Όταν η Γιουβέντους έγραφε ιστορία

Για πολλές ομάδες τα ρεκόρ έρχονται μετά από κόπους χρόνων, μετά από μόχθο ολόκληρου του συνόλου. Κάποιες άλλες, μπορεί να μην γνωρίσουν ποτέ τη… γλύκα που έχει η επίτευξη ενός ρεκόρ. Είναι όμως και ομάδες που ιδρύθηκαν για να γράφουν ιστορία. Σε αυτές δεν θα μπορούσε να μην ανήκει και η «Μεγάλη Κυρία» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, Γιουβέντους.

«Γεννημένη» το Νοέμβριο του 1897 στο Τορίνο της γειτονικής Ιταλίας, η Γιουβέντους δεν άργησε να γράψει τις πρώτες της «χρυσές» σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, όταν στις 31 Μαρτίου του 1929, πέτυχε ένα ρεκόρ, το οποίο κατέρριψε μόλις πριν δύο χρόνια, το 2015.

Πως ξεκίνησαν όλα

Με την τότε Ομοσπονδία να κάνει τα πρώτα και αθώα της βήματα, το πρωτάθλημα διεξαγόταν σε δύο φάσεις, με την πρώτη να περιλαμβάνει το κύριο μέρος των αγώνων, στο οποίο σχηματίζονταν δύο όμιλοι από δέκα ομάδες, εκ των οποίων οι τρεις πρώτες από κάθε επιμέρους γκρουπ, προκρίνονταν στη δεύτερη και τελική φάση.

Εκεί οι έξι αυτές ομάδες συγκροτούσαν έναν καινούριο όμιλο, αγωνίζονταν μεταξύ τους στα πλαίσια ενός μικρότερου και σαφώς πιο σύντομου πρωταθλήματος και η ομάδα με την μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών κατακτούσε το πρωτάθλημα.

Η χρονοβόρα όμως αυτή διαδικασία ανάδειξης πρωταθλητή κάθε χρόνο προκάλεσε αλυσιδωτές αιτήσεις από πολλές ομάδες προκειμένου να επανεξεταστεί η πιθανότητα οργάνωσης ενός μεγάλου και ενιαίου πρωταθλήματος. Αίτημα που έμοιαζε απαιτητικό αλλά εν τέλει έπεισε τους αρμόδιους της Ομοσπονδίας να αναλάβουν να φέρουν σε πέρας τη δύσκολη αυτή αποστολή.

Και τα κατάφεραν.

Το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει για τη γέννηση της Serie A όπως την γνωρίζουμε -σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον- μέχρι και σήμερα. Το 1929 ήταν η τελευταία χρονιά που θα ίσχυε το παλαιό «καθεστώς» πριν επέλθει η μεγάλη αλλαγή που θα έφερνε και τον σχηματισμό του νέου ενιαίου πρωταθλήματος.

Η «Βέκια Σινιόρα» εκείνη τη χρονιά τερμάτισε δεύτερη με την Αμπροσιάνα να κατακτά το πρωτάθλημα και το τρίτο της ιστορίας της. Μία σεζόν που βέβαια δεν συγκρίνεται με την επόμενη, όταν και η ομάδα από το Τορίνο στέφθηκε πρωταθλήτρια, μετά από τέσσερα χρόνια που έμεινε με άδεια χέρια.

Όταν έγραψε ιστορία

Η σεζόν εκείνη βρήκε τη Γιουβέντους να ξεκινά το πρωτάθλημα με τους καλύτερους οιωνούς ενόψει της Serie A που βρισκόταν προ των πυλών. Η ομάδα του Άιτκεν είχε οκτώ νίκες στις οκτώ πρώτες αγωνιστικές, παιχνίδια στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι εμφατικές νίκες επί των Φιορεντίνα (σε καμία περίπτωση η δυναμική της σημερινής ομάδας) και της Φιουμάνα.

