Φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά

Το τελευταίο σφύριγμα του Φέλιξ Μπριχ στο πρώτο ημιτελικό του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ βρήκε τη Λίβερπουλ να έχει αποκτήσει σημαντικότατο προβάδισμα πρόκρισης για τον τελικού του Κιέβου. Αν το παιχνίδι έληγε στο 70΄, βέβαια, θα μιλούσαμε για σίγουρη πρόκριση της ομάδας του Κλοπ στο μεγάλο τελικό αλλά οι “κόκκινοι” θέλησαν για μία ακόμη φορά να δώσουν ένα λόγο προβληματισμού στους φίλους τους, χάνοντας το προβάδισμα 5 τερμάτων που είχαν αποκτήσει. Μετά το τελικό 5-2, πάντως, η Ρόμα θέλει νίκη με διαφορά 3 τερμάτων για να πάρει το εισιτήριο για το Κίεβο και θα χρειαστεί κάτι λιγότερο από ένα θαύμα για να το πετύχει αυτό. Εξάλλου, η Λίβερπουλ δεν είναι Μπαρτσελόνα για να παραταχθεί με συντηρητικές βλέψεις στο “Ολίμπικο” και γι΄αυτό αναμένεται να σκοράρει και να περάσει στην επόμενη φάση.

Τι είναι, όμως, αυτό που πήγε τόσο στραβά για την ομάδα του Ντι Φρανσκέσκο, με αποτέλεσμα να νιώθει ανακουφισμένη μετά την ήττα μόνο με 3 τέρματα διαφορά; Μα φυσικά ο τρόπος προσέγγισης του παιχνιδιού από τον πρώην τεχνικό της Σασουόλο. Ο 48χρονος προπονητής επιχείρησε να αντιμετωπίσει τη Λίβερπουλ με τον ίδιο τρόπο που έφτασε στην επική ανατροπή με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα στη ρεβάνς του “Ολίμπικο”. Παρέταξε δηλαδή τη Ρόμα με τριάδα στην άμυνα, η οποία αποτελούταν από 2 αργούς κεντρικούς αμυντικούς (Ζεσούς, Φάτσιο) και της έδωσε εντολή να ανεβαίνει μέχρι τη σέντρα του γηπέδου όταν η ομάδα πιέζε ψηλά. Παράλληλα, έδωσε οδηγία στα πλάγια φουλ μπακ του να προωθούνται συχνά έτσι ώστε ψάχνοντας τον Τζέκο είτε με συρτές πάσες είτε με συνεχείς σέντρες να φθείρουν τους κεντρικούς αμυντικούς της Λίβερπουλ. Τέλος, ο Ντι Φραντσέσκο διέταξε τους επιθετικούς του να πιέζουν σε όλο το γήπεδο τους παίκτες των “κόκκινων” προκειμένου να προβληματίσουν την κυκλοφορία των αντιπάλων τους και να κερδίσουν μπάλες σε σημεία που μπορούν να οδηγήσουν γρήγορα σε γκολ.

Όλο αυτό το σχέδιο θα ήταν αποτελεσματικό αν οι Ρωμαίοι αγωνίζονταν στο αγγλικό πρωτάθλημα και είχαν εξοικειωθεί με τον εξοντωτικό ρυθμό των αγγλικών συλλόγων. Η Ρόμα, όμως, ως γνωστόν, αγωνίζεται στη Serie A, που είναι δύο ταχύτητες κάτω σε σχέση με την Πρέμιερ Λιγκ. Έτσι, το πλάνο του Ντι Φραντσέσκο να παίξει το παιχνίδι της Λίβερπουλ πήγε περίπατο μετά το 30ο λεπτό, όταν ο Ντε Ρόσι και ο Στρούτμαν άρχισαν να μένουν από ανάσες, όντας ανήμποροι να ακολουθήσουν το ένταση που έβγαζαν στο παιχνίδι τους οι παίκτες της Λίβερπουλ.

