Όταν η Αγγλία έγινε… Γιουνάιτεντ

Βράδιαζε σιγά σιγά στα Τίρανα της Αλβανίας και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας των Βαλκανίων υποδεχόταν στο «Κεμάλ Σταφά» για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το μεγαθήριο της Εθνικής Αγγλίας των Μπέκαμ, Όουεν, Φάουλερ, Τζέραρντ που προκαλούσαν τρόμο σε όποια ομάδα στεκόταν απέναντι τους.

Μέχρι το παιχνίδι εκείνο όμως στην αλβανική πρωτεύουσα, τα «λιοντάρια» δεν είχαν πάρει όσο… μπροστά θα ήθελαν μιας και στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές των προκριματικών είχαν μόλις τέσσερις βαθμούς συγκομιδή μετρώντας μία νίκη (2-1 τη Φινλανδία), μία ισοπαλία (0-0 με τη Φινλανδία), μία ήττα (0-1 από τη Γερμανία) και ένα ρεπό. Από την άλλη, η Αλβανία ήταν σε χειρότερη μοίρα έχοντας συλλέξει μόλις ένα τρίποντο με την εντός έδρας νίκη απέναντι στην Ελλάδα.

Οι παίκτες βγαίνουν από τα αποδυτήρια και κατευθύνονται προς τον αγωνιστικό χώρο για την έναρξη του παιχνιδιού. Και εκεί είναι που ορισμένοι εκφωνητές αναρωτήθηκαν με ζήλο «…γιατί φοράει άσπρα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;». Μία απορία που μπορεί σήμερα να μην βγάζει κανένα νόημα αλλά εκείνο το βράδυ ευσταθούσε και μάλιστα απόλυτα. Κι αυτό γιατί οι μισοί από τους παίκτες που είχαν παραταχθεί στο χορτάρι για τα «λιοντάρια» προέρχονταν από τους τότε πρωταθλητές Αγγλίας.

Γκάρι Νέβιλ, Νίκι Μπατ, Άντι Κόουλ, Πολ Σκόουλς και φυσικά ο μαέστρος, Ντέιβιντ Μπέκαμ, οδηγούσαν την ενδεκάδα που είχε κατεβάσει ο Σβεν Γκόραν Έρικσον στο «Κεμάλ Σταφά» ενώ στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης προστέθηκαν και οι Ουές Μπράουν και Τέντι Σέριγχαμ που ήρθαν από τον πάγκο και μετέτρεψαν ακόμα περισσότερο την εθνική τους ομάδα στη Γιουνάιτεντ, η οποία εκείνο το βράδυ ισοφάρισε το αντίστοιχο ρεκόρ που διατηρούσε η Άρσεναλ -επίσης με επτά παίκτες στον ίδιο αγώνα- από το Νοέμβριο του 1934 και το φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Ιταλία.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αν υπήρχαν τότε τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και σαφώς είχε και ο μέσος φίλαθλος την εξοικείωση που έχουμε σήμερα, τότε το Διαδίκτυο θα είχε «πέσει» από τα σχόλια για την επιλογή της ενδεκάδας από τον Έρικσον. Ωστόσο, εκείνο το βράδυ ο Σουηδός προπονητής των «λιονταριών» δεν είχε κάνει τον παραμικρό λάθος υπολογισμό. Αντιθέτως, οι παίκτες που είχε επιλέξει τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο και παρά το στείρο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο 45λεπτο κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση των αντιπάλων τους και να φύγουν με το σπουδαίο τρίποντο της νίκης.

Την αρχή έκανε ο Όουεν στο 74′ για να έρθουν οι… κόκκινοι, Σκόουλς (85′) και Άντι Κόουλ (90’+6) και να γράψουν το τελικό 3-1 υπέρ της εθνικής ομάδας της Αγγλίας. Για τους Αλβανούς είχε μειώσει προσωρινά σε 2-1 ο Ρακλί στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων της αναμέτρησης.

Υ.γ. Θα μπορούσαμε να μιλάμε και για +1 παίκτη αλλά τότε ο Ρίο Φέρντιναντ δεν είχε ακόμα μετακομίσει στο «Ολντ Τράφορντ» από τη Λιντς.

Υ.γ. 2 Το ίδιο βράδυ της 28ης Μαρτίου, η Εθνική ομάδα της χώρας μας αντιμετώπιζε την Γερμανία των Μπάλακ, Κλόζε, οι οποίοι πέρασαν σαν σίφουνες από το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας «σκορπίζοντας» το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ελλάδας με 4-2 παρά το γεγονός ότι είχαμε ισοφαρίσει δύο φορές (αρχικά σε 1-1 και κατόπιν σε 2-2).