Μαρσέλο: O αφάνας με το πιο αγαπητό χαμόγελο

Γνωρίζεις ότι ένας ποδοσφαιριστής ανήκει στην ελίτ του αθλήματος όταν ο σεβασμός προς το πρόσωπο του δε προέρχεται μόνο από τους φίλους της ομάδας στην οποία αγωνίζεται αλλά και από τους οπαδούς της μισητής αντιπάλου. Αυτού τους είδους της αναγνώρισης από τους φίλους της Μπάρτσελόνα χαίρει και ο αριστερός οπισθοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης, Μαρσέλο. Ο Μαρσέλο Βιεϊρά Ντα Σίλβα Τζούνιορ, όπως είναι ολοκληρωμένο το όνομά του, στις 12 Μαΐου μπαίνει στο 29ο έτος της ηλικίας του και η χρηματιστηριακή του αξία έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της με τον Βραζιλιάνο να διανύει την πιο ώριμη περίοδο της καριέρας του στη Μαδρίτη.

Ειδικότερα, ο φύλακας άγγελος ολόκληρης της αριστερής πτέρυγας των “μερένχες” με το μόνιμο μειδίαμα στα χείλη έχει εκτοξεύσει την τιμή του στα 32 εκατομμύρια ευρώ ξεπερνώντας ακόμα και την προηγούμενη καλύτερη προσωπική χρηματιστηριακή αξία, του 2012, που είχε φτάσει τα 30 εκατομμύρια ευρώ μετά την κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος με τον Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο. Οι φετινές επιδόσεις του 29χρονου πια άσου θα κολάκευαν ακόμα και ένα εξτρέμ, αφού μετράει σε σύνολο 44 συμμετοχών 3 γκολ και 12 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Έτσι, ο Μαρσέλο έχει προσφέρει πολύτιμες βοήθειες επιθετικά και ετοιμάζεται να κατακτήσει το τέταρτο ισπανικό πρωτάθλημα στην καριέρα του και το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ στη 10η του χρονιά στη Μαδρίτη.

Φόρεσε τα βαριά παπούτσια του προκατόχου του:

Στις 14 Νοεμβρίου του 2006, στην εποχή που γραφόταν ο επίλογος των “γκαλάκτικος”, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Ραμόν Καλντερόν παρουσίασε στους φίλους της ομάδας τον Μαρσέλο, τον διάδοχο του Ρομπέρτο Κάρλος, τον οποίο η “βασίλισσα” έκλεψε μέσα από τα χέρια του τότε τεχνικού διευθυντή της Σεβίλλης, Μόντσι. Έτσι, η Φλουμινένσε θα γινόταν πλουσιότερη κατά 6,5 εκατομμύρια ευρώ και ο Καλντερόν θα προέβαινε στην εξής προφητική φράση: “Ο Ρομπέρτο Κάρλος θα βρίσκεται εδώ για ένα ακόμη χρόνο, που είναι αυτό που επιθυμούμε όλοι και είναι χαρούμενος. Ο Μαρσέλο, όμως, θα βρίσκεται εδώ για όσο το θέλει ο ίδιος”.

O τότε προπονητής του, Φάμπιο Καπέλο, πίστεψε στις δυνατότητες του νεαρού και αρνήθηκε να τον αφήσει να αγωνιστεί με τη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ με τον νεαρό ξυρισμένο τότε Μαρσέλο, να πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στις 7 Ιανουαρίου του 2007 κόντρα στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Στις αρχές του Μαρτίου, γράφτηκε ιστορία μπροστά στα μάτια των φίλων της “βασίλισσας” καθώς μετά την είσοδο του Μαρσέλο στη θέση του Ιγκουαΐν στο 88ο λεπτό και με τον Ρομπέρτο Κάρλος να έχει ξεκινήσει στη βασική ενδεκάδα, συνυπήρξαν ως συμπαίκτες στον αγωνιστικό χώρο για πρώτη και τελευταία φορά δύο από τα καλύτερα μπακ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Η κληρονομιά που άφηνε πίσω ο κάτοχος του Μουντιάλ με την εθνική Βραζιλίας (2002) μετά τη φυγή του στη Φενερμπαχτσέ το 2007, έριξε ένα φαινομενικά δυσβάσταχτο βάρος στις πλάτες ενός παιδιού που δεν είχε κλείσει ακόμα το 20ο έτος της ηλικίας του. Ωστόσο, η άγνοια κινδύνου και η αυτοπεποίθηση του ταπεινού “αφάνα”, ήταν στοιχεία που τον βοήθησαν να ξεπεράσει ακόμα και τις αποδοκιμασίες του πιο απαιτητικού κοινού στον κόσμο με τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή να αρχίζει να προσαρμόζεται στο ρόλο του την αγωνιστική περίοδο 2007-2008 στην οποία ξεκίνησε στο βασικό σχήμα της ομάδας στα 11 από τα τελευταία 16 παιχνίδια της ομάδας, για να καταλήξει ο τίτλος ξανά στη Μαδρίτη.

