Η “μετά-Ινιέστα” εποχή.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο Νεϊμάρ Τζούνιορ αποφάσισε να αφήσει τη Μπαρτσελόνα για λογαριασμό της Παρί Σεν Ζερμέν, δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο κενό στα αριστερά της επίθεσης της ομάδας, λίγες μόνο εβδομάδες πριν τη λήξη της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου.  Πριν από περίπου δυόμιση μήνες (27 Απριλίου συγκεκριμένα), ο αρχηγός και “θρύλος” της ομάδας, Αντρές Ινιέστα, γνωστοποίησε την απόφασή του να αποχωρήσει από τον σύλλογο της Καταλονίας, ύστερα από 22 συναπτά έτη παρουσίας σε αυτόν. Και στις 20 Μαϊου, η δήλωσή του έγινε -και τυπικά- πράξη, καθώς αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια το κατάμεστο “Καμπ Νόου”. Έτσι λοιπόν, για ένα ακόμη καλοκαίρι (με πολύ περισσότερο χρόνο αυτή τη φορά), οι άνθρωποι της Μπάρσα καλούνται να βρουν λύση, να αναπληρώσουν την “τρύπα” που άφησε πίσω του ο “Αντρεσίτο”.

Η προσθήκη Κοουτίνιο.

  Παρά το γεγονός πως η Μπαρτσελόνα προχώρησε στην απόκτηση του Φελίπε Κοουτίνιο, μη γνωρίζοντας τις προθέσεις -αποχώρησης- του Ινιέστα, κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα πως ο μικρόσωμος Βραζιλιάνος “αγοράστηκε” με προοπτική του να αγωνίζεται στον άξονα. Για την ακρίβεια, οι ιθύνοντες των “μπλαουγκράνα” επιθυμούσαν τον ερχομό του παίκτη από το περασμένο καλοκαίρι, ως αντικαταστάτη του Νεϊμάρ. Και πράγματι, ο Κοουτίνιο πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις με τη φανέλα της Λίβερπουλ, αγωνιζόμενος στα αριστερά της επίθεσης (ενίοτε και ως δεκάρι). Από την άλλη βέβαια, ο 26 ετών άσος, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος Παγκοσμίου Κυπέλλου, αγωνίστηκε στο κέντρο, και συγκεκριμένα στη θέση όπου βρισκόταν ο Αντρές Ινιέστα. Μάλιστα, στα παιχνίδια των ομίλων, ήταν καθοριστικός ώστε η ομάδα του Τίτι να πάρει το “εισιτήριο” για τα νοκ-άουτ. Ωστόσο, πέραν αυτών, στο δεύτερο μισό της σεζόν που πέρασε, (διάστημα κατά το οποίο ο Βραζιλιάνος αγωνίστηκε με τη Μπαρτσελόνα)ο Ερνέστο Βαλβέρδε τον χρησιμοποίησε και στις δύο θέσεις (άξονα και εξτρέμ). Επομένως, εκτός από τα όσα σκέφτεται ο πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού, καθοριστικό ρόλο στο που θα αγωνίζεται την ερχόμενη σεζόν ο Κοουτίνιο, θα παίξει και μια πιθανή κίνηση στη θέση αυτή (που αγωνιζόταν ο Ινιέστα).

“Ονομάζομαι Αρτούρ Μέλο”.

