Η μελωδία της (ποδοσφαιρικής) ευτυχίας από τον «μικρό Μότσαρτ»

Ήταν από τους πιο ταλαντούχους Ευρωπαίους μέσους των τελευταίων ετών. Δεν χωράει αμφιβολία. Ήταν από τους παίκτες που θα μπορούσε να είχε φτάσει πολύ πιο ψηλά αν δεν ήταν τόσο εύθραυστος. No doubt.

Ωστόσο, ακόμη και έτσι ο Τόμας Ροζίσκι μας χάρισε αρκετές ευχάριστες μελωδίες, όντας «μικρός Μότσαρτ», σ΄ένα ποδόσφαιρο που πλέον χωρίς εκείνον θα είναι λιγότερο ροκ.

Το «ταλέντο της χρονιάς» που ξεπέρασε πατέρα και αδερφό

Λένε πως «το μήλο θα πέσει κάτω από τη μηλιά». Τώρα στην Τσεχία δεν ξέρουμε πως το λένε, αλλά, ο Τόμας Ροζίτσκι με πατέρα ποδοσφαιριστή (φόραγε τη φανέλα της Σπάρτα Πράγας το 70′) και αδερφό, επίσης, ποδοσφαιριστή (παίκτης της Σπάρτα Πράγας το 90′) δεν μπορούσε να διαλέξει διαφορετικό δρόμο. Η επαγγελματική του αποκατάσταση περνούσε από τη Σπάρτα Πράγας.

Μετά από δέκα χρόνια στις μικρές ομάδες του τσέχικου συλλόγου (1988-1998) η ώρα έφτασε για τον Ροζίτσκι να κάνει το ντεμπούτο του το 1998, όπου και στο τέλος κατέκτησε το πρωτάθλημα με τη Σπάρτα. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Η συνέχεια ήταν πολύ καλύτερη. Την ακριβώς επόμενη σεζόν πραγματοποίησε περισσότερες εμφανίσεις και σκόραρε μερικά γκολ που ήταν αρκετά για του χαρίσουν τον τίτλο του «ταλέντου της χρονιάς».

Οι εμφανίσεις του στο Champions League με την ομάδα της Τσεχίας ήταν πολύ καλές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σύλλογοι όπως η Άρσεναλ, η Μπορούσια Ντόρτμουντ να τον εντάξουν στα μπλοκάκια τους.

Βασικός στην εθνική από τα…19!

Είπαμε. Το ταλέντο του Τόμας Ροζίσκι έκανε μπαμ. Από πιτσιρικάς ξεχώρισε με τη φανέλα της Σπάρτα Πράγας. Έτσι, δεν άργησε να έρθει και η πρώτη συμμετοχή με την εθνική Τσεχίας.

Ο… αμούστακος Τόμας έγινε βασικός (και αναντικατάστατος) από την ηλικία των 19 με τα πρώτα του παιχνίδια να είναι για την προκριματική φάση του Euro 2000.

Echte Liebe…

To «μπαμ» δεν άργησε να έρθει για τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας. Όπως σας είχαμε γράψει και πιο πάνω ο Τσέχος είχε εντοπιστεί από τα «τσακάλια» της Μπορούσια Ντόρτμουντ με τους Βεστφαλούς να «σπάνε» τα ταμεία τους για χάρη του. Έτσι, στις 9 Ιανουαρίου του 2001 έγινε η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου της κοιλάδας του Ρουρ (πλέον είναι ο Αντρέα Σούρλε) με τους Γερμανούς να βγάζουν από τα ταμεία τους 11 εκατομμύρια ευρώ.

Παράλληλα, έγινε και η ακριβότερη μεταγραφή Τσέχου ποδοσφαιριστή μιας και κανένας άλλος συμπατριώτης του δεν είχε πωληθεί με περισσότερα χρήματα.

Από την αρχή ο Ροζίσκι έδειξε πως τα πολλά χρήματα, εν τέλει, φέρνουν την ευτυχία. Οι εμφανίσεις του ήταν πολύ καλές και όσο περνούσε ο καιρός γινόντουσαν ολοένα και καλύτερες. Γι’ αυτό το λόγο και οι Γερμανοί το καλοκαίρι του 2003, μετά από 2,5 χρόνια συνεργασίας, φρόντισαν να τον «δέσουν» με συμβόλαιο ως το 2008.

Ήδη ο Τσέχος χαφ μετρούσε εννιά γκολ και 20 ασίστ στις πρώτες 75 εμφανίσεις του με τη Ντόρτμουντ, ενώ μαζί της κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2002 και έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου UEFA, χάνοντας από τη Φέγενορντ με σκορ 3-2.

Πρώτα πανηγύρισε, μετά σκόραρε

Ο Τόμας Ροζίσκι μπορεί να μην είχε και την καλύτερη δυνατή σχέση με τ’ αντίπαλα δίχτυα. Άλλωστε ο Τσέχος περισσότερο οργάνωνε το παιχνίδι της Μπορούσια Ντόρτμουντ. Όπως ο μαέστρος την ορχήστρα του. Έτσι, κι αυτός. Η δουλειά του δε χρειαζόταν γκολ για να φανεί.

