Special… once
Κάποτε υπήρξε ένας προπονητής που ήταν πραγματικά ξεχωριστός. Σε κάθε τομέα. Και άλλαξε αρκετά πράγματα για το πως αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο και την προπονητική.
«Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε το παρελθόν, αλλά όλα όσα κάνουμε αλλάζουν το μέλλον» είχε πει το 1933 η Βρετανή σκιτσογράφος, Άσλυ Μπρίλαντ. Σίγουρα το παρελθόν του Ζοσέ Μουρίνιο είτε το θέλουμε είτε όχι είναι πλούσιο από επιτυχίες.
Ο Πορτογάλος τεχνικός από την εποχή που ήταν στον πάγκο των Πόρτο, Τσέλσι, Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης, Τσέλσι έχει «χτίσει» μία τροπαιοθήκη τόσο πλούσια και τόσο λαμπερή που ελάχιστοι στην… πιάτσα μπορούν να τον κοντράρουν ή να του πουν κάτι.
Ο Ζοσέ του χθες…
Ωστόσο, οι επιτυχίες του χθες μπορούν να γεννήσουν νέες; Μάλλον όχι. Ο Μουρίνιο από το καλοκαίρι του 2016 βρίσκεται στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αλλά φαίνεται πως έχει χάσει αυτό το… κάτι που είχε στην αρχή της καριέρας του.
Θα μου πείτε ότι στην πρώτη του σεζόν με τους “κόκκινους διαβόλους” κατέκτησε τρεις κούπες. Το Κομιούνιτι Σιλντ, το Λιγκ Καπ και το Γιουρόπα Λιγκ. Και δίκιο θα έχετε. Αλλά μεταξύ μας όταν έχεις παίκτες τόσων εκατομμυρίων στις τάξεις σου δεν θα κάνεις άρση… τροπαίων;
Και όχι μόνο αυτό. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Μουρίνιο δείχνει να μην μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες του, όπως κάποτε. Πιο παλιά ήξερε τι έπρεπε να κάνει για να βγάλει το 101% των δυνατοτήτων τους. Ήξερε πως μπορούσε να “τσιγκλίσει” τον εγωισμό τους. Να τους κάνει μία “γροθιά”. Να τους κάνει να… σκοτώσουν για εκείνον.
Όχι μόνο αυτούς που ήταν low profile. Αλλά ακόμη και τις ντίβες. Τους σούπερ σταρ. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Σαμουέλ Ετό να παίζει… δεξί μπακ στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπαρτσελόνα; Ποιος θυμάται την ατάκα του Ζλάταν που είχε πει “αν μου ζητούσε να σκοτώσω ο Μουρίνιο θα το έκανα”.
Ο Μουρίνιο του σήμερα…
Αυτά… κάποτε. Από την εποχή που ήταν στη Ρεάλ Μαδρίτης και έπειτα φαίνεται πως το έχει χάσει αυτό το δέσιμο με τους παίκτες του. Στη “βασίλισσα” ήταν στα… μαχαίρια με τη “σημαία” της ομάδας ομάδας, Ίκερ Κασίγιας, ενώ και με τους Κριστιάνο Ρονάλντο, Πέπε, Σέρχιο Ράμος μόνο καλά δεν τα πήγαινε.
Γιατί κατά το δεύτερο πέρασμά του στην Τσέλσι; Οι φήμες που τον ήθελαν να μην λέει ούτε “καλημέρα” με τους Έντεν Αζάρ και Χουάν Μάτα έδιναν και έπαιρναν. Γι’ αυτό άλλωστε και οι ποδοσφαιριστές των “μπλε” έκαναν ό,τι μπορούσαν προκειμένου να τον “φάνε”. Κάτι που είχαν αντιληφθεί και οι φίλοι της αγγλικής ομάδας, όπου και πήραν το μέρος του, σε αυτή την άτυπη “μάχη”.
Το κακό συνήθειο του Μουρίνιο δεν άλλαξε ούτε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κορυφή του παγόβουνου οι κακές σχέσεις του με τον Πολ Πογκμπά. Τον Γάλλο χαφ που εκείνος ήθελε με μανία το καλοκαίρι του 2016 στο “Ολντ Τράφορντ” με τους Άγγλους να τον κάνουν -για τότε- την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, δίνοντας 120 εκατομμύρια ευρώ στη Γιουβέντους.
Θα μπορούσαν αυτές οι κόντρες να περάσουν στα… ψιλά αν και εφόσον τα αποτελέσματα ερχόντουσαν με καλό ποδόσφαιρο. Ειδικά το δεύτερο δεν συμβαίνει για κανένα λόγο. Ο Μουρίνιο είναι ο μεγαλύτερος fan του μότο του Νικολό Μακιαβέλι “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, αλλά, δεν ισχύει και για τους οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Οι φίλοι της αγγλικής ομάδας είχαν… καλομάθει όσο καιρό ήταν στον πάγκο του συλλόγου ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον με τον οποίο μπορεί να είχε καλές σχέσεις, να μοιράζονταν το ίδιο πάθος για το καλό κρασί, αλλά μάλλον δεν μπόρεσε να “κλέψει” κάποιες από τις ιδέες του.
Special On(c)e
Ήταν 2 Ιουλίου του 2004 όταν η Τσέλσι παρουσίασε με κάθε επισημότητα τον Ζοσέ Μουρίνιο στους εκπροσώπους του Τύπου. Μετά από λίγο το μικρόφωνο πήγε στον Πορτογάλο, όπου δήλωσε:
“Η πρώτη επαφή με τους ανθρώπους του συλλόγου ήταν εντυπωσιακή και αυτό γιατί είδα ότι υπάρχουν άνθρωποι με τις ίδιες φιλοδοξίες που έχω και εγώ. Θέλουν η ομάδα τους να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Όπως και εγώ. Θέλουν η ομάδα τους να νικάει. Όπως και εγώ. Έχουμε κορυφαίους παίκτες και συγγνώμη που θα το πω και ας ακούγεται λίγο υπεροπτικό. Έχουν και έναν κορυφαίο προπονητή.
Η Πόρτο για να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ ξεπέρασε πολλές σπουδαίες ομάδες. Μην με αποκαλέσετε υπερόπτη, αλλά αυτό που λέω είναι η αλήθεια. Έχω κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο και δεν είμαι ένας προπονητής από τον… σωρό. Είμαι ο special one”.
Όλα αυτά όμως πριν από περίπου 14 χρόνια. Στο σήμερα μπορεί να πει κάποιος ότι ο Ζοσέ Μουρίνιο παραμένει ο ” special one” που γνωρίσαμε σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου; Once upon time…