Ο μύθος της Μπαρτσελόνα στη Γαλλία

«…ο Μπελέτι δίνει δεξιά στον Λάρσον, ο Σουηδός βλέπει την κίνηση του συμπαίκτη του, τον τροφοδοτεί, ο Μπελέτι σουτάρει και η μπάλα είναι στα δίχτυα». Ήταν το πρώτο και μοναδικό γκολ του Τζουλιάνο Μπελέτι με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σε τρία χρόνια παρουσίας στους Καταλανούς. Ένα γκολ που τον έκανε ήρωα για τους «μπλαουγκράνα». Ένα γκολ που χάρισε την «κούπα με τα μεγάλα αυτιά» στην ομάδα του μετά από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια χωρίς ευρωπαϊκό τίτλο.

Είχαν περάσει ελάχιστα δευτερόλεπτα από το σπουδαίο τέρμα που είχε σκοράρει. Κανείς δεν περίμενε ότι η μπάλα θα κατέληγε στα δίχτυα του Αλμούνια. Είχε βρει άλλωστε στην εσωτερική πλευρά του δεξιού γονάτου του πορτιέρο της Άρσεναλ πριν πάρει το δρόμο για το βάθος της εστίας του. Τύχη; Λάθος του Αλμούνια; Απάντηση δεν μπόρεσε να δοθεί. Η εικόνα του Μπελέτι πεσμένου στα γόνατα να κλαίει από συγκίνηση, καλύπτοντας το πρόσωπό του δείχνει ότι για εκείνον ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό γκολ.

Άλλωστε ο ίδιος δεν ήταν σκόρερ. Αγωνιζόταν σε όλη του την καριέρα ως δεξιός μπακ. Κανείς δεν ξέρει -πολύ πιθανόν ούτε ο ίδιος- τι τον οδήγησε στο να ανέβει τόσο ψηλά και να πάρει την ευθύνη μίας τέτοιας προσπάθειας. Πολλοί από το… σινάφι του ποδοσφαίρου θα συμπεριλάβουν αργότερα την ενέργειά του σε εκείνες που η Μοίρα διάλεξε κατάληξη. Κατάληξη, η οποία όσο και να το εύχονταν οι φίλοι της Άρσεναλ, δεν θα άλλαζε. Η Μπαρτσελόνα είχε κάνει το 2-1 και λίγα λεπτά μετά θα ανέβαινε στο ψηλότερο σκαλί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Ο δρόμος για τον… Άγιο Διονύσιο

Το ραντεβού στο Σταντ ντε Φρανς του Σεν Ντενί είχε οριστεί για τις 17 Μαΐου. Μέχρι να διασταυρώσουν, όμως, τα ξίφη τους, Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα είχαν περάσει από σαράντα κύματα για να βρεθούν στον μεγάλο τελικό της Γαλλίας.

Οι μεν «κανονιέρηδες» του Αρσέν Βενγκέρ με μία ενδεκάδα που αποτελείτο μεταξύ άλλων από τους Τζιλμπέρτο Σίλβα, Λιούνμπεργκ, Πιρές, Φάμπρεγας, Μπέργκαμπ και φυσικά τον Τιερί Ανρί, σκορπούσαν φόβο και τρόμο στις ομάδες που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο πέρασμά τους. Μεταξύ αυτών και η μεγάλη, Ρεάλ Μαδρίτης, των Ζιντάν, Ρομπέρτο Κάρλος, Ρονάλντο, Μπέκαμ και Ραούλ. Αυτή βρήκαν στους «16» μπροστά τους οι Λονδρέζοι και κατάφεραν να την αφήσουν εκτός συνέχειας, επικρατώντας μάλιστα μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» με 1-0 χάρη σε γκολ του «Τίτι».

