Η Μπαρτσελόνα έγραψε για ακόμα μία φορά ιστορία πετυχαίνοντας έξι γκολ απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν και προκρίθηκε στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, με πολλούς ωστόσο να κάνουν λόγο για διαιτητική εύνοια. Γράφει ο Μανώλης Μακρόπουλος.

Χθες βράδυ (8/3), ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης, έγινε μάρτυρας μιας εκ των πιο επικών ανατροπών στην ιστορία του αθλήματος. Η Μπαρτσελόνα του Λουίς Ενρίκε, καλείτο να ανατρέπει το εις βάρος της 4-0 του πρώτου αγώνα, κατάσταση που έδειχνε σχεδόν απίθανο να ανατραπεί.

Ο..ποδοσφαιρικός Θεός όμως, είχε κέφια, και τα όσα εξελίχθησαν στο «Καμπ Νου», γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Η Μπαρτσελόνα προηγήθηκε με 3-0 (Σουάρεζ 3′, Κουρζάβα (αυτογκόλ) 40′ και Μέσι 50′), όμως στο 62ο λεπτό, ο Καβάνι με απίθανο βολέ, μείωσε σε 3-1, και φάνηκε να βάζει ταφόπλακα στα όνειρα των Καταλανών για μια φοβερή ανατροπή.Και πράγματι, μέχρι το 88′, κανένας – εκτός του Νεϊμάρ – δεν πίστευε στο θαύμα. Ο Βραζιλιάνος, με αριστοτεχνική εκτέλεση φάουλ, έκανε το 4-1, ενώ με ολύμπια ψυχραιμία, εκτέλεσε εύστοχα το -ανύπαρκτο- πέναλτι που κέρδισε ο Σουάρεζ (90′). Πέντε λεπτά, χώριζαν τους «μπλαουγκράνα» από την απόλυτη ανατροπή.

Στο 4ο λεπτό του έξτρα χρόνου, ο Σέρτζι Ρομπέρτο, με κοντινή προβολή ύστερα από ”γλυκό” γέμισμα του Νεϊμάρ, ολοκλήρωσε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά παραμύθια ! Η Μπαρτσελόνα νίκησε με 6-1, και έστειλε την Παρί σπίτι της.

Ναι, η ίδια ομάδα που πριν από περίπου ένα μήνα, είχε ηττηθεί με κάτω τα χέρια 4-0 στο Παρίσι. Η ίδια ομάδα που για τους περισσότερους (όπως και για τον γραφών), έχει χάσει την ταυτότητά της!

Κι όμως, μετά από ένα τέτοιο -πραγματικά απίστευτο- αγώνα, αρκετοί (Έλληνες) ήταν εκείνοι που στάθηκαν στα σφάλματα της διαιτησίας. Και δεν είχαν άδικο. Τόσο στην περίπτωση του πέναλτι στον Νεϊμάρ, όσο και σε εκείνη του Σουάρεζ, ο διαιτητής έκανε λάθος. Ίσως παρασύρθηκε από το κοινό. Ίσως πάλι να ήταν η λάθος απόφαση της στιγμής. Μην ξεχνάμε πως οι διαιτητές, είναι κ’αυτοί άνθρωποι, κάνουν λάθη. Και η αλήθεια είναι πως, ο καθένας από εμάς, θα καταλόγιζε σίγουρα την «εσχάτη των ποινών» στην πρώτη περίπτωση. Πιθανόν και στη δεύτερη.

Η αιτία πάντως, βρίσκεται εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Στη γενικότερη παιδεία και νοοτροπία των Ελλήνων φιλάθλων. Δε γίνεται ρε φίλε, να έχεις ζήσει μια τόσο έντονη συναισθηματικά (ότι ομάδα κ’αν υποστηρίζεις) εμπειρία, και να κάθεσαι να μιλάς για διαιτησίες και… Ουεφαλόνες. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Ναι, σύμφωνοι, το είπαμε και παραπάνω, πως το πιθανότερο είναι να μην υπήρχε πέναλτι σε καμία εκ των δύο περιπτώσεων. Αλλά, αν δεν παραδέχεσαι πως αυτό που έκανε η Μπάρτσα χθες βράδυ, είναι εξωπραγματικό και συγκλονιστικό, τότε είσαι «κολλημένος». Αν πάλι είσαι στο άλλο άκρο, και δε δέχεσαι πως στο θαύμα συνέβαλε και ο Γερμανός ρέφερι, τότε μάλλον είσαι φανατικός «μπλαουγκράνα».

Δε γίνεται να βγαίνει παίκτης της Παρί, ο Βεράτι συγκεκριμένα, και να δηλώνει χαρακτηριστικά πως ”Δε φταίει ο διαιτητής, εμείς φταίμε!”, και εσύ να βγάζεις χολή και να ”ρίχνεις” Παναγίες και κατάρες στον άρχοντα του αγώνα. Δε στέκει, Μαδριλένικες (!!) και Παριζιάνικες (!!) εφημερίδες – και μάλιστα μεγάλου βεληνεκούς- να κάνουν λόγο για ”θαύμα”, ”έπος”, ”απίθανα πράγματα”, και ο Έλληνας οπαδός να μιλάει για σφαγή και σπρώξιμο!

Και στο κάτω-κάτω, για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, το μεγαλύτερο ποσοστό των ”αδικημένων”, φυσικά και δεν υποστηρίζει Παρί! Απλά, αρέσκεται στο να βλέπει την ομάδα της Καταλονίας να ταπεινώνεται. Το έδειξε στις 14 Φλεβάρη, το έδειξε και χθες, μειώνοντας αυτό το επικό come back, με φωνές για τη διαιτητική ομάδα.

Πως λοιπόν, να υπάρξει πρόοδος του Ελληνικού ποδοσφαίρου, όταν υπάρχουν τέτοιοι «ποδοσφαιρόφιλοι»; Όταν μετατρέπουν το Τσάμπιονς Λίγκ, σε ελληνικό πρωτάθλημα;

Προσωπικά, θεωρώ (μπορεί να είμαι λάθος) πως ομάδα που έχει τέσσερα γκολ αβαντάζ, από το 1′ παίζει με «την ουρά στα σκέλια», αλλάζει τρεις  πάσες από το 86ο λεπτό έως και τη λήξη του αγώνα (!), μα πάνω απ’ όλα, δέχεται τρία γκολ σε έξι λεπτά (!!),  δεν αξίζει να βρίσκεται στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ακόμη και αν ο διαιτητής κάνει λάθος σφυρίγματα.

Κάτσε λοιπόν, Έλληνα προπονηταρά, και σκέψου λίγο καλύτερα, τι έζησες εχθές…

Κάτι παραπάνω από ένα άθλημα.

ΥΓ 1: Μέχρι και οι θρύλοι, Τζέραρντ και Όουεν, έκαναν σαν μικρά παιδιά στο στούντιο, μετά το 6ο γκολ, και εσύ κάθεσαι και μιλάς για αλλοίωση ;;

ΥΓ 2: Προσωπικά, πίστευα στην πρόκριση, σίγουρα όχι με τέτοιον τρόπο, αλλά όταν υπάρχει ελπίδα και πίστη…πολλά γίνονται!