Η «ποδοσφαιροποίηση» της Formula 1

Δυσκολεύομαι να ξεκινήσω. Βλέπετε, μπορεί να εντάσσω την συγγραφή στην ίδια κατηγορία με το ποδήλατο..και ξέρετε «τι» άλλο, δεν παύει όμως μετά από μια μακρά περίοδο ξηρασίας, να σε προβληματίζει αρκετά το αν ακόμη «το έχεις». Κάνοντας (καλοκαιρινό) διάλειμμα λίγο μεγαλύτερο από αυτό των οδηγών, επιστρέφω έτοιμος να σχολιάσω ένα αδιάκοπο, και όλο και μεγεθυνόμενο φαινόμενο. Αυτό του οπαδισμού, αυτό του φανατισμού, αυτό του ζευγαριού παρωπίδων. Την “ποδοσφαιροποίηση”,  που φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό είναι αρκετά στην μόδα. Όχι γενικά, μα ειδικά. Αποκλειστικά σε ό,τι αφορά την Formula 1.

Είναι ένα θέμα για το οποίο  άντλησα έμπνευση από το πρόσφατο περιστατικό Verstappen-Vettel-Raikkonen, αλλά δεν πρέπει να γελιόμαστε. Βρίσκεται εδώ αρκετό καιρό, και ας μην το καταλαβαίνουμε. «Μεγαλώνει» αθόρυβα..Φανατισμός και οπαδισμός αποτελούν ορισμό της προσήλωσης σε κάτι,ιδέα ή ομάδα με έναν υπέρμετρο ζήλο και μίσος για οτιδήποτε αντίθετο, καλά μέχρι εδώ…Για να εξηγηθώ, χρησιμοποιώ τον όρο “ποδοσφαιροποίηση” ως συνώνυμο του οπαδισμού-φανατισμού, γιατί στο ποδόσφαιρο  συναντάμε περισσότερο αυτές τις συμπεριφορές.

Οδηγός για τον οποίο δεν έχουν ακουστεί και τα πιο κολακευτικά λόγια, ειδικά αφότου έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής.

Σαν χρήστης του διαδικτύου εδώ και πολλά χρόνια, οι πληροφορίες οι οποίες αντλώ είναι αμέτρητες. Άλλες χρήσιμες και άλλες.. άχρηστες. Μέσω αυτών των πληροφοριών συνειδητοποίησα το πόσο εύκολα το κάθε τι απλώνεται και γιγαντώνεται. Μέσω της εικονικής ελευθερίας που μας παρέχεται, δίνεται η δυνατότητα στον κάθε έναν να εκφράσει μια γνώμη. Δεκτό.

Το θέμα είναι όμως, πώς του «δίνεται» το δικαίωμα να χάσει τον σεβασμό του είτε προς τον συνομιλητή του, είτε προς το θέμα καθ’αυτό. Χλευάζει, μειώνει, κοροϊδεύει, γίνεται οδηγός αγώνων σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, έχει άποψη και την εκφράζει καθισμένος αναπαυτικά στον καναπέ του. Σχολιάζει ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ που κάνει πρωταθλητισμό, και κάνει και υποδείξεις, δίνει συμβουλές. Καλά, πως τον χάσαμε από μάνατζερ!!
Τα πράγματα όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Η Formula 1, ήταν από πάντα ένα άθλημα που ξεχώριζε από τα άλλα.

Εδώ και αν ακούστηκαν πολλά. Με εμπλεκόμενο έναν διεκδικητή του πρωταθλήματος και τον ατίθασο Max Verstappen, τα αίματα δεν θέλανε πολλά για να ανάψουν..

Είχε πιο εκλεκτούς φιλάθλους. Πιο ιδιαίτερους. Πιο γνώστες. Είχε αυτούς τους σκαλωμένους, που τους συνέπαιρνε η ταχύτητα, το σασπένς, οι μάχες ρόδα με ρόδα, η αδρεναλίνη. Είχε αυτούς, που στην παιδική τους ηλικία πήγαιναν την Δευτέρα σχολείο και δεν είχαν με ποιον να συζητήσουν για το χθεσινό Grand Prix  γιατί όλοι παρακολούθησαν τον εκάστοτε αγώνα ποδοσφαίρου.

Ήταν λοιπόν ένα σπορ απόμακρο, ειδικό, για φανατικούς και γνώστες, για ανθρώπους που δεν θέλανε απλώς να περάσουν την ώρα τους… Και φυσικά σε μεγάλο βαθμό το παρακολουθούσαν επειδή το αγαπούσαν σαν άθλημα, έτρεφαν σεβασμό για αυτούς τους υπεραθλητές, για αυτές τις μοναδικές οντότητες. Έτρεφαν όμως και για τους υπόλοιπους λάτρεις του σπορ.

