Το Debut.gr και ο Σωτήρης Κεφάλας συνάντησαν τον Βασίλη Πολύμερο και συζήτησαν μαζί του ζητήματα που απασχολούσαν αλλά και απασχολούν το «χρυσό» κουπί του ελληνικού αθλητισμού.

Ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ελληνική κωπηλασία τα τελευταία χρόνια έχει όνομα και επίθετο. Και ακούει σε αυτό του Βασίλη Πολύμερου. Το «χρυσό κουπί» της χώρας μας, που δόξασε την Ελλάδα σε δεκάδες αγώνες με αποκορύφωμα τα δύο μετάλλιά του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και του Πεκίνου, μίλησε αποκλειστικά στο Debut.gr για την καριέρα του, τα παράπονά του αλλά και πολλά άλλα ζητήματα.

Φωτογραφίες: Χρήστος Χριστακίδης

Πόσο δύσκολο είναι να φτάσει κανείς να αγωνίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο και μάλιστα σε επίπεδο πρωταθλητισμού;

-Το παγκόσμιο επίπεδο το δουλεύεις με τα χρόνια. Για μας η ώριμη ηλικία ενός αθλητή είναι μετά τα 25. Ελάχιστες είναι οι ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως αυτή της αθλήτριας μας Ασουμανάκη όπου κατέκτησε μετάλλια σε μικρή σχετικά ηλικία και η σωματοδομή της αντιστοιχεί θα λέγαμε σε έναν άντρα. Από κει και πέρα είναι τι στόχο έχει ο κάθε αθλητής και τι έχει στο μυαλό του. Πρέπει να είναι αποφασισμένος και συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει. Προσωπικά εγώ, προσπαθούσα συνεχώς για το καλύτερο. Θα μπορούσα να σταματήσω στην Ολυμπιάδα του 2004 αφού εκεί είχα κατακτήσει τα πάντα. Δούλεψα για να βγω πρώτος. Δεν χρειάζονται ούτε θυσίες ούτε τίποτα. Πρέπει να το γουστάρεις  να το κάνεις όπως εσείς που επιλέγετε να γίνετε δημοσιογράφοι πρέπει να το γουστάρετε αυτό που κάνετε.

Έχετε κατακτήσει Ολυμπιακά, παγκόσμια, ευρωπαϊκά μετάλλια. Αν σας ζητούσα να ξεχωρίσετε κάποιο, ποιο θα ήταν αυτό;

-Το καλύτερο μετάλλιο χωρίς αμφιβολία ήταν το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Ήταν πρώτο ολυμπιακό μετάλλιο στην κωπηλασία. Σαν αθλητής αυτό που έζησα στο κωπηλατοδρόμιο ήταν ανεπανάληπτο. Σε όλη την διαδρομή ήμασταν στην 4η θέση. Είχαμε πει ότι στα τελευταία 500m θα κάνουμε ότι μπορούμε. Περάσαμε τρίτοι και μετά δεύτεροι. Στα τελευταία 50m είχαμε κουραστεί. Όλο αυτό το κάναμε και το καταφέραμε με τη φωνή του κόσμου και τη ψυχή.

Υπήρξαν κακές στιγμές όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας σας;

-Οι κακές στιγμές είναι πολύ περισσότερες από τις καλές. Εσείς και όλος ο κόσμος βλέπετε την κορυφή του παγόβουνου. Οι προπονήσεις είναι πολύ απαιτητικές. Χρειάζεται πολύ αντοχή και αυτό κουράζει τον αθλητή της κωπηλασίας ψυχολογικά. Όλο τον χρόνο έχουμε μόνο 20 μέρες σε αντίθεση ας πούμε με την άρση-βαρών που υπάρχει κενό 3 μηνών.

Κωπηλασία και Ελλάδα. Σε ποιο βαθμό το ελληνικό κράτος ασχολείται με το άθλημα;

-Εμείς είμαστε από τις ομοσπονδίες που δεν έχουμε μεγάλο κόψιμο από την οικονομική κρίση. Περίπου της τάξης των 20%. Προσπαθούμε να διαχειριστούμε τα χρήματα που έχουμε.  Το ελληνικό κράτος προσπαθεί να μην λείψει τίποτα από τους αθλητές της κωπηλασίας όπως οι εργομετρικές και οι καθιερωμένες εξετάσεις αίματος και βιομηχανικοί έλεγχοι. Έχουμε μείνει πίσω στο θέμα του υλικού ως ομοσπονδία. Τα τελευταία 4-5 χρόνια έχουμε πάρει μόνο δύο καινούργια σκάφη. Ένα μονό και  ένα διπλό. Η έλλειψη αυτή φάνηκε και σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο αφού αναγκαστήκαμε να έρθουμε σε επαφή με έναν ξένο κατασκευαστή για να μας παραχωρήσει κάποια καινούργια σκάφη. Αλλά δεν μπορείς να βασίζεσαι συνέχεια σε άλλους.

Εσείς βλέπετε την κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά αυτά που περνάμε. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρξει και μία καλύτερη συνεργασία των Ομοσπονδιών με τους αθλητικογράφους.

Με ποιόν τρόπο αυτό το άθλημα μπορεί να γίνει πιο εξωστρεφές μέσα από τον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης;

-Ενδεχομένως με την κάλυψη κάποιων συνεντεύξεων «πρωτοκλασάτων» παικτών ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δυστυχώς όμως, έμαθα πως το χρυσό του Πετρούνια στο παγκόσμιο δεν ανταμείφθηκε με την κατάλληλη δημοσιότητα. Ωστόσο πρέπει πιστεύω να είναι μια συνεργασία και των Ομοσπονδιών και των αθλητικογράφων. Αλλά σίγουρα για τους αυριανούς αθλητικογράφους είναι σημαντικό να ασχολούνται με περισσότερα αθλήματα εκτός από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ γιατί ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν για παράδειγμα για το τζούντο ή το χάντμπολ.

Πολλά παιδιά που ασχολούνται με την κωπηλασία σας έχουν σαν πρότυπο. Τι θα τα συμβουλεύατε να κάνουν; Ποιο είναι το κλειδί για την επιτυχία;

-Η κωπηλασία είναι καταρχήν ένα άθλημα που γυμνάζει τα πάντα. Και το μυαλό όμως παίζει σημαντικό ρόλο σε έναν αγώνα. Δεν χρειάζονται ψηλοί και γυμνασμένοι στο άθλημα. Για τα μικρά παιδιά είναι ότι καλύτερο να ασχοληθούν με αυτό το άθλημα καθώς έρχονται σε άμεση επαφή με τη φύση.