Μία ενέργεια του Ντιέγκο Φορλάν ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τη FIFA, η οποία αποφάσισε να απαγορέψει τον πανηγυρισμό χωρίς τη μπλούζα.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για ποιο λόγο οι ποδοσφαιριστές απαγορεύεται να πανηγυρίζουν τα γκολ τους βγάζοντας τη φανέλα τους; Ποιος θίγεται από μία τέτοια εκδήλωση χαράς; Πρόκειται για ένα πρόσφατο κανονισμό που τέθηκε σε εφαρμογή τη νέα χιλιετία. Ποια ήταν, όμως, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι αναγκάζοντας τη FIFA να τροποποιήσει το νόμο 12 του κανονισμού της; Όσο απίστευτο και αν ακούγεται ο Ντιέγκο Φορλάν και μία ενέργεια του αποτέλεσαν την αφορμή για το “κιτρίνισμα” των παικτών που επιλέγουν να μας δείξουν το γυμνό τους στήθος μετά από κάποιο τέρμα τους.

Η φανέλα που άργησε να φορεθεί ξανά

Για να περιγράψουμε το περιστατικό πρέπει να πάμε το χρόνο πίσω στο 2002. Εκείνη τη σεζόν Ουρουγουανός φορ απογοήτευε με τις εμφανίσεις του τους φιλάθλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ωστόσο, παρά το αρνητικό του πέρασμα από το σύλλογο, ο Ντιέγκο Φορλάν υπήρχαν στιγμές που φανέρωσε ψεγάδια του μεγάλου του ταλέντου. Κάτι τέτοιο συνέβη το βράδυ της 2ης ημέρας του Νοέμβρη σε μία εντός έδρας αναμέτρηση απέναντι στη Σαουθάμπτον. Με το σκορ στο 1-1, ο τότε 23χρονος επιθετικός έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του με ένα σουτ κεραυνό.

Ο νεαρός ποδοσφαιριστής ξέσπασε σε ξέφρενους πανηγυρισμούς βγάζοντας τη μπλούζα του και επιδεικνύοντας τους καλοσχηματισμένους του κοιλιακούς. Εκείνη την περίοδο αυτού του είδους ο πανηγυρισμός δεν τιμωρούταν. Ο Φορλάν, όμως, το τράβηξε λίγο παραπάνω. Ειδικότερα, όταν το παιχνίδι επανεκκίνησε, εκείνος δε είχε φορέσει ξανά τη φανέλα του. Έφτασε στο σημείο, μάλιστα, να μαρκάρει μισόγυμνος τον προσωπικό του αντίπαλο κερδίζοντας ακόμη και μία μονομαχία. Επρόκειτο για ένα περιστατικό άνευ προηγουμένου που έβαλε τη FIFA σε σκέψεις.

Κανονισμός 12

Έτσι, το καλοκαίρι του 2004 η αρμόδια ποδοσφαιρική αρχή κατέληξε σε μία απόφαση που μέχρι και σήμερα αδυνατούμε να κατανοήσουμε. “Ένας παίκτης που βγάζει τη φανέλα του μετά την επίτευξη ενός γκολ θα τιμωρείται με κίτρινη κάρτα για αντιαθλητική συμπεριφορά. Η αφαίρεση της φανέλας ύστερα από κάποιο τέρμα θεωρείται αχρείαστη και οι παίκτες πρέπει να αποφεύγουν τόσο υπερβολικές εκδηλώσεις χαράς”. Αυτή ήταν και η μοναδική δικαιολογία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου για τη συγκεκριμένη απόφαση.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων ο νόμος όριζε τι μπορεί να θεωρηθεί ως αφαίρεση φανέλας. Ειδικότερα, ανέφερε ότι ο κανονισμός ίσχυε σε περίπτωση που είτε η μπλούζα καλύψει το κεφάλι του ποδοσφαιριστή είτε έχει αφαιρεθεί πλήρως. Έκτοτε, κανένας ποδοσφαιριστής δε μπόρεσε να πανηγυρίσει με αυτόν τον τρόπο γλιτώνοντας την κίτρινη κάρτα. Αυτό φυσικά δεν απέτρεψε πολλούς ποδοσφαιριστές να θυσιάσουν μία κάρτα προκειμένου να πανηγυρίσουν με έναν από τους πιο εκδηλωτικούς τρόπους στο ποδόσφαιρο.

