Έτοιμος για όλα!

Πολλά μπορούν να γραφτούν για τα 6 παιχνίδια που έδωσε τον τελευταίο μήνα η ομάδα του Πειραιά. Σταθερότητα στην άμυνα, καλή κυκλοφορία, γκολ, θέαμα, σιγουριά, ΟΜΑΔΑ. Αποκορύφωμα όλων αυτών; Η επιστροφή -μετά από ένα χρόνο- στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ας δούμε όμως -συνοπτικά αλλά και περιεκτικά- μερικά σημεία που ξεχώρισε ο γραφών από αυτό το πρώτο δείγμα του φετινού Ολυμπιακού.

Ό,τι καλύτερο μετά τον Βαλβέρδε.

 Αν μου ζητούσατε να ονοματίσω την πρόκριση του Ολυμπιακού δε θα δυσκολευόμουν. Πέδρο Μαρτίνς. Ο τεχνικός των “ερυθρολεύκων” έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο στυλ παιχνιδιού, στη φιλοσοφία, στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας. Αποπνέει εμπιστοσύνη σε κόσμο, διοίκηση, και πρωτίστως στους ποδοσφαιριστές του, και παρά το γεγονός πως η περασμένη σεζόν έκλεισε χωρίς τίτλο, στον Πειραιά όλοι έμειναν ικανοποιημένοι από τη δουλειά του. Και φυσικά ανυπόμονοι για το τι θα ακολουθήσει.

Τι ακολουθεί; Τουλάχιστον με βάση αυτά τα 6 ματς, μια πιο βελτιωμένη έκδοση, κυρίως όσο αφορά τα της άμυνας. Είναι ξεκάθαρο πως ο Πορτογάλος κόουτς δούλεψε πολύ στην προετοιμασία την αμυντική συμπεριφορά. Αυτό ήταν το προφανές. Το εντυπωσιακό είναι πως ο Ολυμπιακός δείχνει βελτιωμένος και επιθετικά. Εντυπωσιακό γιατί ήδη από πέρσι δημιουργούσε με ευκολία φάσεις -ασχέτως αν “τα χαλούσε” στην εκτέλεση- σε οποιαδήποτε αντίπαλη άμυνα. Και με τον τραυματισμό του Φορτούνη, όλα έδειχναν πως πιθανότατα θα υπήρχε θέμα. Κι όμως, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο! Και αυτό είναι ακόμα ένα συν για τον Μαρτίνς και το έργο του.

 

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση!

Όπως γράψαμε και παραπάνω, η ανασταλτική βελτίωση του Ολυμπιακού είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Όχι μόνο επειδή δέχθηκε μόλις 1 γκολ σε 6 αγώνες. Κυρίως διότι η συνεργασία των πέντε που την απαρτίζουν, η απόδοσή τους και η σιγουριά που βγάζουν στους…μπροστά κάνει ακόμη πιο ξεκάθαρο το γεγονός πως οι Πειραιώτες θα έχουν λιγότερα “θέματα” στα μετόπισθεν.

Και οι υπόλοιποι όμως παίζουν καθοριστικό ρόλο στην όλη εικόνα της ομάδας. Σε πολλά σημεία όλων των παιχνιδιών που παρακολουθήσαμε, ο Ολυμπιακός πίεζε ασφυκτικά τον εκάστοτε αντίπαλο, κερδίζοντας μπάλες ή αναγκάζοντας τον να διώχνει στα “τυφλά”. Πιεστική άμυνα από τους εξτρέμ και τον φορ, πολλές φορές έλεγχος στο κέντρο από Γκιγιέρμε και Μπουχαλάκη, και “καθάρισμα” από τους μπακ, όταν οι αντίπαλοι έφταναν ως εκεί…!

Ορθές κινήσεις!

Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του λειτούργησαν σχεδόν τέλεια όσο αφορά το ρόστερ. Διατήρηση του βασικού κορμού, αγορά του “φύλακα άγγελου” Σα, απόκτηση παικτών με ποιότητα και εμπειρία, αλλά και ποδοσφαιριστών με μέλλον!

Το παν για να χτιστεί μια ομάδα είναι να μην αλλάζει πρόσωπα κάθε καλοκαίρι. Και αυτό το κατανόησαν φέτος στο λιμάνι, βλέποντας τα όσα παρουσίαζε η ομάδα στο χορτάρι. Τώρα όσο αφορά τις προσθήκες, θα μπορούσε να γραφτεί από μια ολόκληρη ενότητα για τους Σεμέδο, Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί και Ρατζέλοβιτς. Για τον πρώτο, νομίζω είναι καθολικά αποδεκτό πως η ποιότητά του δεν είναι για τα μέρη μας. Και είναι γνωστό πως λόγω εξωγηπεδικών παραγόντων θα αγωνίζεται κόντρα στη Λαμία και όχι κόντρα στην Λίβερπουλ και τη Σίτι.

Ο Γάλλος από την άλλη αποτελεί ευχάριστη έκπληξη, τουλάχιστον για τον γραφών. Με την απόκτησή του, σίγουρα δεν ήμουν με την πλευρά εκείνων που θεωρούσαν πως ήρθε στη χώρα μας για τα τελευταία ένσημα. Ούτε όμως περίμενα τα όσα κάνει. Η τεχνική και η εμπειρία του δεν αμφισβητούνται, μα το πάθος του είναι εκείνο που ξεχωρίζει. Πραγματικά το να βλέπεις έναν τέτοιο αθλητή στα 34 του να πιέζει στο 70′ ενός αγώνα που έχει κριθεί (αναφέρομαι στο ματς με την Κρασνοντάρ στη Ρωσία) είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό και θετικό. Δείγμα του τι θέλει να προσφέρει στο σύλλογο.

Ελ Αραμπί και Ρατζέλοβιτς είναι δύο εξαιρετικές περιπτώσεις. Ο πρώτος -αν και ακόμα δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση- έχει ήδη δείξει πως μπορεί να είναι καθοριστικός. Ο Σέρβος πιτσιρικάς είναι ο πιο ευχάριστος πονοκέφαλος του Μαρτίνς. Με τους Ποντένσε και Μασούρα να φαντάζουν ως τα βασικά εξτρέμ για τη σεζόν, τον πάντα ποιοτικό Λάζαρο να επιστρέφει σύντομα, και τον Σουντάνι να…περιμένει, όλοι πίστευαν πως ο μικρός θα φύγει δανεικός. Αμ δε! Μη σας πω πως θα διεκδικήσει στα ίσα μια θέση στη βασική εντεκάδα! Ταχύτατος, με καλές επαφές και εμπιστοσύνη στα πόδια του, ο Ρατζέλοβιτς όσο αγωνίστηκε απέδειξε σε όλους πως το μέλλον του ανήκει!

 Ο μόνος αντίπαλος ο εαυτός του!

Τα πάντα κυλούν θετικά για τον Πειραϊκό σύλλογο. Πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λίγκ, χρήματα στα ταμεία, ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, θελκτικό και ουσιώδες ποδόσφαιρο, προπονητής με συγκεκριμένο -και πετυχημένο ως τώρα- σχέδιο, οπαδοί πιο ενωμένοι από ποτέ, διοίκηση με σωστές επιλογές.

Είναι προφανές πως το μόνο που πρέπει και μπορεί να φοβίζει τον οργανισμό ονόματι “Ολυμπιακός”, είναι ο ίδιος του ο εαυτός! Ο κακός, τον οποίο ακόμα δεν έχουμε δει, και απευχόμαστε γι αυτό….