Όμως, όταν έβρισκε δίχτυα το έκανε μ΄εντυπωσιακό τρόπο. Βέβαια, ένα από αυτά που δεν έχουν δει από τότε είναι στο εκτός έδρας ματς κόντρα στο Αμβούργο με τον Ροζίσκι να βγαίνει μπροστά και έχοντας μπροστά του μόνο την κενή εστία είχε ξεκινήσει ήδη να πανηγυρίζει.

Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι του 

Εκτός από τον Τόμας Ροζίσκι τότε στις τάξεις της Μπορούσια Ντόρτμουντ υπήρχε και ο Γιαν Κόλερ. Το… βουνό στην επιθετική γραμμή της γερμανικής ομάδας οργίαζε, γιατί από πίσω του είχε τον συμπατριώτη του που τον «τάιζε» καλά.

Έτσι, οι δύο Τσέχοι κατάφεραν να φτάσουν πολύ ψηλά τους Βεστφαλούς και να δημιουργήσουν ένα από τα καλύτερα δίδυμα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στη Bundesliga.

Η «κανονιά» πριν το Μουντιάλ

Λίγο πριν το καλοκαίρι του 2006 και το Μουντιάλ της Γερμανίας η Άρσεναλ ανακοίνωσε την αγορά του Τόμας Ροζίσκι. Κανείς δεν έμαθε ποτέ πόσα ξόδεψαν για χάρη του οι «κανονιέρηδες», όμως, δεν πρέπει να ήταν και λίγα, αφού μέχρι τότε ο Τσέχος χαφ ήταν από τους καλύτερους στον κόσμο στη θέση του.

Μάλιστα, με τις εμφανίσεις που έκανε στα γήπεδα της Γερμανίας (και τέτοια γκολ), τότε, ο Ροζίσκι έδειχνε πως και λίγα έδωσε για χάρη του ο Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος τον είχε στη λίστα του για πολλά χρόνια μέχρι να τον κάνει δικό του και να συνεργαστεί μαζί του.

Μια βραδιά στο «Άνφιλντ»

Λένε πως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Η θητεία του Τόμας Ροζίσκι στην Άρσεναλ δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα όταν στο παιχνίδι του Champions League κόντρα στο Αμβούργο ο Τσέχος χαφ άνοιξε λογαριασμό με την ομάδα του Βόρειου Λονδίνου με αυτό τον κεραυνό.

Ωστόσο, όσο αξέχαστο παραμένει αυτή η «ζωγραφιά» του Ροζίσκι με τα χρώματα της Άρσεναλ, άλλο τόσο δεν γίνεται να λησμονήσει και εκεί τη κρύα, βραδιά στο Άνφιλντ απέναντι στη Λίβερπουλ με τους Λονδρέζους να παίρνουν τη νίκη με σκορ 3-1 και τον Τσέχο χαφ να σημειώνει δύο πολύ ωραία γκολ κόντρα στους Reds.

Πιο εύθραυστος και από κρύσταλλο 

Η πρώτη σεζόν στην Άρσεναλ ήταν πολύ καλή για τον Τόμας Ροζίσκι που έδειχνε να έχει μπει στο κλίμα των απαιτήσεων του αγγλικού πρωταθλήματος. Όμως, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.

Η επόμενη αγωνιστική χρονιά (2007-2008) έφερε μερικούς τραυματισμούς για τον Τσέχο χαφ, ο οποίος από εκείνο το σημείο και έπειτα δεν έμοιαζε με τον ίδιο παίκτη που μπορούσε να καταπιεί πολλά χιλιόμετρα στο γήπεδο και παράλληλα να οργανώσει το παιχνίδι της ομάδας του.

Λες και άνοιξε το προσωπικό του «κουτί της Πανδώρας». Ο ένας τραυματισμός διαδεχόταν τον άλλον. Έφτασε σε σημείο να περνάει περισσότερο χρόνο στα χέρια των γιατρών, παρά με τους συμπαίκτες του στο προπονητικό κέντρο της Άρσεναλ.

Φάλτσο… τέλος

Από την αρχή ως το τέλος της καριέρας του ο Τόμας Ροζίσκι είχε το παρατσούκλι «μικρός Μότσαρτ». Και αυτό ήταν γιατί είχε την ικανότητα να οργανώνει το παιχνίδι της ομάδας του. Σαν να ήταν μαέστρος. Παρά το γεγονός πως ήταν ένας γεννημένος ροκάς. Το τέλος του από την Άρσεναλ, όμως, ήταν το ίδιο… ροκ με εκείνον.

Μιας και μετά από δέκα χρόνια στο σύλλογο του Λονδίνου οι Άγγλοι τον τίμησαν, όπως έπρεπε.

https://www.youtube.com/watch?v=a6SFMwU1PWw

Το καλοκαίρι του 2016 φεύγοντας από την Άρσεναλ, επέστρεψε στη Σπάρτα Πράγας. Στην ομάδα που τον μεγάλωσε και τον ανέδειξε. Ωστόσο και πάλι οι τραυματισμοί που τον βρήκαν δεν τον άφησαν να βοηθήσει όσο μπορούσε και ήθελε.

Η πιο σημαντική στιγμή πριν το… φάλτσο τέλος του «μικρού Μότσαρτ» που κρέμασε τα παπούτσια του πριν από μερικές ημέρες ήταν όταν πανηγύρισε και πάλι, φορώντας τη μπορντό φανέλα.

https://www.youtube.com/watch?v=Xlo386g9vp4