Μπορεί ορισμένοι να διαφωνούν σχετικά με τον καλύτερο τενίστα στην ιστορία του αθλήματος αλλά όλοι συμφωνούν σχετικά με τον πιο αγαπητό στον κόσμο.

Tον τελευταίο 1,5 χρόνο ο Ρότζερ Φέντερερ έχει κατορθώσει να γιγαντώσει το μύθο του, κατακτώντας 3 ακόμα Grand Slam, με αποτέλεσμα να φτάσει τα 20, τέσσερα δηλαδή περισσότερα από τα αντίστοιχα του Ράφαελ Ναδάλ. Παράλληλα, η επιστροφή του στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης μετά την κατάκτηση του τουρνουά του Ρότερνταμ, τον έκανε τον γηραιότερο τενίστα (36 ετών) που βλέπει τους συναδέλφους από το μεγαλύτερο σκαλί της ειδικής βαθμολογία της ATP.

Το γεγονός, μάλιστα, ότι τα κατάφερε όλα αυτά μετά από ένα σοβαρότατο τραυματισμό που τον ανάγκασε να βρίσκεται εκτός κορτ για 6 μήνες καθιστούν ακόμα σπουδαιότερα τα επιτεύγματά του. Γι΄αυτό το λόγο, από την έναρξη του 2017 μέχρι και σήμερα αυξάνονται όλο και περισσότεροι εκείνοι που τον κατατάσσουν στο μυαλό τους ως τον κορυφαίο τενίστα όλων των εποχών, καθώς ο Ελβετός σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Ωστόσο, ακόμα και υπό τις υπάρχουσες συνθήκες υπάρχουν ορισμένοι οπαδοί του Ναδάλ που βλέπουν στο πρόσωπο του αγαπημένου τους αθλητή τον πιο επιτυχημένο παίκτη στην ιστορία του αθλήματος. Εξάλλου, το σοβαρό προβάδισμα του Ισπανού έναντι του Ελβετού στις προσωπικές του μονομαχίες με 23-15 είναι ένα διόλου ευκαταφρόνητο επιχείρημα για τους υπέρμαχους του 31χρονου “ταυρομάχου”.

Στο παρόν άρθρο, όμως, δε θα ασχοληθούμε περαιτέρω με το επίμαχο θέμα αναφορικά με τον GOAT (Greatest of All Time) του τένις αλλά θα επιχειρήσουμε να δικαιολογήσουμε έναν άλλο χαρακτηρισμό που έχει αποδοθεί στον Ρότζερ Φέντερερ. Αυτόν του πιο αγαπητού τενίστα στον κόσμο. Πρόκειται εξάλλου για μία αντικειμενική εκτίμηση καθώς εδώ και πολλά χρόνια η ATP έχει μεριμνήσει έτσι ώστε κάθε χρόνο να δίνει τη δυνατότητα στο κοινό να ψηφίζει τον αγαπημένο του παίκτη. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο “μαέστρος” έχει λάβει τη συγκεκριμένη διάκριση επί 15 συναπτά έτη από το 2003 μέχρι το 2017 θα ήταν άστοχο να επιχειρηματολογήσει κάποιος υπέρ μίας αντίθετης άποψης.  Η εκτίμηση που λαμβάνει ο Φέντερερ, άλλωστε, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, επιβεβαιώνεται σε κάθε αγώνα του, όπου πάντα η πλειοψηφία της κερκίδας τάσσεται υπέρ του ακόμα και όταν στην απέναντι άκρη του γηπέδου αγωνίζεται κάποιος γηγενής τενίστας.

Τι είναι, όμως, αυτό που καθιστά τον “Βασιλιά” του τένις τόσο λατρευτό όπου βρεθεί και όπου σταθεί; Κατά την άποψη μου, μπορούμε να σταθούμε σε 3 βασικά σημεία. Ορισμένα από αυτά τα διαθέτουν και άλλοι συναθλητές του αλλά κανείς άλλος δε τα κατέχει στο σύνολό τους.

Αρχικά, μεγάλο ρόλο διαδραματίζει η αγάπη του για το άθλημα. Ο Ρότζερ Φέντερερ έχει αποδείξει μέσα από την καριέρα του ότι αγαπάει πολύ περισσότερο να κερδίζει από ότι μισεί να χάνει. Σε αντίθεση με τον Ναδάλ και τον Τζόκοβιτς, οι οποίοι απεχθάνονται την ήττα, ο Ελβετός αθλητής λατρεύει να αγωνίζεται επιθετικά, με τους δικούς του όρους, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται ότι μπορεί να προβεί σε αβίαστα λάθη και να οδηγηθεί στην ήττα. Αφήνοντας στην άκρη τις σκοπιμότητες δεν περιμένει από τον αντίπαλο του να κάνει το λάθος αλλά προσπαθεί ο ίδιος να κερδίζει τον πόντο, κάτι που αποτελεί άλλωστε και την πεμπτουσία του αθλήματος. Γι΄αυτό το λόγο διασκεδάζει περισσότερο όταν αγωνίζεται, με συνέπεια να διασκεδάζει και περισσότερο το κοινό, το οποίο πάντα προτιμάει τους τενίστες με επιθετική φιλοσοφία.

