημα ενώ στην Ευρώπη έφτασαν μέχρι τον προημιτελικό όπου αποκλείστηκαν από την Real Madrid. Κάπου εκεί όμως άρχισαν τα προβλήματα καθώς ανιχνεύθηκε στο αίμα του μικρόβιο ηπατίτιδας Β. Όπως είναι φυσιολογικό πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο όμως δεν τον επηρέασε.

Μαχητής Εντός Και Εκτός Παρκέ

Τη σεζόν 1996-97 και παρά το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη και στον Άρη. Η σεζόν αυτή δεν είχε καμία σχέση με τη πρώτη του χρονιά στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Με 11,8 πόντους μέσο όρο απέδειξε πως βρίσκεται ακόμα σε καλή κατάσταση παρά το πρόβλημα που τον βασάνιζε.

Μετά από πέντε χρόνια και τεράστιες επιτυχίες αποφάσισε να εγκαταλείψει (προσωρινά όπως αποδείχθηκε) την Ελλάδα. Επόμενος προορισμός του ήταν η Ιταλία και η Cantu. Ο Berry επέστρεψε στις παλιές καλές του εμφανίσεις, δείχνοντας πως έχει ξεπεράσει το πρόβλημα που τον βασάνιζε.

Με βάση αυτές τις εμφανίσεις ο ΠΑΟΚ του έδωσε ξανά την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει. Ο Berry έδειχνε από την αρχή έτοιμος γι’ αυτή τη πρόκληση. Το τέλος της σεζόν μάλλον βρήκε δικαιωμένες και τις δύο πλευρές καθώς ο ΠΑΟΚ έφτασε μέχρι τη κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος. Το ακόμα πιο σημαντικό όμως είναι η ανακήρυξη του Berry σε MVP της διοργάνωσης με νούμερα που ζαλίζουν (24 πόντοι. και 14 ριμπάουντ. στον ημιτελικό και 19 πόντοι και 10 ριμπάουντ στον τελικό). Στην Ευρώπη είχε μέσο όρο 16,8 πόντους και 7,8 rebound.

Το Τέλος Της Καριέρας Του

H καριέρα του φυσικά και δεν θα σταματούσε εκεί. Εξάλλου και ο ίδιος έδειχνε πως δεν είχε τελειώσει ακόμα μπασκετικά. Επόμενη ομάδα του η Olimpija Ljubljana. Η συνεργασία αυτή δεν εξελίχθηκε όπως ο ίδιος θα περίμενε καθώς μετά από δέκα αγώνες αποδεσμεύτηκε από την ομάδα. Στα 36 του χρόνια βρήκε μπασκετική στέγη ξανά στην Ελλάδα και στον Μακεδονικό. Με αυτό το τρόπο έγινε ο πρώτος Αμερικανός που φτάνει τις 8 παρουσίες στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και ο μοναδικός που έχει αγωνιστεί στις τέσσερις ομάδες της Θεσσαλονίκης. Μετά από μόλις δύο αγώνες αποχώρησε από τον Μακεδονικό με προορισμό την Ιταλική Sicc Jesi που παρέμεινε μέχρι το τέλος της σεζόν. Η μπασκετική του αυλαία έπεσε την επόμενη σεζόν 2001-2002 στη Βενεζουέλα και την Panteras de Miranda.

Μπορεί ο Berry να αγωνίστηκε σε τόσες ομάδες της Ελλάδος όμως δεν δημιούργησε ποτέ του εχθρούς. Οι Έλληνες φίλαθλοι τον αγάπησαν γι’ αυτό που ήταν και γιατί πάνω από όλα έβγαζε κάτι που ήταν αληθινό. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Και ας μην ήταν η προπόνηση το φόρτε του και ας μην ήταν ο ίδιος ποτέ ένας φυσιολογικός παίκτης. Αυτό όμως ήταν που τον έκανε ξεχωριστό και γι’ αυτό το ελληνικό μπάσκετ του χρωστά ευγνωμοσύνη.