Δύο βήματα εμπρός, ένα πίσω:

Το συγκεκριμένο σύνθημα έγινε κτήμα του Μαρσέλο, ο οποίος στα πρώτα στάδια της καριέρας του δυσκολευόταν να χαλιναγωγήσει τις επιθετικές του ροπές καταλήγοντας συχνά να παραμελεί τα αμυντικά του καθήκοντα, όπως ομολογεί και ο ίδιος: “Καμιά φορά ψάχνω τη μπάλα και πηγαίνω και πηγαίνω… ξεχνώντας να γυρίσω πίσω. Κάποιες φορές τρέχω προς μία κατεύθυνση και βάζω προβλήματα στον εαυτό μου αλλά ο Χάινζε και ο Καναβάρο με συνετίζουν έτσι ώστε να μη βρίσκομαι εκτός θέσης”.

Έτσι, τη σεζόν 2008/2009 ο κόουτς των Μαδριλένων, Χουάντε Ράμος, φοβούμενος την αφέλεια του νεαρού οπισθοφύλακα τού εμπιστεύθηκε το αριστερό άκρο της επίθεσης με τον ίδιο να τραβάει από τα μαλλιά (όχι τα δικά του) την ευκαιρία και να ολοκληρώνει τη χρονιά με 4 γκολ και 5 ασίστ σε 34 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις. Ο ίδιος, μάλιστα, προϊον και του χαρακτήρα του “αγκάλιασε” αμέσως τη νέα θέση στην οποία τον εμπιστεύθηκε ο προπονητής του: “Αρχικά μου προκάλεσε έκπληξη που τοποθέτησε στα άκρα της επίθεσης αλλά το λάτρεψε διότι πάντα μου άρεσε να προωθούμαι και να δημιουργώ γκολ”.

Ο Μαρσέλο, όμως, ήθελε πάντα να μοιάσει στο είδωλό του, τον Ρομπέρτο Κάρλος, και ο μόνος τρόπος για να μπει στα παπούτσια του ήταν μέσω της εκμάθησης κάλυψης όλης της αριστερής πλευράς με την ίδια συνέπεια και συστηματικότητα. Προς αυτήν την κατεύθυνση βοήθησε την επόμενη σεζόν ο Μάνουελ Πελεγκρίνι, που τον χρησιμοποίησε στη φυσική του θέση παίρνοντας παράλληλα τις απαραίτητες επιθετικές βοήθειες από τον παίκτη, με τον Κάκα και τον Κριστιάνο να είναι οι μόνοι που τέλειωσαν το πρωτάθλημα με περισσότερες ασίστ από τον Μαρσέλο (9).

Τους “έφαγε” όλους:

Η έλευση του Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο της “βασίλισσας” και του συμπατριώτη του, Φάμπιο Κοέντράο, έφερε σκιές γύρω από τη εξασφαλισμένη θέση του Μαρσέλο στο αριστερό άκρο της οπισθοφυλακής μόνο για ένα μικρό διάστημα. Ο Πορτογάλος μπακ μπήκε στη θέση των υπόλοιπων Χαλίφηδων, όπως ο Ντρέντε, ο Χάινζε, ο Ραούλ Μπράβο και ο Μιγκέλ Τόρες, οι οποίοι μάταια επιχείρησαν να έρθουν πρώτοι σε μία κούρσα που έμοιαζε χαμένη από την αρχή.

