Έκανε τον Sir Takis να μοιάζει με μάγο

Μετά την πρόκριση του Ολυμπιακού στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μπέσνικ Χάσι έκανε ακούσια όσα περνούσαν από το χέρι του για να εκμαιεύσει την απόλυσή του. Με κινήσεις που αψηφούσαν την ποδοσφαιρική λογική και ακατανόητες επιλογές κατέστρεψε μέσα σε λίγο διάστημα ό,τι είχε χτίσει μόνος του το φετινό καλοκαίρι στα προκριματικά και στα play off της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Έτσι, με μαθηματική ακρίβεια οδηγηθήκαμε στην απομάκρυνση του Κοσοβάρου τεχνικού και την αντικατάστασή του από τον Τάκη Λεμονή, ο οποίος μέχρι και πριν 4 μήνες βρισκόταν στην ίδια θέση με παρόμοιο τρόπο. Ο 57χρονος τεχνικός, μάλιστα, ανέλαβε τον Ολυμπιακό για μία ακόμη φορά σε μία πολύ απαιτητική περίοδο, με τον Sir Takis να καλείται να μαζέψει τα ασυμμάζευτα ξεκινώντας το έργο του απέναντι στην περσινή φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουβέντους.

Και όμως, η επιστροφή του στον πάγκο των ερυθρολεύκων στέφθηκε με επιτυχία, καθώς η ομάδα του μπορεί να γύρισε στην Άθηνα χωρίς κάποιο βαθμό στις αποσκευές της αλλά για 90 λεπτά στάθηκε αξιοπρεπώς στο “Γιουβέντους Στέντιουμ” παρά την ήττα με 2-0. Για να συμβεί αυτό, ο Τάκης Λεμονής δεν έβγαλε λαγούς από το καπέλο του αλλά έκανε τα αυτονόητα. Ναι, ακριβώς αυτά που έλειψαν από τον Ολυμπιακό τον Σεπτέμβριο και οδήγησαν στην αγωνιστική του καθίζηση.

Ορθολογική προσέγγιση:

Ο Ολυμπιακός από το πρώτο λεπτό παρατάχθηκε με σκοπό τη διασφάλιση των μετόπισθεν του κλείνοντας τους χώρους και επιχειρώντας οργανωμένα να εμποδίσει την Γιουβέντους να φτάσει μέχρι την περιοχή του. Γι΄αυτό το λόγο, σε φάση άμυνας οι “ερυθρόλευκοι” περίμεναν τους “μπιανκονέρι” στο αμυντικό τους μισό με ένα σχήμα 4-1-4-1 με τον Ζντιέλαρ να τοποθετείται μπροστά από τα στόπερ και τους Σεμπά, Οφόε, Ρομαό και Πάρντο από τα αριστερά προς τα δεξιά να μετακινούνται αρμονικά προκειμένου να μην αφήσουν κανένα κενό διάδρομο. Mε αυτόν τον τρόπο, είχε απενεργοποιηθεί ο άξονας της “μεγάλης κυρίας”, η οποία αναγκάστηκε να καταφύγει στη λύση των κάθετων γεμισμάτων και των σεντρών από τις πτέρυγες για να δημιουργήσει τις πρώτες τις ευκαιρίες.

Ο τεχνικός του Ολυμπιακού, όμως, είχε σχεδιάσει και τις κινήσεις που έπρεπε να πραγματοποιήσουν οι παίκτες του στην περίπτωση που έκλεβαν τη μπάλα στη μεσαία γραμμή. Ειδικότερα, με τη χρήση του πιο ποιοτικού παίκτη στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας, Οτζίτζα Οφόε, έδωσε εντολή για άμεσο κάθετο ποδόσφαιρο μετά την ανάκτηση της μπάλας. Έτσι, ο Βέλγος ποδοσφαιριστής αφού κράτησε τη μπάλα με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία, μοίρασε τουλάχιστον 3 φορές τη μπάλα είτε στον Σεμπά, είτε στον Εμενίκε και τον Πάρντο δημιουργώντας ευνοϊκές προϋποθέσεις για γκολ. Ωστόσο, η κακή τελική προσπάθεια ήταν αυτή που στέρησε από τους φιλοξενούμενους τη δυνατότητα να προηγηθούν στο σκορ και να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο από την αναμέτρηση.

Αν ο Ολυμπιακός είχε κάνει ακριβώς αυτά με την ίδια συνέπεια και με αντίπαλο την λιγότερο ποιοτική Σπόρτινγκ Λισαβόνας, τότε δε θα είχε εκτεθεί από τους ταχύτατους επιθετικούς των Πορτογάλων στην κόντρα επίθεση ενώ θα είχε τη δυνατότητα να σκοράρει με μεγαλύτερες αξιώσεις κάποιο τέρμα. Ωστόσο, ο Μπέσνικ Χάσι είχε λειτουργήσει με αφέλεια θεωρώντας ότι  με τη χρήση τεσσάρων “μπαλάτων” ποδοσφαιριστών θα εξολόθρευε την πορτογαλική άμυνα.

