Όλα λάθος κι όλα τέλεια

Σπάνια κάνω προβλέψεις ειδικά πριν ένα μεγάλο τουρνουά όπως το Μουντιάλ. Στο μυαλό μου κυριαρχεί ότι και στον υπολοίπων ποδοσφαιρόφιλων. Υπάρχουν φαβορί κι ανάμεσα από αυτά θα αναδειχθεί ο νικητής. Έχουμε Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Βραζιλία. Κοντά μπορούμε να αναφέρουμε τις Κροατία, Πορτογαλία, Αργεντινή, Βέλγιο λόγω είτε των πληρέστατων ρόστερ τους είτε λόγω κάποιου σούπερ σταρ όπως ο Ρονάλντο κι ο Μέσι.

Κι έχουμε και την Αγγλία, η οποία όλοι ξέρουμε πως δε θα προχωρήσει, θα απογοητεύσει, θα χάσει στα πέναλτι και θα ακούσει έντονη κριτική από τους ίδιους τους συμπατριώτες της, ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή είναι η μοναδικοί που βλέπουν, όπως σε κάθε τουρνουά, με καλό μάτι το ρόστερ της.

Ένα ρόστερ που ανακοινώθηκε σήμερα και προσωπικά μου προκάλεσε θλίψη. Συμπαθώ χωρίς να υποστηρίζω την αγγλική εθνική, λόγω κυρίως της λατρείας μου για την Πρέμιερ Λιγκ. Αυτό που είδα σήμερα όμως, δεν μπόρεσε να μου δώσει ούτε μια ελπίδα για τα “τρία λιοντάρια”. Ειλικρινά μακάρι να βγω 100% λάθος και να είναι η έκπληξη της διοργάνωσης φτάνοντας έστω στα ημιτελικά.

Ένα ρόστερ όμως χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία, χωρίς κανέναν σούπερ σταρ και χωρίς ηθικό, δεν μπορώ να δω πως μπορεί να φτάσει ψηλά. Η ομοσπονδία της συνεχίζει να λειτουργεί σαν την εθνική μπάσκετ της χώρας μας, θεωρόντας ξεκάθαρο πως δε χρειάζεται να υπάρχει προπονητής στον πάγκο για να φτάσει ψηλά η ομάδα. Οι παίκτες αρκούν. Αλλά και ποιοι παίκτες;

Κάτω από τα δοκάρια θα βρίσκεται λογικά ο Μπάτλαντ που όσο καλός κι αν είναι, φέτος έπεσε κατηγορία με τη Στόουκ. Αν δεν δούμε αυτόν, θα δούμε τον Πίκφορντ o οποίος έπεσε πέρσι κατηγορία με τη Σάντερλαντ και φέτος ήταν στην πολύ κακή Έβερτον. Ο Πόουπ είναι ο τρίτος της παρέας, που δεν έχει ούτε μία συμμετοχή στην εθνική παρά τα 26 του χρόνια.

Στην άμυνα ήταν που γούρλωσα τα μάτια. Τρίπιερ, Γουόκερ, Αλεξάντερ Άρνολντ…παύση. Τρία δεξιά μπακ. Τρία! Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Αν ο Γουόκερ είναι καλά, δεν μπορώ να φανταστώ να παίζει κάποιος από τους άλλους δύο. Κι αν δεν είναι σε κάποιο παιχνίδι, ο Τρίπιερ αρκεί για αλλαγή του.

Αριστερά; Ο Γιάνγκ που όσο κι αν δεν είναι αριστερός μπακ έκανε φοβερή χρονιά κι ο Ρόουζ που φέτος ήταν κυρίως μέτριος όσες φορές έπαιξε. Στο κέντρο της άμυνας; Ο παγκίτης στη Σίτι και με αρκετά λάθη και φέτος Στόουνς, ο Κέιχιλ, ο Τζόουνς κι ο Μαγκουάιρ της Λέστερ.

Λέω αν κοιτάξω το κέντρο θα ανέβω λίγο ψυχολογικά…Ντάιερ, Ντελφ, Λόφτους Τσικ, Χέντερσον, Λίνγκαρντ, Άλι και Στέρλινγκ. Δεν ξέρω τι σύστημα θα παίξει ο Σάουθγκεϊτ, αλλά εγώ δε βλέπω κανέναν δημιουργό. Ο Άλι φέτος έπαιξε κάτι σαν ψεύτικο εννιάρι στη Τότεναμ, ο Στέρλινγκ είναι εξτρέμ που δε μαρκάρει, ο Λίνγκαρντ είναι ουσιαστικά δεκάρι. O Λόφτους Τσικ όσο κι αν μου αρέσει, δεν είναι για Μουντιάλ και οι Χέντερσον, Ντελφ, Ντάιερ δε γεμίζουν κανενός το μάτι.

