Πολύ περισσότερο από την αμιγώς ψυχαγωγική και εντυπωσιοθηρική του διάσταση, το ποδόσφαιρο (και ο αθλητισμός γενικότερα) μπορεί να μεταδώσει, μέσα από ιστορίες των ίδιων των παικτών, δυνατά και ελπιδοφόρα μηνύματα για τη ζωή. Το Debut.gr "συγκέντρωσε" 4 (+1) χαρακτηριστικές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, οι οποίοι, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που συνάντησαν στο "δρόμο" τους, δεν παραιτήθηκαν αλλά συνέχισαν να ελπίζουν και να "μάχονται".

Το ποδόσφαιρο (και εν γένει ο αθλητισμός) δεν είναι μονάχα οι θεαματικοί αγώνες, τα ρεκόρ και, κατ΄επέκταση, η τέρψη των φιλάθλων· ούτε τα ακριβοπληρωμένα συμβόλαια και όλα όσα εκτυλίσσονται εντός των “τεσσάρων γραμμών” του. Και αυτό, διότι, στον αντίποδα, υπάρχουν και εκείνες οι σοβαρές ιστορίες ποδοσφαιριστών που ξεφεύγουν μεν από την τετριμμένη αθλητική πραγματικότητα αλλά μπορούν να γίνουν φορείς αυτοπεποίθησης, αγωνιστικού φρονήματος και πίστης για ελπίδα και ζωή, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές. Με αφετηρία, λοιπόν, τα προαναφερθέντα, ας δούμε 4 (+1) χαρακτηριστικές περιπτώσεις αθλητών που κατόρθωσαν – ο καθένας με το δικό του τρόπο – να υπερνικήσουν τις ατυχίες που τούς “χτύπησαν την πόρτα” και να συνεχίσουν όχι μόνο να ασχολούνται με το αγαπημένο τους sport, αλλά και να αποτελούν πρότυπα δυναμισμού και αισιοδοξίας.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Χρειάζεται προκαταβολικά να τονιστεί ότι η παρακάτω λίστα είναι αναπόφευκτα επιλεκτική, περιοριστική και ενδεχομένως άδικη, μια και υπάρχουν πάμπολλα ακόμη παραδείγματα αθλητριών και αθλητών τόσο από το ποδόσφαιρο όσο και από άλλα αθλήματα που έχουν ξεπεράσει προβλήματα υγείας και δεν αναφέρονται στο παρόν κείμενο. Κατά συνέπεια, τα παρακάτω παραδείγματα είναι απλώς και μόνο ενδεικτικά:

5. Jonás Gutiérrez

Ο Αργεντινός πρώην μέσος των Vélez Sársfield, Mallorca και Newcastle και νυν της Defensa y Justicia διαγνώστηκε, στα τέλη της σεζόν 2012-2013, με καρκίνο στα γεννητικά όργανα. Είχε έντονους πόνους ύστερα από μία σύγκρουση σε παιχνίδι εναντίον της Arsenal, ωστόσο προηγήθηκαν αρκετές λανθασμένες διαγνώσεις μέχρι να διαπιστωθεί η ασθένεια από την οποία έπασχε. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Gutiérrez, “όταν μού επιβεβαίωσαν ότι είχα καρκίνο, έφυγα για το σπίτι κλαίγοντας και αποφάσισα να γυρίσω στην Αργεντινή για να θεραπευτώ”. Έτσι, μετέβη στην πατρίδα του τον Οκτώβριο του 2013 και υποβλήθηκε σε πετυχημένη χειρουργική επέμβαση στον αριστερό όρχι.

