Ήταν ώρα

Ταπεινωτικό αποκλεισμό στη γειτονική Τουρκία από τη Μπεσίκτας με το βαρύ 4-1 (συν. 5-2) υπέστη ο Ολυμπιακός για τη φάση των “16” του Europa League. Έτσι οι Πειραιώτες πήραν το αεροπλάνο της επιστροφής για την Ελλάδα όπου καλούνται μέσα σε λίγα μόλις εικοσιτετράωρα να ανασυγκροτηθούν και να πάνε στο ντέρμπι της “Λεωφόρου” όπου και θα τους υποδεχτεί ο αιώνιος αντίπαλος, Παναθηναϊκός με άκρως άγριες διαθέσεις.

Η εικόνα

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους γηπεδούχους να δείχνουν από τα πρώτα κιόλας λεπτά του αγώνα πως δεν είχαν όρεξη για… πλάκα επιβάλλοντας από νωρίς τον δικό τους αγωνιστικό ρυθμό. Ο Ολυμπιακός όπως ήταν προφανές δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τα βήματα των “αετών” και μόλις στο 10ο λεπτό ο Αμπουμπακάρ άνοιξε το σκορ με ωραία κεφάλια στην άδεια άμυνα των “ερυθρολεύκων”.

Η ομάδα του Βούζα αιφνιδιάστηκε από το γρήγορο και αναμενόμενο γκολ της Μπεσίκτας, κάτι που έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να φτάσουν και σε δεύτερο γκολ με τον Μπάμπελ στο 22′.

Όταν πίστεψε

Ο Ολυμπιακός αύξησε σταδιακά την πίεσή του και βελτίωσε κάπως την απόδοσή του στο χορτάρι, κάτι που έφερε το γκολ του Ταρίκ Ελιονούσι στο 31′ με όμορφο ψαλιδάκι που αναπτέρωσε το ηθικό των Πειραιωτών και τους έβαλε ξανά στο παιχνίδι. Σαν να μην έφτανε το τέρμα του Νορβηγού, πέντε λεπτά πριν το ημίχρονο η Μπεσίκτας έμεινε με παίκτη λιγότερο με τον Αμπουμπακάρ να χτυπά τον Ρέτσο εκτός φάσης και να τιμωρείται με απευθείας κόκκινη κάρτα.

Το αριθμητικό πλεονέκτημα των φιλοξενούμενων σε συνδυασμό με την ανάπαυλα που ακολουθούσε έδειχνε ότι στο δεύτερο 45λεπτο ο Ολυμπιακός θα τα έπαιζε όλα για όλα για την πρόκριση.

Τα δεδομένα όμως στο δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν όπως τα περίμεναν οι φίλοι των Πειραιωτών και η Μπεσίκτας παρά το γεγονός ότι κατά διαστήματα έχανε την κατοχή, πέτυχε ακόμα δύο γκολ με τους Μπάμπελ (75′) και Τοσούν (84′) δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στη νίκη της ομάδας τους υπό τους ήχους του συρτακιού που είχαν βάλει στα μεγάφωνα τους σταδίου οι άνθρωποι των “αετών”.

Μόνο ο Λεάλι;

Πράγματι στον πρώτο αγώνα του “Καραϊσκάκης” έφερε ευθύνη στο γκολ που δέχθηκε η ομάδα του όπως και στα τρία από τα τέσσερα που πέτυχαν οι Τούρκοι στη ρεβάνς. Φυσικά δεν θα πρέπει να θεωρηθούν άμοιροι ευθυνών και πολλοί από τους συμπαίκτες του “μοιραίου” πορτιέρο.

Ξεκινώντας, λοιπόν, από τα μετόπισθεν όλη η τετράδα της κόκκινης άμυνας βαθμολογείται με κάτω από τη βάση. Σισοκό και Φιγκέιρας απουσίαζαν αισθητά από το γήπεδο με τις επεμβάσεις αλλά και τα ανεβάσματά τους να μετατρέπουν τις δύο πτέρυγες του Ολυμπιακού σε κενές ζώνες που οι αντίπαλοι έκαναν ό,τι ήθελαν.

Όσο για το δίδυμο των κεντρικών μπακ, Ντα Κόστα και Ρέτσος μπορούν να βαθμολογηθούν και να κριθούν μόνο ξεχωριστά γιατί σαν συνεργασία μόνο πετυχημένη δεν τη λέει κανείς. Ξεκινώντας από τον νεαρό οπισθοφύλακα για ακόμα έναν αγώνα ρίχτηκε στο χορτάρι χωρίς να είναι κανείς βέβαιος για το αν θα ανταπεξέλθει. Και δεν ανταπεξήλθε. Στις προσωπικές μονομαχίες ήταν κάπως ασταθής ενώ δεν μπόρεσε να καλύψει τα κενά που άφηνε ο Ντα Κόστα.

Ο τελευταίος όντας… παλιοσειρά περίμενε κανείς να είναι από τους στυλοβάτες του Ολυμπιακού χωρίς φυσικά να είναι εν τέλει. Μέτριος αμυντικά, επέτρεπε να δημιουργηθούν τρύπες σε μία άμυνα για την οποία ήταν εκείνος υπεύθυνος ενώ επιθετικά όπως ήταν προφανές δεν μπόρεσε να βοηθήσει στις όποιες στημένες φάσεις ανέβαινε. Χαρακτηριστικό το αδιανόητα κακό ανάποδο ψαλίδι που επιχείρησε μιμούμενος τον συμπαίκτη του.