Έτσι, σύντομα ο “Special One” εξέφρασε την αγάπη του για τον 29χρονο άσο, τον οποίο προμήθευσε με πολύτιμα εφόδια και συμβουλές, καθώς αποτέλεσε έναν από τους λίγους προπονητές της Ρεάλ που έδωσε προτεραιότητα στη διαφύλαξη των μετόπισθεν έναντι της πάγιας επιθετικής φιλοσοφίας της Ρεάλ Μαδρίτης: “Δεν ήμουν σίγουρος στην αρχή γι΄αυτόν αλλά τώρα τον έχω λατρέψει”.

Ο θρύλος του Μαρσέλο γιγαντώθηκε το 2014, όπου κατάφερε ως αλλαγή στην παράταση να σκοράρει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης και να πιστοποιηθεί ότι αποτελεί και επίσημα έναν από τους πιο ολοκληρωμένους μπάκ στον κόσμο. Μετά και την περσινή σεζόν, μάλιστα, όπου κατέκτησε για δεύτερη φορά στην καριέρα του την κούπα με τα “μεγάλα αυτιά”, έφτασε τα 13 τρόπαια με τη “βασίλισσα” ισοφαρίζοντας τον Ρομπέρτο Κάρλος, τον οποίο έχει την ευκαιρία να ξεπεράσει στο τελευταίο στάδιο της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου.

Πιο ώριμος από ποτέ:

Τη φετινή σεζόν, ο Μαρσέλο, φαίνεται πιο ισορροπημένος από ποτέ με τον Ζινεντίν Ζιντάν να βοηθάει τα μέγιστα σε αυτό, καθώς έχει στείλει τον Κριστιάνο Ρονάλντο να ασχολείται μόνο με τα επιθετικά του καθήκοντα στην αιχμή του δόρατος επιλέγοντας ένα σχηματισμό 4-4-2 σε θέση άμυνας. Έτσι, πάντα μπροστά από τον Βραζιλιάνο, υπάρχει ένας πρόσθετος παίκτης που το προσφέρει βοήθειες με τον Ίσκο και τον Μόντριτς να επιτελούν συχνά το συγκεκριμένο ρόλο.

Από την άλλη πλευρά, ο Βραζιλιάνος άσος διαθέτει όλα τα επιθετικά χαρίσματα από τη γέννηση του για να συνεχίσει τις αδιάκοπες κούρσες του από την αριστερή πτέρυγα, με την τεχνική του κατάρτιση να τον βοηθάει να συγκλίνει προς τον άξονα και να σκοράρει πανέμορφα τέρματα ή να δημιουργεί για τους συμπαίκτες τους, όπως είχε πράξει στη ρεβάνς του “Μπερναμπέου” με αντίπαλο τη Μπάγερν Μονάχου, σερβίροντας στο πιάτο έτοιμο γκολ στον Κριστιάνο.

Δεδομένου ότι το συμβόλαιό του με τη Ρεάλ τον “δένει” στη Μαδρίτη μέχρι το 2020, είναι σαφές ότι το μόνο που του απομένει για να ξεπεράσει τον προκάτοχό του, Ρομπέρτο Κάρλος, είναι μία διάκριση με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα με το οποίο δεν έχει κατακτήσει ποτέ το Παγκόσμιο Κύπελλο, έχοντας περιοριστεί σε δύο Ολυμπιακά μετάλλια και ένα Κύπελλο Συνομοσπονδιών.

Υ.Γ. Η Garrincha (σ.σ χαρά) και η γαλήνη στο πρόσωπο που αποπνέει ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής όταν αγωνίζεται, ανεξαρτήτου αποτελέσματος, θυμίζει σε όλους μας πως αισθανόμασταν όταν συγκεντρωνόμασταν στις αλάνες για να κλοτσήσουμε τη στρογγυλή θεά και να παίξουμε ποδόσφαιρο μέχρι να μην μπορούμε να πάρουμε ανάσα.