Έτσι, η Λίβερπουλ άρχισε να κάνει ό,τι θέλει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, εκμεταλλευόμενη τα αστείρευτα αποθέματα ενέργειας που διαθέτει και την καταπληκτική φυσική κατάσταση που έχει χτίσει στην προετοιμασία ο Γιούργκεν Κλοπ. Με αυτόν τον τρόπο, από το 30ο μέχρι το 70ο λεπτό, η τριάδα της μεσαίας γραμμής των “κόκκινων” (Μίλνερ, Χέντερσον, Βαϊνάλντουμ) κέρδισε κάθε μονομαχία από την αντίστοιχη των “τζιαλορόσι” βγαίνοντας πρώτη στη μπάλα με αποφασιστικότητα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Παράλληλα, η ομάδα του Κλοπ “διάβασε” άριστα τα αργά πόδια των Ζεσούς και Φάτσιο και με άμεσα γεμίσματα από τους Ρόμπερτσον και Αλεξάντερ Άρνολντ έψαχνε συνεχώς τους Σαλάχ και Μανέ. Αν ο Μανέ, μάλιστα, ήταν και πιο εύστοχος το σκορ θα μπορούσε να ήταν στο 5-0 ήδη από το πρώτο ημίχρονο. Ωστόσο, η χειρουργική ακρίβεια του Μο Σαλάχ έφτανε και περίσσευε προκειμένου, ο Αιγύπτιος εξτρέμ να φτάσει τα 10 γκολ στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ και να πληγώσει την πρώην ομάδα του με 2 ακόμα ασίστ στη διοργάνωση (5 συνολικά).

Συνεπώς, το “έγκλημα” του Ντι Φραντσέσκο έγκειται στην αδυναμία να εντοπίσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της Λίβερπουλ. Από τη στιγμή που έδωσε χώρους στους “κόκκινους” είχε βάλει την υπογραφή του στη συντριβή της ομάδας του. Εξάλλου, οι “κόκκινοι” τρέφονται από τους κενούς χώρους, διότι είναι αυτοί που τους δίνουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους, δηλαδή την ταχύτητα.

Το δεύτερο μεγάλο πλεονέκτημά τους είναι η ενέργεια που βγάζουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και για να “κρυφτεί” αυτό χρειάζεται να τους δώσεις τη μπάλα. Ο Ντι Φρανσέσκο, δηλαδή, θα είχε τύχη στην αναμέτρηση με τη Λίβερπουλ, μόνο αν υιοθετούσε τις τακτικές της Ατλέτικο Μαδρίτης. Συγκεκριμένα, αν επέλεγε να κλείσει τους χώρους, δημιουργώντας μία πολυπρόσωπη άμυνα μπροστά από τον Άλισον Μπέκερ, τότε θα έσπαγε το ρυθμό της Λίβερπουλ. Τότε, κανείς δε θα του επέρριπτε ευθύνη για την επιλογή της χρήσης τριάδας στην άμυνα, διότι αυτή θα μετατρεπόταν σε πεντάδα σε πολύ μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και δε θα εκτίθετο, διότι δε θα ανέβαινε ψηλά στο γήπεδο, όπως συνέβη στη χθεσινή (24/4) αναμέτρηση.

