Με την αγωνιστική του συμπεριφορά ο Φαμπίνιο μοιάζει να εκθέτει τον Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος δεν τον ξεκινάει στα ντέρμπι.

Οι βραζιλιάνικες ρίζες φέρνουν και μεγάλες προσδοκίες. Με αυτόν τον τρόπο θα παραφράζαμε το γνωστό ρητό του θείου του Πίτερ Πάρκερ περί δύναμης και ευθύνης προσαρμόζοντας το στα ποδοσφαιρικά δεδομένα. Κάπως έτσι, λοιπόν, η έλευση του βραζιλιάνου Φαμπίνιο στη Λίβερπουλ δημιούργησε ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών. Ο πρωταθλητής Γαλλίας με τη Μονακό υποσχόταν να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση των “κόκκινων”.

Κάθε αρχή και δύσκολη λέει ο σοφός λαός και αυτό ίσχυσε στην περίπτωση του 25χρονου. Ειδικότερα, χρειάστηκε να φτάσουμε στην 10η αγωνιστική και στα τέλη Οκτώβρη προκειμένου να ξεκινήσει στη βασική ενδεκάδα σε αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ. Φυσικά, με τον Γιούργκεν Κλοπ προπονητή, αυτή η σταδιακή του ένταξη δεν αποτέλεσε έκπληξη. Σχεδόν κάθε ποδοσφαιριστής που πιάνει λιμάνι επί εποχής του χρειάζεται ένα σημαντικό χρόνο προσαρμογής στα σχέδια του. Ρωτήστε τον Ναμπί Κεϊτά για αυτό.

Ναι μεν βασικός αλλά…

Από εκείνο το παιχνίδι με την Κάρντιφ έχει συμπληρώσει 1649 λεπτά συμμετοχής στο αγγλικό πρωτάθλημα. Έχει ξεκινήσει 17 φορές στο βασικό σχήμα και έχει μπει άλλες 7 φορές ως αλλαγή στο χορτάρι. Από τους 5 μέσους της Λίβερπουλ είναι ο τρίτος σε χρόνο πίσω από τον Βαϊνάλντουμ και τον Μίλνερ και μπροστά από τον Χέντερσον και τον Κεϊτά.

Ως εκ τούτου με βάση τους αριθμούς συγκαταλέγεται στους βασικούς της Λίβερπουλ δεδομένου ότι ο Κλοπ αγωνίζεται με 3 μέσους. Ωστόσο, με μία πιο αναλυτική ματιά στα λεπτά συμμετοχής του Φαμπίνιο παρατηρείται το εξής φαινόμενο: Ο Γερμανός τεχνικός στα περισσότερα παιχνίδια "ειδικού βάρους" επιλέγει τους Μίλνερ, Χέντερσον και Βαϊνάλντουμ για τη στελέχωση της μεσαίας του γραμμής. Ενδεικτικές περιπτώσεις είναι ο πρώιμος τελικός με τη Νάπολι, η ρεβάνς με τη Μπάγερν Μονάχου και τα ντέρμπι με Μάντσεστερ Σίτι και Τότεναμ.

Πιο νωπό το παράδειγμα με την Τότεναμ. Ο Φαμπίνιο μπήκε με το σκορ στο 1-1 στο 77ο λεπτό και πρόλαβε να κάνει τη διαφορά. Μετά τη λήξη της αναμέτρησης, μάλιστα, ο πρώην παίκτης και νυν σχολιαστής, Τζέιμι Κάραχερ, τόνισε την ανάγκη να ξεκινάει βασικός ο Βραζιλιάνος: "Νομίζω ότι έκανε μεγάλη διαφορά όταν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και αντικατέστησε τον Χέντερσον. Βοηθάει πολύ στην μεσαία γραμμή της ομάδας και παρουσιάζεται πάντα αξιόπιστος όταν του δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχει στην εντεκάδα. Πρέπει να ξεκινάει σε κάθε παιχνίδι από δω και πέρα".

