Στο τέλος της ημέρας η ιστορία δε ξεγράφει

Λένε ότι οι στιγμές του αποχωρισμού από την οικογένειά σου είναι από τις πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή σου διότι έχεις την αίσθηση ότι αδειάζεις αφήνοντας ένα τμήμα της καρδιάς σου πίσω, στο μέρος που μεγάλωσες και αγαπήθηκες. Κάπως έτσι, πρέπει να ένιωσε και ο Κέβιν Ντουράντ το περσινό καλοκαίρι όταν έμεινε ελεύθερος από τους Θάντερ και αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του αλλά να βαδίσει σε νέα αχαρτογράφητα νερά, στον Γκόλντεν Στέιτ, φεύγοντας για πρώτη φορά από την Οκλαχόμα.

Είχαν προηγηθεί 9 χρόνια παραμονής στους Θάντερ, στους οποίους εξελίχθηκε στο αγαπημένο παιδί της εξέδρας φτάνοντας μία φορά στους τελικούς του NBA, το 2012, ενώ την περσινή σεζόν έφτασε μέχρι τους τελικούς της περιφέρειας εκεί που στάθηκε κατώτερος των περιστάσεων και είδε να χάνει το προβάδισμα δύο νικών μέσα από τα χέρια του (3-1 νικούσαν οι Θάντερ) από τον Κλέι Τόμσον και την παρέα του. Αυτή η ήττα και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε, χτύπησε τον κώδωνα του κινδύνου στον 28χρονο σούπερ σταρ, ο οποίος άρχισε για πρώτη φορά στην καριέρα του να βλέπει τον χρόνο να μετράει αντίστροφα εις βάρος του.

Έτσι, βρέθηκε προ ενός τεράστιου διλήμματος σχετικά με το επόμενο βήμα στην καριέρα του. Το ζητούμενο αφορούσε τον ασφαλέστερο τρόπο με τον οποίο θα οδηγούνταν στην κατάκτηση ενός δαχτυλιδιού. Από τη μία πλευρά θα μπορούσε να συνεχίσει με τους Θάντερ, οι οποίοι διέθεταν εξαιρετικό υλικό αλλά μέχρι εκείνη τη σεζόν δεν είχαν καταφέρει να κερδίσουν το πρωτάθλημα χωρίς να παραγνωρίζεται η μεγάλη ευθύνη του KD και από την άλλη υπήρχε η επιλογή των Γκόλντεντ Στέιτ Γουόριορς, οι οποίοι του πρόσφεραν τη δυνατότητα να αγωνιστεί σε μία έτοιμη ομάδα που ήταν το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του NBA.

Ο Κέβιν Ντουράντ, λοιπόν, αποφάσισε να βάλει στην άκρη τους συναισθηματισμούς και να αφήσει τη λογική να μιλήσει για εκείνον. Κατανόησε καλύτερα από τον καθένα ότι για να μείνεις στην ιστορία του αθλήματος ως ένας εκ των κορυφαίων δεν αρκεί να είσαι ένας ολοκληρωμένος καλαθοσφαιριστής, όπως και ο ίδιος αλλά πρέπει να κατακτήσεις τουλάχιστον μία φορά το δαχτυλίδι. Είχε διδαχθεί από το παρελθόν ότι παίκτες όπως ο Μπάρκλει, ο Μίλερ, ο Μαλόουν, αν και έχουν μπει στον πάνθεον του αθλήματος δε θα μπορούσαν ποτέ να συμμετάσχουν στην κουβέντα για τον GOAT (Greatest Player of All Time), επειδή δεν έφτασαν ποτέ μέχρι το τέλος της διαδρομής. Εξάλλου, όπως λέει και ο 3 φορές πρωταθλητής του NBA, Τζούλιους Έρβινγκ, σε μία διαφήμιση των φετινών τελικών, όταν όλα τελειώσουν είτε έχεις στην κατοχή σου το δαχτυλίδι είτε όχι.

Επομένως, για τον Κέβιν Ντουράντ όσο επώδυνη και αν ήταν η απόφασή του να αποχωρήσει από την μπασκετική του οικογένεια τόσο εύλογη ήταν και η επιλογή του να συνεχίσει την καριέρα του στους παντοδύναμους Γκόλντεν Στέιτ Γούριορς. Ο ίδιος, άλλωστε, ήδη από τον Απρίλιο του 2013 είχε αναφέρει ότι είχε βαρεθεί να αναδεικνύεται συνέχεια δεύτερος, δείγμα της νοοτροπίας νικητή που διαθέτει: “Ήμουν δεύτερος σε όλη μου τη ζωή. Ήμουν ο δεύτερος καλύτερος παίκτης στο λύκειο. Ήμουν η δεύτερη επιλογή στο ντραφτ. Υπήρξα δεύτερος στην ψηφοφορία για τον πολυτιμότερο παίκτη 3 φορές. Ήρθα δεύτερος στους τελικούς. Δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με αυτό. Δεν μου αρκεί”. Έτσι, μετακόμισε στη μοναδική ομάδα που ήταν σχεδόν εξασφαλισμένη η πρωτιά πριν καλά καλά ξεκινήσει η φετινή αγωνιστική περίοδος.

