Μπάσκετ: «Διαμαντίδηδες vs Σπανούληδες»
Δύο κορυφαίοι μπασκετμπολίστες της γενιάς τους, οι Διαμαντίδης και Σπανούλης, μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Γράφει ο Σωτήρης Κεφαλάς.
Διαμαντίδης και Σπανούλης, Σπανούλης και Διμαντίδης…Δύο ονόματα, δύο ξεχωριστές ιστορίες και φιγούρες του ελληνικού και ευρωπαικού μπάσκετ. Δύο ονόματα που έχουν εξελιχθεί σε μία σύγκριση ετών. Οι ίδιοι έχουν μάθει να ζουν με τις συγκρίσεις του απλού κόσμου, των λεγόμενων αναλυτών του δρόμου, σχετικών και άσχετων με το θέμα. Η λανθασμένη αυτή σύγκριση φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά. Η ασύμμετρη αυτή σύγκριση πηγάζει από τον οπαδισμό και την εμμονή των φανατικών στους δύο παίχτες.
Οι δύο αυτές ηγετικές προσωπικότητες έχουν πετύχει πολλά μα πάρα πολλά…Τόσα πολλά που τα ζηλεύει και μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού μπάσκετ, παίκτες και προπονητές. Δεν θα ‘θέλα να μπω σε σύγκριση τίτλων, στατιστικών και ατομικών βραβείων γιατί έτσι κουράζω και τάσσομαι με τους πολλούς. Οι δυο τους δεν μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους σε μια τέτοια σύγκριση. Έχουν συνυπάρξει συμπαίχτες σε εθνική και Παναθηναϊκό μέχρι το 2010. Από εκεί και μετά οι δρόμοι τους χώρισαν, ωστόσο ποτέ δεν έπαψαν να είναι καλοί φίλοι και αντίπαλοι μόνο για 4ο λεπτά. Η σύγκριση συνεχίζει να υπάρχει. Οι δυο τους ”κλείνουν” τα αυτιά τους και συνεχίζουν να ανεβάζουν και άλλα σκαλοπάτια το ελληνικό μπάσκετ ακόμα και αν ο τυπάς με το νούμερο 13 στη πλάτη έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Κάτι άλλο που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν είναι το γεγονός ότι το άθλημα όπως όλοι ξέρουμε είναι ομαδικό και είναι άδικο να κρίνονται οι δύο ηγέτες μεμονωμένα και σε σχέση με ότι αποτυπώνεται στο φύλλο της στατιστικής. Σπανούλης και Διαμαντίδης κάνουν ”μάγκες” πολλούς παίχτες αλλά και αυτοί οι παίχτες προσφέρουν αρκετές ευκολίες στο παιχνίδι των δύο ηγετών. Όσο computer και αν έχουν αποδείξει ότι είναι, δεν παύουν να είναι ανθρώπινες οντότητες με συναισθήματα.
Τα πάντα λοιπόν βρίσκονται στη σφαίρα του φανατισμού. Η σύγκριση παραμένει και θα παραμείνει επιφανειακή. Δεν θα πρωτοτυπήσω ιδιαίτερα απλά θα πω πως οφείλουμε να δούμε αυτούς τους δύο παίχτες ως προσωπικότητες που εξέλιξαν και έφτασαν το ελληνικό μπάσκετ στην ελίτ όπως παλιότερα το έκανα με εντυπωσιακό τρόπο ο Γκάλης, Γιαννάκης και λοιποί.
