Η κάποτε "χρυσή αλλαγή" του Φέργκιουσον, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, μεταμόρφωσε την αγωνιστική εικόνα της Μάντσεστερ με την έλευσή του.

Με την έλευση του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την απομάκρυνση του Ζοσέ Μουρίνιο η ψυχολογία άλλαξε. Το κλίμα στις τάξεις των οπαδών της ομάδας έχει αναστραφεί προς το καλύτερο. Ειδικότερα, η Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Μαζί με τα αποτελέσματα, δηλαδή, η ομάδα αποδίδει και όμορφο ποδόσφαιρο. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από 4 αγωνιστικές στον πάγκο των “κόκκινων διαβόλων”, ο Σόλσκιερ έχει πανηγυρίσει ισάριθμες νίκες ενώ η ομάδα του μετράει 14 γκολ ενεργητικό και 3 παθητικό.

Μπορεί το δείγμα να μην είναι επαρκές για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα αλλά οι πρώτοι οιωνοί είναι άκρως θετικοί για τους φίλους της Μάντσεστερ. Συγκεκριμένα, σε αυτές τις πρώτες 4 αγωνιστικές του Νορβηγού στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου, μόνο η Τότεναμ (15 γκολ) έχει σκοράρει περισσότερα γκολ από τους “κόκκινους διάβολους”. Ακολουθεί η Λίβερπουλ με 12. Παράλληλα, στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα οι “κόκκινοι διάβολοι” μετρούν τα περισσότερα XGoals στην Πρέμιερ Λιγκ. Συγκεκριμένα, η ποιότητα των ευκαιριών που φτιάχνει η ομάδα του Σόλσκιερ αντιστοιχεί σε 10,5 τέρματα.

Ποιες ήταν οι αλλαγές, όμως, που έφερε στους “κόκκινους διαβόλους” ως τεχνικός πια ο άνθρωπος που ως αλλαγή είχε σκοράρει 17 τέρματα στην Πρέμιερ Λιγκ επί εποχής Φέργκιουσον;

Μάντσεστερ

  • Επέστρεψε το χαμόγελο στα χείλη 

Πέρα από την κάθε αλλαγή στο τακτικό σκέλος τη μεγαλύτερη διαφορά στην αγωνιστική βελτίωση των “κόκκινων διαβόλων” την έκανε η παρουσία ενός χαμογελαστού ανθρώπου στον πάγκο της ομάδας. Εξάλλου, στον αθλητισμό η ψυχολογία επηρεάζει άμεσα την απόδοση. Οι παίκτες κοιτάζουν προς τον πάγκο και βλέπουν έναν προπονητή έτοιμο να τους ενθαρρύνει. Ακόμα και μετά από κάποια εσφαλμένη ενέργειά τους. Αυτό μειώνει την πίεση. Κατ΄επέκταση τα λάθη λιγοστεύουν. Σε αντίθεση, λοιπόν, με τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούσε στους παίκτες ο μόνιμα κατσουφιασμένος και συνοφρυωμένος Μουρίνιο, ο Σόλσκιερ φαίνεται να απολαμβάνει τη δουλειά του. Για τον ίδιο αποτελεί τεράστια πρόκληση για την καριέρα του, με αποτέλεσμα να μεταδίδει αυτό το αίσθημα διάθεσης και στους ποδοσφαιριστές του. Κλασσικό παράδειγμα ποδοσφαιριστή που έχει επωφεληθεί από την θετική αύρα του 45χρονος κόουτς είναι ο Λουκάκου. Ο Βέλγος παρά το γεγονός ότι μπαίνει ως αλλαγή, έχει βρει ήδη 2 φορές δίχτυα.