Όταν ξαναγύρισε στην – επί πέντε χρόνια ομάδα του – Newcastle, εκείνη δεν τού συμπαραστάθηκε στη “μάχη” που έδινε με την επάρατη νόσο και τον παραχώρησε δανεικό στη Norwich. Οι περιπέτειες, όμως, δεν είχαν τελειώσει για τον Gutiérrez, μια και, αργότερα, υπέφερε από πόνο στο συκώτι και διόγκωση των λεμφαδένων. Παρ΄όλ΄αυτά, ο Αργεντινός μέσος κατάφερε να βγει νικητής και από αυτή τη “μάχη”, το Νοέμβριο του 2014, και, μάλιστα, το Γενάρη του 2015 επέστρεψε στις “Καρακάξες” και την αγωνιστική δράση. Κι όχι μόνο επέστρεψε, αλλά, στο τελευταίο match της σεζόν, “έσωσε” την ομάδα του από τον υποβιβασμό, δίνοντας την assist στο πρώτο goal και πετυχαίνοντας το δεύτερο στη νίκη της Newcastle επί της West Ham με 2-0. Όμως το πιο σημαντικό για τον Gutiérrez ήταν ότι “όπως όλα τα πράγματα, έτσι και ο πιο δύσκολος αγώνας της ζωής του είχε τέλος”, καθώς επίσης και ότι “αποφάσισε να αφηγηθεί την ιστορία του, γιατί ίσως βοηθήσει και άλλους ανθρώπους που έχουν καρκίνο”.

4. Marco Russ

Ο εμβληματικός αρχηγός της Eintracht Frankfurt (ομάδα στην οποία βρίσκεται από τα 11 του χρόνια εξαιρουμένης μίας διετίας στη Wolfsburg) πήρε μέρος, το Μάιο του 2016, σε ένα anti-doping control, το οποίο έδειξε αυξημένα επίπεδα της ορμόνης της χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG). Ο Russ υποβλήθηκε σε μια επιπλέον σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων και διαπιστώθηκε ότι οι αυξημένες τιμές της hCG οφείλονταν σε όγκο στους όρχεις, γεγονός που δικαιολογημένα σόκαρε τόσο τον ίδιο όσο και την ομάδα του, η οποία, την επόμενη ημέρα, έδινε κρίσιμο match για την παραμονή της στην Bundesliga εναντίον της Nürnberg. Παρά τη διάγνωση, ο Γερμανός αμυντικός ζήτησε να αγωνιστεί και, εν τέλει, έλαβε μέρος στον πρώτο από τους δύο αγώνες μπαράζ, όπου είχε και την ατυχία να σημειώσει αυτογκόλ (για την ιστορία και μόνο, η Eintracht παρέμεινε στην κατηγορία).

Ακολούθως, ο Russ υποβλήθηκε στις αναγκαίες χημειοθεραπείες (που είχαν ως αναμενόμενο αποτέλεσμα την απώλεια κιλών και μαλλιών για τον ίδιο) και τα κατάφερε: βγήκε νικητής από την εν λόγω “μάχη”, επιστρέφοντας στους αγωνιστικούς χώρους το Φεβρουάριο του 2017, σε ένα παιχνίδι κυπέλλου κόντρα στην Arminia Bielefeld. Μάλιστα, στις 19 Μαΐου 2018 (ακριβώς δύο χρονιά από τη διάγνωσή του με καρκίνο), κατέκτησε και σήκωσε ως αρχηγός το Κύπελλο Γερμανίας με την αγαπημένη του Eintracht, όταν η τελευταία επικράτησε της Bayern Munich στον τελικό με 3-1. Ωστόσο, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος o Russ, αυτό που κυρίως αποκόμισε από την ιστορία αυτή ήταν το εξής: “Το 2016 ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο έτος για μένα. Κέρδισα τον αγώνα κατά του καρκίνου και η πορεία θα μείνει στην ιστορία για μένα”. “Δεν μπορώ παρά να συμβουλεύσω τον κάθε άνθρωπο για να πάει για μια εξέταση του προστάτη, η οποία, συχνά, λαμβάνεται σοβαρά υπόψη μόνο αν συμβεί κάτι”.

