Grand Prix Κίνας 2019: Με κατεβασμένα τα χέρια..

Δεν ήμουν σίγουρος αν ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα της Κίνας. Αγωνιστικά δεν υπήρξε αυτό το «κάτι» που θα με παρακινούσε να κάνω ανάλυση αγώνα. Μάχες οι πρωτοπόροι δεν έδωσαν, με εξαίρεση την επίθεση του Max Verstappen στον Sebastian Vettel. Αλλά και πιο πίσω, δεν είδαμε πολλά. Οι μόνοι στη βαθμολογούμενη δεκάδα που πάλεψαν ήταν οι Kimi Raikkonen και Alex Albon. Οπότε, σκέφτηκα να πιαστώ από γεγονότα. Να γράψω για τη Williams; Πρέπει, αλλά δεν είναι η κατάλληλη ώρα. Να γράψω για τις ομάδες που είναι σαν να τρέχουν με έναν οδηγό; Καλή σκέψη, αλλά θα γινόμουν κακός. Να γράψω για την κρίση που περνάει η Scuderia Ferrari; Όπα, εδώ είμαστε..

Η Ιταλική ομάδα έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της, χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής. Το αγωνιστικό δεν με ανησυχεί. Και ας είναι το τρίτο συνεχόμενο 1-2 της Mercedes, που ξέφυγε μπροστά στην βαθμολογία με σχεδόν διπλάσια διαφορά. Γιατί; Διότι ακόμη δεν έχουμε σαφή εικόνα για το ποια ομάδα βρίσκεται μπροστά, με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια. Ο εναρκτήριος αγώνας στην Αυστραλία, ήταν ξεκάθαρα της Mercedes. Ο σημερινός, το ίδιο. Στο Bahrain πριν 2 βδομάδες όμως, η Ferrari άξιζε στην χειρότερη περίπτωση το 1-3. Τερμάτισε στο 3-5. Το θέμα είναι πως ακόμη και σε αυτόν τον έναν αγώνα που η Ιταλική ομάδα ήταν μπροστά, δεν πήρε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, χάνοντας 16 με 18 βαθμούς οι οποίοι κατέληξαν στους οδηγούς της Mercedes.

Ακόμη και έτσι, το βασικό της πρόβλημα την προκειμένη στιγμή, είναι η διαχείριση των οδηγών και της στρατηγικής. Η Ferrari θεωρώ πως υποτιμά τις δυνατότητες του Charles Leclerc, και παράλληλα υπερεκτιμά τις δυνατότητες του Sebastian Vettel. Ίσως και να μην θέλει να δεχτεί πως ο Μονεγάσκος στην 2^η του χρονιά στην Formula 1 είναι ήδη ταχύτερος του 4κις και πολύ πιο έμπειρου Sebastian Vettel. Πως αλλιώς να εξηγήσω πως στην Αυστραλία, αφενός του είπαν να κάτσει πίσω από τον Γερμανό, αφετέρου δεν τον έβαλαν καν για pit stop ώστε να κυνηγήσει τον βαθμό του ταχύτερου γύρου; Πως να εξηγήσω πως ενώ στο Μπαχρέιν ήταν ξεκάθαρα πιο γρήγορος, και ενώ τους ενημέρωσε για αυτό, του είπαν να περιμένει δύο γύρους για να περάσει τον team mate του; Ευτυχώς που δεν το έκανε..

Στην Κίνα, έπεσαν θύματα των οφθαλμαπατών τους. Δεν ήθελαν να δεχτούν πως οι Mercedes ξεμακρύνονταν, είδαν πως ο Vettel είναι κοντά στο δευτερόλεπτο από τον team mate του χωρίς βέβαια να τον έχει απειλήσει για προσπέρασμα, και θεώρησαν πως ο Γερμανός μπορεί να κινηθεί ταχύτερα οπότε και του έδωσαν την ευκαιρία. Για τα team olders, σαν οπαδός θα μπορούσα θα ασκήσω δριμεία κριτική, όμως σήμερα θα υιοθετήσω την οπτική της ομάδας, η οποία σαν σύνολο, θέλει να διεκδικήσει όσους περισσότερους βαθμούς μπορεί.

Το παράδοξο είναι πως η Ferrari που δεν χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τέτοιες τακτικές, το κάνει πάντα με έναν τρόπο ατσούμπαλο, που την ξεγυμνώνει τελείως στα μάτια όλων όσων παρακολουθούν. Χωρίς τρόπους. Σαν πρωτάρα. Σήμερα αυτό αφενός έφερε δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Leclerc, ο οποίος φυσικά το έδειξε με επαναλαμβανόμενα team radios, αφετέρου λόγω της αλλαγής, η απόσταση των ιταλικών μονοθέσιων μειώθηκε από τον Verstappen και αυξήθηκε από τον Bottas. Καθόλου ιδανικό. Ακόμη και τότε βέβαια, θα έλεγε κανείς πως η κίνηση τους έχει λογική. Όμως..