  • Φτου Ξελευθερία

Η έλευση του Σόλσκιερ συντέλεσε στην αλλαγή αγωνιστικού προσανατολισμού. Συγκεκριμένα, ο Νορβηγός τεχνικός αποδέσμευσε τους ποδοσφαιριστές του από τα αμυντικά χαλινάρια που τους περιόριζαν επί εποχής Μουρίνιο. Έτσι, ήρθε και η απελευθέρωση στις κινήσεις των παικτών της Γιουνάιτεντ. Δε χρειάζεται πια να κλείνονται στο δικό τους μισό περιμένοντας πίσω από τη μπάλα τον αντίπαλο. Τουναντίον, οι “κόκκινοι διάβολοι” κέρδισαν μέτρα στο γήπεδο. Σε αντίθεση με ό,τι έκανε ο Μουρίνιο, ο 45χρονος προπονητής δε ζητάει και από τους 11 ποδοσφαιριστές να ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τα ανασταλτικά τους καθήκοντα. Παρατηρούμε, λοιπόν, τους πλάγιους μπακ να προωθούνται, τον Πογκμπά να αγωνίζεται ως “δεκάρι” την ώρα που οι αμυντικές προσπάθειες για άσκηση πίεσης από την επιθετική τριπλέτα (Ράσφορντ, Μαρσιάλ, Λίνγκαρντ) ξεκινάει ψηλά στο γήπεδο και όχι από το αμυντικό τρίτο της ομάδας, όπως συνέβαινε επί εποχής Μουρίνιο. Τέλος, η ελευθερία που έχει προσφέρει στους παίκτες του αντανακλάται και σε άλλα στοιχεία. Οι μεν προσπάθειες για ντρίμπλα έχουν αυξηθεί. Το ίδιο ισχύει και για τις κάθετες πάσες που εμπεριέχουν μεγαλύτερο ρίσκο σε σχέση με την ασφαλή αλλά και ακίνδυνη παράλληλη πάσα ή μία μεταβίβαση προς τα πίσω.

  • Η αναγέννηση του Πογκμπά και όχι μόνο

Είναι βέβαιο ότι δεν ευθύνεται μόνο ο “Special One” για την απόδοση του Πογκμπά. Ωστόσο, αποτελεί και δουλειά του προπονητή να φροντίζει για να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του ποδοσφαιριστή του. Αυτό ακριβώς πέτυχε ο Σόλσκιερ με τον Πογκμπά. Μετακινώντας τον πιο ψηλά στο γήπεδο τον αποδέσμευσε από τις “χαμαλοδουλειές”. Με αυτόν τον τρόπο, ο Γάλλος μέσος είναι πιο ορεξάτος από ποτέ. Ως εκ τούτου, έχει βελτιώσει τα στατιστικά του και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Για την ακρίβεια μετράει 4 γκολ, 3 ασίστ, 10 πάσες κλειδιά και 7 επιτυχημένα τάκλιν υπό τις οδηγίες του Σόλσκιερ. Οι αντίστοιχοι αριθμοί σε 14 παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ με προπονητή τον Μουρίνιο, έφταναν τα 3 τέρματα, ισάριθμες τελικές πάσες, 18 πάσες κλειδιά και 14 επιτυχημένα τάκλιν. Η μεγαλύτερη αλλαγή που έχει φέρει ο πρώην τεχνικός της Μάλμε στο παιχνίδι του Πογκμπά είναι η συχνότητα με την οποία ο κάτοχος ενός Μουντιάλ πατάει πια περιοχή. Έτσι, η Γιουνάιτεντ έχει ένα ακόμη παίκτη στο “κουτί”. Αναγεννημένος, όμως, είναι και ο Ράσφορντ, ο οποίος έχει κερδίσει τη βασική θέση του σέντερ φορ από τον Λουκάκου. Μετράει, μάλιστα, σε 4 αγωνιστικές όσα γκολ (3) είχε σημειώσει και επί Μουρίνιο στη φετινή Πρέμιερ Λιγκ. Ο νεαρός Άγγλος αγωνίζεται στη φυσική του θέση και έχει την ελευθερία να βγαίνει στα πλάγια είτε για να ξεκινήσει από εκεί τις προσπάθειές του είτε για να μοιράσει ασίστ.

