Ο Νίκος Παππάς αποφάσισε να τα βάλει μ΄έναν ολόκληρο κλάδο. Τον δημοσιογραφικό. Κάτι που -εν μέρει- μόνο σωστό δεν είναι.

Καλώς ή κακώς ο Νίκος Παππάς έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής πολλές φορές. Κάτι που θα συνεχίσει να γίνεται και αργότερα. Λογικό. Είναι σε μία ομάδα που πρωταγωνιστεί. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Τον Παναθηναϊκό.

Δουλειά του είναι να δίνει το 100% των δυνατοτήτων του, ώστε να οδηγεί τους “πράσινους” σε νίκες και επιτυχίες. Όμως τα “πρέπει” του επαγγέλματός του δεν σταματούν εκεί. Δυστυχώς για τον ίδιο. Ή και για εμάς τους δημοσιογράφους.

“Δουλειά” του είναι να κάνει δηλώσεις, μετά το τέλος κάθε αγώνα ή να βοηθάει όσο το δυνατόν περισσότερο (αυτό κρίνεται από τον ίδιο) κάποιους άλλους να κάνουν όσο πιο σωστά γίνεται τη δουλειά τους: τους δημοσιογράφους. Ή τα “ΑΡΔ”ακια, όπως αναφέρει ο ίδιος στα social media.

Η σχέση ανάμεσα σε αθλητές και δημοσιογράφους έχει λίγο ως πολύ το “πάρε- δώσε”. Δούναι και λαβείν, κοινώς. Μπορεί ο ένας να μην “χωνεύει” τον άλλον ή να του την “σπάνε” τα μούτρα του ή οτιδήποτε άλλο. Όμως στα πλαίσια αυτής της επαγγελματικής σχέσης που υπάρχει θα πρέπει ο ένας να βοηθάει τον άλλον να κάνει πιο εύκολα τη δουλειά του. Κατά συνέπεια την ζωή του.

Απλά για να εξηγούμαστε, ώστε να μην παρεξηγούμαστε. Δεν λέω ότι σόνι και ντε πρέπει ΟΛΟΙ οι αθλητές να μιλάνε με ΟΛΟΥΣ του δημοσιογράφους. Ούτε να τους δίνουν αποκλειστικά, ούτε πληροφορίες μέσα από τα αποδυτήρια. Ούτε κάθε τρεις και λίγο να τους παραχωρούν συνεντεύξεις. Αυτό που εννοώ είναι ότι και οι δύο πλευρές πρέπει να είναι τυπικές τουλάχιστον. Το κάτι… παραπάνω είτε το κερδίζουν, είτε όχι.

Το “φάουλ” του Παππά

Ωστόσο, η σχέση του Νίκου Παππά με τους δημοσιογράφους μου θυμίζει την σχέση ενός μικρού παιδιού με τους γονείς του. Επειδή δεν του λένε σε όλα “ναι” ή επειδή δεν του χαϊδεύουν συνεχώς τα αυτιά “μουλαρώνει” και κρατάει μούτρα. Από αντίδραση. Ο παίκτης του Παναθηναϊκού μερικές φορές μπορεί να νιώθει πως δεν του άξιζε σκληρή κριτική. Ή ότι θα έπρεπε να γραφτούν διθυράμβοι για τις εμφανίσεις του.

Κατανοητό να νιώθει αδικημένος ή και πικραμένος. Μπορεί πολύ εύκολα να ρίξει “άκυρο” στους δημοσιογράφους που δεν θεωρεί δίκαιους ή αμερόληπτους. Μπορεί να τους ρίξει “τάπα”.

Όμως το να προβαίνει σε δηλώσεις που προσβάλουν έναν ολόκληρο κλάδο είναι -τουλάχιστον- φάουλ. Και αντιαθλητικό. Επειδή κάποιοι είναι, ενδεχομένως, σκάρτοι δεν γίνεται η μπάλα να τους παίρνει όλους. Κακοί επαγγελματίες υπάρχουν παντού. Όμως υπάρχουν και αυτοί που κάνουν σωστά και όσο πιο τίμια μπορούν την δουλειά τους. Παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες της εποχής μας.

Γιατί, όπως λέει και το γνωστό ρητό “αν είσαι και παππάς με την αράδα σου θα πας”. Κάτι που μάλλον δεν γνωρίζει ο Νίκος Παππάς.