Τότεναμ-Μουρίνιο: ” Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”

Τις τελευταίες ώρες, ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος -και κυρίως δε στο Νησί- παρακολουθεί με τεράστιο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Τότεναμ.  Αργά το βράδυ της Τρίτης (19/11), τα “σπιρούνια” απέλυσαν τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, ύστερα από 5 έτη συνεργασίας. Πολύ νωρίς σήμερα το πρωί (Τετάρτη 20/11), το κλάμπ με νέα ανακοίνωση έκανε γνωστή την πρόσληψη του Ζοσέ Μουρίνιο, μέχρι το 2023.

Οι αντιδράσεις που έφερε “το διώξιμο” του Αργεντινού, σε συνδυασμό με την πρόσληψη του Πορτογάλου, δημιουργούν ένα πολύ ωραίο, και με αρκετές παραμέτρους θέμα προς συζήτηση…

Ρεαλισμός ή “αχαριστία”;

 Σίγουρα πολλοί ποδοσφαιρόφιλοι -μεταξύ τους και ο γραφών-  απόρησαν ή και στεναχωρήθηκαν στο άκουσμα της είδησης πως ο “Πότσε” απολύθηκε. Και αυτό διότι μιλάμε για έναν εξαιρετικό τεχνικό. Σε μια πενταετή θητεία κατόρθωσε να ανεβάσει την Τότεναμ όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά και εμπορικά. Τα κέρδη ήταν πολλά. Ωραίο ποδόσφαιρο, αξιόλογες πορείες -με αποκορύφωμα τον πρόσφατο τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ- , ομάδα με φιλοσοφία νικητή.

Γνωρίζω πως έχει γραφτεί και ειπωθεί πολλάκις, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται συνεχώς. Ο Ποτσετίνο έφτιαξε ένα εξαίσιο σύνολο χωρίς να κάνει μεταγραφές -ελεώ γηπέδου-, χωρίς να ξοδέψει υπέρογκα ποσά, χωρίς καν να έχει σταρ στην ομάδα. Ή καλύτερα : Δεν είχε, αλλά τους έκανε!

Στον αντίποδα, τίτλο δεν κατέκτησε. Και ο Μουρίνιο -όπως και αν είναι ο τρόπος παιχνιδιού των ομάδων του- θεωρείται “μανούλα” στους τίτλους. Φαίνεται λοιπόν πως οι διοικούντες της Τότεναμ σταμάτησαν να λειτουργούν με το συναίσθημα, και έδωσαν βάση στον ρεαλισμό. Όπερ σημαίνει ότι αφού η ομάδα τους έχει “μεγαλώσει”, απαιτούνται και τίτλοι. Πολλοί θα ισχυριστούν πως η διοίκηση του λονδρέζικου συλλόγου είναι αχάριστη, απομακρύνοντας έναν άνθρωπο που από τη “μετριότητα” τους πήγε -σχεδόν- στα ύψη. Μα, το σημερινό ποδόσφαιρο δε τα λογαριάζει αυτά, στο βωμό των τροπαίων…

Και πάλι υπάρχει πλάνο.

 Μπορεί οι τα γεγονότα να εκτυλίχθηκαν ταχύτατα, ωστόσο δεν είναι απλά μια κίνηση εντυπωσιασμού η πρόσληψη του “Special One”. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός πως το συμβόλαιό του έχει διάρκεια έως το καλοκαίρι του 2023.

Προφανώς λοιπόν υπάρχει ένα πλάνο που έχει συζητηθεί μεταξύ των δύο πλευρών. Προφανώς και ο Πορτογάλος είχε στο νου του πως αργά ή γρήγορα θα αναλάβει, αφού αφενός οι “spurs” πάνε από το κακό στο χειρότερο φέτος, αφετέρου οι ιθύνοντες του κλάμπ θα είχαν ήδη στο μυαλό τους την “εποχή Μουρίνιο” , μιας και είχαν υπάρξει επαφές (ή και συμφωνία).

Το ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι τι είδους πλάνο έχουν αυτή τη φορά στην Τότεναμ. Γιατί μπορεί ο Μουρίνιο συνεχώς να μιλά για ακαδημίες και ταλέντα, αλλά στην πράξη μόνο το αντίθετο αποδεικνύει. Πιθανότατα θα έχει συμφωνηθεί κάποιο ποσό για ηχηρές μεταγραφές -τον Γενάρη ή από καλοκαίρι- , μιας και όλοι ξέρουμε πως ο πρώην πλέον σχολιαστής του Sky Sports, αρέσκεται να δουλεύει με αυτή την “τακτική”.

Ο ένας μπάλα, ο άλλος..μίντια!

Σκληρή κουβέντα ναι. Για έναν προπονητή που έχει κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα του. Όμως δεν είναι και τόσο εκτός πραγματικότητας. Σκεφτείτε το πιο απλό: πίσω στο 2015, σε συνέντευξή του, ο Μουρίνιο είχε εξηγήσει πως δεν μπορεί να κοουτσάρει άλλη ομάδα στην Αγγλία, εξαιτίας της αγάπης του για την Τσέλσι (και ειδικότερα τον κόσμο της). Λίγα χρόνια αργότερα, και μετά το πέρασμά του από το “Όλντ Τράφορντ”, ο “Μου” θα κάτσει στον πάγκο της Τότεναμ.

