Σαν σήμερα πριν από μισό αιώνα, ξεκίνησε ο λεγόμενος "Πόλεμος του Ποδοσφαίρου" ανάμεσα στο Ελ Σαλβαδόρ και την Ονδούρα. Το Debut.gr "γυρίζει πίσω στο χρόνο" και "ξετυλίγει το κουβάρι" αυτής της ποδοσφαιρικής (κι όχι μόνο) κόντρας.

Πώς θα μπορούσε, άραγε, ένα (ειρηνικό) ομαδικό σπορ όπως το ποδόσφαιρο να γίνει, τρόπον τινά, αφορμή πολέμου; Την απάντηση στο ερώτημα αυτό θα τη βρούμε στο μακρινό 1969, όταν το Ελ Σαλβαδόρ και η Ονδούρα, δύο γειτονικές χώρες της Κεντρικής Αμερικής, «διασταύρωσαν τα ξίφη τους» για την προκριματική φάση του Μουντιάλ του 1970.

Φυσικά, τα αίτια της μεταξύ τους διαμάχης δεν περιορίζονταν στις «τέσσερις γραμμές του γηπέδου», αλλά βασίζονταν σε προϋπάρχοντες κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες. Ειδικότερα, κατά τη δεκαετία του ’60, οι τεταμένες σχέσεις των δύο χωρών οφείλονταν σε εκατέρωθεν εδαφικές διεκδικήσεις και στο μεταναστευτικό ρεύμα από το μικρό σε έκταση αλλά πυκνοκατοικημένο Ελ Σαλβαδόρ στη μεγαλύτερη αλλά πιο αραιοκατοικημένη Ονδούρα. Εκείνη την εποχή, τα δύο κράτη βρίσκονταν στην σφαίρα επιρροής των Η.Π.Α. και, ταυτόχρονα, οι εκτάσεις της γης τους ελέγχονταν από μεγάλους γαιοκτήμονες και αμερικανικές εταιρείες φρουτοπαραγωγής. Οι πιέσεις από τη μεριά των φτωχότερων αγροτών για αναδιανομή της γης ανάγκασε το δικτάτορα της Ονδούρας, Oswaldo López Arellano να υποκύψει στο αίτημά τους. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος της αναδιανομής προήλθε από εκτάσεις των μεταναστών από το Ελ Σαλβαδόρ, γεγονός που προξένησε τριβές ανάμεσα στους τελευταίους (που έφυγαν από την πατρίδα τους ψάχνοντας καλύτερη προοπτική) και τους ντόπιους ακτήμονες (οι οποίοι ήθελαν να υπερασπιστούν τα λιγοστά κεκτημένα τους). Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις που «αναζωπύρωναν» τα πάθη και την ροπή του τύπου προς την υπερβολή, οδήγησαν στο μετέπειτα ξέσπασμα πολέμου. Ή, για να το πούμε με τα λόγια του συγγραφέα Dan Hagedorn, «σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτός ο πόλεμος είχε να κάνει με τη διαθεσιμότητα της γης, τόσοι πολλοί άνθρωποι σε ένα τόσο μικρό μέρος και η κυβερνώσα ολιγαρχία απλώς έριχνε λάδι στη φωτιά μαζί με τον τύπο».

Έχοντας, λοιπόν, προηγηθεί όλα τα παραπάνω, στις 8 Ιουνίου 1969, Ονδούρα και Ελ Σαλβαδόρ αναμετρήθηκαν στον πρώτο προκριματικό αγώνα για το Μουντιάλ του 1970, όπου αναδείχθηκε νικήτρια η Ονδούρα με 1-0 (εν μέσω και συμπλοκών ανάμεσα στους οπαδούς των δύο χωρών). Στο δεύτερο παιχνίδι της 15ης Ιουνίου, το Ελ Σαλβαδόρ επικράτησε με 3-0 και η σειρά οδηγήθηκε σε τρίτο παιχνίδι στις 26 Ιουνίου. Εκεί το Ελ Σαλβαδόρ κέρδισε με 3-2 στην παράταση και πήρε την πολυπόθητη πρόκριση.

Μετά από περίπου δυόμιση εβδομάδες, και συγκεκριμένα στις 14 Ιουλίου, ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στα δύο κράτη (που έλαβε από τα media της εποχής την ονομασία «Πόλεμος του Ποδοσφαίρου»), καθώς ο στρατός του Ελ Σαλβαδόρ βομβάρδισε την πρωτεύουσα της Ονδούρας, Tegucigalpa, ενώ, με τη σειρά της, η αεροπορία της Ονδούρας βομβάρδισε τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ελ Σαλβαδόρ. Τελικά, ύστερα από τέσσερις ημέρες εχθροπραξιών, επετεύχθη, στις 18 Ιουλίου, συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός με τη διαμεσολάβηση του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS). Τέθηκε σε ισχύ στις 20 Ιουλίου και τα στρατεύματα του Ελ Σαλβαδόρ ολοκλήρωσαν την αποχώρησή τους από τα εδάφη της Ονδούρας στις αρχές Αυγούστου. Παρ΄όλ΄αυτά, ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα την απέλαση περίπου 300.000 μεταναστών από το Ελ Σαλβαδόρ, ενώ οι εκατέρωθεν απώλειες σε άμαχο πληθυσμό ανήλθαν κοντά στους 3.000 ανθρώπους.

Πηγές εικόνων:

  • Κεντρική:  Youtube
  • Υπόλοιπες:  Κάντε click πάνω στην κάθε εικόνα

Παρακολουθήστε, επιπλέον, ένα σύντομο video αναφορικά με τον “Πόλεμο του Ποδοσφαίρου”: