Ο σωστός μεταγραφικός σχεδιασμός δίνει το προβάδισμα στις ομάδες που ξέρουν ήδη τι θέλουν, όπως είναι η Μάντσεστερ Σίτι και η Μίλαν.

Ο σωστός μεταγραφικός σχεδιασμός κρίνεται συνήθως στο τέλος της χρονιάς ή αν παίκτες “κλειδιά” λείπουν από κάποια ομάδα, το πρόβλημα γίνεται χτυπητό ακόμα και μετά από λίγες αγωνιστικές. Μπορούμε ωστόσο να δούμε αν ένας μεταγραφικός σχεδιασμός είναι σωστός και πριν καν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις μιας ομάδας. Και σήμερα που μόλις μπήκε ο Ιούνιος, ήδη μερικές ομάδες έχουν κάνει τα πάντα για να εμφανιστούν έτοιμες στα τέλη του Αυγούστου όπου θα ξεκινήσουν τις επίσημες υποχρεώσεις τους.

Μάντσεστερ Σίτι και Μίλαν με έχουν κάνει ήδη να πιστεύω πως έχουν σίγουρα σωστό προγραμματισμό και μετέπειτα σωστό μεταγραφικό σχεδιασμό. Στην πορεία άλλωστε αυτό μπορεί να αλλάξει. Ας δούμε όμως ξεχωριστά τις δύο περιπτώσεις και μετά ας παραδειγματιστούν και όσοι “τρέχουν” ομάδες.

Μάντσεστερ Σίτι

Ο Γκουαρντιόλα έκανε στην πρώτη του σεζόν ξεκάθαρο το τι είδος ποδοσφαίρου θέλει να παίξει. Είναι εμφανέστατο πως συνεχίζει να χει το δικό του στυλ και πλέον είμαστε βέβαιοι πως αυτό δε θα το αλλάξει. Άλλωστε πληρώνεται όσα πληρώνεται γιατί έγινε με αυτό διάσημος κι επιτυχημένος. Η Σίτι ανακοίνωσε πριν μια βδομάδα τις αποχωρήσεις των Σανιά, Ζαμπαλέτα, Κλισί, Καμπαγιέρο και Νάβας. Επίσης ο ίδιος ο Ισπανός ξεκαθάρισε πως Κομπανί και Αγκουέρο θα μείνουν στο Μάντσεστερ.

Βλέποντας λοιπόν το ρόστερ των “πολιτών”, παρατηρεί κανείς πως δεν υπάρχει-πέρα του Κολάροφ και του νεαρού Μαφέο-κάποιος πλάγιος οπισθοφύλακας. Την ίδια στιγμή υπάρχει μόνο ένας τερματοφύλακας(Κλαούντιο Μπράβο), αν δεχτούμε πως δεν έχει αλλάξει κάτι με τον Χαρτ. Από κει κι έπειτα, ως δεξιός εξτρέμ υπολογίζεται μόνο ο Στέρλινγκ, άλλο που εκεί μπορούν να αγωνιστούν σχεδόν όλοι οι μεσοεπιθετικοί της Σίτι.

Την επομένη των αποχωρήσεων, ξεκίνησαν οι μεταγραφές. Ο Μπερνάρντο Σίλβα ανακοινώθηκε κλείνοντας το κομμάτι των εξτρέμ, ο Μεντί είναι κοντά να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή με τον Πορτογάλο και ο Έντερσον της Μπενφίκα είναι από σήμερα το νούμερο ένα της ομάδας του Γκουαρντιόλα. Προσέξτε. Τρεις μεταγραφές και είμαστε μόλις στην 1η Ιουνίου.

Ο Γκουαρντιόλα ήξερε τι ήθελε, τα είχε ζητήσει εδώ και καιρό από τους διοικούντες κι εκείνοι, όπως του υποσχέθηκαν, τέλειωσαν τις πρώτες μεταγραφές ένα μήνα πριν καν ξεκινήσει η προετοιμασία της ομάδας. Δε θα μου φανεί καθόλου περίεργο τις επόμενες μέρες να σκάσει η ανακοίνωση κάποιου δεξιού μπακ, ή και δύο, αν ο νεαρός Μαφέο δεν έχει γεμίσει το μάτι του συμπατριώτη του.

Μίλαν

Πάμε και στη Μίλαν η οποία μετά την αποχώρηση του Αλέγκρι, θα συνεχίσει για πρώτη φορά με τον ίδιο τεχνικό που ξεκίνησε και τελείωσε την προηγούμενη σεζόν. Ο Μοντέλα γνωρίζει καλά τις αδυναμίες της ομάδας του και αυτό φαίνεται από τις επιλογές του.