Και πάνω που βλέπω στην επίθεση Ράσφορντ, Βάρντι και κυρίως Κέιν προσγειώνομαι με Γουέλμπεκ. Όχι, όχι παιδιά. Κάτι δεν είναι σωστό. Ακόμα κι αν ο Γουέλμπεκ πετύχει 15 γκολ σε 7 παιχνίδια, εγώ θα επιμένω πως δεν είναι για ρόστερ Μουντιάλ.

Ειλικρινά που πήγαν οι ποδοσφαιριστές της Αγγλίας; Αυτοί είναι; Θυμάμαι Τζέραρντ, Λάμπαρντ, Ρούνεϊ και πλέον βλέπω Χέντερσον, Άλι, Κέιν. Αντικειμενικά οι τρεις τους είναι αυτοί που θα τραβήξουν όλο το ζόρι. Ο Στέρλινγκ με τον Λίνγκαρντ θα προσπαθήσουν, ο Κέιχιλ κι ο Γουόκερ θα το παλέψουν αλλά που είναι οι ηγέτες ρε παιδιά; Χωρίς να κάτσω να ψάξω, πιστεύω πως οι 23 τους μαζί έχουν λιγότερους τίτλους από τον Λάμπαρντ.

Εξοργίζομαι με τους τρεις δεξιούς μπακ, τρελαίνομαι με Ντελφ και Γουέλμπεκ και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως έφτασε ως εδώ μία χώρα ένα από τα δύο καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου.

Αυτό κυρίως που δεν λένε να καταλάβουν οι άνθρωποι της ομοσπονδίας ή ο Σάουθγκειτ είναι πως δεν αρκεί μία καλή σεζόν για να κληθείς σε Μουντιάλ. Χρειάζεται εμπειρία και “άντερα”. “Κοχόνες” που λένε κι οι Ισπανοί. Οι Μίλνερ και Γουίλσιρ θα ήταν βασικοί σε αυτή την εθνική αν δεν είχε αποσυρθεί ο ένας κι αν δεν ήταν τόσο επιπόλαιος ο άλλος. Ο Χαρτ κόπηκε έχοντας συμμετοχή στις τελευταίες τρεις μεγάλες διοργανώσεις. Όχι επειδή υπάρχουν καλύτεροι. Απλά επειδή έκανε κακή χρονιά. Στη Γουέστ Χαμ που ανάθεμα αν είχε κάποιον που ξεχώρισε. Μέχρι και η κλήση του Γουόλκοτ θα είχε περισσότερες δικαιολογίες από αυτή του Τσικ ή του Γουέλμπεκ, όσο κι αν δε συμπαθώ τον Θίο. Στο τέλος, αν χάνει με 1-0 στο 85′ στη φάση των 16 ή των προημιτελικών, δε βρίσκω κανέναν που μπορεί να έρθει από τον πάγκο και να βοηθήσει μεσοεπιθετικά. Ο Άντι ο Κάρολ θα ήταν απειλή για τους αντίπαλους αμυντικούς αν υπήρχε στον πάγκο. Ολόκληρο ρόστερ και δε βρίσκεις εύκολα έναν ποδοσφαιριστή που θα τον ήθελε κάποια άλλη εθνική στο ρόστερ της. Άντε ο Κέιν ή/και ο Γουόκερ, μέχρι εκεί. Αλήθεια, το τηλεοπτικό team που κατεβάζει το BBC για το Μουντιάλ, με Λάμπαρντ, Τζέραρντ, Φέρντιναντ, Λίνεκερ, θα είχε περισσότερες ελπίδες κατάκτησης.

Οι Άγγλοι φέτος κατάφεραν να μην είναι στα φαβορί ούτε καν στα λόγια που τόσα χρόνια βρίσκονταν εκεί. Κι όμως είναι η ευκαιρία τους χωρίς πολλά πολλά να κάνουν κάτι για να μας θυμίσουν ότι βρίσκονται κι αυτοί εδώ. Το ελπίζω να βγω τόσο κακός “μάντης” και να με διαψεύσουν. Αν και η ομοσπονδία κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο τους, αφού δεν κανόνισε ούτε ένα φιλικό παιχνίδι πριν το πρώτο της διοργάνωσης. Άλλωστε είπαμε…Τι να τα κάνεις τα φιλικά, τι να τον κάνεις τον προπονητή;