Τέλος, εξετάζοντας τα κίνητρα επιλογής των “μαχητών” σε βάρος των Θάντερ μπορούμε να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στη αγωνιστική σχέση του ΚD με το δεύτερο βιολί της πρώην ομάδας του, Ράσελ Γουέστμπρουκ. Στην πραγματικότητα ο Ρας ποτέ δεν αγκάλιασε το ρόλο του και πάντα ήθελε να μπει στα παπούτσια του στενού του φίλου με συνέπεια αυτό να έχει αντίκτυπο στην αγωνιστική του συμπεριφορά. Έτσι, ο Γουέστμπρουκ έπαιρνε αρκετές βεβιασμένες προσπάθειες και περισσότερα τρίποντα από όσα του αναλογούν σε σχέση με την εκτελεστική του ικανότητα από την περιφέρεια. Από την άλλη πλευρά, στους Γούoριορς, ο Στεφ Κάρι έβαλε νερό στο κρασί του και δέχτηκε να κάνει ένα βήμα πίσω για χάρη του Ντουράντ με αποτέλεσμα να συμβιώνουν και οι δύο αρμονικά ακόμη και αν αυτό σημαίνει μία ελαφρά πτώση στα στατιστικά του πρώτου. Εξάλλου, το ομαδικό πνεύμα που αποπνέουν τα αποδυτήρια των Γουόριος αντανακλάται και στον ομαδικό τρόπο παιχνιδιού που χαρακτηρίζει το σύνολο του Στιβ Κερ.

Τα κίνητρα της συγκεκριμένης απόφασης, βέβαια, ουδόλως ενδιέφεραν τους περισσότερους ουδέτερους οπαδούς του αθλήματος, οι οποίοι του άσκησαν δριμύ κατηγορώ, καθώς πράγματι η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος δέχθηκε τεράστιο πλήγμα. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, υπήρχε ξεκάθαρο φαβορί για την κατάκτηση του δαχτυλιδιού πριν καν εκκινήσει η αγωνιστική περίοδος, με τους Καβς να μοιάζουν η μόνη ομάδα που θα μπορούσε απλώς να “ματώσει” τους “μαχητές”.

Ωστόσο, το παρόν άρθρο επιθυμεί να κάνει τους αναγνώστες να μπουν για λίγα λεπτά στη θέση του Κέβιν Ντουράντ και να δικαιολογήσουν τον τρόπο σκέψης του. Ο ίδιος είναι επαγγελματίας αθλητής με προσωπικές φιλοδοξίες και γι΄αυτό είναι αναμενόμενο να ενδιαφέρεται για τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσει στον απόλυτο στόχο της κατάκτησης του τίτλου. Δεν ευθύνεται ο ίδιος για την απουσία περισσότερων εξίσου ικανών καλαθοσφαιριστών στο NBA και στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι αναγκασμένος να νοιάζεται για την ανταγωνιστικότητα της λίγκας. Αυτό που πρέπει να τον ενδιαφέρει είναι να γίνει ο κορυφαίος και να το πετύχει έχοντας το μεγαλύτερο μερίδιο συνεισφοράς στις επιτυχίες της ομάδας του.

Αυτή τη δουλειά, λοιπόν, την έφερε εις πέρας και με το παραπάνω στα φετινά playoffs και κυρίως στους φετινούς τελικούς κόντρα στους Κλίβελαντ του Λεμπρόν, τον οποίο κέρδισε στην πλειοψηφία των προσωπικών τους μονομαχιών σε άμυνα και επίθεση. Ειδικότερα, ο KD νίκησε κατά κράτος τον “Βασιλιά” και στα δύο μέρη του αγωνιστικού χώρου εκμεταλλευόμενος άψογα τα αθλητικά και σωματικά του προσόντα κάνοντας τον Λέμπρον να μοιάζει πιο αργός από εκείνον. Νικητής αναδείχθηκε και όταν ήρθε η ώρα των ειδικών καταστάσεων στο τρίτο παιχνίδι δίνοντας το προβάδισμα στους Γούοριορς 45 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, την στιγμή που ο Τζέιμς δεν κατάφερε ούτε να σουτάρει χάρη στην καλή άμυνα του Ιγκουοντάλα στην τελευταία ευκαιρία των Καβς να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση. Συνεπώς η συνεισφορά του στο φετινό τίτλο των “μαχητών” κρίνεται καταλυτική και αυτό αποδεικνύεται και από τους αριθμούς του στους τελικούς του ΝΒΑ, εκεί που μέτρησε 35,2 πόντους, 8,4 ριμπάουντ και 5,4 ασίστ μέσο όρο ανά παιχνίδι κερδίζοντας επάξια και την ατομική διάκριση του πολυτιμότερου παίκτη στην σειρά.

Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι θεωρώ αφελή τον χαρακτηρισμό “προδότη” που του απέδωσαν πολλοί φίλοι της Οκλαχόμα μετά την αποχώρησή του από το σύλλογο για λογαριασμό των Γουόριορς. Προδότης ήταν ο Εφιάλτης στη μάχη των Θερμοπυλών, ο οποίος πρόδωσε τους συμπολίτες του σε περίοδο πολέμου. Ο αθλητισμός έχει να κάνει με την διασκέδαση και την ικανοποίηση του εγωισμού κάτι που δικαιολογεί απόλυτα το κυνήγι της δόξας και της καταξίωσης με θεμιτούς τρόπους, όπως μία μεταγραφή από μία δευτεροκλασάτη ομάδα στην κατά γενική ομολογία καλύτερη ομάδα του πλανήτη.