Στα προημιτελικά ήταν η σειρά της Γιουβέντους να «γονατίσει» μπροστά στην πολεμική μηχανή του Βενγκέρ. Αυτή τη φορά, η πρόκριση κρίθηκε στο Λονδίνο, με την Άρσεναλ να «καθαρίζει» την αρμάδα των Νέντβεντ, Τρεζεγκέ και Ιμπραΐμοβιτς με 2-0 (Φάμπρεγας, Ανρί). Η ρεβάνς στο «Ντέλε Άλπι» έμεινε στείρα από τέρματα και επισημοποίησε το εισιτήριο των «gooners» για τον ημιτελικό. Εκεί, εμπόδιό τους στάθηκε η Βιγιαρεάλ. Τα «κίτρινα υποβρύχια» είχαν αφήσει εκτός την Ίντερ και ευελπιστούσαν να επαναλάβουν το «θαύμα» και με την Άρσεναλ. Το γκολ του Τουρέ όμως στον πρώτο αγώνα του «Χάιμπουρι» ήταν αρκετό για να αφήσει τους Ισπανούς με την πίκρα και να οδηγήσει τους Λονδρέζους στον τελικό της 17ης Μαΐου.

Η Μπαρτσελόνα από την άλλη θα έλεγε κανείς ότι είχε κάπως ευκολότερο έργο στον δρόμο για τη Γαλλία. Πρώτη στη σειρά και τους «16», η Τσέλσι του Ζοζέ Μουρίνιο. Οι «μπλαουγκράνα» ταξίδεψαν στο Λονδίνο, με τους «μπλε» να καταφέρνουν να αιφνιδιάσουν τους Καταλανούς και με γκολ του Μότα να προηγηθούν στο σκορ. Το αυτογκόλ, όμως, του Τέρι και το τέρμα του Ετό, δέκα λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα, συντέλεσαν στην πλήρη ανατροπή των δεδομένων και έδωσαν τη σπουδαία νίκη στην ομάδα του Ράικαρντ. Ο επαναληπτικός της Βαρκελώνης αναμενόταν… αιματηρός. Μετά από μία σκληρή μάχη ενενήντα λεπτών οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες 1-1, με το γκολ, ωστόσο, της Τσέλσι να έρχεται στα τελευταία «κλικ» του αγώνα και να μην της δίνει την ευκαιρία να κυνηγήσει την πρόκριση.

Στους «8» του θεσμού, η ομάδα της Βαρκελώνης κλήθηκε να περάσει το εμπόδιο της Μπενφίκα, η οποία είχε τραβήξει πάνω της τα βλέμματα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης, έχοντας αναγκάσει τη Λίβερπουλ σε πρόωρο αποκλεισμό. Το 0-0, μάλιστα, του «Ντα Λουζ» κόντρα στη Μπαρτσελόνα έδωσε άλλη γεύση στη ρεβάνς του «Καμπ Νου». Εκεί όμως επικράτησε ο νόμος των «μπλαουγκράνα», οι οποίοι σκοράροντας από το 19ο κιόλας λεπτό του αγώνα με τον Ροναλντίνιο κατάφεραν να πάρουν τα ηνία του παιχνιδιού, το οποίο και έλεγχαν μέχρι το τέλος του. Το 2-0 από τον Ετό στο 89′ απλά έδωσε τυπικά την πρόκριση στους γηπεδούχους.

Τελευταία στάση πριν τον τελικό του Σεν Ντενί, το Μιλάνο. Η Μίλαν των Ζέεντορφ, Νέστα, Γκατούζο, Πίρλο, Κακά και Σεφτσένκο δεν έδειχνε να… μασάει, έχοντας ήδη «πετάξει» έξω Μπάγερν Μονάχου και Λυών με επιβλητικό τρόπο και ακόνιζε τα μαχαίρια της στη θέα της Μπαρτσελόνα. Είχε άλλωστε και το κίνητρο της προηγούμενης σεζόν, όταν στον συγκλονιστικό τελικό της Τουρκίας είχε χάσει το τρόπαιο μέσα από τα χέρια της από τη Λίβερπουλ. Οι «μπλαουγκράνα», ωστόσο, αποδείχθηκαν πολύ σκληροί για να πεθάνουν αφού επικρατώντας με 1-0 (Ζιουλί) στο «Σαν Σίρο» κατάφεραν να «κλέψουν» το εισιτήριο της πρόκρισης από τους «ροσονέρι».

