Το Debut.gr σας παρουσιάζει 10 κορυφαίες τριπλέτες, οι οποίες μας χάρισαν στιγμές μαγείας και μας έκαναν να λατρέψουμε το ποδόσφαιρο.

Για να πετύχει μία καλή συνταγή χρειάζονται σωστά υλικά, κατάλληλη δόση, πολλή αγάπη και πάθος από την πλευρά του μάγειρα. Με τα συγκεκριμένα συστατικά, μπορεί να φτιαχτεί ένα απολαυστικό φαγητό που θα σε κάνει να γλείφεις μέχρι και τα δάχτυλά σου από ευχαρίστηση.

Ε, λοιπόν, έτσι είναι και στο ποδόσφαιρο. Για να το αγαπήσουμε, να το λατρέψουμε, να το έχουμε στην καθημερινότητά μας, να το συζητάμε και να υπάρχει ως βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι της διασκέδασης μας χρειάστηκαν όλα τα παραπάνω στοιχεία.

Οι σωστοί παίκτες, να βρεθούν στην κατάλληλη ομάδα, να έχουν τον ιδανικό ρόλο σε αυτή, να δέσουν μεταξύ τους και με την “τρέλα”, το πάθος και την αγάπη για αυτό που κάνουν να γράψουν ιστορία. Όπως και με το μαγείρεμα, έτσι και με το ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και ακούει σε μία και μοναδική λέξη: ΑΠΟΛΑΥΣΗ.

Το Debut σας παρουσιάζει 10 περιπτώσεις ποδοσφαιρικών “Αγίων Τριάδων”, που μας έκαναν να λατρέψουμε το ποδόσφαιρο. Τριπλέτες που προέρχονται από διαφορετικές εποχές, με την καθεμία να έχει βάλει το λιθαράκι της στην ιστορία του αθλήματος για να διαμορφώσει αυτό τον υπέροχο χώρο.

Ας ξεκινήσουμε το μαγικό ταξίδι:

Πιέτ Κάιζερ – Γιόχαν Κρόιφ – Τζόνι Ρεπ (Άγιαξ)

Είναι “τρελοί” οι Ολλανδοί. Πολλές από τις τριπλέτες που θα αναφερθούν παρακάτω έχουν κατακτήσει ένα σωρό τρόπαια, ενώ τα στατιστικά τους και οι επιδόσεις τους προκαλούν πονοκέφαλο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως πέρα από αυτά, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Εκείνη την εποχή ο Άγιαξ και οι συγκεκριμένοι παίκτες, δίδαξαν ποδόσφαιρο, εισάγοντας ένα εντελώς ρηξικέλευθο τρόπο για να αγωνιστεί κανείς.

Παρουσίασαν στον κόσμο κάτι εντελώς διαφορετικό, με τον τρόπο που αγωνίζονταν, με τις ιδέες τους. Δεν ήταν υπεραθλητές όπως άλλοι αλλά έμειναν στην ιστορία ως θρύλοι του αθλήματος και έκαναν εκατομμύρια κόσμο να αγαπήσει το ποδόσφαιρο με το θέαμα που παρουσίαζαν. Κάθε τους ματς ήταν μία παράσταση και εκείνοι υπήρξαν οι καλύτεροι πρωταγωνιστές.

Ο “Αίαντας” έπαιξε το λεγόμενο “Tottal Football” (Τotaalvoetbal), διαθέτοντας στην ποδοσφαιρική του ορχήστρα δύο μεγάλους… βιολιστές, τον Πιέτ Κάιζερ και τον Τζόνι Ρεπ και έναν θρυλικό μαέστρο, τον Γιόχαν Κρόιφ.

Ήταν ο,τι καλύτερο είχε υπάρξει για εκείνη την εποχή, με τον Άγιαξ να γίνεται μόλις η τρίτη ομάδα που καταφέρνει να κατακτήσει τρία σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών (1971, 1972, 1973).

Ο Κρόιφ ήταν στη μέση, ο Τζόνι Ρεπ στα δεξιά και ο Πιέτ Κάιζερ στα αριστερά. H επίθεση ξεκινούσε από τον τερματοφύλακα, οι αμυντικοί και οι μέσοι πίεζαν ασφυκτικά, οι επιθετικοί βρίσκονταν στα πλάγια, οι μπαλιές εναλλάσσονταν αστραπιαία, 4-3-3 σχηματισμός και η παγίδα του offside. Όλα αυτά ήταν το αποκαλούμενο “Tottal Football”, που άλλαξε ριζικά το ποδόσφαιρο.

Μαραντόνα – Τζιορντάνο – Καρέκα (Νάπολι)

Είναι γνωστό ότι οι άμυνες στην Ιταλία είναι άκρως σκληροτράχηλες. Εκείνη την εποχή, το έργο των επιθετικών ήταν ακόμη πιο δύσκολο απ’ ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Όχι όμως για τους “La Ma-Gi-Ca”, όπως τους αποκάλεσαν, από τα αρχικά τον επιθέτων τους. Διέλυσαν τις αντίπαλες άμυνες και χάραξαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία.