Στον άξονα θετική ήταν η εμφάνιση του Εστέμπαν Καμπιάσο που για ακόμα μια φορά προσπαθούσε να εκτελέσει και χρέη προπονητή στο γήπεδο χωρίς όμως να καταφέρνει να οργανώσει τους συμπαίκτες του.

Ο συνοδοιπόρος του, Ρομάο σε μέτρια εξίσου βραδιά, κερδίζοντας κάποιες μονομαχίες, χάνοντας άλλες (περισσότερες αναμφίβολα) και ρισκάροντας με την αποβολή σε κάποιες φάσεις που “έμπαινε” με ιδιαίτερο ζήλο.

Πιο μπροστά στα άκρα Μανθάτης και Ελιονούσι έδειχναν να θέλουν αλλά να μην μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στο χορτάρι. Από τη μία ο Νορβηγός που σκόραρε και ανέβηκε ψυχολογικά κάνοντας μία δύο θετικές ενέργειες και από την άλλη ο νεαρός Έλληνας, ο οποίος παρά το πείσμα του σε αρκετές φάσεις κατέληγε απελπιστικά μόνος χωρίς στηρίγματα από κάποιον συμπαίκτη του.

Σε οργανωτικό ρόλο, ο Κώστας Φορτούνης ήταν για ακόμα ένα παιχνίδι αδικαιολόγητα απών με την έμπνευση, το πάθος και τον δυναμισμό που συνήθως χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του να λείπουν για ακόμα μία φορά.

Στην επίθεση ο Ανσαριφάρντ ίσως ένας από τους λίγους που ήταν θετικοί όχι λόγω εμφάνισης αλλά λόγω φιλότιμου. Ο πρώην στράικερ του Πανιωνίου δεν περιορίστηκε στον χώρο της περιοχής, βγήκε αρκετά μέτρα από αυτή, κυνήγησε και μοίρασε μπάλες δίνοντας πολλές φορές ανάσες στους συμπαίκτες του. Δυστυχώς για εκείνον δεν προέκυψαν ιδιαίτερες φάσεις προς αξιοποίηση ούτως ώστε να βοηθήσει την ομάδα του.

Τα χαρτιά του πάγκου

Ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν με αριθμητικό πλεονέκτημα ήδη από το πρώτο ημίχρονο με τις αλλαγές του Βούζα ωστόσο να μην γίνονται θα έλεγε κανείς όσο νωρίς χρειαζόταν. Ήταν εμφανές ότι χρειαζόταν η ομάδα ανάσες στις διεισδύσεις και την δημιουργία παιχνιδιού, με τους Μαρίν και Μάρτινς ωστόσο να μπαίνουν αρκετά αργά στον αγωνιστικό χώρο και ενώ οι Πειραιώτες είχαν ήδη παρουσιάσει δείγματα κόπωσης. Και οι τρεις παίκτες βέβαια που προήλθαν από τον πάγκο δεν κατάφεραν να κάνουν ιδιαίτερη διάφορα με τον Σεμπά ειδικά (ο Μαρίν δεν είχε παιχνίδια στα πόδια του και ο Μάρτινς μπήκε το τελευταίο τέταρτο) να μην δικαιολογείται για την μηδαμινή προσφορά του στο γήπεδο.

Η νέα πορεία και ο Παναθηναϊκός

Ομολογουμένως η χρήση των Καμπιάσο, Μαρίν και του Τσόρι (με τον Ατρόμητο) δεν μπορεί να αποτελέσει σε καμία περίπτωση εχέγγυο για την δουλειά του Βούζα και φυσικά απόδειξη της “κακής” δουλειάς του Μπέντο. Σαφώς η χρήση τους στο χορτάρι αποτελεί κάτι σαν κίνηση εντυπωσιασμού των διαθέσεων των φίλων του Ολυμπιακού, οι οποίοι ζητούσαν εδώ και καιρό την επιστροφή των τριών σε αγωνιστικούς ρυθμούς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει κάτι ιδιαίτερα. Η ομάδα του λιμανιού πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να είναι ουσιαστική, να έχει προσωπικότητα και ποιότητα μέσα στον αγωνιστικό χώρο οποίοι παίκτες κι αν χρησιμοποιούνται. Και αυτό μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί και δύσκολα θα επιτευχθεί μέχρι το τέλος της σεζόν.

Η λογική λοιπόν λέει να κλείσει η χρόνια με τους “ερυθρόλευκους” να χτυπούν και τους δύο τους στόχους (πρωτάθλημα και Κύπελλο) και ίσως να εκφραστεί από τώρα η ανάγκη μεταγραφικού σχεδιασμού ενόψει του καλοκαιριού, γιατί αν μη τι άλλο τα κενά που υπάρχουν πρέπει να καλυφθούν και να γίνει μία εκ νέου αξιολόγηση του υπάρχοντος έμψυχου υλικού.

Τώρα όμως το πρόγραμμα του Ολυμπιακού γράφει με κεφάλαια γράμματα “ντέρμπι”, σε μια περίοδο που εκκρεμούν τόσο αγωνιστικά όσο και βαθμολογικά ζητήματα για τους Πειραιώτες. Μία νίκη στην έδρα του μεγαλύτερου αντιπάλου εντός συνόρων θα αποτελέσει σίγουρα μια γερή ένεση ψυχολογικής τόνωσης τόσο για τους παίκτες όσο και για τους φίλους του Ολυμπιακού.