Η μάχη της Γαλλίας

Και κάπως έτσι, Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα έφτασαν στον τελικό της 17ης Μαΐου. Η ώρα του μεγάλου ραντεβού είχε πλέον φτάσει. Οι δύο ομάδες ήταν έτοιμες να τα δώσουν όλα για να σηκώσουν την «κούπα με τα μεγάλα αυτιά» στον ουρανό του Παρισιού. Προγνωστικά δεν υπήρχαν. Φαβορί και αουτσάιντερ επίσης. Δεν θα μπορούσε κανείς, άλλωστε, να δώσει κάποιον τέτοιο τίτλο σε έναν αγώνα σαν κι αυτόν. Τα λεπτά κυλούν και η στιγμή που ο ρέφερι της αναμέτρησης πρέπει να σημάνει την έναρξή της, φτάνει.

«Κανονιέρηδες» και «μπλαουγκράνα» ρίχνονται στη μάχη με την Άρσεναλ να επιχειρεί να πάρει εξ αρχής τα ηνία του αγώνα στα χέρια της. Και το καταφέρνει. Με πρώτο βιολί τον Τιερί Ανρί, οι Λονδρέζοι δείχνουν από νωρίς τα δόντια τους, απειλώντας εις διπλούν μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά της αναμέτρησης. Ο Βίκτορ Βαλντέζ όμως είναι σε ετοιμότητα και κρατάει το «μηδέν» για την ομάδα του.

Η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να ανεβάσει στροφές και να πιέσει την Άρσεναλ και στο 18ο λεπτό μετά από κάθετη μπαλιά του Ροναλντίνιο, ο Ετό ανατρέπεται εκτός περιοχής από τον Λέμαν, ο οποίος και αντικρίζει απευθείας την κόκκινη κάρτα. Ο Αρσέν Βενγκέρ βλέπει την ομάδα του να μένει με παίκτη λιγότερο και καλείται από νωρίς να δώσει τη λύση σε ένα τεράστιο κενό. Αποφασίζει να αποσύρει τον Ρόμπερτ Πιρές και να καλύψει τη θέση του τερματοφύλακα με τον Αλμούνια. Μία κίνηση που πολλοί έκριναν μετά τον τελικό ως αυτή που καθόρισε το παιχνίδι.

Οι «κανονιέρηδες» βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Έχουν μείνει με παίκτη λιγότερο, ένας από τους πλέον σημαντικούς ποδοσφαιριστές της ομάδας έχει γίνει αλλαγή και οι αντίπαλοι έχουν την ψυχολογία με το μέρος τους. Όλα αυτά όμως δεν ήταν ικανά για να κάμψουν τους παίκτες του Βενγκέρ. Με πείσμα και κόντρα στη ροή του αγώνα -μετά την αποβολή του Λέμαν-, η Άρσεναλ βρίσκει τον δρόμο για τα δίχτυα. Είναι το 37ο λεπτό του παιχνιδιού. Η ομάδα του Λονδίνου έχει κερδίσει φάουλ λίγο έξω από την περιοχή. Ο Τιερί Ανρί έχει αναλάβει να το εκτελέσει και με μία από τις γνωστές του «γλυκές» σέντρες στέλνει τη μπάλα συστημένη στο κεφάλι του Κάμπελ, ο οποίος αφήνει «άγαλμα» τον Βαλντέζ και κάνει το 1-0. Οι οπαδοί των «gooners» έχουν βάλει… φωτιά στο στάδιο. Η Μπαρτσελόνα όμως δεν έχει πει την τελευταία της κουβέντα. Λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου, ρίχνει την προειδοποιητική της βολή, με τον Σαμουέλ Ετό να σημαδεύει το δοκάρι της εστίας του Αλμούνια.