Η Νάπολι είχε φτάσει πολλάκις μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά παρότι είχε βρεθεί στην πηγή, νερό δεν είχε πιει. Ο Μαραντόνα έφτασε στη Νάπολι με μεταγραφή από την Μπαρτσελόνα με σκοπό να οδηγήσει τους “Παρτενοπέϊ” στα ουράνια.

Η Νάπολι απέκτησε και τον Μπρούνο Τζιορντάνο και το 1987 γράφτηκε το παραμύθι. Ο Μαραντόνα και ο Τζιορντάνο σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους και έφτασαν στην κορυφή της Ιταλίας.

Στις 17 Μαΐου η Νάπολι κατέκτησε το πρωτάθλημα και στήθηκε στην πόλη το πιο τρελό πάρτι που έχει γίνει ποτέ. Τα πράγματα έγιναν ακόμη καλύτερα όταν στο τέλος της χρονιάς αποκτήθηκε και ο Καρέκα.

Η φονική τριάδα ήταν πλέον γεγονός και τη σεζόν 1989/90 η Νάπολι κατέκτησε και το δεύτερο πρωτάθλημα της ιστορίας της, σε μία μαγική τριετία για το σύλλογο. Ο Μαραντόνα μέχρι και πρόσφατα ήταν ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας και λατρεύτηκε σαν Θεός. Το έπος γράφτηκε και εμείς το απολαύσαμε.

Ζαϊρζίνιο – Τοστάο – Πελέ (Εθνική Βραζιλίας)

Η καλύτερη Εθνική ομάδα όλων των εποχών ήταν δίχως αμφιβολία εκείνη της “Σελεσάο”, έχοντας στη σύνθεσή της τους Πελέ, Ζαϊρζίνιο και Τοστάο. Ανά καιρούς έχουμε δει ομάδες που μας έχουν εντυπωσιάσει, όμως εκείνη η Βραζιλία απλά δεν μπορεί να συγκριθεί.

To 1970 η “Σελεσάο” ήταν καταιγιστική, με τους τρεις παικταράδες να κάνουν τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο και να οδηγούν την ομάδα τους στην κορυφή του κόσμου. Το συγκεκριμένο Μουντιάλ θεωρήθηκε το πιο θεαματικό, ενώ ήταν και το πρώτο που μεταδόθηκε από την τηλεόραση έγχρωμο.

Ήταν επίσης το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο όπου χρησιμοποιήθηκαν κίτρινες και κόκκινες κάρτες και το πρώτο στο οποίο επιτράπηκε η αντικατάσταση παίκτη.

Η “Αγία Τριάδα” της Βραζιλίας πέτυχε συνολικά 14 γκολ (Ζαϊρζίνιο 7, Πελέ 5, Τοστάο 2), με τον Ζαϊρζίνιο να σκοράρει σε όλα τα παιχνίδια της διοργάνωσης. Ο τελικός κόντρα στην Ιταλία έληξε 4-1 υπέρ της “Σελεσάο”.

Ντι Στέφανο – Πούσκας – Χέντο (Ρεάλ Μαδρίτης)

Οι τρεις τους ουσιαστικά έδωσαν την ονομασία “Βασίλισσα” στη Ρεάλ Μαδρίτης, αφού την ανέβασαν στο θρόνο της, δηλαδή στην κορυφή της Ευρώπης. Από τη δεκαετία του 1950 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι Μαδριλένοι βαρέθηκαν να πανηγυρίζουν τρόπαια.

Ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο ήταν τρομερός γκολτζής και μαζί με τον Φρανσίσκο Χέντο αποτελούσαν “κίνδυνο-θάνατο” για τις αντίπαλες άμυνες. Ο Χέντο ήταν ίσως ο κορυφαίος αριστερός εξτρέμ εκείνης της εποχής και ο μοναδικός που ήταν μέλος και στις 6 κατακτήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ντι Στέφανο πανηγύρισε το βαρύτιμο τρόπαιο 5 φορές.

Λίγο αργότερα στην ομάδα προστέθηκε και ο Φέρενς Πούσκας και η Ρεάλ σάρωσε τα πάντα στο διάβα της. Το 3-5-2 ήταν το σύστημα που χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο οι Μαδριλένοι, με την εν λόγω “Αγία Τριάδα” να μην σταματιέται με τίποτα.