  • Περί τακτικής ο λόγος

Με τον Σόλσκιερ στον πάγκο, η Μάντσεστερ εγκατέλειψε τον δυσλειτουργικό σχηματισμό με τριάδα στην άμυνα. Για την ακρίβεια, επέλεξε να αγωνίζεται με το πιο ισορροπημένο 4-2-3-1. Το κλειδί στη συγκεκριμένη διάταξη αποτελούν οι δύο αμυντικοί μέσοι και φυσικά το “δεκάρι”. Μάτιτς και Ερέρα βρέθηκαν μπροστά από τους στόπερ κατορθώνοντας να κάνουν πιο συμπαγή την ομάδα και λιγότερη ευάλωτη σε καταστάσεις μετάβασης του παιχνιδιού από την επίθεση στην άμυνα. Ο Ερέρα, μάλιστα, συχνά μετατρέπεται σε πλάγιος μπακ καλύπτοντας τα ανεβάσματα είτε του Γιανγκ είτε του Βαλέντσια. Όσον αφορά τον Πολ Πογκμπά, η προώθησή του τον βοήθησε να αφοσιωθεί στα επιθετικά του καθήκοντα. Δεν χρειαζόταν πια, δηλαδή, να κατεβαίνει χαμηλά στο γήπεδο για να παραλάβει τη μπάλα. Ας σημειωθεί ότι η Μάντσεστερ έχει την τάση να παίζει πολύ από την αριστερή της πλευρά, δημιουργώντας υπεραριθμίες από την πλευρά του Σο. Τέλος, οι “κόκκινοι διάβολοι” έχουν αλλάξει και την αμυντική τους συμπεριφορά. Για να το πετύχουν αυτό όχι μόνο έχουν ανεβάσει τις γραμμές τους αλλά συχνά ασκούν άμεση πίεση ψηλά μετά την απώλεια της κατοχής της μπάλας (δες το 10:21 στο βίντεο).

  • Το μελανό σημείο

Στη φετινή σεζόν η αχίλλειος πτέρνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι η αμυντική της λειτουργία. Με τον Σόλσκιερ στον πάγκο και τις αλλαγές που προαναφέραμε τα ατομικά λάθη έχουν περιοριστεί. Παράλληλα, η συνολική ανασταλτική συμπεριφορά παρουσιάζεται βελτιωμένη. Ωστόσο, η αδυναμία της Μάντσεστερ να αμυνθεί σε στατικές φάσεις παραμένει. Ειδικότερα, οι “κόκκινοι διάβολοι” έχουν δεχθεί 8 από τα 32 τέρματα τους από “νεκρές καταστάσεις”. Επί εποχής Σόλσκιερ, η ομάδα μετρά 3 γκολ παθητικό εκ των οποίων τα 2 έχουν προέλθει από στημένα και το ένα από πέναλτι. Αυτή η αδυναμία αντίδρασης σε στατικές φάσεις οφείλεται αποκλειστικά στην έλλειψη συγκέντρωσης. Την ίδια ώρα η Γιουνάιτεντ με τον ίδιο τρόπο έχει σκοράρει 10 από τα 43 τέρματά της.

Σε κάθε περίπτωση, τα πρώτα δείγματα είναι θετικά για τους φίλους της Γιουνάιτεντ. Πρέπει να μπει ένας αστερίσκος, πάντως, διότι οι πρώτοι 4 αντίπαλοι τους οποίους κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Σόλσκιερ ήταν χαμηλής δυναμικότητας. Συνεπώς, πιο ασφαλή συμπεράσματα θα μπορέσουν να εξαχθούν στο επικείμενο ντέρμπι με αντίπαλο την Τότεναμ στο στάδιο “Γουέμπλεϊ”.