Στην επιστροφή των δύο ομάδων από τα αποδυτήρια, ο Ράικαρντ ρίχνει στη μάχη τον Αντρές Ινιέστα. Ο Ισπανός πλέι-μέικερ αλλάζει τη δυναμική της Μπαρτσελόνα και παράλληλα τις ισορροπίες του παιχνιδιού. Κάποιες κάθετες μπαλιές του «ξεκλειδώνουν» την άμυνα της Άρσεναλ και το σημαντικότερο, δίνει το έναυσμα για να ανεβάσουν στροφές οι συμπαίκτες του. Και πράγματι έτσι γίνεται. Οι Καταλανοί αρχίζουν να πιέζουν ψηλά αναγκάζοντας τους αντιπάλους τους να κλειστούν στα μετόπισθεν. Δύο ευκαιρίες που προέκυψαν για τους Άγγλους με εκφραστές τους Χλεμπ και Ανρί βρίσκουν απέναντι τους τον Βίκτορ Βαλντέζ.

Η «Μπάρτσα» συνεχίζει να πολιορκεί την άμυνα των Λονδρέζων, η οποία και «λυγίζει» εν τέλει στο 76ο λεπτό όταν ο Λάρσον -είχε γίνει αλλαγή στο 61′- περνά με ένα απλό άγγιγμα τη μπάλα στον Ετό και εκείνος πλασάροντας ιδανικά τον Αλμούνια στην κλειστή του γωνία, έκανε το 1-1 δίνοντας νέο ενδιαφέρον στον τελικό.

Η Άρσεναλ μοιάζει «παγωμένη». Είχε τον έλεγχο του αγώνα, αμυνόταν εξαιρετικά και είδε την εστία της να παραβιάζεται σε μία ανύποπτη φάση. Η προσοχή των παικτών του Βενγκέρ έχει αποσπαστεί. Δεν είναι πλέον συγκεντρωμένοι στον στόχο τους και αυτό θα το πλήρωναν πέντε λεπτά μετά το γκολ του Καμερουνέζου σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα.

Έχει συμπληρωθεί αισίως το 81ο λεπτό του αγώνα. Η Άρσεναλ έχει περιοριστεί στον ευρύτερο χώρο της μεγάλης της περιοχής, στον οποίο και αμύνεται. Ο Τζουλιάνο Μπελέτι, ο οποίος είχε περάσει ως αλλαγή στο 71′ έχει τη μπάλα. Οι εναλλακτικές του για πάσα λιγοστές. Επιλέγει να τροφοδοτήσει τον Λάρσον, ο οποίος κινείται προς το κόρνερ. Ο Σουηδός γυρνά το κεφάλι του και βλέπει την κίνηση του Μπελέτι, τον οποίο και τροφοδοτεί αμέσως. Οι επόμενες στιγμές διαρκούν δευτερόλεπτα, αλλά μοιάζουν με αιώνας. Ο Βραζιλιάνος οπισθοφύλακας παίρνει ξανά τη μπάλα, κινείται προς το αντίπαλο τέρμα, τραβάει σκανδάλη και σκοράρει. Λιούνμπεργκ και Τζιλμπέρτο Σίλβα έχουν ολιγωρήσει και απλά κοιτάζουν τον αντίπαλό τους να σουτάρει. Ο Φλαμινί προσπαθεί να πέσει ηρωικά και να κόψει το σουτ αλλά δεν προλαβαίνει. Η μπάλα έχει τραβήξει την πορεία της. Έχει περάσει κάτω από τα πόδια του Αλμούνια και πλέον αναπαύεται στα δίχτυα της Άρσεναλ.

Το 2-1 είναι γεγονός. Τα δέκα λεπτά που απομένουν δεν αρκούν στους «κανονιέρηδες» για να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση. Ο Βενγκέρ ρίχνει στην παρτίδα και τον Ρέγιες αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το παιχνίδι έχει κριθεί. Το σφύριγμα της λήξης βρίσκει τους παίκτες της Μπαρτσελόνα να πέφτουν στο χορτάρι δείχνοντας τον ουρανό. Έχουν επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης μετά από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια. Έχουν γράψει τη δική τους ιστορία.

Η Άρσεναλ από την άλλη χάνει εκείνο το βράδυ τη μοναδική της ευκαιρία να κατακτήσει το πρώτο της τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ. Με όσους είχαν απομείνει από τη φουρνιά των «Invincibles», ο Βενγκέρ προσπάθησε να σκαρφαλώσει στο ψηλότερο σημείο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, φτάνοντας μία ανάσα από τη «λύτρωση», η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ.