Ο Ουάρντα φοράει το αστέρι και τρελαίνει όλο το Περιστέρι!

Είναι αλήθεια ότι κανείς στο Περιστέρι δεν περίμενε ο Ατρόμητος να διανύει μία τέτοια σεζόν, ούτε καν ο πιο αισιόδοξος οπαδός της ομάδας. Η γκρίνια είχε αρχίσει καλά-καλά από την αρχή της προετοιμασίας και τα φιλικά, όμως πως τα έφερε ο καιρός και τώρα κάνουν όνειρα ακόμη και για πρωτάθλημα!

Ο Νταμίρ Κάναντι έχει φτιάξει ένα σύνολο, μία ομάδα, μία οικογένεια καλύτερα, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανέναν. Την έχει μετατρέψει σε μία καλοδουλεμένη μηχανή, με ηγέτη τον Άμρ Ουάρντα.

Ο Αιγύπτιος ήρθε από σπόντα στον Ατρόμητο, στον ΠΑΟΚ δεν τον ήθελαν και σκόπευαν να τον παραχωρήσουν δανεικό μετά το τέλος της προηγούμενης σεζόν. Έτσι όλα έδειχναν ότι θα αγωνιστεί στην Πορτογαλία φορώντας την φανέλα της Φεϊρένσε.

Ωστόσο, εκεί κατηγορήθηκε ότι φλέρταρε με δύο γυναίκες συμπαικτών του και έτσι έφυγε κακήν κακώς. Ο ίδιος φυσικά δεν παραδέχθηκε τίποτα τέτοιο. Το μέλλον του ήταν αβέβαιο και εκεί παρουσιάστηκαν οι Περιστεριώτες που ήθελαν έναν ποδοσφαιριστή με τα δικά του χαρακτηριστικά. Ο Ατρόμητος συμφώνησε για τον δανεισμό του και ο Ουάρντα φόρεσε το αστέρι στο στήθος και το παραμύθι ξεκίνησε.

Η ψυχή της ομάδας

Είναι παράλογο, αφύσικο ίσως, αλλά ο Αιγύπτιος εξτρέμ δέθηκε με τη μία με τον κόσμο και με την ομάδα, με έναν τρόπο μαγικό. Αυτό του έδωσε άλλη διάθεση και ψυχολογία. Διαρκώς ωθεί τους συμπαίκτες του και τους εμψυχώνει και (όσο κλισέ και να ακούγεται) δίνει και την ψυχή του για το σύλλογο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα.

Ο ρόλος που του έχει δώσει ο Κάναντι είναι πιο ελεύθερος, τον αλλάζει πλευρά για να βρει την αδυναμία της αντίπαλης άμυνας και εκείνος ανταποκρίνεται ιδανικά. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται μέσα στο γήπεδο αρμόζει σε έναν ηγέτη, θέλει να πάρει την ομάδα στις πλάτες του και τα καταφέρνει. Έχει δεθεί σε χρόνο-ρεκόρ με τον κόσμο και παίζει και για αυτόν.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για έναν παίκτη που ήρθε ως δανεικός, είχε τον Ατρόμητο ως τελευταία του επιλογή είναι παράδοξη η αγάπη του για την ομάδα. Μάλιστα, σε κάθε περίπτωση δείχνει πόσο πολύ την αγαπά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πανηγυρισμός του στο γκολ που σημείωσε στον Πλατανιά. Ο Αιγύπτιος έβγαλε τη φανέλα του, την γύρισε ανάποδα και έγραφε: “Atromitos is family” (Ο Ατρόμητος είναι οικογένεια).

Μετά το τέλος κάθε παιχνιδιού τρέχει προς τους Φενταγίν, κάθεται κάμποση ώρα μαζί τους και γίνεται ένα με εκείνους. Μάλιστα, στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό η κερκίδα του έδωσε και μία σημαία της Αιγύπτου. Συχνά-πυκνά, αφιερώνει τα γκολ του στην κερκίδα και δείχνει ότι όταν η ομάδα κερδίζει εκείνος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος και όταν δεν τα καταφέρνει εκείνος πονάει.

Ακόμη και στις αντιδράσεις του κατά τη διάρκεια του αγώνα καταλαβαίνει κανείς πόσο πολύ έχει παθιαστεί με τον Ατρόμητο.

