Μάζευε και ας είναι και ρόγες
Με αυτό το σκεπτικό πρέπει να υποδεχθεί ο Ολυμπιακός το αποτέλεσμα που πήρε κόντρα στην Μπέτις στο "Γ. Καραϊσκάκης".
Στην πρεμιέρα του φετινού Γιουρόπα Λιγκ ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε την Μπέτις στο “Γ. Καραϊσκάκης” και κατάφερε να κερδίσει ένα βαθμό μετά τη λευκή ισοπαλία. Στο άλλο παιχνίδι του ομίλου, η Μίλαν κέρδισε δύσκολα εκτός έδρας τη Ντουλελάνζ με 1-0 χάρη σε τέρμα του Γκονζάλο Ιγκουαϊν. Έτσι, οι “ροσονέρι” κατοικούν στην πρώτη θέση του ομίλου με 3 βαθμούς ενώ η ισπανική ομάδα και ο Ολυμπιακός ακολουθούν με 1 βαθμό.
Το ερώτημα που τίθεται ύστερα από τη λήξη της χθεσινής αναμέτρησης στον Πειραία έχει να κάνει με το βαθμό που μπορούν να νιώθουν ικανοποιημένοι οι “ερυθρόλευκοι” μετά από αυτήν την ισοπαλία χωρίς τέρματα. Κατά τη γνώμη μου το ποτήρι είναι περισσότερο μισογεμάτο παρά μισοάδειο. Ειδικότερα, με τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε το παιχνίδι, η Μπέτις πρέπει να είναι αυτή που θα βλέπει το συγκεκριμένο παιχνίδι ως μία χαμένη ευκαιρία για τρίποντο αν αποκλειστεί μετά την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων.
Και αυτό, επειδή δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την αριθμητική υπεροχή της από το 73o λεπτό μετά την αποβολή του Τσιμικά. Μία αποβολή ανόητη και αχρείαστη αν αναλογιστεί κανείς ότι ο παίκτης της Μπέτις ήταν ακίνδυνος σε εκείνο το σημείο του γηπέδου που του έγινε το μαρκάρισμα από τον Έλληνα αριστερό οπισθοφύλακα.
Επιστρέφοντας στη χαμένη ευκαιρία της Μπέτις να πάρει προβάδισμα πρόκρισης, αδυνατώ να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε η ομάδα του Κίκε Σετιέν από το ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με το πρώτο 45λεπτο που ήταν πιο άμεση, στην επανάληψη η ισπανική ομάδα αναλώθηκε σε μία ανούσια κατοχή της μπάλας. Ναι μεν η κατοχή είναι ενδεικτικό στοιχείο κυριαρχίας μίας ομάδας στον αγωνιστικό χώρο αλλά όταν αυτή περιορίζεται σε μία παράλληλη κυκλοφορίας της μπάλας χωρίς κάθετο παιχνίδι, τότε τη θεωρώ άσκοπη και απλά κουραστική για τον ουδέτερο θεατή.
Γι αυτό και θεωρώ άτοπη την άποψη ότι η Μπέτις άξιζε να κερδίσει στο χθεσινό παιχνίδι. Για να κερδίσεις ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι δεν αρκεί η κατοχή. Χρειάζεται και να απειλήσεις. Και οι αριθμοί δείχνουν ότι ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που έκανε πιο αισθητή την παρουσία του στην αντίπαλη περιοχή, καθώς 5 τελικές του κατέληξαν στην εστία ενώ οι “βερδιμπλάνκος” είχαν μία λιγότερη.
Αυτό που με εξέπληξε ακόμα περισσότερο ήταν ότι η Μπέτις συνέχισε να παίζει σαν να μη καίγεται για τους 3 βαθμούς ακόμα και όταν έμεινε με παίκτη παραπάνω. Η επιμονή των παικτών του Κίκε Σετιέν να πασάρουν χωρίς όμως να δείχνουν διάθεση να απειλήσουν βόλεψε τον Ολυμπιακό, ο οποίος πρέπει να είναι ευχαριστημένος από την ισοπαλία χωρίς τέρματα. Παράλληλα, η χθεσινή Μπέτις έδειξε το δρόμο στον Μάρτινς να παραταχθεί με πιο επιθετικούς προσανατολισμούς στον επόμενο μεταξύ τους αγώνα, καθώς οι “ερυθρόλευκοι” απέδειξαν ότι όταν βάζουν κάτω τη μπάλα έχουν τον τρόπο να βγάζουν παίκτες απέναντι από την εστία. Αυτό που λείπει αυτή τη στιγμή είναι ένας “killer” φορ για να μετουσιώσει σε γκολ τις 2-3 ευκαιρίες που θα του παρουσιαστούν.
Συνοψίζοντας, πιστεύω ότι αυτός ο βαθμός είναι περισσότερο πιθανό να αποδειχθεί χρυσός για τον Ολυμπιακό παρά για την Μπέτις στην οικονομία του ομίλου. Αρκεί, φυσικά, και οι Πειραιώτες να μη φοβηθούν κανένα από τα επόμενα παιχνίδια με τους Ισπανούς και τη Μίλαν.