3. Ángel Correa

Ο έτερος Αργεντινός της λίστας, ο Ángel Correa ήρθε αντιμέτωπος, τον Ιούνιο του 2014, με ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που θα μπορούσε να τού συμβεί και, μάλιστα, σε πολύ μικρή ηλικία (μόλις 19 ετών!): αυτό του όγκου στην καρδιά. Όπως ήταν λογικό, το σοκ ήταν μεγάλο τόσο για τον ίδιο τον Αργεντινό επιθετικό και τους οικείους του όσο και για την – νυν – ομάδα του, την Atlético Madrid. Αναμενόμενα, λοιπόν, υποβλήθηκε σε εγχείριση ανοικτής καρδιάς στη Νέα Υόρκη, η οποία διήρκεσε 7 ώρες, όμως ήταν απόλυτα επιτυχής. Μετά από κάποιο διάστημα, ο Correa άρχισε να κάνει ατομικές προπονήσεις, αλλά η επάνοδός του στην αγωνιστική δράση δεν είχε ακόμη συντελεστεί.

Ώσπου, ξαφνικά, το Δεκέμβρη του 2014, o νεαρός παίκτης κλήθηκε – δίχως αγώνες στα πόδια του – να ταξιδέψει στη Λατινική Αμερική για το Πρωτάθλημα U-20 του 2015. Κι όχι μόνο πήγε, αλλά διέπρεψε, καθώς, με 4 goals και 4 assists σε 8 αγώνες, οδήγησε τη χώρα του στην κατάκτηση του τροπαίου! Η ανέλπιστη αυτή επίδοση του Correa (τηρουμένων των αναλογιών) έπεισε τον Diego Simeone, ο οποίος κράτησε και συνεχίζει να εμπιστεύεται τον Αργεντινό μεσοεπιθετικό στο roster των “Rojiblancos”. Και αυτό συνιστά την περίτρανη απόδειξη του tweet που είχε ανεβάσει ο “μαχητής” Αργεντινός από το Rosario το Σεπτέμβριο του 2014: “Guerrero nunca dejes de luchar el fracaso esta en abandonar” (μτφ.: «Ποτέ μην σταματάς να παλεύεις, μαχητή. Η αποτυχία βρίσκεται στο να τα παρατάς»).

2. Eric Abidal

Ο γνωστός, (και) από το πέρασμά του στον Ολυμπιακό, Γάλλος αμυντικός Eric Abidal δεν θα μπορούσε να λείπει από τη συγκεκριμένη λίστα, καθώς αποτελεί μία από τις πλέον γνώριμες περιπτώσεις αθλητών που ξεπέρασαν την επάρατη νόσο. Πιο αναλυτικά, ο Abidal διαγνώστηκε με καρκίνο στο συκώτι το Μάρτιο του 2011 και, σχεδόν αμέσως, υποβλήθηκε σε εγχείριση αφαίρεσης του όγκου. Στην επαύριο της εγχείρισής του, έλαβε συγκινητικά μηνύματα συμπαράστασης τόσο από την Barcelona όσο και από τη Real Madrid και, το Μάιο του ίδιου έτους, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, αγωνίστηκε σε όλο το 90λεπτο του τελικού του Champions League εναντίον της Manchester United (3-1 υπέρ των “Blaugrana”), σηκώνοντας, μάλιστα, ο ίδιος το βαρύτιμο τρόπαιο.

Τα βάσανα, ωστόσο, δεν είχαν ακόμη τελειώσει για τον πολύπειρο Γάλλο αμυντικό. Κι αυτό, επειδή, ένα χρόνο αργότερα (Μάρτιος 2012), αναγκάστηκε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος λόγω προβλημάτων από το προηγούμενο χειρουργείο. Ο δότης ήταν ο ξάδελφός του Gérard, η μεταμόσχευση κρίθηκε επιτυχής και, το Μάιο, ο Abidal πήρε εξιτήριο. Το Δεκέμβριο του 2012, άρχισε να προπονείται με την Barcelona και, πέντε μήνες αργότερα, πάτησε ξανά χορτάρι σε ένα match κόντρα στη Mallorca, περνώντας ως αλλαγή στα τελευταία 20 λεπτά. Όπως υποστήριξε σε μεταγενέστερες δηλώσεις του στο Super Deportivo Radio, “κάθε μέρα θυμάμαι πόσο δύσκολο ήταν το να ζω με τον καρκίνο. Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου”. Επιπρόσθετα, ο Γάλλος παίκτης τόνισε τη σημασία του ίδιου του ποδοσφαίρου στη “μάχη” που έδωσε με τον καρκίνο, λέγοντας ότι: “Στο ποδόσφαιρο θα μπορούσα να κάνω κάποιο λάθος, αλλά, την επόμενη μέρα, έπρεπε να σηκωθώ και να παλέψω ξανά. Αυτό με βοήθησε να πολεμήσω την ασθένειά μου, ακόμη κι όταν υπήρχαν μέρες που ήμουν απίστευτα κουρασμένος […]”.