Παράλληλα, η αγάπη του για το άθλημα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν παύει να θέτει στόχους ακόμα και αν έχει επιτύχει τα πάντα στο άθλημα. Πιο τρανό παράδειγμα από όλα όσα έχει καταφέρει τους τελευταίους 14 μήνες δεν υπάρχει. Ο Φέντερερ δεν τα παράτησε μετά το σοβαρό του τραυματισμό στα μέσα του 2016 αλλά κατόρθωσε να βρει τα απαραίτητα κίνητρα για να εμπνεύσει τον εαυτό του να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά και να προσθέσει πολύτιμα λιθαράκια στην υστεροφημία του. Εξάλλου, οποιονδήποτε τίτλο κατακτάει σε αυτή την ηλικία και οποιοδήποτε ρεκόρ σπάει αποτελούν ένα μπόνους σε μία καριέρα που θεωρείται απόλυτα επιτυχημένη. Προσέξτε, δεν πρέπει να υποτιμάται αυτή η αγάπη του Ελβετού για το άθλημα . Τα παραδείγματα των “άδειων” ψυχολογικά Νόβακ Τζόκοβιτς και Άντι Μάρει μετά τις κατακτήσεις του Ρολάντ Γκαρός του 2016 από τον Σέρβο και του νούμερο 1 της ίδιας χρονιάς από τον Σκωτσέζο επιβεβαιώνουν ότι μόνο δεδομένη δεν πρέπει να θεωρείται αυτή η συνθήκη. Επομένως, οι φίλοι του τένις αναγνωρίζοντας την λατρεία του Ελβετού για το άθλημα τον επιβραβεύουν εκφράζοντας τη δικιά τους αγάπη.

Το δεύτερο στοιχείο που τον καθιστά τον πιο αγαπητό παίκτη τένις στον πλανήτη είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται τα μίντια. Ο Ελβετός τενίστας δε κρύβεται ποτέ πίσω από το δάχτυλο του, καθώς είναι διατεθειμένος να απαντήσει σε κάθε ερώτηση δημοσιογράφου. Δεν είναι λίγες φορές, μάλιστα, που οι συνεντεύξεις τύπου του μετά από κάθε αγώνα είναι πιο ενδιαφέρουσες από τον ίδιο τον αγώνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι μικρής διάρκειας συνεντεύξεις που δίνει ο 36χρονος κάτοχος 20 Major στον Τζίμ Κούριερ μετά από κάθε του νίκη στη Μελβούρνη. Σε κάθε συνέντευξη βγαίνει και μία ενδιαφέρουσα είδηση, καθώς ο Ρότζερ Φέντερερ δεν αναλώνεται σε κλισέ απαντήσεις αλλά επιλέγει να πει αυτό που πιστεύει. Το γεγονός ότι γνωρίζει άπταιστα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά τον καθιστούν ακόμα πιο δημοφιλή στα πλήθη.

Η ικανότητά του να αυτοσαρκάζεται αλλά και να παραδέχεται με μετριοφροσύνη το μεγαλείο του σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα αίσθηση χιούμορ που διαθέτει, έχουν απογειώσει τη δημόσια εικόνα του. Στην ουσία αποτελεί το μεγαλύτερο σταρ του αθλητισμού αυτή τη στιγμή, δίνοντας καθημερινά σεμινάρια δημόσιας συμπεριφοράς. Έχει εξοικειωθεί, άλλωστε, τόσο πολύ με τα μικρόφωνα που μετά από κάθε ομιλία του αναρωτιέσαι αν οι λόγοι του είναι καλύτεροι ακόμα και από το παιχνίδι του.

Κάπως έτσι οδηγούμαστε αβίαστα στο τρίτο στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Φέντερερ και έχει συντελέσει στα υψηλά ποσοστά δημοτικότητας του. Πρόκειται για την παντελής έλλειψη κόμπλεξ όσον αφορά την έκφραση των συναισθημάτων του. Ουκ ολίγες φορές δεν έχει διστάσει να αφήσει τα δάκρυά του να κυλήσουν σε απονομές σημαντικών τροπαίων για την καριέρα του, αναδεικνύοντας τη γήινη πλευρά του στον κόσμο που τον παρακολουθεί. Είτε πρόκειται για δάκρυα λύπης είτε για δάκρυα συγκίνησης, ο Ελβετός δε φοβάται να εκτεθεί στο φακό και να αφήσει την εικόνα του να “τσαλακωθεί”. Αυτή η ευαίσθητη πτυχή του χαρακτήρα του διευκολύνει την ταύτιση του κόσμου μαζί του, καθώς αναγνωρίζεται η ανθρώπινη πλευρά ενός εξωγήινου παίκτη.

Επομένως, ο Ρότζερ Φέντερερ είναι ένα ανοιχτό βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί με ευκολία από τον καθένα. Με αυτούς τους τρόπους που προαναφέραμε έχει καταφέρει να χτίσει αυτήν την πλατιά μάζα οπαδών σε κάθε μεριά του πλανήτη, με συνέπεια να γεμίζει κάθε γήπεδο στο οποίο αγωνίζεται. Για τον ίδιο, άλλωστε, αυτή η υποστήριξη του κόσμου είναι και ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους συνεχίζει μέχρι σήμερα να κάνει το χόμπι του επάγγελμα. Οι άλλοι δύο λόγοι είναι η γυναίκα του, που του έχει συμπαρασταθεί σε κάθε του απόφαση, και η διατήρησή του στο κορυφαίο επίπεδο που του επιτρέπει να γιγαντώνει το μύθο του μέρα με τη μέρα.