Προεκτάσεις της απόφασης

Aν και η FIFA δεν το παραδέχεται, πολλοί είναι εκείνοι που συνδέουν την αλλαγή του κανονισμού με λόγους που δεν έχουν σχέση με εκείνη την ενέργεια του Ντιέγκο Φορλάν. Ειδικότερα, για αρκετούς αυτός ο πανηγυρισμός απαγορεύτηκε για λόγους μάρκετινγκ. Οι χορηγοί των ομάδων θέλουν τα λογότυπα να εμφανίζονται συνεχώς στους τηλεοπτικούς δέκτες των τηλεθεατών. Γι΄αυτό πληρώνουν, άλλωστε τους συλλόγους. Έτσι, μία θεωρία συνωμοσίας αναφέρει ότι οι σπόνσορες επέβαλλαν στη ΦΙΦΑ να νομοθετήσει με αυτόν τον τρόπο.

Άλλοι αναφέρουν ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία προέβη στη συγκεκριμένη αλλαγή για να προστατέψει ορισμένες θρησκευτικές ομάδες. Για την ακρίβεια, υπάρχουν μουσουλμάνοι που θεωρούν προσβλητικό να βλέπουν γυμνόστηθους ποδοσφαιριστές. Έτσι, στο πλαίσιο της ευγενούς άμιλλας και της παγκοσμιοποίησης του προϊόντος, η FIFA έλαβε και αυτό τον παράγοντα υπόψιν της. Τέλος, μία βάσιμη θεωρία αναφέρει ότι ο κανονισμός εφαρμόστηκε για να αποφευχθούν οι αχρείαστες καθυστερήσεις.

Η πολιτική διάσταση

“Το ποδόσφαιρο δεν είναι μία πλατφόρμα για μεταφορά μηνυμάτων”. Αυτά ήταν ατάκα που είχε ειπωθεί από τον πρώην νούμερο 2 παράγοντα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, Τζερόμ Βάλτσκε. Ειδικότερα, η FIFA επιθυμεί να μείνει ουδέτερη απαγορεύοντας τη μεταφορά κάθε είδους μηνύματος ανεξάρτητα από το αν είναι προσωπικής η πολιτικής φύσεως. Οι ενστάσεις που εγείρονται γύρω από την απόφαση έχουν να κάνουν με την τιμωρία ποδοσφαιριστών που πανηγυρίζουν χωρίς φανέλα μεταφέροντας ανθρωπιστικά μηνύματα.

Για παράδειγμα, ο Ινιέστα είχε τιμωρηθεί με κίτρινη κάρτα στον τελικό του Μουντιάλ του 2010. Τότε είχε πανηγυρίσει αφιερώνοντας το γκολ στον αδικοχαμένο άσο της Εσπανιόλ, Ντάνιελ Χάρκε, χωρίς να συγκινήσει τον Χάουαρντ Γουέμπ. Κίτρινη κάρτα είχε δεχθεί και ο Μάριο Μπαλοτέλι όταν είχε αναρωτηθεί γιατί όλοι ασχολούνται μαζί του μέσω ενός προσωπικού μηνύματος που ανέδειξε όταν έβγαλε τη μπλούζα του. Από τη στιγμή που αυτές οι αναφορές δεν είναι προσβλητικές και δεν απηχούν πολιτικές πεποιθήσεις γιατί να τιμωρούνται;

Συνοψίζοντας, η αλλαγή κανονισμού της FIFA ποτέ δε βρήκε φανατικούς υποστηρικτές. Και αυτό διότι ένας πανηγυρισμός χωρίς φανέλα είναι μία από τις πιο έντονες συναισθηματικές στιγμές που μπορεί να ζήσει ένας ποδοσφαιριστής. Ο οπαδός ζει για τέτοιες εκδηλώσεις ενθουσιασμού που προκαλούν ντελίριο στην κερκίδα. Ευτυχώς, βέβαια, υπάρχουν ποδοσφαιριστές, όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο που δεν αντιστέκονται στον πανηγυρισμό κάνοντας τον κανονισμό να φαίνεται πολύ “μικρός” μπροστά τους.