Το αήττητο σερί των οκτώ αγωνιστικών, ή αλλιώς των τριών μηνώ περίπου σταμάτησε στις 9 Δεκεμβρίου όταν και η Γιουβέντους γνώρισε την ήττα από την Μπρέσια. Ήττα που όμως ήταν μόνο η αρχή για να ξεκινήσει ξανά το όνειρο της διάκρισης. Από την αμέσως επόμενη αγωνιστική, με τη νίκη με 4-3 επί της σπουδαίας τότε, Προ Βερτσέλι, σε ένα αλησμόνητο ματς, η «Βέκια Σινιόρα» θα έχτιζε χωρίς να το γνωρίζει τότε, το σπουδαιότερο σερί συνεχόμενων νικών στην ιστορία της.

Το τρίποντο εκείνο με αντίπαλο την Προ Βερτσέλι, διαδέχθηκαν ακόμα έντεκα στο σύνολο, με το κερασάκι στην τούρτα να μπαίνει στο παιχνίδι απέναντι στη Φιουμάνα στις 31 Μαρτίου 1929, όταν και η Γιουβέντους είχε επικρατήσει με 3-1. Το σερί όμως αυτό ήρθε να σταματήσει αυτή τη φορά μία ισοπαλία.

Συγκεκριμένα, στις 14 Απριλίου του ίδιου έτους, η Μπολόνια δεν έπεσε «θύμα» της δαιμονιόδους φόρμας της Γιουβέντους και απέσπασε τον βαθμό της ισοπαλίας, αναγκάζοντας τη «Μεγάλη Κυρία» να κολλήσει στο… φτωχό 1-1.

Η κούραση ήταν αρκετά μεγάλη για τους παίκτες του Άιτκεν και με μόλις οκτώ παιχνίδια να απομένουν για το τέλος της σεζόν, η Γιουβέντους περιορίστηκε στην δεύτερη θέση έχοντας τέσσερις ισοπαλίες και αντίστοιχες ήττες στη συγκομιδή της. Ο σκοπός της όμως είχε επιτευχθεί. Ήταν με κάθε επισημότητα στο πρωτάθλημα της Serie Α για την επόμενη σεζόν, με το σύνολο του συλλόγου να είναι κάτι παραπάνω από πολλά υποσχόμενο για τα προσεχή χρόνια.

Όταν το παρελθόν έγινε παρόν

Η αξία των ρεκόρ όμως βρίσκεται και στη δυνατότητα που υπάρχει για να καταρριφθούν. Είναι θα έλεγε κανείς, η μαγεία ενός ιστορικού ρεκόρ, το να αφήσει τη θέση του σε ένα άλλο. Έτσι και αυτό της Γιουβέντους, σκουριασμένο στα ράφια της ιστορίας της, ανέμενε με ανυπομονησία τον διάδοχό του. Αν μη τι άλλο η ομάδα του Τορίνο είχε πάντα το υλικό και τη δυναμική να διεκδικήσει την κατάρριψη οποιουδήποτε ρεκόρ. Και φυσικά το έκανε.

Μπορεί να άργησε σχεδόν ενενήντα χρόνια αλλά τη σεζόν 2014-15, η «Βέκια Σινιόρα» κατάφερε να ξορκίσει το παρελθόν και να σπάσει το ρεκόρ των 12 συνεχόμενων νικών, πετυχαίνοντας ακριβώς μία παραπάνω. Οι επί σειρά ετών πρωταθλητές Ιταλίας όμως δεν έμειναν εκεί. Ένα χρόνο μετά, με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στο τιμόνι της ομάδας, κατόρθωσαν να επεκτείνουν κι άλλο το σερί αυτό των νικών, φτάνοντας αισίως τις 15 συνεχόμενες, σε ένα πρωτάθλημα που όλοι αναγνώρισαν την απόλυτη κυριαρχία της Γιουβέντους.