Ανάλογη πορεία δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ και από κανέναν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και αναμφίβολα είναι η λαμπρότερη σελίδα στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης. Μέσα στη δόξα που προσέφερε η κορυφή της Ευρώπης, η “Βασίλισσα” ήταν αχτύπητη και εντός συνόρων έχοντας 9 πρωταθλήματα μέσα σε μία δωδεκαετία (1954-1966). Η “Αγία Τριάδα” Ντι Στέφανο – Πούσκας – Χέντο “πετούσε φωτιές”.

Ρονάλντο – Ριβάλντο – Ροναλντίνιο (Εθνική Βραζιλίας)

“The Three R’s” όπως ονομάστηκαν, λόγω του αρχικού R στην αρχή των επιθέτων τους, έγραψαν ιστορία με τη “Σελεσάο” οδηγώντας την στην 5η κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας η εθνική Βραζιλίας ήταν όαση και μας προσέφερε πλούσιο θέαμα. Ο Ρονάλντο, ο Ριβάλντο και ο 22χρονος τότε Ροναλντίνιο ήταν καταιγιστικοί πετυχαίνοντας τα 15 από τα 18 γκολ της ομάδας τους στη διοργάνωση.

Οκτώ γκολ πέτυχε το “φαινόμενο”, πέντε ο Ριβάλντο και δύο ο νεαρός “Ρόνι”. Η Βραζιλία είχε τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι στον πάγκο και έστησε την ομάδα με 3-4-3. Η “Αγία Τριάδα” σχεδόν μόνη της ανέβασε για 5η φορά τη “χώρα του καφέ” στην κορυφή του κόσμου, με τον Ρονάλντο να σκοράρει δις στον τελικό με τη Γερμανία.

Φυσικά highlight στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν η αριστουργηματική εκτέλεση φάουλ το Ροναλντίνιο ενάντια στην Αγγλία.

Μπεστ – Λο – Τσάρλτον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)

Αποτέλεσμα εικόνας για best law charlton

H “Αγία Τριάδα” της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα μείνει αξέχαστη σε όλο τον κόσμο δίχως καμία αμφιβολία. Η τριπλέτα Τζορτζ Μπεστ, Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λο ήταν καταιγιστική και σε μία 5ετία (1964-1969) κατάφερε να πετύχει 338 τέρματα!

Για τους “Μπέμπηδες” είχαν περάσει μόλις λίγα χρόνια μετά την τραγωδία του Μονάχου και παρόλα αυτά κατάφεραν το 1968 να βρεθούν στην κορυφή της Ευρώπης. Αξίζει να σημειωθεί ότι  ο Μπεστ, ο Λο και ο Τσάρλτον θεωρήθηκαν οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής.

Η εν λόγω τριπλέτα κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1968 νικώντας την Μπενφίκα στον τελικό, όπου απουσίασε ο Λο λόγω τραυματισμού.

Αποτέλεσμα εικόνας για best law charlton

Επίσης οδήγησαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων και ενός Charity Shield. Η ομάδα τους έφτιαξε αγάλματα για να τους τιμήσει, αφού δόξασαν τη φανέλα των “Κόκκινων Διαβόλων” όσο κανείς. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν αποτέλεσαν μόλο εμβληματικές φιγούρες για την ιστορία της Γιουνάιτεντ, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Φαν Μπάστεν – Γκούλιτ – Ράικαρντ (Μίλαν – Εθνική Ολλανδίας)

Οι τρεις Ολλανδοί που μεγαλούργησαν στη Μίλαν το 1989/90 οδηγώντας την σε δύο διαδοχικές κατακτήσεις Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η συγκεκριμένη τριπλέτα δεν αποτελούνταν από τρεις επιθετικούς, καθώς ο Φρανκ Ράικαρντ, αγωνιζόταν ως αμυντικός και αμυντικός μέσος.

Ο Φαν Μπάστεν ήταν το σέντερ φορ, ένας από τους καλύτερους που έχουν περάσει ever από το ποδόσφαιρο. Μπορούσε να σκοράρει με όποιον τρόπο ήθελε και το έκανε οδηγώντας τη Μίλαν στα ουράνια. Από την άλλη ο Γκούλιτ έκοβε και έραβε στη μεσοεπιθετική γραμμή.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε κάνει την υπέρβαση αποκτώντας πρώτα τον Γκούλιτ και τον Φαν Μπάστεν (1987), ενώ την επόμενη χρονιά πήγε στο Μιλάνο και ο Ράικαρντ. Ο Άριγο Σάκι είχε τρεις παγκόσμιας κλάσης παίκτες στα χέρια του και τους εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, φτιάχνοντας την μεγάλη Μίλαν της εποχής.

Οι τρεις τους κατάφεραν να οδηγήσουν και την εθνική Ολλανδίας στην κορυφή της Ευρώπης το 1988, κατακτώντας τον μοναδικό τίτλο στην ιστορία των “Οράνιε”.