Οι αριθμοί και η συνεισφορά του

Καλή η… τρέλα του με την ομάδα και την εξέδρα και το πάθος αλλά μέσα στο γήπεδο τι κάνει; Εκεί πετάει… φωτιές είναι η απάντηση. Σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί μέσα στους τρεις κορυφαίους παίκτες αυτή τη στιγμή στο πρωτάθλημα και είναι από τους βασικότερους παράγοντες που ο Ατρόμητος έχει μαζέψει 30 βαθμούς με το πέρας του πρώτου γύρου.

Σε 12 παιχνίδια έχει 5 γκολ και 2 ασίστ, όμως τα νούμερα αυτά δεν λένε την αλήθεια σε καμία περίπτωση. Ο τρόπος που κινείται και ανοίγει χώρους στην ομάδα παίζει τεράστιο ρόλο στον τρόπο που δομείται η επίθεση του Ατρόμητου. Συνδυάζεται υπέροχα στην αριστερή πτέρυγα με τον Γιαννούλη και οι δυο τους είναι κίνδυνος-θάνατος για την αντίπαλη άμυνα.

Η άνεσή του να αγωνιστεί σε τόσες πολλές θέσεις τον κάνουν ένα πολυεργαλείο για τον Κάναντι. Συνήθως παίζει ως εξτρέμ σε μία από τις δύο πτέρυγες. Αν και αλλάζει διαρκώς, στην προσπάθεια που κάνει ο τεχνικός του Ατρόμητου να ανακατέψει την τράπουλα και να βρει την αμυντική αδυναμία του αντιπάλου. Στο ματς με την Κέρκυρα τον είδαμε να παίζει ως σέντερ φορ, ενώ αγωνίζεται με μεγάλη ευκολία και ως 10αρι.

Φυσικά, αποτελεί και ακρογωνιαίο λίθο στην αμυντική λειτουργία της ομάδας. Μαρκάρει και τρέχει για 90 λεπτά χωρίς να σταματήσει δευτερόλεπτο. Δεν διστάζει να παίξει σκληρά άμα χρειαστεί προκειμένου να διαφυλάξει τα μετόπισθεν η ομάδα του.

Οι πάσες του είναι μαγικές, λες και έχει μοιρογνωμόνιο. Κάνει ελάχιστα λάθη και όταν κάτι πάει στραβά είναι από τους παίκτες που τρελαίνεται με τον εαυτό του. Οι αντίπαλες άμυνες βάζουν δύο και τρεις παίκτες πάνω του, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να τον μαρκάρει κανείς και εδώ φτάνουμε στο κομμάτι που λέγεται “ντρίπλα”.

Είναι το καλύτερό του σημείο, πραγματικά εκεί δεν… παίζεται. Έχει “ζαλίσει” πολλάκις τη φετινή σεζόν τους αντιπάλους του και δεν δείχνει διάθεση να σταματήσει. Παίρνει την μπάλα σε ένα δύσκολο σημείο, με αρκετούς παίκτες πάνω του και έχει την ικανότητα να ξεμαρκαριστεί, να ανοίξει πολλούς χώρους για την ομάδα του και να μοιράσει ιδανικά το παιχνίδι.

Βέβαια έχει και αδυναμίες. Κάποιες φορές μπορεί να κάνει κατάχρηση της κατοχής της μπάλας με αποτέλεσμα να την χάσει, ενώ ένα σημείο που πρέπει να δουλέψει ακόμα είναι το σουτ του, το οποίο δεν μοιάζει τόσο “φονικό” όσο οι υπόλοιπες αρετές του.

Μία είναι η ουσία

Ο Ατρόμητος έχει βρει στο πρόσωπό του το μεγάλο του ηγέτη. Τον άνθρωπο που μπορεί να τον οδηγήσει στην κορυφή. Ο ίδιος δεν έκρυψε άλλωστε ότι ονειρεύεται το πρωτάθλημα, ευελπιστώντας οι Περιστεριώτες να γίνουν η Λέστερ της Ελλάδας. Όσα ακούγονταν για εκείνον περί παράξενης συμπεριφοράς, δύσκολης προσαρμοστικότητας έχουν χαθεί και πλέον όλοι πίνουν νερό στο όνομά του. Εκείνος περνάει την καλύτερή του περίοδο και μένει να φανεί μέχρι που μπορεί να οδηγήσει τον Ατρόμητο φορώντας το αστέρι στο στήθος.