Τι κοινό έχουν ο προπονητής του Ολυμπιακού, Τάκης Λεμονής, με τον τεχνικό του Παναθηναϊκού, Μαρίνο Ουζουνίδη; Ποια είναι η στάση τους σε δύο διαφορετικές αλλά ταυτόχρονα και όμοιες αποστολές; Γιατί είναι άξιοι επαίνου; Το Debut.gr δίνει τις απαντήσεις.

Είναι οι κόουτς των δύο, κατά γενική ομολογία, μεγαλύτερων ομάδων της χώρας μας. Ο λόγος για τους Τάκη Λεμονή και Μαρίνο Ουζουνίδη, που, όσο και αν φαίνεται περίεργο, έχουν αρκετές ομοιότητες. Τόσο στο “έργο” που καλούνται να φέρουν εις πέρας, όσο και στη γενικότερη νοοτροπία τους.

Του αξίζει το “Sir”!

Την περασμένη άνοιξη, ο Λεμονής πανηγύριζε ένα ακόμη πρωτάθλημα ως μέλος του Ολυμπιακού. Αντικατέστησε τον Σίλβα, και συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του 7ου σερί τίτλου για την ομάδα του Πειραϊα. Λίγους μήνες αργότερα, είδε τους ανθρώπους της ομάδας να “τον στέλνουν”, φέρνοντας στη θέση του τον Μπέσνικ Χάσι. Στόχος του; Η πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Στόχος που έφερε εις πέρας ο “μετρ” των προκριματικών της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Ωστόσο, η “απρόσμενη” ήττα των “ερυθρολεύκων” στον “τελικό” της 1ης αγωνιστικής με τη Σπόρτινγκ (εφόσον ρεαλιστικός στόχος ήταν η 3η θέση του γκρούπ) στο “Καραϊσκάκης”, έφερε και την απόλυση του Κοσοβάρου κόουτς. Ήταν 24 Σεπτεμβρίου, όταν ο Λεμονής δέχθηκε κλήση από τον..αγαπημένο του Ολυμπιακό, ώστε να αναλάβει -και πάλι- τα ηνία του συλλόγου. Σαν πιστός στρατιώτης, δε το σκέφτηκε στιγμή. Σήμερα, τρείς -περίπου- μήνες μετά, η ομάδα είναι πρώτη στο πρωτάθλημα, και στους “16” του Κυπέλλου. Ο “Sir Takis”, κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, να συμμαζέψει τα αποδυτήρια, να επαναφέρει ηρεμία και τάξη στο “λιμάνι”, ενώ διαχειρίστηκε σωστά τα δικά του λάθη, επαναφέροντας τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Superleague.

Ναι, στην Ευρώπη δεν κατάφερε κάτι, πέραν του ενός βαθμού, που προήλθε από την εντός έδρας ισοπαλία με την πανίσχυρη Μπαρτσελόνα. Ναι, στη Λισσαβόνα, που -θεωρητικά και πρακτικά- η ομάδα έπαιζε “το τελευταίο της χαρτί”, επέλεξε μια πιο…συντηρητική στάση, γνωρίζοντας την ήττα και τον πρόωρο αποκλεισμό από την Ευρώπη. Ωστόσο, τα όσα έχει προσφέρει μέχρι τώρα, η δουλειά του, το πείσμα του, η “θέση οδηγού” στη Λίγκα και η γενικότερη εικόνα του Ολυμπιακού, φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Όλα τα παραπάνω, πιστώνονται αποκλειστικά και μόνο στον Λεμονή. Σε έναν τεχνικό που “πονάει” στ’ αλήθεια την ομάδα του Πειραϊά. Που τη βάζει πάνω ακόμη κ’ απ τον ίδιο του τον εγωισμό (δεν είναι και ότι πιο ωραίο να είσαι η “λύση έκτακτης ανάγκης”). Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, ανεξαρτήτως προτίμησης (ομάδας).

“Ο τελευταίος των Μοϊκανών”.

Άξιος συγχαρητηρίων είναι και ο τεχνικός του “τριφυλλιού”, Μαρίνος Ουζουνίδης. Ο Θρακίωτης κόουτς που έχει αναλάβει αποστολή παρόμοια με του συναδέλφου του, παραμένει πιστός στο τιμόνι της ομάδας, την ώρα που επικρατεί “κύμα” αποχωρήσεων. Ο σύλλογος “βυθίζεται”, αλλά ο Μαρίνος, πιστός καπετάνιος, προσπαθεί να σώσει, αν όχι το πλοίο, τουλάχιστον τους επιβάτες του. Μια δραματική κατάσταση για τους “πράσινους”, που ξεκίνησε από τον αποκλεισμό κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, πυροδοτήθηκε ακόμη περισσότερο με την παραίτηση Αλαφούζου, και πλέον γίνεται ολοένα και χειρότερη, με τις..σχεδόν καθημερινές προσφυγές από πρώην και νυν ποδοσφαιριστές. Το ίδιο άσχημα, είναι τα πράγματα και στον βαθμολογικό πίνακα. Ο Παναθηναίκός βρίσκεται στην 11η θέση, ισόβαθμος με τη Λαμία, και..όχι τόσο μακριά από την επικίνδυνη ζώνη. Ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο χωρίς εκτός έδρας νίκη, ενώ αγνοεί το τρίποντο από την 28η Οκτωβρίου, και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (1-0).

Άραγε πόσοι, ευρισκόμενοι στη θέση του, θα παρέμεναν πιστοί στην αποστολή τους; Ελάχιστοι. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Δεν γνωρίζω τα οπαδικά συναισθήματα του Ουζουνίδη, ούτε αν έχει πάρει προσωπικά την όλη υπόθεση, ωστόσο η επιμονή και υπομονή που παρουσιάζει όλο αυτό το διάστημα, αποτελεί παράδειγμα και αξίζει το χειροκρότημα. Ο ίδιος, γνωρίζοντας πως η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα, προσπαθεί συνεχώς να βρίσκει λύσεις και ψυχολογικές “ντόπες”, ώστε να διατηρήσει το “τριφύλλι” ζωντανό (απ’ όλες τις απόψεις). Παρά το γεγονός πως τον προσεχή Γενάρη αναμένεται “μαζική αποχώρηση” βασικών παικτών, ο τεχνικός από τη Θράκη έχει ήδη προνοήσει, προωθώντας αρκετούς μικρούς της κ22 και κ20 στην πρώτη ομάδα, με σκοπό να “βγει” η σεζόν. Μερικούς, ούτως ή άλλως θα τους “ανέβαζε”, καθώς είναι γνωστή η εμπιστοσύνη του στα νεαρά ταλέντα. Μένει να δούμε μέχρι που θα τραβήξει ο “μαχητής” Μαρίνος, που μαζί με τον Τάκη Λεμονή, κερδίζουν επάξια το σεβασμό όλου του φίλαθλου κόσμου.