H εντός έδρας νίκη του ΟΦΗ επί του Λεβαδειακού με σκορ 2-0, δείχνει πως οι Κρητικοί θα πουλήσουν πολύ... ακριβά το τομάρι τους!

Η αλήθεια είναι πως η σεζόν δεν ξεκίνησε καλά για τον ΟΦΗ. Οι απαιτήσεις δεν ήταν πολλές. Αλλά ήταν συγκεκριμένες. Η πορεία όμως του συλλόγου από το Ηράκλειο κάπου… άλλαξε από ένα σημείο και έπειτα.

Το καλοκαίρι οι Κρητικοί ήθελαν να μείνουν εύκολα στην κατηγορία. Τα αποτελέσματα δεν τους βοήθησαν. Αν και εδώ που τα λέμε θα μπορούσαν σε αρκετές περιπτώσεις να πάρουν κάτι παραπάνω.

Το σύνολο του Νίκου Παπαδόπουλου -τότε- ήταν ανώτερο. Αλλά δεν μετράει αυτό. Μετράει το τελικό αποτέλεσμα. Οπότε από ένα σημείο και έπειτα ο στόχος ξαναγράφτηκε. Πλέον είχε τίτλο “να σωθούμε με κάθε τρόπο”.

Νίκη; Γκολ; Όχι στο Ηράκλειο!

Άλλες χρονιές που ο ΟΦΗ είχε λίγο- πολύ τα ίδια προβλήματα “μίλαγε” το “Γεντί Κουλέ”. Φέτος τα δεδομένα ήταν διαφορετικά. Οι Ηρακλειώτες αν και καλύτεροι στα τελευταία ματς κόντρα σε ομάδες που είχαν τον ίδιο στόχο μαζί τους -να σωθούν- δεν κατάφεραν να πάρουν τη νίκη.

Όχι μόνο δεν είδαν “τρίποντο” στις αναμετρήσεις με: Ξάνθη, Λαμία, Λάρισα. Αλλά ούτε και γκολ! Μόνο κόντρα στην ομάδα της Φθιώτιδας οι “μελανόλευκοι” πανηγύρισαν τέρμα. Αλλά αυτό ήταν της… τιμής, μιας και ηττήθηκαν με σκορ 3-1.

Βέβαια, οι γηπεδούχοι σε αρκετές περιπτώσεις δεν ήταν και τυχεροί. Όπως όλοι γνωρίζουν η “θεά τύχη” παίζει σημαντικό ρόλο σε κάποιο παιχνίδι. Ειδικά αν οι διαφορές είναι μικρές. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι τα δοκάρια του ΟΦΗ στο εκτός έδρας ματς κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης.

Στην εν λόγω αναμέτρηση οι δύο ομάδες έμειναν στο 0-0. Παρόλα αυτά οι Κρητικοί θα μπορούσα να πάρουν τη νίκη αν σημάδευαν καλύτερα. Μιας και είδαν τρεις τελικές τους προσπάθειες να πετυχαίνουν το δοκάρι του Χουάντερσον.

Κρητικό… deja vu!

Οι Κρητικοί για τελευταία φορά νίκησαν στο εντός έδρας ματς κόντρα στον Παναιτωλικό. Αυτό ήταν και το τελευταίο παιχνίδι του Νίκου Παπαδόπουλου στον πάγκο του συλλόγου. Από τότε μέχρι και σήμερα ο Χάιμε Βέρα βρίσκεται στα… ηνία του ΟΦΗ.

Ο Χιλιανός έχει ήδη κάνει αισθητή παρουσία του. Ήδη έχει περάσει μέρος της φιλοσοφίας του στους ποδοσφαιριστές του. Ωστόσο, τι γίνεται με την αποτελεσματικότητα; Αγνοείται! Στον “τελικό” του “Γεντί Κουλέ” απέναντι στον Λεβαδειακό, όμως, βρέθηκε! Οι “μελανόλευκοι” ήταν εμφανώς καλύτεροι. Είχαν ευκαιρίες, δοκάρι, χαμένο πέναλτι.

Αλλά στο τέλος πανηγύρισαν μία μεγάλη νίκη. Μία νίκη που τους έκανε να ελπίζουν και μαθηματικά, αφού σε αντίθετη περίπτωση θα είχαν… κουνήσει μαντήλι. Η επικράτηση με σκορ 2-0 ξύπνησε μνήμες 2006 στους Κρητικούς.

Ήταν ο ίδιος αντίπαλος σε άλλη έδρα (σ.σ Παγκρήτιο Στάδιο τότε) με το ίδιο αποτέλεσμα (2-0). Τότε οι Ηρακλειώτες έμειναν στο… 90′ στην κατηγορία. Φέτος, όμως; Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει. Αν θα υπάρχει το happy end στην κρητική… μαντινάδα.

ΟΦΗ: Αυτός ο… κρητικός highlander!

Οι “στροφές” πριν από το τέλος ολοένα και λιγοστεύουν. Οι ομάδες που θα παίξουν τα… ρέστα τους για να σωθούν ως το τέλος συνεχώς και αυξάνονται.

ΟΦΗ, Λεβαδειακός, Λάρισα, ΠΑΣ Γιάννινα, Αστέρας Τρίπολης. Είναι στο “παιχνίδι” είτε της παραμονής, είτε του υποβιβασμού. Μόνο ο Απόλλωνας Σμύρνης έχει… χαιρετίσει από νωρίς.

Ποιοτικά όλες οι παραπάνω ομάδες μοιάζουν αρκετά. Ωστόσο, οι Κρητικοί έχουν παρουσιάσει ένα πιο ομοιογενές σύνολο. Ένα πιο λειτουργικό μοντέλο που μπορεί να τους κάνει να αισιοδοξούν.

Άλλωστε είναι και το πρόγραμμα που έχουν που τους δίνει έναν… αέρα ανωτερότητας. Μιας και υποδέχονται στην έδρα τους Τόσο τον ΠΑΣ Γιάννινα όσο και τον Αστέρα Τρίπολης. Δύο παιχνίδια που θα κρίνουν κατά πολύ τόσο το δικό τους μέλλον όσο και αυτό των αντιπάλων τους.

Οι Χάιλαντερς είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους, τους πιο γνήσιους Σκωτσέζους. Ζουν στα ορεινά, κυρίως στα βόρεια της χώρας, και στη γλώσσα τους υπάρχουν πολυάριθμα ιδιωματικά στοιχεία και σίγουρα περισσότερα απ’ ό,τι στην καθομιλουμένη των Λόουλαντερς. Στοιχεία που θα μπορούσαν να κάνουν κάποιον Κρητικό να νιώσει πιο… οικεία μαζί τους.

Ένα στοιχείο που θα μπορούσε να κάνει τον ΟΦΗ να νιώσει πιο κοντά με αυτή τη… ράτσα των Σκωτσέζων είναι ότι οι Χάιλαντερς είχαν τη φήμη των πολεμιστών που δεν τα παρατούν ποτέ και σε καμία μάχη. Ακόμη και αν έχαναν. Και αυτό είναι σίγουρα κάτι που ενώνει την ομάδα του Βέρα μαζί τους.