Έλα μωρέ, ποιος Κριστιάνο;

Δεν τρέφω καμία ιδιαίτερη συμπάθεια για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Συμπάθεια, το τονίζω, όχι εκτίμηση. Και όχι μόνο για τη Ρεάλ. Ποτέ δεν με «ξετρέλανε» η ιδέα να φανατιστώ με κάποια μεγάλη ομάδα που είναι μαθημένη στις κούπες. Είτε αυτή λέγεται Ρεάλ, είτε Μπαρτσελόνα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές. Δεν θα κάτσω ποτέ σε κάποια κουβέντα να επιχειρηματολογήσω σχετικά με το ποιος είναι καλύτερος, ο Μέσι ή ο Ρονάλντο, ο Πελέ ή ο Μαραντόνα. Βλέπω τι προσφέρουν στο ποδόσφαιρο και αυτό μου αρκεί.

Είναι κάποιες φορές, ωστόσο, που όσο και να θέλει κανείς να μείνει απ’ έξω από τέτοιου είδους συζητήσεις, έρχεται η στιγμή που δεν μπορεί να κρατηθεί και σκάει. Κάπως έτσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση και συγκεκριμένα με τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τη φιλότιμη προσπάθεια πολλών να τον βγάλουν κατώτερο των περιστάσεων ή «εξαφανισμένο» στα σημαντικά παιχνίδια. Το να δώσεις απάντηση σε κάποιον που επιστρατεύει τέτοια επιχειρήματα γίνεται μόνο με αριθμούς. Οι αριθμοί ως γνωστόν δε λένε ποτέ ψέματα.

Ο εύκολος τρόπος είναι να καταγράψουμε σε λίγες γραμμές πως κύλησαν οι τελευταίες 372 ημέρες του Κριστιάνο Ρονάλντο. Ή για να το κάνουμε πιο απλό, η τελευταία χρονιά + μία εβδομάδα.

28 Μαΐου 2016. Πρώτη στάση, «Σαν Σίρο», Μιλάνο. Η Ρεάλ αντιμετωπίζει την Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Λίγο η Τύχη, λίγο η μοίρα, λίγο και το πόδι του Ράμος, το παιχνίδι καταλήγει στα πέναλτι, ο Κριστιάνο σκοράρει το τελευταίο και νικηφόρο, δίνοντας στη Ρεάλ το εντέκατο τρόπαιό της στο θεσμό.

10 Ιουλίου 2016. «Σταντ ντε Φρανς», Γαλλία. Ο Κριστιάνο φορά το εθνόσημο στο στήθος και οδηγεί την εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του Euro της Γαλλίας. Τα δάκρυα λύπης του Euro που φιλοξένησε η πατρίδα του δεκατρία χρόνια πίσω, είχαν γίνει δάκρυα χαράς παρά τον σοβαρό τραυματισμό του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

25 Αυγούστου, 2016. Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης αναδεικνύεται από την Ουέφα ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς στην Ευρώπη.

12 Δεκεμβρίου 2016. Ζυρίχη, Ελβετία. Είχε κατακτήσει τα πάντα. Φυσικά, Μέσι και Γκριεζμάν του προκαλούσαν ένα μικρό άγχος, που στιγμιαία εξαφανίστηκε, με τον ίδιο να σηκώνει την τέταρτη «Χρυσή Μπάλα» της καριέρας του.

18 Δεκεμβρίου 2016. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία. Η Ρεάλ Μαδρίτης, με πρωταγωνιστή τον Κριστιάνο που σκόραρε τέσσερα γκολ, κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

9 Ιανουαρίου 2017. Νέα χρονιά, ίδιο… τροπάριο για τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Σταθερά πρώτος, κατακτά τον πρώτο τίτλο για το 2017, αυτή τη φορά από τη FIFA που τον βραβεύει ως τον κορυφαίο άντρα ποδοσφαιριστή της χρονιάς.

20 Μαρτίου 2017. Ακόμα μία ατομική διάκριση για τον Ρονάλντο, ο οποίος ανακηρύσσεται ο καλύτερος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Μικρός ο ανταγωνισμός, but still…

21 Μαΐου 2017. Η Ρεάλ Μαδρίτης κατακτά μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια το πρωτάθλημα Ισπανίας, τερματίζοντας μπροστά από τη Μπαρτσελόνα και επιστρέφοντας επί της ουσίας στην κορυφή της Λα Λίγκα.

3 Ιουνίου 2017. Κάρντιφ, Ουαλία. Στο ίδιο έργο θεατές όλοι οι φίλοι της Ρεάλ Μαδρίτης. Οι «μερέγχες» αυτή τη φορά δεν θα δυσκολευτούν όπως στον τελικό του Μιλάνου, θα επικρατήσουν άνετα της Γιουβέντους με 4-1 και θα κατακτήσουν το δωδέκατο τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία τους. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πέτυχε δύο από τα τέσσερα τέρματα της ομάδας του.

Ένας χρόνος και μία εβδομάδα. Εννέα τίτλοι. Τέσσερις ατομικοί, πέντε ομαδικοί. Δεν τους λες και λίγους για έναν παίκτη που συνηθίζει να… εξαφανίζεται στα δύσκολα και σημαντικά παιχνίδια της ομάδας του.

Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι που θα πουν το γνωστό: «Και τι σημασία έχουν οι τίτλοι; Αφού στους μεγάλους αγώνες είναι άφαντος». Προβλέπεται απάντηση και για τέτοιου είδους ανταπαντήσεις. Και πάλι με αριθμούς για να μη θεωρηθεί τίποτα αμφισβητήσιμο.

Let’s make it simple, part 2

Το να έχει πέντε ολόκληρα χρόνια να κατακτήσει μία ομάδα το πρωτάθλημα τη γεμίζει άγχος, φόβο και προφανώς, κόμπλεξ. Κακά τα ψέματα το ίδιο είχε πάθει και η Ρεάλ Μαδρίτης με τη χρόνια απουσία του στέμματος της πρωταθλήτριας από το κεφάλι της. Και όπως φάνηκε και από τις τελευταίες στροφές του πρωταθλήματος της La Liga, η Μπαρτσελόνα έφτασε μία ανάσα από το να το «κλέψει», χωρίς όμως επιτυχία, αφού στο τέλος χαμογέλασε η «βασίλισσα» και μετά το 2012 ανέβηκε ξανά στην κορυφή της Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Θα πάρουμε, συνεπώς, ως κριτήριο για την αξιολόγηση της προσφοράς του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ Μαδρίτης, ακριβώς τη δυσκολότερη περίοδο που καλείτο η ομάδα του να μη σκοντάψει πουθενά ούτως ώστε να μην επιτρέψει στη Μπαρτσελόνα να την προσπεράσει στη βαθμολογία. Μία περίοδο ενός μήνα, ακριβώς μετά την ήττα της Ρεάλ από τους «μπλαουγκράνα» μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» με 3-2, μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι του πρωταθλήματος κόντρα στη Μάλαγα.

Σημείωση: Όλο αυτό το διάστημα, η Μπαρτσελόνα, δεν είχε άλλες υποχρεώσεις εκτός του πρωταθλήματος, αφού είχε αποκλειστεί από τη Γιουβέντους, ενώ η Ρεάλ ήταν ακόμα στα ημιτελικά και είχε μπροστά της το εμπόδιο της Ατλέτικο.

Όπως προαναφέραμε, η «Βασίλισσα» καλείτο να ξεπεράσει τη συμπολίτισσα, Ατλέτικο, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να παίζει καθοριστικό ρόλο στο πρώτο, κατά κύριο λόγο, παιχνίδι του ζευγαριού, αφού με το χατ-τρικ του «Μπερναμπέου» έβαλε με το ενάμιση πόδι την ομάδα του στον τελικό της 3ης Ιουλίου.

Λίγες μέρες πριν το ντέρμπι της πρωτεύουσας για τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, είχε προηγηθεί το πρώτο σημαντικό παιχνίδι στο δρόμο για το πρωτάθλημα, κόντρα στη Βαλένθια (νωρίτερα και η επικράτηση επί της Λα Κορούνια με 6-2). Συνεισφορά του Κριστιάνο; Ένα από τα δύο γκολ της ομάδας του. Ακολούθησαν τέσσερα παιχνίδια πρωταθλήματος και η ρεβάνς με την Ατλέτικο Μαδρίτης.

Πέραν της ήττας από τους «ροχιμπλάνκος», στις υπόλοιπες τέσσερις αναμετρήσεις, η Ρεάλ απέσπασε αντίστοιχες νίκες, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να πετυχαίνει συνολικά πέντε γκολ. Απέναντι σε ομάδες όπως η Σεβίλλη (2), η Θέλτα (2) και η Μάλαγα (1), που αποτέλεσαν σκληρά… καρύδια καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν ενώ η ομάδα της Ανδαλουσίας τερμάτισε και στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας.

Αποκορύφωμα της δαιμονιώδους φόρμας που διένυε ο Κριστιάνο, τα δύο ακόμα γκολ στο μεγάλο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στη Γιουβέντους, τέρματα με τα οποία έφτασε τα 12 στο φετινό «Τσου Λου», δέκα εκ των οποίων πέτυχε στις τρεις τελικές φάσεις. Πέντε στα προημιτελικά κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου, τρία απέναντι στην Ατλέτικο στους «4» και φυσικά τα δύο του Σαββάτου (3/6) στο Κάρντιφ. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως έφτασε τα 105 συνολικά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης -παραμένει ο κορυφαίος σκόρερ- ενώ «έπιασε» και τα 600 γκολ καριέρας.

Με λίγα λόγια, στα παιχνίδια που η ομάδα του τον χρειάστηκε, δηλαδή στις τρεις τελευταίες φάσεις του Τσάμπιονς Λιγκ (προημιτελικοί, ημιτελικοί, τελικός) και στις έξι αγωνιστικές που απέμεναν για τη λήξη του πρωταθλήματος, ο Κριστιάνο Ρονάλντο πέτυχε συνολικά 16 γκολ. Οι αριθμοί όπως προαναφέραμε δεν λένε ποτέ ψέματα. Και αυτή τη φορά όχι μόνο δε λένε ψέματα, αλλά λένε και μία μεγάλη αλήθεια. Ότι ο Πορτογάλος μόνο εξαφανισμένος δεν είναι στα σημαντικά παιχνίδια της ομάδας του.