Το «χταπόδι» από το Σαν Σεμπάστιαν

Ο ”El Pulpo”(Το Χταπόδι) από το Σαν Σεμπαστιάν ή αλλιώς ο Ισπανός τερματοφύλακας Λουίς Αρκονάδα γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου του 1954, στο Σαν Σεμπαστιάν, στη Χώρα των Βάσκων. Έχοντας παίξει αποκλειστικά για την Ρεάλ Σοσιεδάδ του Σαν Σεμπαστιάν, σε μια σχεδόν 20ετή επαγγελματική καριέρα, βοήθησε τον σύλλογο στη κατάκτηση 4 τίτλων, συμπεριλαμβανομένων δύο πρωταθλημάτων της ισπανικής La Liga.  Συγκέντρωσε 68 διεθνείς συμμετοχές με την ισπανική εθνική ομάδα για 8 χρόνια, αποτελώντας μέλος των ομάδων σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα και ισάριθμα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Λακούν Ονάκ, σε ηλικία 10 ετών, το 1964. Το 1973 πήγε στην Ρεάλ Σοσιεδάδ.  Μετά από δύο περιόδους ως αναπληρωματικός του Ουρούτι έγινε ο βασικός γκολκίπερ του συλλόγου. Έκανε το ντεμπούτο του, στις 22 Οκτωβρίου του 1975, σε μια ήττα 1-3 για το Κύπελλο UEFA από τη Λίβερπουλ. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στους διαδοχικούς  τίτλους πρωταθλητή που κατέκτησε η Σοσιεδάδ τις σεζόν 1980/81 και 1981/82, φτάνοντας μάλιστα την δεύτερη φορά μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκε από το μετέπειτα τροπαιούχο Αμβούργο. Αναδείχθηκε για 3 συνεχόμενες περιόδους, 1979/80, 1980/81 και 1981/82, ο Καλύτερος Τερματοφύλακας της Ισπανίας, κερδίζοντας το Βραβείο Θαμόρα.

Τραυματίστηκε σοβαρά στο εναρκτήριο παιχνίδι της περιόδου 1985/86, κάτι που τον ανάγκασε να χάσει το υπόλοιπο της σεζόν, αλλά και τη συμμετοχή το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Επέστρεψε και αγωνίστηκε για ακόμα 3 περιόδους, βοηθώντας τη Σοσιεδάδ να φτάσει σε δύο διαδοχικούς τελικούς Κυπέλλου Ισπανίας, κατακτώντας το τρόπαιο το 1986/87.

Στις 27 Μαρτίου του 1977, έπαιξε το πρώτο παιχνίδι του για την Ισπανία, σε μια φιλική ισοπαλία 1-1 με την Ουγγαρία στο Αλικάντε, αντικαθιστώντας τον τερματοφύλακα της Ρεάλ Μαδρίτης Μιγκέλ Άνχελ στο β’ ημίχρονο. Συμμετείχε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1978 και του 1982, καθώς επίσης και στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1980 και του 1984, διατελώντας σε αρκετές περιπτώσει ο αρχηγός της ομάδας. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984, οι Ισπανοί με τον Αρκονάδα «φύλακα άγγελο», στην πιο ώριμη στιγμή της καριέρας του, έφτασαν μέχρι τον τελικό του Παρισιού, όπου βρήκαν μπροστά τους τη γηπεδούχο Γαλλία.

Και εκεί, στις 27 Ιουνίου του 1984, ο Βάσκος πορτιέρο έκανε το λάθος που οι φίλαθλοι δεν του συγχώρησαν ποτέ, όντας το μεγαλύτερο θύμα της  άδικης μοίρας των τερματοφυλάκων! Ένα λάθος, ειδικά αν καθορίσει αποτέλεσμα, μετράει πολύ περισσότερο στη συνείδηση του κόσμου από δεκάδες σωτήριες επεμβάσεις, ακόμα κι αν αυτές έγιναν μέσα στο ίδιο ενενηντάλεπτο!  Αυτή η μοίρα, απ’ όλα τα παιχνίδια της λαμπρής σταδιοδρομίας του, διάλεξε στο σημαντικότερο για να κάνει το μεγαλύτερο λάθος του! Μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου, όσα  χρειάστηκε η μπάλα για να περάσει κάτω από το σώμα του μετά από το φάουλ του Μισέλ Πλατινί  ο Αρκονάδα σημαδεύτηκε με το σκληρό τρόπο που έχει το ποδόσφαιρο να «μαρκάρει» τους πρωταγωνιστές του.

Με αυτό τον τρόπο λοιπόν απέκτησε το τίτλο του ”γκαφατζή”  που στέρησε από την Ισπανία τον πρώτο μεγάλο τίτλο της και όλοι ξέχασαν την ίδια στιγμή ότι ο ίδιος άνθρωπος, μέχρι το «καταραμένο» τελικό του 1984, αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της προσπάθειας των «φούριας ρόχας» να βγάλουν τη ταμπέλα των ηττοπαθών από πάνω τους! Το φάουλ του Πλατινί δεν ήταν ιδιαίτερα καλοχτυπημένο, όμως ο Αρκονάδα δεν υπολόγισε σωστά την πορεία της μπάλας, που τρύπωσε ύπουλα κάτω από το κορμί του, καταλήγοντας στα δίχτυα. Το 1-0 άνοιξε το δρόμο στους Γάλλους, οι οποίοι τελικώς πέτυχαν στο φινάλε του ματς ακόμα ένα γκολ και κατέκτησαν το τρόπαιο. Ωστόσο όσο η καριέρα του ολοκληρωνόταν έχοντας δεχτεί 62 γκολ σε 68 διεθνείς συμμετοχές, δεν μπόρεσε να βγάλει από το μυαλό του το βράδυ της 27ης Ιουνίου του 1984. Σταμάτησε τη μεγάλη ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία μόλις 35 χρονών.

Ο Λουίς Αρκονάδα έμεινε γνωστός για τα ηγετικά του χαρακτηριστικά. Γενναίος, συνεπής θεωρήθηκε ως ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της χώρας και της εποχής του. Η ταχύτητά του, η μεγάλη του ικανότητα στις αποκρούσεις καθώς και τα εξαιρετικά του αντανακλαστικά αποτέλεσαν έμπνευση και πρότυπο για πολλούς γκολκίπερ της επόμενης δεκαετίας με διασημότερο όλων τον Ίκερ Κασίγιας. Ένας εξαιρετικός και μεγάλος τερματοφύλακας που έμεινε για πάντα πιστός στην ομάδα του την Σοσιεδάδ αρνούμενος μεγάλες και δελεαστικές προτάσεις.