   Εκτός από τον Κοουτίνιο, η Μπαρτσελόνα απέκτησε -στα μέσα Μαρτίου- και τον 21 ετών χαφ της Γκρέμιο, Αρτούρ Μέλο, έναντι 30.000.000 ευρώ (συν μπόνους), με τον ποδοσφαιριστή να παραμένει στην ομάδα της Βραζιλίας όπως αρχικά προέβλεπε η συμφωνία των δύο συλλόγων. Ωστόσο, πριν από λίγα εικοσιτετράωρα (συγκεκριμένα στις 6/7), ο παίκτης της Γκρέμιο προχώρησε σε έκτακτη συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ της χώρας, κάνοντας γνωστό πως θα ενσωματωθεί άμεσα στο ρόστερ της Μπαρτσελόνα (η αρχική συνεννόηση ήταν ο Αρτούρ να μεταβεί στη Βαρκελώνη το Δεκέμβρη του 2018). Μάλιστα, τις προσεχείς ημέρες, ο Βραζιλιάνος αναμένεται να παρουσιαστεί και επίσημα από την Καταλανική ομάδα. Ο συγκεκριμένος αθλητής αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις του κέντρου, ενώ ήδη θεωρείται από τους ειδικούς ως ένα από τα πιο “hot” ονόματα της Λατινικής Αμερικής. Με τη Γκρέμιο ο Αρτούρ έχει αγωνιστεί σε περισσότερα από 50 παιχνίδια, και έχει κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες (το αντίστοιχο Τσάμπιονς Λίγκ της Αμερικής) και το Κόπα Σουνταμερικάνα. Σίγουρα, πρόκειται για έναν χαφ με αρετές στο παιχνίδι του, όμως κανείς δε μπορεί με βεβαιότητα να “προβλέψει” την εξέλιξη αλλά και την απόδοσή του στα ευρωπαϊκά γήπεδα (και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο).

Ονόματα πολλά, κινήσεις όμως;

  Είναι λογικό όταν λέγεσαι Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και πάει λέγοντας, σε κάθε μεταγραφική περίοδο να ακούγονται ένα σωρό ονόματα που “δήθεν” (;) ενδιαφέρουν το σύλλογο. Μέχρι και τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, η Μπαρτσελόνα έκανε επίσημη κρούση ΜΟΝΟ στον Αντουάν Γκριζμάν, με την απάντηση του Γάλλου σταρ να είναι αρνητική. Όσο αφορά τη θέση του Ινιέστα, πέραν του ερχομού Αρτούρ, ο Ζοσέπ Μαρία Μπαρτομέου και οι συνεργάτες του δεν έχουν κάνει επίσημη κίνηση (ή τουλάχιστον δεν έχει αποκαλυφθεί) για κάποιον ποδοσφαιριστή. Τα ονόματα που έχουν ακουστεί για “αντικαταστάτη του Ινιέστα” είναι πολλά, ωστόσο εκείνο που παραμένει σταθερά στο προσκήνιο, είναι του Τιάγκο Αλκάνταρα, πρώην “μπλαουγκράνα” και νυν άσου της Μπάγερν Μονάχου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται πως ο “καπνός” υπάρχει πράγματι, διότι ο ίδιος ο Τιάγκο έχει εμφανίσει δημόσια την επιθυμία του να επιστρέψει στους Καταλανούς. Παράλληλα, τα ρεπορτάζ αναφέρουν πως η Μπάγερν προτίθεται να ζητήσει ένα…φυσιολογικό -για τα τωρινά δεδομένα- ποσό για την παραχώρησή του. Το ζήτημα βέβαια είναι αλλού. Μπορεί όντως ο ίδιος να “ψάχνεται” για επιστροφή, μπορεί η Βαυαρική ομάδα να επιθυμεί να τον δώσει, όμως όλα εξαρτώνται από τη Μπάρσα και τα πλάνα που έχουν σχεδιάσει ο Βαλβέρδε, οι συνεργάτες του και η διοίκηση. Είναι πιθανό, μετά την παρουσίαση του Αρτούρ, και με τη δεδομένη ύπαρξη του Κοουτίνιο, η ισπανική ομάδα να μην κινηθεί για την απόκτηση χαφ. Όπως, πιθανό είναι να επιχειρήσει να αγοράσει έναν σταρ, για να “καλύψει” το “κενό Ινιέστα”. Η μεταγραφική περίοδος, έχει ακόμη πολύ δρόμο….

Η “πίστη” που πρέπει να γίνει “πράξη”.