Από την άλλη, ο Ποτσετίνο -σχεδόν- σε όλη του τη θητεία στον πάγκο των “σπιρουνιών”, δεν είπε μεγάλη κουβέντα, δεν μίλησε για αγάπες, τίτλους κτλ. Εστίαζε πολύ περισσότερο εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Και τα αποτελέσματα -όπως είπαμε και παραπάνω- τον δικαίωσαν. Κέρδισε τον σεβασμό και την αγάπη των οπαδών, όχι μόνο της Τότεναμ, αλλά και άλλων ομάδων.

Στην τελική ανάλυση όμως, και ίσως στην σκέψη του ιδιοκτήτη των “spurs”, ο ένας έπαιξε μπάλα και δεν πήρε τίποτα, ενώ ο άλλος όπως και αν φέρεται, μετρά 25 τίτλους στην προπονητική του σταδιοδρομία.

Τα δύο άκρα.

 Η τελευταία πρόταση της παραπάνω ενότητας μας φέρνει στο νου το τι πρεσβεύει ο πρώην και τι ο νυν. Ουσιαστικά τι αλλαγή επέλεξαν οι διοικούντες του συλλόγου. Έχουμε και λέμε..

Με τον Ποτσετίνο η Τότεναμ παρουσίασε στο χορτάρι ένα πολύ θελκτικό ποδόσφαιρο. Ένα ποδόσφαιρο δράσης. Με ψηλή πίεση στο αμυντικό τρίτο του αντιπάλου, κατοχή της μπάλας, εξαιρετική κυκλοφορία, ανάπτυξη τόσο από τα πλάγια όσο και από τον άξονα, γρήγορο και αποτελεσματικό τρανζίσιον -τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση-. Τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου παιχνιδιού δηλαδή, φυσικά με τη δική του “πινελιά”. Συν τοις άλλοις, η σχέση του με τους ποδοσφαιριστές του αλλά και τους φίλους της ομάδας ήταν κάτι παραπάνω από καλή. Ουδέποτε ακούστηκε κάτι κακό για τον Αργεντινό, ο οποίος δεν είχε προβλήματα στα αποδυτήρια.

Ο Μουρίνιο έρχεται στην ομάδα του Λονδίνου, και στη σκέψη του κάθε φιλάθλου, αναλυτή κτλ, κυριαρχεί το ότι ίσως να φέρνει περισσότερα προβλήματα παρά αισιοδοξία. Ο “Special One” λόγω του δυναμικού χαρακτήρα του, είχε πάντοτε πρόβλημα στα αποδυτήρια. Αν εξαιρέσουμε το πέρασμά του από την Ίντερ, ο Ζοσέ πάντοτε είχε εντάσεις με παίκτες, οι οποίες μάλιστα ενδέχεται τελικά να του στερούσαν τη θέση στην εκάστοτε ομάδα. Επιπλέον, η χαρακτηριστική εδώ και χρόνια “γκρίνια” του στους διαιτητές, τόσο κατά τη διάρκεια των αγώνων όσο και ύστερα, στη μεικτή ζώνη, μόνο ως θετικό στοιχείο δε μπορεί να λογίζεται. Γενικότερα η σχέση του με ότι αφορά εξωαγωνιστικά, δεν είναι και η καλύτερη….

Στο φινάλε, ποιος θα κερδίσει;

Η πρόσληψη Μουρίνιο αποτελεί ομολογουμένως ένα μεγάλο στοίχημα για την Τότεναμ. Άφησα επίτηδες για την τελευταία ενότητα “τα του ποδοσφαίρου Μουρίνιο”. Το παιχνίδι σκοπιμότητας που εφαρμόζει ο Πορτογάλος, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα όσα πρεσβεύει εκείνο της Τότεναμ τα τελευταία χρόνια. “Πάντρεμα” αυτών των δύο στυλ μοιάζει σχεδόν ανέφικτο.

Δεδομένου λοιπόν της φιλοσοφίας που έχουν “μέσα τους” οι παίκτες της Τότεναμ, και της φαινομενικά αντίθετης που θα εφαρμόσει ο έμπειρος κόουτς, το ερώτημα που προκύπτει είναι το ποιος θα αλλάξει; Θα αλλάξει η Τότεναμ στυλ παιχνιδιού; Κάτι που φυσικά απαιτεί χρόνο,υπομονή, και θέληση από τους αθλητές.

Ή μήπως, θα αλλάξει ο Μουρίνιο; Ή έστω, θα προσαρμοστεί στο αγωνιστικό πλάνο της Τότεναμ, έτσι όπως την ξέρουμε τελευταία; Ο άνθρωπος δύσκολα αλλάζει, όμως για όλες τις περιπτώσεις υπάρχει η πρώτη φορά. Εν κατακλείδι, από κάθε οπτική, η συνεργασία Τότεναμ-Μουρίνιο προκαλεί ίντριγκα και ερωτηματικά για το πως θα εξελιχθεί. Διότι μια κακή εξέλιξη θα “βυθίσει” και άλλο τόσο την φιναλίστ του Τσάμπιονς Λίγκ, όσο και την “πεσμένη” καριέρα του “Special One”….