Σαν σήμερα, την 1η Μαϊου του 1994, ο Αϊρτον Σένα περνούσε στη γειτονιά των αγγέλων, αφήνοντας πίσω δισεκατομμύρια ανθρώπους να δακρύζουν κάθε φορά που σκέφτονται γιατί δεν έστριψε στη μοιραία στροφή του Ταμπουρέλο...

Ήταν Κυριακή στην Ίμολα. Ένα ακόμη Grand Prix στο οποίο ο Αϊρτον Σένα οδηγώντας μια Williams θα διεκδικούσε τη νίκη. Το τριήμερο είχε “ανοίξει” με τους χειρότερους οιωνούς. Ο Ρούμπενς Μπαρικέλο βρισκόταν στο νοσοκομείο μετά από ατύχημα που είχε στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής ενώ το Σάββατο ο Ρόλαντ Ρατσενμπέργκερ σκοτώθηκε στις κατακτήριες δοκιμές. Ο Σένα προσπάθησε να πείσει τους ανθρώπους της FIA να αναβάλουν τον αγώνα αλλά δεν τους έπεισε… Που να ήξερε ότι προσπαθούσε να τους πείσει να αναβάλουν τον… θάνατό του.

Γεννημένος στο Σάο Πάολο το 1960, οδήγησε για πρώτη φορά σε ηλικία 4 ετών αφού ο πατέρας του φρόντισε να του κάνει το καλύτερο δώρο γενεθλίων. Ένα καρτ. Σε ηλικία 13 ετών έτρεξε πρώτη φορά σε αγώνες και τέσσερα χρόνια μετά αναδείχθηκε πρώτος στη Λατινική Αμερική και 2ος στον κόσμο. Ένα νέο αστέρι είχε ήδη μπει στην καρδιά του μηχανοκίνητου αθλητισμού και όχι μόνο.

Η Toleman τον ανακάλυψε και του έδωσε την ευκαιρία να “πιλοτάρει” στη Formula 1 ενώ ακολούθησε η Lotus. Οι ατάκες του τον έκαναν αγαπητό ακόμη και στον κόσμο που δεν παρακολουθούσε αγώνες.

“Αν ποτέ έχω κάποιο ατύχημα που τελικά θα μου στοιχίσει τη ζωή μου, θα ήθελα να γίνει μια και έξω. Δεν θα ήθελα να περάσω ούτε στιγμή σε αναπηρικό καρότσι. Ούτε θέλω να καταλήξω σε κάποιο νοσοκομείο, υποφέροντας από κάποια τραύματα. Αν είναι να ζήσω, θέλω να ζήσω έντονα μια ζωή πλήρη”, είχε αναφέρει λίγους μήνες πριν το τραγικό δυστύχημα ενώ όταν μεταπήδησε στη Williams είπε σε συνέντευξή του “Δεν είμαι κατασκευασμένος για τη δεύτερη ή την τρίτη θέση. Είμαι κατασκευασμένος για να νικάω. Όταν είσαι δεύτερος, είσαι πρώτος από αυτούς που έχασαν”.

Για δέκα σεζόν οδήγησε στη μεγάλη κατηγορία ο Σένα και έφτασε να αναδειχθεί τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Συμμετείχε σε συνολικά 161 Grand Prix, πήρε 65 pole positions, είχε 41 νίκες στο ενεργητικό του, ενώ μάζεψε 610 βαθμούς στη σύντομη αλλά αρκετά μεγάλη διαδρομή του στις πίστες με αποτέλεσμα στη συνείδηση του κόσμου να είναι ο καλύτερος όλων των εποχών.

Η επιθετική οδήγησή του, οι στιγμές μαγείας που χάριζε με προσπεράσεις που ήταν μόνο αυτός ικανός να πετύχει και η ηρεμία που ταυτόχρονο αναδυόταν από τα μάτια του, τον έβαλαν στις καρδιές όλου του κόσμου. Αυτές όμως πάγωσαν το μεσημέρι της 1ης Μαϊου του 1994.

Πριν την εκκίνηση εκείνης της ημέρας, άρχισε η καταρρακτώδης βροχή που οδήγησε τον αγώνα σε καθυστέρηση. Τότε μάλιστα συγκρούστηκαν ο Λαμί με τον Λέτο, απόρροια του οποίου ήταν να τραυματιστούν πέντε θεατές από τα λάστιχα που εκτοξεύτηκαν. Έπειτα από λίγο όμως, στην έβδομη στροφή, το χρονόμετρο πάγωσε για τον Σένα. Ο Βραζιλιάνος δεν έστριψε ποτέ στην στροφή Ταμπουρέλο με αποτέλεσμα να καρφωθεί με 217 χλμ στον τοίχο…

Σιγή, όλοι περίμεναν να τον δουν να κουνιέται όμως μάταια. Ο Σένα έχασε ακαριαία τη ζωή του και βρισκόταν ήδη στη γειτονιά των αγγέλων. Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε σοκ σε κάθε άκρη της γης. Δεν υπήρχε άνθρωπος που δεν γνώριζε τον Αϊρτον Σένα. Στη Βραζιλία κηρύχθηκε τριήμερο πένθος. Κάθε χρόνο, η 1η Μαϊου θα φέρνει στο μυαλό τον Σένα. Το καλύτερο “πιλότο” όλων των εποχών. Τον άνθρωπο που άλλαξε την έννοια της ταχύτητας και του κινδύνου. Αϊρτον, δεν θα σε ξεχάσει ποτέ κανείς…