Γι' ακόμη μία φορά το Κύπελλο Γαλλίας πήγε στα χέρια του Χατέμ Μπεν Αρφά. Αλλά αυτή ήταν ξεχωριστή γιατί ήταν κόντρα στην "πρώην", Παρί Σεν Ζερμέν.

“Κάποιοι χάνουν όλο το μυαλό και γίνονται ψυχή:
τρελοί. Κάποιοι χάνουν όλη την ψυχή και γίνονται μυαλό:
διανοούμενοι. Κάποιοι τα χάνουν και τα δυο και γίνονται:
αποδεκτοί”, είχε γράψει πριν από πολλά χρόνια ο Τσαρλς Μπουκόφσκι.  Δύσκολα θα το έχει ακουστά το παραπάνω ο Χατέμ Μπεν Αρφά.

Άλλωστε από μικρός κυκλοφορούσε στους δρόμους του Κλαμάρ με μία μπάλα στα πόδια. Που καιρός για γράμματα; Το ποδόσφαιρο ήταν από την αρχή στο μυαλό του. Όπως και η τρέλα. Αυτή απλά δεν είχε ακόμη εμφανιστεί.

Ο Γάλλος μεσοεπιθετικός είναι από τα μεγαλύτερα “what if” του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Τον αποκάλεσαν “νέο Ζιντάν” όλοι όσοι τον είχαν πρωτοδεί. Λογικό. Η “στρογγυλή θεά” τον υπάκουε πριν προλάβει αυτός να μιλήσει. Βλέπετε ο πατέρας του, ο Καμέλ, ήταν και εκείνος ερασιτέχνης παίκτης. Ωστόσο, κρέμασε από νωρίς τα παπούτσια του, αφού είχε να φροντίσει και να αναθρέψει τον κανακάρη του που τον ξεπέρασε σε ταλέντο και φήμη.

Αυτή (σ.σ  φήμη) έμελλε και να τον… καταστρέψει. Να του σταθεί εμπόδιο. Ο Μπεν Αρφά αν και ήξερε “καντάρια” μπάλα σαν χαρακτήρας δεν ήταν κάτι ανάλογο. Και σίγουρα δεν ήταν δουλευταράς. Η φήμη λοιπόν του “κακού παιδιού” και του τεμπέλη δεν άργησε να βγει. Όσο πέρναγαν τα χρόνια συνεχώς και μεγάλωνε. Η καριέρα του, η πορεία του δεν ήταν αυτή που όλοι θα περιμέναμε από εκείνον. Η… τρέλα ήδη του είχε χτυπήσει την πόρτα.

Η (τελευταία;) μεγάλη ευκαιρία

O Χατέμ Μπεν Αρφά μπορεί να λέει με περηφάνια πως έχει φορέσει τις φανέλες των μεγαλύτερων γαλλικών ομάδων. Της Λιόν, της Μαρσέιγ και της Παρί Σεν Ζερμέν. Βέβαια, μπορεί και κάτι άλλο που δεν είναι τόσο τιμητικό.

Ότι σε όλες απέτυχε. Σε καμία δεν κατάφερε να στεριώσει. Να γίνει ο ηγέτης. Εκείνος ο ποδοσφαιριστής που θα συνδέσει το όνομά του τόσο με τον σύλλογο όσο και με την εξέδρα. Η τελευταία του ευκαιρία για κάτι τέτοιο χάθηκε με τους Παριζιάνους.

Το καλοκαίρι του 2016 η Παρί τον έκανε δικό της. Δωρεάν. Η Νις τον πήρε από το… πουθενά και αυτός με τις εμφανίσεις τους βγήκε και πάλι στον αφρό. Αλλά γι’ ακόμη μία φορά θα έκανε τη λάθος επιλογή. Αν βγάλει ποτέ την αυτοβιογραφία του ο Γάλλος ποδοσφαιριστής θα μπορούσε να την τιτλοφορήσει κάπως έτσι.

https://www.youtube.com/watch?v=bM2QyfQMeL0

Καλώς ή κακώς στην ομάδα της γαλλικής πρωτεύουσας ο συναγωνισμός ήταν μεγάλος. Παραπάνω από αυτό που μπορούσε ο ίδιος να διαχειριστεί. Ναι μεν παίρνει κάποια λεπτά συμμετοχής. Ναι μεν αγωνίζεται σε κάποια ματς. Αλλά δεν είναι αυτό που θέλει. Περίμενε πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αυτή τη φορά. Εις μάτην. Οι ακριβοπληρωμένοι μέσοι είναι εκείνοι που αγωνίζονται περισσότερο από εκείνον.

Αυτός ήταν απλά ένας γκεστ σταρ. Πως να συμβιβαστεί με κάτι τέτοιο; Η τρέλα και ο εγωισμός του δεν του το επέτρεπαν.

Έτσι ξεκίνησε η βεντέτα

Καλοκαίρι 2017. Η σεζόν τελειώνει με πρωταθλήτρια τη Μονακό του Κιλιάν Μπαπέ. Του Λεονάρντο Ζαρντίμ. Σοκ! Ποιος μπορούσε να πιστέψει πως οι Παριζιάνοι των πολλών εκατομμυρίων θα έτρωγαν… σκόνη και δεν θα έπιναν σαμπάνια;

Κι όμως. Μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα και ενώ έχουν ξεκινήσει ήδη οι συζητήσεις για την ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών (εκείνη του Νεϊμάρ από την Μπαρτσελόνα) ο Μπεν Αρφά σηκώνει μπαϊράκι. Ζητάει να μείνει ελεύθερος για να βρει πιο εύκολα τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.

Η διοίκηση της γαλλικής ομάδας δεν ιδρώνει. Αυτός χτυπάει το χέρι στο τραπέζι. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει για κανένα λόγο. “Έχεις συμβόλαιο μαζί μας και δεν σκοπεύουμε να σε αφήσουμε”, του είχαν πει.

