Ο Αλέξανδρος Ιτιμούδης βάζει στα πράγματα στην θέση τους, και αποκαθιστά τον Χόρχε Σαμπάολι (ή τουλάχιστον προσπαθεί).

Μιλάμε για τον άνθρωπο που κράξανε περισσότερο μετά τον Μέσσι για την αποτυχία της Αργεντινής.

Μιλάμε γι αυτόν που του βγάλανε 100 κωμικά κείμενα, και που τον αποκάλεσαν από «ταβερνιάρη» μέχρι «άμπαλο» και «μυρωδιά».

Ήρθε όμως η ώρα μέσα από αυτό το κείμενο να αποκαταστήσουμε το όνομα του Χόρχε Σαμπαόλι.

Ήρθε η ώρα να βάλουμε στην θέση τους, τους κάθε λογής κράχτες για τις λεκτικές επιθέσεις τους ενάντια στον αγαπημένο μας καράφλα.

Για εμάς ο Σαμπαόλι αξίζει ίσως κάτι παραπάνω από αυτά που του καταλογίζουν, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έκανε πολλά λάθη και αυτός.

Από τις κλήσεις στην αποστολή της ομάδας, μέχρι και στην κατάρτιση της ενδεκάδας στους αγώνες υπάρχουν ευθύνες που βαραίνουν τον τεχνικό της «αλμπισελέστε».

Ακόμα και στο στιγμιότυπο που διακρίνεται ο ίδιος να ρωτάει τον Μέσσι για το αν πρέπει να βάλει ή όχι τον Αγουέρο στο παιχνίδι η ευθύνη πάει αποκλειστικά σε αυτόν. Δεν νοείται προπονητής που σέβεται τον εαυτό του να ρωτάει τον παίκτη του για το τι αλλαγές θα πραγματοποιήσει.

Παρόλα αυτά θα θέλαμε να τονίσουμε κάποια πράγματα διότι θεωρούμε ότι αρκετά λοιδορήθηκε ο συγκεκριμένος, και να θυμίσουμε σε όλους γιατί ο Αργεντίνος είναι κατά βάθος προπονητάρα.

Δεν ξέρουμε εάν θα σας πείσουμε, όμως για ρίξτε μια ματιά στους λόγους που του δίνουνε πολλά μπόνους στα μάτια μας.

  • Είναι ένας «Μπιελσίστα»

Ω ναι. Ο βασικότερος ίσως λόγος για να τον λατρέψεις είναι ότι αποτελεί μεγάλο θαυμαστή του σπουδαίου Μαρσέλο Μπιέλσα.

Όπερ και σημαίνει πως λατρεύει το επιθετικό ποδόσφαιρο με το έντονο πρεσάρισμα σε όλες τις γραμμές. Μια επιθετική τακτική που έχει εφαρμόσει με εξαιρετικό τρόπο σε όλες τις ομάδες που ανέλαβε, πλήν εθνικής Αργεντινής.

Σαν λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου δεν μπορώ να μην του δώσω τα εύσημα για τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που ακολουθεί, ο οποίος όμως απαιτεί αρκετή τακτική πειθαρχία από τους παίκτες.

Μαντέψτε. Στην Αργεντινή δεν υπάρχει καθόλου το συγκεκριμένο συστατικό. Πρόκειται για μια ομάδα όπου ο καθένας παίζει προπάντων για τον εαυτό του, κάτι που ο Σαμπαόλι απέτυχε να εξαλείψει.

Πάντως του βγάζουμε το καπέλο για το ότι αποτελεί πιστό μαθητή του Μπιέλσα, ο οποίος αποτελεί μια κατηγορία από μόνος του.

  • Τα στατιστικά του είναι αρκετά ικανοποιητικά

Και τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι αριθμοί για τους λάτρεις της στατιστικής.

Ο «ταβερνιάρης» λοιπόν από την στιγμή που ανέλαβε την πρώτη μεγάλη πρόκληση της καριέρας του, δηλαδή την Ουνιβερσιδάδ της Χιλής, την οδήγησε σε δύο συνεχόμενα εγχώρια πρωταθλήματα αποδίδοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο.

Κερασάκι στην τούρτα η κατάκτηση του Κόπα Σουνταμερικάνα το 2011 που ουσιαστικά αποτέλεσε και το εισιτήριο του για την Εθνική ομάδα της Χιλής μετέπειτα.

Σε 118 αγώνες με την «Λα Ου» είχε 72 νίκες, 28 ισοπαλίες, και μόλις 18 ήττες.

Επόμενος σταθμός φυτικά η εθνική Χιλής όπου και έγινε γνωστός παγκοσμίως, καθώς μετέτρεψε μια ομάδα που ήταν στην αφάνεια, σε μια ποδοσφαιρική μηχανή που καθήλωνε με τον ολοκληρωτικό τρόπο παιχνιδιού της.

Την οδήγησε στο Μουντιάλ του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας, ενώ επιστέγασμα ήταν η κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα με την Λα Ρόχα το 2015.

Όσο για τα νούμερα: Σε σύνολο 43 αγώνων η Χίλη μέτρησε 27 νίκες, 9 ισοπαλίες και 7 ήττες.

Φυσικά ο ίδιος ανακηρύχθηκε προπονητής της χρονιάς στην Λατινική Αμερική, καλύτερος προπονητής του Κόπα Αμέρικα, καθώς και ο κορυφαίος προπονητής εθνικής ομάδας για το 2015.

Ακολούθησε η Σεβίλλη την οποία καθοδήγησε για 53 αγώνες με 27 νίκες, 12 ισοπαλίες και 14 ήττες, ενώ ψηφίστηκε και ως προπονητής του μήνα για τον Οκτώβριο του 2016 στην Λα Λίγκα.