Όμως, ο Γερμανός δεν μπόρεσε να κινηθεί ταχύτερα. Κινήθηκε στον ίδιο, ίσως και λίγο χειρότερο ρυθμό από τον Leclerc, αφού η διαφορά του από τον Bottas εν τέλει άνοιξε και άλλο. Και ο Leclerc από την άλλη δεν κινήθηκε πιο αργά, οπότε η διαφορά τους ήταν  κοντά στο 1 δευτερόλεπτο. Η απορία όλων μας, ήταν ακριβώς η ίδια με του Μονεγάσκου: Και τώρα, τι;

Και τότε, τίποτα. H Ferrari βραχυκύκλωσε, δεν έδωσε πίσω την θέση στον Leclerc(όπως είχε γίνει με τους Hamilton-Bottas) και από εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να είχε μόνο έναν οδηγό στη πίστα. Όλες οι στρατηγικές δούλεψαν για τον Vettel. Για τον Leclerc δεν δούλεψε τίποτα. Ο Verstappen μπήκε νωρίτερα για να πετύχει το undercut, η Ferrari τράβηξε τον Vettel άρον άρον γιατί κατάλαβαν πως ο Leclerc θα έχανε την θέση του ούτως ή άλλως οπότε θέλησαν να σώσουν τον Γερμανό, και άφησαν τον Μονεγάσκο έξω τόσο πολύ, που ενώ πριν τα pitstops ήταν μπροστά από τον Verstappen 2 δευτερόλεπτα, ύστερα βρέθηκε 14 δευτερόλεπτα πίσω του.

Και μετά, ενώ οριακά θα μπορούσε να κάνει μόνο ένα pit stop, αφού βρισκόταν 10 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Verstappen με λιγότερο από 20 γύρους να απομένουν, τον έβαλαν για 2^η αλλαγή ελαστικών, βγάζοντας τον στην πίστα με την μεσαία γόμα. Που να προλάβει τον Verstappen..

Είναι μάλλον η πρώτη σεζόν εδώ και πολλά χρόνια στο Ιταλικό στρατόπεδο όπου ο εσωτερικός ανταγωνισμός είναι τόσο έντονος, και φαίνεται πως στα σύγχρονα εγχειρίδια εκμάθησης διαχείρισης τέτοιων καταστάσεων, οι σελίδες του Ιταλικού εγχειριδίου είναι κενές. Αυτό έχει συνέπειες για όλη την ομάδα, αλλά κυρίως για τους οδηγούς. Ο Leclerc έχει ήδη ένα μεγάλο βάρος στις πλάτες του από τη στιγμή που οδηγάει για την Ferrari ήδη από τα 21 του. Τέτοιες καταστάσεις είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρες και επιτίθενται κατευθείαν στην ψυχολογία. Για αυτό και χρειάζονται ιδιαίτερη διαχείριση.

Ο Μονεγάσκος είδε σήμερα την 3^η θέση, το δεύτερο σερί βάθρο, τους 15 βαθμούς στο πρωτάθλημα, να αντικαθίστανται με την 5^η θέση, χωρίς να είναι πιο αργός από τον team mate του. Η απόφαση, και ίσως οι μελλοντικές αντίστοιχες αποφάσεις της Ferrari βαραίνουν και τον Vettel, ο οποίος σήμερα δεν παραπονέθηκε πως είναι γρηγορότερος. Μόνη της η ομάδα θέλησε να αλλάξουν θέση οι οδηγοί της. Ήταν σαν να του έλεγαν: σώσε την παρτίδα, δείξε τι αξίζεις, δείξε αν μπορείς. Και το χειρότερο ήταν πως δεν το έδειξε, διότι είχε εφάμιλλο ρυθμό με τον team mate του. Είναι λες και η Ferrari θέτει όλες τις ελπίδες πάνω του.

Στο Ιταλικό Στρατόπεδο, όπως πολύ εύστοχα έθεσαν και στη μετάδοση της Cosmote Tv, πρέπει να αποφασίσουν σε βάθος δεκαετίας. Πορεύεσαι με τον 21χρονο που μπορεί να αφήσει ιστορία; Στηρίζεσαι στον 31χρονο και πιο έμπειρο οδηγό σου; Φαίνεται πως ΔΕΝ μπορούν να στηριχτούν και στους δύο..

Το ποιος θα πάρει την απόφαση για βάθος δεκαετίας είναι βέβαια, άλλο ζήτημα..