Μετά την απονομή του φετινού βραβείου Πούσκας στον Μοχάμεντ Σαλάχ το debut.gr αντιλαμβάνεται ότι ο Μοχάμεντ Σαλάχ έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό ρεύμα πιστών οπαδών.

Πριν λίγα 24ωρα πραγματοποιήθηκε εκ μέρους της FIFA η απονομή των βραβείων για τις καλύτερες ποδοσφαιρικές επιδόσεις για τη σεζόν που μας πέρασε. Αυτή ήταν η δεύτερη φετινή κατά σειρά τελετή απονομής ατομικών διακρίσεων από ομοσπονδία ποδοσφαίρου, καθώς είχαν προηγηθεί τα βραβεία της UEFA.

Από την τελετή ξεχωρίζει, φυσικά, ο δεύτερος φετινός τίτλος του καλύτερου παίκτη στον κόσμο που δόθηκε στον Λούκα Μόντριτς. Μία ατομική διάκριση πέρα για πέρα δίκαιη αν αναλογιστεί κανείς τη συνεισφορά του παίκτη στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ από την Ρεάλ Μαδρίτης και την προσφορά του στην πορεία της εθνικής Κροατίας μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ. Επιπλέον, διά της απουσίας τους συζητήθηκαν αρνητικά ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Λιονέλ Μέσι που δεν παραβρέθηκαν στην απονομή για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους αντίστοιχα.

Το τελευταίο σημείο που ξεχωρίσαμε από τα βραβεία της FIFA ήταν η κατά γενική ομολογία άστοχη επιλογή όσον αφορά το καλύτερο τέρμα που επιτεύχθηκε την περσινή σεζόν. Ειδικότερα, το εντυπωσιακό ομολογουμένως φαλτσαριστό σουτ του Σαλάχ που κατέληξε στα δίχτυα της Έβερτον τιμήθηκε με το βραβείο Πούσκας από την παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου. Ωστόσο, σε σχέση με τα άλλα δύο τέρματα που έφτασαν στην τελική τριάδα της ψηφοφορίας αποτελεί απορίας άξιο πως κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερους ψήφους από το φίλαθλο κοινό.

Αυτή μας η έκπληξη οφείλεται στο γεγονός ότι το τέρμα του Σαλάχ υστερεί σε δύο πολύ σημαντικούς τομείς σε σύγκριση με το ανάποδο ψαλιδάκι του Κριστιάνο και του Μπέιλ. Αναφερόμαστε, φυσικά στα κριτήρια της ομορφιάς του τέρματος καθώς και της κρισιμότητας του.

Όσον αφορά το εντυπωσιακό του πράγματος, αποτελεί μία αντικειμενική πραγματικότητα ότι η επίτευξη τέρματος με ανάποδο ψαλίδι είναι από τα πιο όμορφα θεάματα που μπορεί να παρακολουθήσει ένας θεατής. Συνεπώς, όσο γοητευτικό στο μάτι και αν είναι ένα φαλτσαριστό σουτ που καταλήγει στο παραθυράκι μίας εστίας, πάντα θα θεωρείται λιγότερο εντυπωσιακό από ένα τέρμα που επιτυγχάνεται με ανάποδο ψαλιδάκι.

Επίσης, είναι σαφές ότι το διακύβευμα στις αναμετρήσεις που σκόραραν ο Μπέιλ και ο Κριστιάνο ήταν πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το αντίστοιχο στην αναμέτρηση της Λίβερπουλ απέναντι στα “ζαχαρωτά”. Ο Ουαλός και ο Πορτογάλος σούπερ σταρ σκόραραν στον τελικό και στα προημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης σε αντίθεση με τον Αιγύπτιο που βρήκε δίχτυα σε ένα ακόμη παιχνίδι της Πρέμιερ Λιγκ. Επιπλέον, το γκολ του Μπέιλ έδωσε προβάδισμα σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ενώ το τέρμα του Κριστιάνο έδωσε σημαντικό προβάδισμα πρόκρισης στη Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά της ίδιας διοργάνωσης. Αντίθετα, ο Σαλάχ με το τέρμα του απλά άνοιξε το σκορ για να δει στο τέλος την Έβερτον να ισοφαρίζει τους “κόκκινους” και να φεύγει με το βαθμό της ισοπαλίας.

Έχοντας αυτά ως δεδομένα, γίνεται κατανοητό ότι για πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του θεσμού, το βραβείο Πούσκας δημιούργησε ένα αίσθημα αδικίας. Εξάλλου, από το 2009, όταν και ξεκίνησε η απονομή της συγκεκριμένης ατομικής διάκρισης, μέχρι και σήμερα, κανείς δεν αμφισβητούσε τον κάτοχο του βραβείου Πούσκας, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει με άλλους τιμητικούς τίτλους. Ωστόσο, στην περίπτωση Σαλάχ κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την εγκυρότητα του τίτλου γιατί ο τελικός νικητής αναδείχθηκε μέσω ψηφοφορίας από το φίλαθλο κοινό σε δύο γύρους.

Και καταλήγουμε στο εύλογο ερώτημα. Για ποιο λόγο το φίλαθλο κοινό υπερψήφισε το γκολ του Σαλάχ σε σχέση με τα αντίστοιχα του Κριστιάνο και του Μπέιλ αφού είναι κοινώς αποδεκτό ότι δεν ήταν το εντυπωσιακότερο; Μα φυσικά για λόγους δημοφιλίας. Από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία μπορούμε με ασφάλεια πια να συμπεράνουμε ότι ο Μοχάμεντ Σαλάχ έχει εξελιχθεί σε έναν από τους αγαπητούς ποδοσφαιριστές στον πλανήτη. Είναι τέτοια η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπο του, που ξεπέρασε σε ψήφους δύο σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι φανερό ότι οι ποδοσφαιρόφιλοι, κατανοώντας ότι ο Αιγύπτιος δε θα κατακτήσει το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς, ήθελα να τον επιβραβεύσουν για τη σκληρή δουλειά και εξέλιξη του μέσω ενός βραβείου που ήταν αποκλειστικά στο χέρι τους να του χαρίσουν. Εξάλλου και οι ίδιοι οι οπαδοί κουράστηκαν από το δυοπώλιο Μέσι και Κριστιάνο και είναι πρόδηλο ότι είναι έτοιμοι να υποδεχθούν τον επόμενο μεγάλο αστέρα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Πόσο μάλλον όταν μπορούν να ταυτιστούν ευκολότερα με τον Αιγύπτιο, ο οποίος με το χαμόγελό του και τις φιλανθρωπικές τους δράσεις έχει καταστεί πιο προσιτός στον κόσμο σε σχέση με το λιγομίλητο και ψυχρό Μέσι και τον αλαζόνα και “υπερπολυτελή” Κριστιάνο.

Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά ότι τα βραβεία της FIFA είτε αποδίδονται μέσω ψηφοφορίας του κοινού είτε μέσω ενός μεικτού συστήματος έχουν καταλήξει να αποτελούν βραβεία εμπορικότητας. Ο παίκτης που πουλάει περισσότερο την εκάστοτε περίοδο συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να λάβει κάποια ατομική διάκριση.

Υ.Γ. Στο πόδι του Σαλάχ είναι να συνεχίζει από εκεί που το άφησε πέρυσι έτσι ώστε να εξελιχθεί σε ένα σούπερ σταρ του βεληνεκούς του Ρονάλντο και του Μέσι.