Παίκτες στις σωστές θέσεις:

Χρειάστηκε να φτάσουμε στις 27 Σεπτεμβρίου για να αντικρίσουμε τον Αλέξι Ρομαό να αγωνίζεται στην κανονική του θέση. Ο Τάκης Λεμονής δεν χρειάστηκε να σκαρφιστεί κάποιο τρικ για να τοποθετήσει τον Τογκολέζο ποδοσφαιριστή στη μεσαία γραμμή. Απλώς είχε το καθαρό μυαλό και το θάρρος να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και φανέλα βασικού στο νεαρό στόπερ του Ολυμπιακού, Πέτρο Νικολάου. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο κάλυψε τις αδυναμίες που είχε αναδείξει ο Ρομαό ως στόπερ αλλά κέρδισε και έναν “κόφτη” στη μεσαία γραμμή σε μία αναμέτρηση που ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ το “εξάρι” του.

Παράλληλα, αντικρίσαμε επιτέλους, τον Φιγκέιρας να αγωνίζεται στην πλευρά του καλού του ποδιού, με τον “Φίγκο” να πραγματοποιεί σε γενικές γραμμές θετική εμφάνιση μπλοκάροντας αρκετές σέντρες του Ντούγκλας Κόστα. Μία ακόμη επιλογή για την οποία δικαιώθηκε ο Sir Takis, ήταν η τοποθέτηση του Κούτρη στο αριστερό άκρο της άμυνας παρά το γεγονός ότι ο Βραζιλιάνος μπακ είχε αρκετά αμυντικά προβλήματα στο πρόσφατο παρελθόν. Παρ΄όλα αυτά, ο νεαρός άσος του Ολυμπιακού κατάφερε να περιορίσει εντυπωσιακά τον Κουαδράδο με τη βοήθεια και του Σεμπά.

Εξάλλου, ο Λεμονής φάνηκε να αναγνωρίζει τη σημασία της κάλυψης των πλευρών τόσο με την χρήση του Σεμπά όσο και με την απενεργοποίηση του Μάρκο Μάριν. Ο πρώτος γυρνούσε συνεχώς για να ντουμπλάρει το μαρκάρισμα του Κούτρη, κάτι που έκανε σε πολύ μικρότερες δόσεις ο Μάρκο Μάριν όταν είχε επιλεχθεί από τον Χάσι για το παιχνίδι με την Σπόρτινγκ. Παράλληλα, με τη επιλογή του Πάρντο στο βασικό σχήμα, ο Έλληνας τεχνικός όχι μόνο πρόσφερε μεγαλύτερη προστασία στον Φιγκέιρας αλλά φάνηκε ότι ήθελε να κυνηγήσει ένα γκολ εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα του Κολομβιανού εξτρέμ.

Σωστή διαχείριση: 

Ο Τάκης Λεμονής παίρνει άριστα και στους παίκτες που επέλεξε να σηκώσει από τον πάγκο παρά το γεγονός ότι το πρώτο και το δεύτερο τέρμα της “Γιούβε” δε μας έδωσαν τη δυνατότητα να μάθουμε το αντίκτυπο που θα είχαν στην εξέλιξη του παιχνιδιού. Το σκεπτικό της αντικατάστασης του κουρασμένου Πάρντο από τον φρέσκο Μπεν μόνο ως ορθό μπορεί να κριθεί ενώ και η επιλογή του να ρίξει στη μάχη τον επιθετικογενή Φορτούνη στη θέση του αμυντικογενή Ζντιέλαρ, προκειμένου να κυνηγήσει την ισοπαλία αποτελεί μία ακόμα κίνηση που βασίζεται στους κανόνες της ποδοσφαιρικής λογικής.

Έχοντας λάβει ως δεδομένα τα προαναφερθέντα, θα ήταν παράλογο να επιρρίψει κάποιος την οποιαδήποτε ευθύνη για την ήττα από τη “μεγάλη κυρία” στον τεχνικό του Ολυμπιακού. Οι προπονητές είναι αυτοί που κάνουν τους παίκτες μία ομάδα και ως προς αυτό το κομμάτι ο Τάκης Λεμονής παίρνει άριστα. Για 90 λεπτά οι φίλοι του Ολυμπιακού αντίκρισαν στο Τορίνο μία συμπαγή ομάδα, πειθαρχημένη τακτικά που ανάγκασε τον υπερόπτη Αλέγκρι να ρίξει στη μάχη τον Γκονζάλο Ιγκουαΐν για να βρει το αντίδοτο στην ερυθρόλευκη αμυντική λειτουργία.

Αυτή η αλλαγή της εικόνας του Ολυμπιακού προς το καλύτερο, πάντως, αν και αποτελεί παράσημο για τον Τάκη Λεμονή θα έπρεπε να προβληματίζει περισσότερο τον προπονητή, Μπέσνικ Χάσι. Ο Τάκης Λεμονής δεν έβγαλε κάποιο κρυφό άσο από το μανίκι του. Αντίθετα, αρκεί κάποιος να δει τον τρόπο με τον οποίο οι κατώτερες ποιοτικά αγγλικές ομάδες αντιμετωπίζουν τις ανώτερες Λίβερπουλ, Άρσεναλ και Μάντσεστερ Σίτι για να καταλάβει ότι αποτελεί κοινοτοπία η παράταξη μίας ενδεκάδας με αμυντικούς προσανατολισμούς. Εξάλλου, η Ατλέτικο Μαδρίτης έχει αναγάγει σε επιστήμη τη συγκεκριμένη προσέγγιση.

Υ.Γ. Κόντρα σε ομάδες παγκόσμιας κλάσης, όπως η Γιουβέντους, αν δεν σκοράρεις δεν έχεις καμία τύχη.