Αποτέλεσμα; Να φτάσουν οι σχέσεις των δύο πλευρών στα άκρα. Στο ναδίρ.

Η κατρακύλα

Η επόμενη σεζόν είναι δύσκολη για τον Μπεν Αρφά. Η διοίκηση της Παρί για τον τιμωρήσει δεν τον αναγκάζει να κάνει τον… πελαργό, αλλά να πάει να προπονηθεί με τη δεύτερη ομάδα της. Καλύτερα να τον έκαναν να πηγαίνει με τις μπουλντόζες παρά αυτό.

Δεν λέει κάτι. Κρατάει κόσμια στάση. Αν και μέσα του “έβραζε”. Άλλωστε μιλάμε για έναν παίκτη που είχε την ταμπέλα του “νέου Ζιντάν” και αντί να μαγεύει με τις παραστάσεις του τα ευρωπαϊκά γήπεδα ζούσε τις πιο σκοτεινές μέρες της καριέρας του.

To παράπονο τον πνίγει. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και εκείνος τα παίζει όλα για όλα. Θέλει να το βγάλει από μέσα του και να τα πει έξω από τα δόντια. Γι’ αυτό και σε μία συνέντευξή του ξεσπάει.

“Αυτό που περνάω στην Παρί Σεν Ζερμέν είναι πολύ περίεργο. Νιώθω σαν να μην υπάρχω” λέει στο γαλλικό περιοδικό “So Foot”.

“Αλλά πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Κάποια στιγμή στην ποδοσφαιρική καριέρα του καθενός έρχεται μία δύσκολη στιγμή. Είτε μία αρρώστια, είτε κάποιος τραυματισμός. Εγώ νιώθω ότι δεν υπάρχω και είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστώ με αυτό. Δεν μπορείς να ζεις μια καριέρα και μετά να έρχονται κάποιοι άνθρωποι και να προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο”, τονίζει τον Ιανουάριο του 2018 ο Μπεν Αρφά.

Οι πιο σκοτεινές μέρες στην καριέρα του Γάλλου μεσοεπιθετικού ήταν μπροστά. Το ίδιο όμως και οι πιο λαμπρές.

Ρε(ν) λες;

Κακά τα ψέματα. Ο πρωταγωνιστής μας όσες φορές χρειάστηκε να πάει σε μεγάλη ομάδα για να δείξει πόσο σπουδαίος είναι δεν τα κατάφερε. Δεν είναι μόνο το παράδειγμα της Παρί Σεν Ζερμέν. Αλλά ΚΑΙ αυτό.

Σε ομάδες δίχως πίεση, αλλά και χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες στόχους μπορεί να λάμψει. Όπως ένα αστέρι μέσα στο απόλυτο μαύρο του ουρανού.

Η σεζόν 2ο18-2019 τον βρήκε στη Ρεν. Αν έπρεπε να “χτυπήσει” κάποιο τατού ο Μπεν Αρφά θα του δίναμε τη συμβουλή να λέει: “όπου Γης και πατρίς”. Μιας και οι ομάδες που έχει αλλάξει δεν φτάνουν στα δάκτυλα των ποδιών και των χεριών.

Ωστόσο, στο νέο του καταφύγιο βρήκε αυτά που του έλειπαν. Σιγουριά και εμπιστοσύνη. Πράγματα που δεν μπορείς να εξαγοράσεις. Ακόμη και αν είσαι ο Νασέρ Αλ Κελαϊφί και τα χρήματα στον τραπεζικό σου λογαριασμό σκορπούν… εγκεφαλικά.

Το βράδυ της εκδίκησης

Στη Ρεν ο Μπεν Αρφά έδειξε γιατί ήταν πριν από πολλά χρόνια “ο νέος Ζιντάν”. Έδειξε πως στη… μετριότητα υπάρχει και ποιότητα. Ότι δεν τολμάει να βγει μπροστά όταν η μπάλα “καίει”. Όπως στον τελικό κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν για το Κύπελλο. Ναι μεν μπορεί να μην πέτυχε κάποιο τέρμα στην κανονική διάρκεια του αγώνα, ή στην παράταση.

Αλλά στα πέναλτι ήταν εύστοχος. Στο τέταρτο για την ομάδα του κιόλας. Λίγες στιγμές αργότερα είχε την κούπα στα χέρια του. Δεν την έδινε σε κανέναν. Όπως και την μπάλα μερικέ φορές θα μπορούσαμε να πούμε. Κατά τη διάρκεια της απονομής χάρισε μια σπάνια στιγμή αμηχανίας στο πρώην “αφεντικό” του. Τον Κελαϊφί.

Αυτός δεν μιλιόταν, αφού οι πανάκριβοι ποδοσφαιριστές του είχαν φύγει και πάλι με σκυφτά κεφάλια. Από την άλλη ο Χατέμ ήθελε να του κάνει… πλάκα, όπως φάνηκε και στις δηλώσεις του.

“Η Παρί  είναι συνηθισμένη στο να χάνει μεγάλες ανατροπές. Τα χρήματα δεν φτάνουν κάποιες φορές για τη νίκη”, είπε και χάρισε στον φακό ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Αν ήταν πιάτο θα ήταν κρύο και θα είχε πικάντικη γεύση. Αλλά στο θολωμένο μυαλό του Μπεν Αρφά όλα φάνταζαν μια σταλιά. Μικρά. Γι’ ακόμη ένα βράδυ ήταν κεντρικό θέμα συζήτησης. Ήταν χαμογελαστός. Σαν μικρό παιδί. Γιατί από τρελό και από μικρό μαθαίνεις… μπάλα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