Παράλληλα, αν παρέτασσε την ομάδα του με αμυντικούς προσανατολισμούς θα προκαλούσε την Λίβερπουλ να ξεπεράσει την πιο μεγάλη της αδυναμία επί εποχής Κλοπ. Αυτή δεν είναι άλλη από τη διάσπαση κλειστών αμυνών. Ειδικότερα, σε αντίθεση με την Μπαρτσελόνα, η οποία διαθέτει τους παίκτες για να περάσουν κάθετες πάσες και να ανοίξουν καλά οργανωμένες άμυνες, η Λίβερπουλ δε διαθέτει ακόμα τον παίκτη που θα “ξεκλειδώσει” μία καλά οργανωμένη άμυνα. Για ένα τετράμηνο, οι “κόκκινοι” είχαν λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα με την οπισθοχώρηση του Κουτίνιο στη θέση του εσωτερικού μέσου αλλά αυτό κράτησε μέχρι τον Ιανουάριο, όταν και ο Βραζιλιάνος αποχώρησε για λογαριασμό των Καταλανών. Έτσι, η χρόνια ασθένεια που ταλανίζει τη Λίβερπουλ επέστρεψε, καθώς κανείς εκ των Χέντερσον, Μίλνερ, Τσάμπερλεϊν, Τσαν και Βαϊνάλντουμ δε διαθέτουν τα πόδια για να διασπούν κάθετα επί συστηματικής βάσεως μία “καλοκουρδισμένη” ανασταλτική λειτουργία.

Επομένως, αφήνοντας την ομάδα του απροστάτευτη, ο Ντι Φραντσέσκο απώλεσε αρκετά από τα εύσημα που είχε κερδίσει μετά το άψογο στήσιμο της ομάδας του με βάση τις ανάγκες της αναμέτρησης κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Επειδή, όμως, αναφερθήκαμε στις ευθύνες του Ιταλού προπονητή, δεν πρέπει να παραμελήσουμε τον καταλογισμό ευθυνών (πολύ λιγότερων) στον έτερο κόουτς, ο οποίος έφυγε με μία γεύση πικρίας μετά τη λήξη του παιχνιδιού.

Ο Γιούργκεν Κλοπ παίρνει άριστα, φυσικά, στο στήσιμο της βασικής ενδεκάδας του, καθώς για μία ακόμη φορά έμεινε πιστός στο πλάνο και δεν παρέβη τις αρχές του. Ωστόσο, για ένα ακόμη παιχνίδι φανέρωσε αδυναμία στη διαχείριση του αποτελέσματος. Ειδικότερα, μετά το 5-0, ο Κλοπ έδωσε εντολή στους παίκτες του να δώσουν προτεραιότητα στη διαφύλαξη των μετόπισθέν τους, αφήνοντας την κατοχή της μπάλας στους παίκτες της Ρόμα. Με αυτόν τον τρόπο, οι Ρωμαίοι πήραν ανάσες και οι “κόκκινοι” κλήθηκαν να αμυνθούν, ένας τομέας που δεν αποτελεί το δυνατό τους χαρτί. Ως εκ τούτου, η Ρόμα βρήκε 2 τέρματα και παρέμεινε ζωντανή στην υπόθεση πρόκριση. Γι αυτό το λόγο, ο Κλοπ ίσως χρειαστεί να μιμηθεί τον Γκουαρντιόλα όσον αφορά το κομμάτι της διαχείρισης του προβαδίσματος, καθώς ο Πεπ δείχνει πάντα να έχει την απάντηση σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Τι ακριβώς κάνει ο Πεπ τόσο επιτυχημένα; Μα φυσικά επιλέγει να “σβήσει” το παιχνίδι, διατηρώντας τη μπάλα στα πόδια της ομάδας του. Έτσι, μέσω μία “βαρετής” μεν, αποτελεσματικής δε “κυκλοφορίας” εξουθενώνει τον αντίπαλο και ταυτόχρονα κατορθώνει να μην κινδυνεύσει για το υπόλοιπο των παιχνιδιών του.

Όσον αφορά της ρεβάνς, θεωρώ ότι μόνο με θαύμα δε θα βρεθεί στο Κίεβο η Λίβερπουλ, διότι πολύ απλά αυτή η ομάδα έχει δημιουργηθεί για να σκοράρει. Οι “κόκκινοι” πλησιάζουν τα 130 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και από τη στιγμή που η Ρόμα θα “ανοιχτεί” για να κυνηγήσει τα γκολ, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να παραμείνει απαραβίαστη η εστία του Άλισον Μπέκερ.