Για να φτάσουμε τέλος στην εθνική Αργεντινής όπου σε σύνολο 15 αγώνων είχε 7 νίκες, 4 ισοπαλίες, και 4 ήττες.

Το ποσοστό νικών του λοιπόν ως προπονητής ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο 58,8% με τις ομάδες του να έχουν σκοράρει 461 γκολ, ενώ έχει πανηγυρίσει 133 φορές.

Όχι και άσχημα λοιπόν για έναν «ταβερνιάρη» προπονητή.

  • Είναι αυτοδίδακτος

Για όσους δεν γνωρίζουν ο Σαμπαόλι ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα ολομόναχος και χωρίς να έχει πραγματοποιήσει μια ποδοσφαιρική διαδρομή ως παίκτης.

Αναγκάστηκε να παρατήσει το ποδόσφαιρο στα 19 του μόλις χρόνια εξαιτίας ενός τραυματισμού, έκτοτε ξεκίνησε να προπονεί ακαδημίες και μικρές ομάδες, περνώντας από χίλια μύρια κύματα μέχρι να αναγνωριστεί η δουλειά του.

Χαρακτηριστικό είναι πως δούλευε ως ταμίας σε υποκατάστημα τοπικής τράπεζας προκειμένου να βγάζει ένα χαρτζιλίκι, ενώ ταυτόχρονα διένυε πολλά χιλιόμετρα προκειμένου να παρακολουθήσει προπονήσεις, και να μιλήσει με παίκτες και προπονητές.

Δούλευε πολύ με τους παίκτες και ανέπτυξε το κομμάτι της τακτικής που τον διακρίνει ως προπονητή, φτάνοντας ακόμα και στην Γ εθνική κατηγορία.

Έφτασε κάλλιστα σε σημείο να νοικιάζει μικρό διαμέρισμα στην πυροσβεστική, όταν ακόμα ο μισθός του ήταν πενιχρός.

Ε μετά από όλα αυτά δεν γίνεται να μην τον θαυμάσεις και να μην του βγάλεις το καπέλο για τα όσα πέτυχε ολομόναχος στην προπονητική του καριέρα.

Εμείς πάντως του αποδίδουμε σεβασμό για όλο αυτό.

  • Είναι παθιασμένος με αυτό που κάνει 

Ντάξει όπως καταλάβατε είμαστε και μεις συναισθηματικοί τύποι και δεν γίνεται να μην ταυτιστούμε με τον συγκεκριμένο.

Ο Αργεντίνος κόουτς βγάζει πολύ ένταση με την δουλειά του, κάτι που φαίνεται από τις αντιδράσει του καθ’όλη την διάρκεια των αγώνων.

Ο ίδιος προτιμά να ζει και ο ίδιος το παιχνίδι με τον δικό του τρόπο, κάτι που το μεταδίδει και στους παίκτες, και τουλάχιστον αυτό το κατάφερε σε όλες τις ομάδες που πήγε (πλην εθνικής Αργεντινής).

Μόνο ξενέρωτος δεν είναι λοιπόν ο Χόρχε, και γι αυτό κερδίζει το χειροκρότημα.

  • Για το αντισυμβατικό του στυλ (μπόνους τα τατουάζ)

Μέχρι και στο στυλ ντυσίματος ο Σαμπαόλι δεν έχει αντίπαλο.

Ποια κοστούμια να πούμε τώρα, και ποιες επισημότητες;

Όταν είσαι προπονητής που ζει το παιχνίδι οφείλεις να ντύνεσαι το λιγότερο σαν 45αρης υπάλληλος που ετοιμάζεται να βγει για χαλαρό φρέντο Κυριακή πρωί στην παραλία της Θεσσαλονίκης.

Όπερ και σημαίνει: φορμούλα, t-shirtάκι κολλήτο, και αν έχει και πολύ ήλιο καπελάκι.

Βάλτε τώρα και τα μανίκια τατουάζ και το γλυκό έχει δέσει. Είσαι έτοιμος να καθίσεις στον πάγκο της ομάδας σου και να κάνεις αυτό που ξέρεις καλύτερα.

Έτσι για να ξεφεύγουμε λίγο από τα συμβατικά και στημένα «καθώσπρεπει» ντυσίματα.

Και για του λόγου το αληθές δείτε εδώ πως παρουσιάστηκε για να υπογράψει συμβόλαιο.Τα σχόλια είναι περιττά νομίζω.

  • Για το επιθετικό στυλ παιχνιδιού που εφαρμόζει

Α παιδιά όλα και όλα. Εμείς είμαστε της σχολής του jogo bonito.

Θέλουμε να βλέπουμε πίεση σε όλες τις γραμμές, γρήγορες εναλλαγές της μπάλας και πολλά γκολ.

Γι αυτό και μόνο το λόγο δεν υπήρχε περίπτωση να μην τον λατρέψουμε. Εξάλλου όπως είπαμε και παραπάνω ο συγκεκριμένος είναι μέγας φαν του loco Μπιέλσα.

Για να καταλάβετε ο τύπος έκανε τζόγκινγκ και άκουγε στο walkman τις συνεντεύξεις του μέντορα του.

Μιλάμε ο άνθρωπος είναι διαποτισμένος από την νοοτροπία του «δασκάλου» και όσο πάει το εξελίσσει.

Τι καλύτερο λοιπόν από μια ολοκληρωτικά επιθετική ομάδα. Να τρως 3 γκολ και να βάζεις 4. Μην μου πείτε ότι σας χαλάει.