Μπουσκέτς – Τσάβι – Ινιέστα (Μπαρτσελόνα – Εθνική Ισπανίας)

Πολύ κοντά στις μέρες μας, η συγκεκριμένη τριάδα δεν είχε κανέναν επιθετικό, αλλά ίσως αποτελούσε την κορυφαία τριπλέτα ever στη μεσαία γραμμή. Εκείνη η Μπαρτσελόνα που είχε πολλά στοιχεία από εποχής Άγιαξ του Κρόιφ, με τρεις μαέστρους Τσάβι, Ινιέστα και Μπουσκέτς.

Οι ίδιοι παίκτες μεγαλούργησαν και στην εθνική Ισπανίας, οδηγώντας την σε 2 κατακτήσεις Euro και ένα Μουντιάλ (ένα λιγότερο Euro για τον Μπουσκέτς).

Με τους “Μπλαουγκράνα” σάρωσαν τα πάντα πανηγυρίζοντας 4 Champions League (ένα λιγότερο για τον Μπουσκέτς). One touch football, με τις μπαλιές να αλλάζουν με αστραπιαίο ρυθμό, ο Τσάβι και ο Ινιέστα τάιζαν τους επιθετικούς της Μπάρτσα, ενώ ο Μπουσκέτς έκανε όλη τη “βρώμικη” δουλειά στον αγωνιστικό χώρο. Ασφυκτική πίεση και μαγικές ενέργειες από τους τρεις μάγους, οι οποίοι συνέθεσαν την κορυφαία Μπαρτσελόνα και εθνική Ισπανίας όλων των εποχών.

Εμβληματικές φιγούρες και οι τρεις που έχουν λατρευτεί και συνεχίζουν να λατρεύονται απανταχού από τους ποδοσφαιρόφιλους. Ο Ινιέστα και ο Μπουσκέτς συνεχίζουν να γράφουν ιστορία και με την Μπαρτσελόνα και με τους “Φούριας Ρόχας”.

Μπέιλ – Μπενζεμά – Ρονάλντο (Ρεάλ Μαδρίτης)

Γνωστό και ως “BBC” που συνεχίζει να γράφει ιστορία και σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ως μεγάλος ηγέτης μαζί με τον Γκάρεθ Μπέιλ και τον Καρίμ Μπενζεμά  σαρώνουν τα πάντα και δεν σταματούν να σκοράρουν.

Από το 2013 και μετά έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν, κατέκτησαν 3 Champions League τα τελευταία 4 χρόνια, κάνοντας το back to back, κάτι που κανένας άλλος δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει.

Τρεις απόλυτοι σκόρερς, τρεις σούπερ σταρ του σύγχρονου ποδοσφαίρου, που έχουν βάλει τη στάμπα τους στην ιστορία της Ρεάλ και του Champions League. Ρονάλντο στα αριστερά, Μπενζεμά στην κορυφή και δεξιά ο Μπέιλ σε μία ονειρική “Αγία Τριάδα”.

Η “δολοφονική” τριπλέτα έχει φτάσει τα 400 γκολ και σύντομα θα τα ξεπεράσει, αφού δεν σταματούν να σκοράρουν και να μας προσφέρουν στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας, κάνοντάς μας ευτυχισμένους που ζούμε στην εποχή τους.

Μέσι – Σουάρεζ – Νεϊμάρ (Μπαρτσελόνα)

Ο Λιονέλ Μέσι έχει συνθέσει κατά καιρούς “φονικές”-εντυπωσιακές τριπλέτες, ωστόσο η συγκεκριμένη είναι η πιο θεαματική. Μέσα σε μία τριετία το περιβόητο “MSN” άγγιξε αδιανόητες επιδόσεις.

Καμία άμυνα δεν μπορούσε να τους αντισταθεί. Μέχρι να φύγει ο Νεϊμάρ για την Παρί Σεν Ζερμέν, η “Αγία Τριάδα” πέτυχε 365 γκολ (Μέσι 153, Σουάρες 121, Νεϊμάρ 90), κατακτώντας 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 3 Κύπελλα, 1 Champions League.

Το θέαμα που προσέφεραν μας άφηνε όλους με ανοιχτό το στόμα. Από τη μία υπήρχε η Ρεάλ και από την άλλη αυτή η Μπαρτσελόνα, έχοντας τρεις μάγους στην επίθεση που αντί για… δώρα μοίραζαν γκολ.

Ένα ξεχωριστό και πολύ όμορφο κεφάλαιο για τους “Μπλαουγκράνα” στην πιο παραγωγική (από άποψης γκολ) τριπλέτα που είχαν ποτέ. Η λέξη απόλαυση χαρακτηρίζει σε απόλυτο βαθμό την ικανοποίηση που προσέφεραν σε όλον τον κόσμο με αυτά που έκαναν. Απλά θρύλοι.

Εσάς ποια είναι η αγαπημένη σας τριπλέτα;