Ο Χρήστος Παπανικολάου διατηρεί μέχρι και σήμερα ένα ρεκόρ που δεν έχει μπορέσει κανείς άλλος συμπατριώτης του στον στίβο να καταρρίψει.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μία μικρή πληθυσμιακά χώρα σε σχέση με άλλες υπερδυνάμεις του πλανήτη πάντα κατάφερνε να διακρίνεται σε κάθε είδους αθλητικές διοργανώσεις. Αυτό συνέβαινε ανέκαθεν ακόμα και αν επρόκειτο για ατομικά αθλήματα, στα οποία οι υποδομές και η οικονομική υποστήριξη είναι τουλάχιστον ανεπαρκής για την προώθηση των αθλητών.

Γι΄αυτό μέχρι και σήμερα παρατηρούμε κορυφαίους Έλληνες αθλητές στον παγκόσμιο αθλητισμό, όπως η Κατερίνα Στεφανίδη, ο Σπύρος Γιαννιώτης και ο Λευτέρης Πετρούνιας, υπό αντίξοες συνθήκες να τα “βάζουν” με τα θηρία και να βγαίνουν αλώβητοι κατακτώντας την κορυφή του κόσμου. Ωστόσο, αν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο υστερούμε είναι στην επίτευξη παγκοσμίων ρεκόρ στο στίβο είτε σε ανδρικό είτε σε γυναικείο επίπεδο.

Μόνο ένας Έλληνας στην ιστορία του σύγχρονου στίβου έχει κατορθώσει να γευτεί την επιτυχία ενός παγκοσμίου ρεκόρ, καθώς οι υπόλοιπες τέτοιες κατακτήσεις ήρθαν από Έλληνες αθλητές σε εφηβικό επίπεδο. Ειδικότερα, ο επικοντιστής, Χρήστος Παπανικολάου, στις 24 Οκτωβρίου του 1970 στο στάδιο Καραΐσκάκη υπό την παρουσία 10 χιλιάδων θεατών κατόρθωσε να πραγματοποιήσει αυτό που κανείς άλλος Έλληνας δεν έχει πετύχει μέχρι σήμερα στο στίβο.

Εκείνη την περίοδο ο Έλληνας αθλητής βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση αλλά σπατάλησε δύο μεγάλες ευκαιρίες να βρεθεί στο βάθρο τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 όσο και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Αθήνας του 1969. Έτσι, ένα χρόνο αργότερα ο ΣΕΓΑΣ αποφάσισε να του δώσει μία ακόμη ευκαιρία να πανηγυρίσει το πολυπόθητο μετάλλιο διοργανώνοντας μία ημερίδα στο παλιό στάδιο του Γ. Καραϊσκάκης μεταξύ των μεικτών ομάδων της Αθήνας και του Βελιγραδίου.

Ο Χρήστος Παπανικολάου δεν ήταν διατεθειμένος να “πετάξει” στα σκουπίδια μία ακόμα ευκαιρία με αποτέλεσμα μετά από δύο άλματα στα 5 μέτρα και στα 5,20 να τοποθετεί τον πήχη στα 5 μ. και 47 εκατοστά όντας έτοιμος να ξεπεράσει το παγκόσμιο ρεκόρ του Ανατολικογερμανού Νόρτβινγκ (5,46 μ.). Υπό τις ζητωκραυγές του κατάμεστου σταδίου ο Τρικαλίνος επικοντιστής πέρασε επιτυχημένα το ύψος για να ακολουθήσει ένα απίστευτο περιστατικό. Οι κριτές, όπως είθισται επιχείρησαν να επιβεβαιώσουν το ύψος και κατέληξαν ότι ο πήχης είχε τοποθετηθεί δύο εκατοστά υψηλότερα με αποτέλεσμα το παγκόσμιο ρεκόρ του Παπανικολάου να σταματήσει τελικά στα 5 μέτρα και 49 εκατοστά.

Στη συνέχεια, ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ επιχείρησε να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ που είχε χτίσει και τις ιδανικές συνθήκες πηδώντας με τον πήχη στα 5 μέτρα και 54 εκατοστά αλλά ο υπερβολικός ενθουσιασμός του δεν ήταν αρκετός για να διευρύνει περαιτέρω την επίδοσή του. Το παγκόσμιο ρεκόρ άλλαξε χέρια από  τον Σουηδό Ίσακσον στις 8 Απριλίου 1972  με άλμα στα 5 μ. και 51 εκατοστά. Όσον αφορά τη χώρα μας χρειάστηκε να φτάσουμε στο 1992 για να κατορθώσει κάποιος συμπατριώτης του Παπανικολάου να ξεπεράσει το ρεκόρ του, με τον Χρήστο Παλλάκη να υπερκερνάει το εμπόδιο των 5 μέτρων και 52 εκατοστών.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η επίδοση του Παπανικολάου προκάλεσε αίσθηση μέχρι τις ΗΠΑ, καθώς ήταν η πρώτη φορά που κάποιος επικοντιστής κατόρθωνε να ξεπεράσει τα 18 πόδια, δηλαδή τα 5,48 μέτρα.

Μέχρι και σήμερα ο αθλητής από τα Τρίκαλα παραμένει στα ελληνικά βιβλία της ιστορίας με χρυσά γράμματα, καθώς παραμένει ο πρώτος και τελευταίος Έλληνας κάτοχος παγκοσμίου ρεκόρ σε επίσημο αγώνα στίβου σε ανδρικό επίπεδο.

Ο Χρήστος Παπανικολάου αναδείχθηκε ακόμα δύο φορές χρυσός μεσογειονίκης (1967 και 1971), οχτώ φορές χρυσός βαλκανιονίκης, 12 φορές πρωταθλητής Ελλάδας στο επί κοντώ και μία στο δέκαθλο, το 1967 ενώ βελτίωσε το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ συνολικά 15 φορές.

Σήμερα το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα επι κοντώ έχει φτάσει στα 6 μέτρα και 16 εκατοστά από τον Γάλλο αθλητή, Ρενό Λαβιλενί σε μίτινγκ κλειστού στίβου αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί το μέγεθος της επιτυχίας του Έλληνα πρωταθλητή σύμφωνα με τα δεδομένα εκείνης της εποχής.