Ο Μουσάτσιο παρουσιάστηκε και θα ανεβάσει επίπεδο την άμυνα των “ροσσονέρι” αντικαθιστώντας τον κακό πλην τίμιο Παλέτα, ο Ροντρίγκεζ έρχεται να κάνει την αριστερή πλευρά δική του αντικαθιστώντας τον καλό αλλά “άστατο” Ντε Σίλιο και ο Κεσί θα γίνει το μηχανάκι στη μεσαία γραμμή, όντας ο Καντέ της Μίλαν. Η Αταλάντα χρωστάει πολλά στη δική του παρουσία.

Δε γνωρίζω πόσο κοντά βρίσκεται ο Μοράτα στο Μιλάνο και στην επιστροφή του στη Σέριε Α, ωστόσο είναι σίγουρο πως αν αποκτηθεί μιλάμε για κίνηση ματ. Ο Ισπανός είναι ένας ποδοσφαιριστής που ταιριάζει γάντι στο στυλ του Μοντέλα και θεωρώ σίγουρο πως θα πετύχει τουλάχιστον 16 με 20 τέρματα στο πρωτάθλημα αν είναι υγιής. Πρόκειται άλλωστε για ποδοσφαιριστή που θα έπαιζε βασικός σε Άρσεναλ, Λίβερπουλ αλλά και σε όλες τις ιταλικές ομάδες πλην της Γιουβέντους και ίσως της Ρόμα που έχει βρει ρυθμό με τον Τζέκο στην κορυφή.

Αν σε όλα αυτά προσθέσεις τον ακόμα ένα χρόνο εμπειρίας που απέκτησαν οι Ρομανιόλι-Ντοναρούμα, την επιστροφή του Μποναβεντούρα και την εισαγωγή στο βασικό πλάνο του Λοκατέλι, καταλαβαίνεις πως η Μίλαν μπορεί πλέον να δει τη τριάδα με καλό μάτι.

Υπόλοιπες

Η Μπάγερν Μονάχου όπως κάθε χρόνο έτσι και τώρα κοίταξε και έκλεισε ήδη τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που βρήκε διαθέσιμους από τις αντίπαλες ομάδες της Μπουντεσλίγκα. Ρούντι και Σούλε αποχωρούν από τη Χόφενχαϊμ με στόχο να γίνουν κομμάτι των πρωταθλητών, με τον δεύτερο να είναι βέβαιο πως θα δέσει αμέσως με τον Χούμελς και θα αποτελέσουν οι δυο τους το καλύτερο αμυντικό δίδυμο της χώρας. Ο Γκορέτσκα επίσης πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί να δώσει ποιότητα στο κέντρο των Βαυαρών.

Την ίδια στιγμή, η Γιουβέντους παρά το γεγονός πως δεν έχει τελειώσει τη σεζόν της ακόμα έχοντας το σημαντικότερο παιχνίδι της σεζόν μπροστά της, έχει κλείσει τον Κάλνταρα που ήταν αναμφισβήτητα η αποκάλυψη της σεζόν, όπως επίσης κι άλλα δύο-τρία αστέρια του μέλλοντος που ίσως τους δανείσει.

Λίγο πιο δίπλα, ο Ερνέστο Βαλβέρδε έχει πιάσει ήδη δουλειά και έχει δώσει τη λίστα του στους ανθρώπους της Μπαρτσελόνα, με στόχο να επανάφερει τους “μπλαουγκράνα” στην κορυφή της Ισπανίας και γιατί όχι και της Ευρώπης.

Συνοπτικά

Μία ομάδα, με υγιές ταμείο, καλό προπονητή και σωστή μεταχείριση του τεχνικού διευθυντή, ξέρει τι θέλει και θα το αποκτήσει τώρα. Όχι στις 10 Αυγούστου, όχι τη τελευταία μέρα των μεταγραφών, όχι τον Γενάρη. Λίγες το κάνουν ωστόσο. Οι περισσότερες θα διστάσουν, θα κινηθούν αργά και στη τελική θα ψάχνονται τελευταία στιγμή για την απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή που θα υπολογίζεται για βασικός, όμως δε θα χει κάνει όχι μόνο προετοιμασία αλλά καλά καλά γνωριμία με τους υπόλοιπους νέους του συμπαίκτες.

Τη στιγμή που η Μίλαν ξέρει το μεγαλύτερο κομμάτι του ρόστερ της, στην Ίντερ περιμένουν τον Σιμεόνε και τον Κόντε μέχρι τέλους και θα καταλήξουν(και πάλι καλά να λένε) με τον Σπαλέτι. Τη στιγμή που η Σίτι ολοκληρώνει το ρόστερ της, Λίβερπουλ και Άρσεναλ δεν ξέρουν αν μείνει ο Κουτίνιο ή ο Σάντσες κι ο Οζίλ αντίστοιχα.

Για αυτό όσο πιο γρήγορα κλείνεις τις πληγές σου και διώχνεις τα…παράσιτα, τόσο πιο γρήγορα θα είναι έτοιμη η ομάδα να διεκδικήσει τους στόχους της κι όχι να τους αλλάζει στην πορεία της σεζόν.