  Ο νυν τεχνικός της Μπαρτσελόνα, Ερνέστο Βαλβέρδε, “εκεθειάζει” σε κάθε ευκαιρία, τα παιδιά που προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου. Ο “Τσινγκούρι” αρκετές φορές μέσα στην περασμένη σεζόν, εθεάθη στο προπονητικό κέντρο της ομάδας, να παρακολουθεί αγώνες, ή ακόμη και προπονήσεις των τμημάτων υποδομής. Στην πράξη όμως, ο Βάσκος δεν έχει εμπιστευτεί -σε βαθμό ανάλογο με τους επαίνους του- τους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Αρκετοί εξ αυτών δόθηκαν δανεικοί, άλλοι πήραν μεταγραφή, και οι περισσότεροι ήταν μόνιμα στις εξέδρες του “Καμπ Νόου”. Σίγουρα, η “Μασία” δεν μπορεί να βγάζει κάθε μέρα παίκτες επιπέδου Ινιέστα,Τσάβι και Μέσι, όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά αξιόλογα “προϊόντα” στις τάξεις της (κάτι που αποδεικνύεται από την συνεχή παρακολούθηση σκάουτερ κορυφαίων ευρωπαϊκών κλάμπ). Δε χρειάζεται να γίνει ιδιαίτερη αναφορά σε ονόματα, όμως το παράδειγμα το Οριόλ Μπουσκέτς, του νεαρού μέσου που πριν λίγες ημέρες ανανέωσε το συμβόλαιό του, με ρήτρα αποδέσμευσης τα 200.000.000, προμηνύει πως κάτι καλό υπάρχει στα “φυτώρια της Μασία” και θέλει να αναδειχθεί. Μην ξεχνάμε άλλωστε η “χρυσή δεκαετία” της Μπαρτσελόνα, οφείλεται σε ένα ρόστερ αποτελούμενο -ως επί το πλείστον- από αθλητές των υποδομών.

Το μεγάλο “αλλά”..

  Μπορεί τα όσα αναφέρθηκαν στις παραπάνω ενότητες να φαντάζουν ως ωραίες/ιδανικές λύσεις όσο αφορά τη “μετά-Ινιέστα” εποχή, ωστόσο σε κάθε κατάσταση υφίσταται και ένα αλλά..Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αλλά είναι πως ο Ινιέστα -δυστυχώς ή ευτυχώς- είναι από τους λίγους ποδοσφαιριστές που μπορεί να χαρακτηριστούν ως “αναντικατάστατοι”. Ο 34 ετών μέσος, έφυγε για την Ιαπωνία, και άφησε πίσω του ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ “κενό”, το οποίο -λογικά- δύσκολα θα συμπληρωθεί. Σίγουρα, οι εποχές αλλάζουν, το ποδόσφαιρο αλλάζει, το στυλ παιχνιδιού εξελίσσεται, οι ομάδες και οι προπονητές ζητούν διαφορετικά πράγματα από τους ποδοσφαιριστές τους. Όμως, όπως κατά πολλούς, έτσι και για τον γραφών, αυτά που προσέφερε στην ομάδα της Βαρκελώνης ο Αντρές Ινιέστα, είναι σχεδόν αδύνατο να τα “βρει” σε κάποιον άλλο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Ο “Δον Αντρές” υπήρξε ηγέτης του συλλόγου, παίκτης που “έπαιρνε τη μπάλα όταν έκαιγε” (βλέπε ημιτελικό με Τσέλσι), καθοριστικός εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Ήταν και είναι ένα σύμβολο, μια “σημαία” για τους “μπλαουγκράνα”. Ένας αρχηγός, με όλη τη σημασία της λέξης. Ένας αθλητής υπόδειγμα προς όλους, με μεγαλύτερο του παράσημο όχι το γκολ στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ν. Αφρικής, αλλά την καθολική αποδοχή και το σεβασμό των οποίων γίνεται αποδέκτης, τόσο από συμπαίκτες, όσο και από αντιπάλους. Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να δέχονται το χειροκρότημα των φίλων της αντίπαλης ομάδας, σε όποιο γήπεδο και αν αγωνίζονται… Όπως είπε και ο Πεπ Γκουαρδιόλα, “ο Ινιέστα με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα το άθλημα!”. Εκείνος βοήθησε τη Μπαρτσελόνα να αναδειχθεί και να κυριαρχήσει. Και έφτασε η ώρα που η Μπάρσα θα πρέπει να μάθει να ζει χωρίς αυτόν….