Ο πιο ολοκληρωμένος

H αλήθεια είναι ότι δύσκολα μπορεί κάποιος να διαφωνήσει με την άποψη του παλαίμαχου Άγγλου στόπερ. Ο Φαμπίνιο αποτελεί τον πιο ολοκληρωμένο μέσο που διαθέτει η ομάδα του Μερσεϊσάιντ αυτή τη στιγμή. Και εξηγούμαι. Χάρη στη σωματοδομή και τα βραζιλιάνικα γονίδια του μπορεί να κάνεις όλες τις δουλειές μέσα στο γήπεδο. Ξεκινώντας από τα ανασταλτικά του καθήκοντα, χάρη στο ύψος του κερδίζει 2 εναέριες μονομαχίες ανά αγώνα. Παράλληλα, εξαιτίας των μεγάλων του άκρων εμποδίζει την εκδήλωση των αντίπαλων επιθέσεων με διάφορους τρόπους. Έτσι, μετράει 2,1 τάκλιν, 1 αναχαίτιση, 1 διώξιμο και 0,3 μπλοκ ανά αγώνα. Κανένας άλλος από τους υπόλοιπους 4 μέσους δεν υπερτερεί στις συγκεκριμένες κατηγορίες.

Ως συνδετικός κρίκος άμυνας και επίθεσης, βέβαια, αποτελεί παίκτη-κλειδί κατά την ανάπτυξη της ομάδας του. Ο 25χρονος ποδοσφαιριστής προστατεύει εξαιρετικά τη μπάλα χάρη στα φυσικά του προσόντα και μετράει μόλις 0,6 κακά κοντρόλ ανά αγώνα. Παράλληλα, μόνο ο Χέντερσον (0,2) χάνει λιγότερες φορές τη μπάλα από εκείνον (0,6) στο χώρο του κέντρου. Σήμα κατατεθέν του είναι οι διαγώνιες μπαλιές του στον Αλεξάντερ Άρνολντ, καθώς ανά παιχνίδι επιχειρεί 2,7 μεγάλες μπάλες. Τέλος σε μία ομάδα με φτωχή παραγωγικότητα από πλευράς μέσων, μόνο ο Μίλνερ έχει μεγαλύτερη συμμετοχή σε γκολ και ασίστ. Ο Φαμπίνιο μετρά ένα γκολ και 2 ασίστ την ώρα που ο Μίλνερ που εκτελεί τα πέναλτι και αγωνίζεται και ως μπακ έχει συμμετάσχει σε 8 γκολ (4 τέρματα, 4 ασίστ).

Στα πλεονεκτήματα του πρώην άσου της Μονακό δεν πρέπει να παραλείψουμε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στο κέντρο της άμυνας. Ο ευέλικτος Βραζιλιάνος ξεκίνησε την καριέρα του ως στόπερ. Έτσι, φέτος έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο ακόμα και στο κορυφαίο επίπεδο, όταν συνεργάστηκε άψογα με τον Ζοέλ Μάτιπ για να κρατήσει ανέπαφη την εστία της ομάδας του απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου στο "Άνφιλντ".

H ιδανική τριάδα

Συνοψίζοντας ο Κλοπ έχει διαχειριστεί άψογα φέτος τις διαθέσιμες επιλογές του για το νευραλγικό χώρο του κέντρου. Τα λεπτά συμμετοχής των 5 μέσων του, άλλωστε, αποδεικνύουν ότι έχει πραγματοποιήσει υποδειγματικό ροτέισον. Ωστόσο, έχουμε μία ένσταση. Αυτή αφορά τη μειωμένη χρήση του Φαμπίνιο στα λεγόμενα κρίσιμα παιχνίδια. Κατά τη γνώμη μας, η ενδεκάδα πρέπει να ξεκινάει από αυτόν σε τέτοια παιχνίδια, καθώς διαθέτει και την ποιότητα αλλά και τα φυσικά προσόντα για να προσφέρει και στις δύο μεριές του γηπέδου. Μία τριάδα με Φαμπίνιο, Χέντερσον και Βαϊνάλντουμ θα ήταν ιδανική για τον "Βασιλιά". Ο Κλοπ, φυσικά, ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι είναι καλύτερο για την ομάδα του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