Το debut.gr και ο Σωτήρης Κεφάλας παρουσιάζουν τη ζωή αλλά και τα κατορθώματα του Παναγιώτη Βασιλόπουλου, ενός παίκτη που το ελληνικό μπάσκετ σήμερα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ.

Πάντοτε έτρεφα σεβασμό για τους αθλητές οι οποίοι κατά την διάρκεια της καριέρας τους αντιμετώπισαν συνεχόμενους σοβαρούς τραυματισμούς που όμως παρόλα αυτά δεν το έβαλαν κάτω. Για αυτό το λόγο επέλεξα να παρουσιάσω μέσα από το άρθρο μου και τον συγκεκριμένο παίκτη. Ακούει στο όνομα Παναγιώτης Βασιλόπουλος ο οποίος μπορεί άνετα να ταυτιστεί με τον παραπάνω τίτλο. Αν μη τι άλλο ένας αθλητής με πολλούς τραυματισμούς, αρχηγός του Ολυμπιακού, ενεργό μέλος της Εθνικής ομάδας με πολλές επιτυχίες στο παρελθόν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Οι ομάδες που πέρασε…

Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είναι γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου 1984. Ξεκίνησε το μπάσκετ από τον Ίφιτο Πύργου, μετακομίζοντας στη συνέχεια στον Ηρακλή Πύργου. Το 2005 έλαβε μεταγραφή από τον ΠΑΟΚ στον Ολυμπιακό, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο. Τη σεζόν 2007-2008 υπέγραψε συμβόλαιο με τους ερυθρόλευκους για 4 χρόνια. Ωστόσο, ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, με αποτέλεσμα να μην αγωνιστεί στην ομάδα όσο θα ήθελε έχοντας ωστόσο παρουσία σε δύο final 4 με την ομάδα του Πειραιά. Επιστρέφοντας από πολύμηνους τραυματισμούς  το 2013 συμφώνησε με την ισπανική Βαγιαδολίδ.  Ένα χρόνο μετά,  υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ερμή Πειραιά, ο οποίος αγωνίζεται στα παρκέ της Α’ ΕΣΚΑΝΑ. Στις αρχές της σεζόν 2014/15 συμμετείχε στην προετοιμασία της Α.Ε.Ν. Κηφισιάς, οπού τότε αγωνιζόταν στην Α1, με την οποία και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας ενός έτους, αγωνιζόμενος με αυτήν σε 11 αγώνες. Στις 6/8/2015 ανακοινώθηκε από τον Κόροιβο Αμαλιάδας. Το καλοκαίρι του 2016 συμφώνησε με τον Κολοσσό Ρόδου και την ίδια χρονιά φτάνει τις 350 ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι του  2017 εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της επανόδου ενός ‘μεγάλου παίκτη’ καθώς  υπέγραψε συμβόλαιο μονοετούς διάρκειας με τον Άρη. Στις 22 Οκτωβρίου έφτασε τις 400 ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Στις 19 Ιανουαρίου 2018 υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ΑΕΚ οπού μαζί της κατέκτησε το Basketball Champions League στο Final-4 της Αθήνας, νικώντας στον τελικό την Μονακό με 100-94. Στις 27 Ιουλίου 2018, ανακοινώθηκε από τον Γ.Σ. Περιστερίου οπού μέχρι στιγμής πραγματοποιεί μια εξαιρετική πορεία με την ομάδα.

Εθνική Ομάδα

Οι περισσότεροι μπασκετόφιλοι γνωρίζουν την ταυτότητα του παίκτη που αστόχησε στο σουτ, που θα έστελνε την Εθνική στα ημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου (Β. Σπανούλης). Πόσοι όμως θυμούνται το όνομα εκείνου που λίγο νωρίτερα ευστόχησε σε τρίποντο και έφερε την ελληνική ομάδα σε απόσταση βολής; Όχι, δεν ήταν ο Διαμαντίδης εκείνος που έγραψε το 80-78 ούτε ο Ζήσης ούτε ο Παπαλουκάς ούτε ο Φώτσης. ‘Ηταν ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος. Ο άνθρωπος που, τουλάχιστον τη διετία 2007-8, δεν έλειπε ποτέ από την πεντάδα στα τελευταία λεπτά των μεγάλων αγώνων. Εκείνο το ματς ήταν το τελευταίο της καριέρας του στην «επίσημη αγαπημένη». Το τελευταίο, μέχρι το επόμενο. Μέχρι τότε, είχε πανηγυρίσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και φυσικά το αργυρό στο Μουντομπάσκετ του επόμενου χρόνου, όντας φυσικά καθοριστικός παράγοντας στη τεράστια εκείνη νίκη επί των Αμερικανών. Εννέα χρόνια μετά και παρά την πολύχρονη απουσία του, δείχνει να ετοιμάζει αποσκευές για Κίνα. Όσο οξύμωρο και αν ενδεχομένως ακούγεται, θεωρώ ότι η απουσία του Βασιλόπουλου από το τελευταίο Εurobasket ήταν η μεγαλύτερη αστοχία του Κώστα Μίσσα και των συνεργατών του. Όχι μόνο για το παρκέ (όπου η Εθνική ήταν μία ομάδα δίχως ταυτότητα), αλλά και για τα αποδυτήρια. Εάν ο Θανάσης Σκουρτόπουλος μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω, ασφαλώς θα διόρθωνε την στελέχωση, με εφόδιο όσα του δίδαξε έκτοτε η «υπηρεσιακή» Εθνική των παραθύρων. Άλλωστε ο Βασιλόπουλος ήταν ο μοναδικός παίκτης –από τους 27 κληθέντες- που φόρεσε τα μπλε και στους 8 αγώνες των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Άφησε ίχνος 9 πόντων και 3,5 ριμπάουντ σε 23 λεπτά. Και 1,5 κλέψιμο και 1,1 τάπες και 0,9 ασίστ.

Πριν από μία πενταετία, τον καιρό των 6 χειρουργείων(!), δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε με απόλυτη βεβαιότητα και αισιοδοξία για το μέλλον του Παναγιώτη. Σήμερα όχι μόνο μας διέψευσε όλους αλλά μπορούμε πλέον να μιλάμε με σιγουριά για τη μεγάλη συνεισφορά του όχι μόνο στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και στην ενδεχόμενη απόκτηση μεταλλίου της Εθνικής για την τελική φάση του Παγκοσμίου στη Κίνα. Μακάρι η περίφημη ‘Ελληνική σχολή’ να βγάλει στο εξής τέτοιας πάστας παίκτες. Τους έχουμε ανάγκη…