Φυσικά με τα χρόνια αυτό άλλαξε, η Formula 1 έγινε διάσημη, πιο γκλαμουράτη, πιο κερδοφόρα. Και τότε ήταν σαν να έγινε διαθέσιμη σε όλους. Ακόμη και αν ήταν πολλά χρόνια πριν. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς το πότε έγινε αυτό. Μεγάλο μπαμ έγινε περίπου την εποχή Schumacher. Προσωπικά αυτόν θεωρώ τον άνθρωπο που έβαλε την Formula 1 σε κάθε σπίτι. Και όχι, μην παρεξηγηθώ. Υπήρξαν σπουδαίοι, ίσως και σπουδαιότεροι οδηγοί πριν από αυτόν. Που κατόρθωσαν, ή πέτυχαν πολλά. Οδηγοί που υμνούνται ακόμη και σήμερα.

Οδηγός που του έμελλε να περάσει και να ακούσει πολλά. Ακόμη περισσότερα ακούστηκαν για εκείνο το πρωτάθλημα του 2008 και το ποιος τελικά ήταν ο πιο άξιος να το κατακτήσει..

Μα αναλογιστείτε αυτό: Με ποιον σας παρομοιάζουν συχνότερα όταν βρίσκεστε πίσω από το τιμόνι;
Ο Schumacher έπεσε στην περίοδο όπου η εικόνα της F1 άλλαζε, αναβαθμιζόταν, έμπαινε σε μια πιο σύγχρονη εποχή, και κακά τα ψέματα, πάνω στην αλλαγή κατέκτησε και 5 πρωταθλήματα με την ίσως πιο πετυχημένη ομάδα στον κόσμο. Εκεί θεωρώ άρχισαν όλα, και φυσικά με τα χρόνια οδηγηθήκαμε στο σήμερα. Στο ενδιάμεσο όμως, υπήρξαν και άλλα…

Αιτίες πιο άμεσες, πιο ουσιαστικές, όπως αυτήν του να δείχνεις υπέρμετρη λατρεία για έναν οδηγό, για μια ομάδα, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται σημείο αναφοράς για σένα. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό. Κακό είναι όταν συνδυάζεται με οπαδική νοοτροπία. Μια τάση που , αντλεί δύναμη πολλές φορές από την αίσθηση ή την παραδοχή πως δεν είμαστε οι ίδιοι προσωπικά καταξιωμένοι.

Οπότε και, ψάχνουμε «στέγη» στη «ταλεντάρα Alonso», στο «μπαμπά Hamilton» , στο «Γερμαναρά». Μην γελάτε. Αυτά δεν είναι απλά σχόλια που αναπαράγονται στο διαδίκτυο. Αυτά είναι απόψεις και λογικές. Και επαναλαμβάνω, δεν είναι κακό να έχεις ήρωες ή πρότυπα. Κακό είναι όταν προσκολλάς πάνω τους προσπαθώντας να «κλέψεις» μέρος της λάμψης τους, όταν είσαι οπαδός, όχι φίλαθλος.

Όμως το πρόβλημα εντοπίζεται και αλλού. Στην έλλειψη γνώσης, ειδίκευσης, μα βασικά, αντίληψης. Κόσμος και κοσμάκης εκφέρει μια άποψη, που βασίζεται πολλές φορές σε κακά σημεία εκκίνησης, λανθασμένες βάσεις συζήτησης. Όμως ποιος είμαι εγώ για να κρίνω τις γνώσεις κάποιου, σωστά;  Παρακολουθώ F1 από 8 χρονών, μαθαίνω σιγά σιγά, προσπαθώ να ενημερώνομαι και να διαβάζω, αλλά νομίζω ότι  ξέρω τι θα πω και πότε θα το πω ώστε να μην εκτίθεμαι. Όχι στους άλλους, αλλά στον ίδιο μου τον εαυτό. Πολλοί, δεν λειτουργούν έτσι.

Είναι και θέμα αντίληψης όμως το να εκφέρεις μια άποψη. Για παράδειγμα ας δούμε το πρόσφατο περιστατικό της Σιγκαπούρης. Πόσες γνώμες διαβάσατε; Πόσες διαφορετικές γνώμες; Πόσες, έστω και στο ελάχιστο, ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα; Πόσες έστω, είχαν ένα επιχείρημα, κάτι; Και πόσες όμως ρε γαμώτο, ξέφευγαν των ορίων….;

Αυτά τα όρια. Και κάπου εδώ κλείνω. Τα όρια του σεβασμού. Τα όρια των αξιών. Των αξιών και του σεβασμού απέναντι σε αυτόν που κάνει κάτι σε εσύ ΔΕΝ μπορείς, απέναντι σε αυτόν που αν δεις στον δρόμο δεν θα του πεις ούτε τα μισά. Απέναντι σε αυτόν που θα μειώσεις, θα κρίνεις χωρίς να σκεφτείς, θα προσβάλλεις , θα ταπεινώσεις. Απέναντι σε αυτόν που θα αμφισβητήσεις παρότι μπορεί να ξέρει δέκα φορές περισσότερα πράγματα από σένα. Σε αυτόν που ρισκάρει για να απολαύσεις θέαμα. Σε αυτόν.