1. Mihai Neșu

Για το τέλος αυτού του αφιερώματος αφήσαμε μία διαφορετική από τις προηγούμενες αλλά πολύ χαρακτηριστική περίπτωση ποδοσφαιριστή-“μαχητή” της ζωής: αυτή του Ρουμάνου αμυντικού Mihai Neșu. Ειδικότερα, ο πρώην αμυντικός των Steaua București και Utrecht αναγκάστηκε να σταματήσει πολύ πρόωρα την ποδοσφαιρική καριέρα του (σε ηλικία μόλις 28 ετών!), καθώς σε μία προπόνηση της – τότε ομάδας του – Utrecht, το Μάιο του 2011, συγκρούστηκε άσχημα με τον συμπαίκτη του Alje Schut και έσπασε ένα σπόνδυλο στον αυχένα του. Το περιστατικό αυτό, δεδομένου ότι ο Neșu δεν μπορούσε να κουνηθεί μετά την πτώση, σόκαρε τους πάντες, με αποτέλεσμα ο παίκτης να οδηγηθεί εσπευσμένα και με μάσκα οξυγόνου στο νοσοκομείο για εγχείριση στην σπονδυλική στήλη. Οι οπαδοί της Utrecht, με τη σειρά τους, έδειξαν την αμέριστη συμπαράστασή τους, απλώνοντας ένα τεράστιο πανό με το πρόσωπό του Neșu σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Alkmaar.

Ο Ρουμάνος ποδοσφαιριστής ξύπνησε μετά το χειρουργείο, έχοντας διαφύγει η ζωή του τον κίνδυνο, αλλά, δυστυχώς, τα άκρα του είχαν παραλύσει και το αναπηρικό καροτσάκι ήταν, πλέον, μονόδρομος. Η αδυσώπητη αυτή νέα πραγματικότητα για τον Neșu έκανε τους πάντες να πιστέψουν ότι ήταν η αρχή της κατάθλιψης για τον ίδιο. Παρ΄όλ΄αυτά, ο “μαχητής” Mihai έδειξε μεγαλείο ψυχής και διέψευσε τους πάντες: μπορεί να μην κατάφερε να ξανααγωνιστεί ως ποδοσφαιριστής, όμως δεν τον πήρε από κάτω. Μέσω ενός gadget ειδικά προσαρμοσμένου στις ανάγκες του, μπόρεσε να λύσει το θέμα της επικοινωνίας, ενώ, συγχρόνως, δημιούργησε ένα ίδρυμα, προκειμένου να βοηθήσει όλους όσοι αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα με εκείνον. Μάλιστα, ύστερα από κάποια χρόνια, ο φίλος του και – τότε – προπονητής της ρουμάνικης ομάδας Universitatea Cluj, George Ogăraru τού έδωσε την ευκαιρία να επανέλθει στα ποδοσφαιρικά δρώμενα με το να αναλάβει τη θέση του αναλυτή video στο προπονητικό team της ομάδας. Όσο για το πώς μπόρεσε ο Neșu να μείνει δυνατός και να ξεπεράσει αυτό που τού συνέβη, ο ίδιος επεσήμανε, σε συνέντευξή του, ότι τα κατάφερε χάρη στην πίστη του στο Θεό (μαζί, βέβαια, με τη βοήθεια της ιατρικής), καθώς επίσης και ότι “πρέπει να αποδεχόμαστε ό,τι μάς συμβαίνει στη ζωή και να προσπαθούμε να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτό, για να βοηθήσουμε κι άλλους ανθρώπους”.

Πηγές εικόνων:

  • Κεντρική:  zazzle.co.uk
  • Υπόλοιπες:  Κάντε click πάνω στην κάθε εικόνα