Βινίσιους Τζούνιορ: Φοβού την… πίεση!

Είναι το κλασικό “μαμούνι” made in Brazil ο Βινίσιους Τζούνιορ. Όταν παίρνει την μπάλα στα πόδια του αργεί να τη δώσει σε κάποιον συμπαίκτη του. Όμως, τις πιο πολλές φορές αξίζει να τον δεις για το τι θα κάνει με εκείνη.

Συνήθως οι αντίπαλοί του δεν… προλαβαίνουν. Χάρη στην τεχνική του και την ταχύτητά του δίνει την εντύπωση πως δεν πιάνεται. Ότι στην καλή του ημέρα κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει.

Ποιος μπορεί άλλωστε να τα βάλει με τον άνεμο; Μπορείς να τον φυλακίσεις; Ή μήπως να τον περιορίσεις όταν τα μποφόρ είναι πολλά; Το ίδιο ισχύει και για τον πιτσιρικά που έδωσε για χάρη του η “βασίλισσα” ένα σκασμό χρήματα στη Φλαμένγκο.

Ωστόσο, ακόμη και αυτός έχει το αδύνατο σημείο του. Δεν είναι η απειρία ή ξεροκεφαλιά του. Αλλά η πίεση με την οποία πρέπει να τα βάλει. Το βάρος που θα πρέπει να κουβαλήσει από εδώ και πέρα στις πλάτες του.

Το ερώτημα είναι μπορεί να τα καταφέρει; Ή θα καταλήξει όπως ο συμπατριώτης του Ρομπίνιο, ο οποίος είχε όλα τα φόντα να φτάσει ψηλά με τους “μερένχες” και να γράψει ιστορία. Μέχρι και ο Πελέ τον είχε χρήσει διάδοχό του. Αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν για εκείνον, όπως όλοι θα περιμέναμε.

Θέλει ψυχραιμία, Βινίσιους!

Ξέρει μπάλα. Δεν πρέπει να είσαι ειδικός για να το καταλάβεις αυτό. Μία επαφή του με την μπάλα σου δίνει να καταλάβεις τι και πώς. Από εκεί και πέρα όμως ο Βινίσιους Τζούνιορ αφήνει το… ένστικτο να μιλήσει.

Το βραζιλιάνικο DNA του μας έχει βοηθήσει, εμάς και τον ίδιο, για να δούμε μερικά ωραία πραγματάκια για την ώρα. Σίγουρα, είναι καλά, αλλά δεν φτάνουν αν θέλει να κάνει τη διαφορά στο υψηλότερο επίπεδο.

Πρέπει να μάθει να είναι πιο μεστός. Πιο αποτελεσματικός. Να λειτουργεί με καθαρό μυαλό. Κοινώς να γίνει λίγο πιο… ευρωπαίος στο παιχνίδι του. Μόνο έτσι θα στεριώσει. Όλα αυτά δεν έρχονται από τη μία μέρα στην άλλη. Ακόμη χρειάζεται χρόνο. Παρόλα αυτά από τώρα δείχνει πόσο σημαντικός μπορεί να αποτελέσει για τους “μερένχες”. Όμως, για να μην μείνει στα λόγια και στα “θα” πρέπει να δουλέψει πολύ. Σε όλους τους τομείς.

Μην ακούει τους “έξωαποδω”

Όταν αγωνίζεσαι σε μία ομάδα, όπως είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, αν τα πηγαίνεις καλά σε αποθεώνουν. Αν όμως κάνεις ένα λάθος σου λένε… 100 αρνητικά. Η πίεση είναι μεγάλη. Είτε προέρχεται από τους οπαδούς, είτε από τα ΜΜΕ.

Ο Βινίσιους Τζούνιορ αν θέλει κάνει την μπάλα… κομπολόι. Ωστόσο, η μεγαλύτερη αδυναμία του είναι τα τελειώματα. Σε 12 σουτ προς τις αντίπαλες εστίες κατάφερε να σημειώσει μόλις ένα τέρμα. Όταν όμως  βρήκε δίχτυα πανηγύρισε έξαλλα.

Το πρόσωπό του “έσπασε”. Έκλεισε τα μάτια με δύναμη, ώστε να μην τον πάρουν τα… ζουμιά. Όλα αυτά δείχνουν πόσο πολύ πιεσμένος είναι και πόσο πολύ έχει επηρεαστεί με όλα όσα γράφονται για εκείνον. Ακόμα και τώρα που δεν είναι το πιο… εμπορικό θέμα στον ισπανικό Τύπο.

Δεν θα πρέπει να δουλέψει μόνος εντός γηπέδου, αλλά και εκτός. Πρέπει να μάθει να “κλείνει” τα αυτιά του. Όπως κάνουν τόσοι και τόσοι σπουδαίοι παίκτες.

To δύσκολο… σταυροδρόμι του Βινίσιους

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ποδοσφαιριστών που δεν έφτασαν ποτέ εκεί που θα μπορούσαν. Δεν έφτασαν όχι γιατί δεν είχαν το ταλέντο, αλλά δεν έμαθαν να αντέχουν στην πίεση και στις απαιτήσεις που οι ίδιοι καλλιεργούσαν.

Υπάρχει η περίπτωση του Ρονάλντο, υπάρχει και αυτή του Ρομπίνιο. Και οι δύο Βραζιλιάνοι. Και οι δύο βιρτουόζοι της μπάλας. Πάνω- κάτω έπαιζαν στην ίδια θέση στην επίθεση, ενώ υπήρξαν και συμπαίκτες στη Ρεάλ Μαδρίτης για μερικούς μήνες.

Ωστόσο, το πως διαχειρίστηκε ο καθένας την καριέρα του/ πίεση που υπήρχε πάνω τους είναι τελείως μα τελείως διαφορετική. Γι’ αυτό το λόγο και ο ένας έγινε θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και ο άλλος ένας ακόμη “what if” παίκτης.

Μέσα στα επόμενα χρόνια θα δούμε πολλές φορές τον Βινίσιους Τζούνιορ να έχει την μπάλα στα πόδια του. Να είναι πρωταγωνιστής. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι που θα τον δούμε. Στο κορυφαίο επίπεδο ή όχι; Θα είναι πρώτος στο χωριό ή πρώτος στην πόλη;

Όπως δεν δείχνει να φοβάται τους αντιπάλους του έτσι δεν θα πρέπει να τρέμει στην πίεση που του ασκείται. Γιατί αυτή θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη στο μέλλον. Και θα πρέπει να την ξεπεράσει, όπως κάνει και με τους αμυντικούς που του κλείνουν το δρόμο.