Ρεϊμόν Κοπά: Πάει για νέες περιπέτειες ο «Ναπολέων του ποδοσφαίρου»

Έζησε, μεγάλωσε και μεσουράνησε σε μία εποχή που δεν είναι τόσο μακρινή από τη σημερινή, αλλά είναι τόσο διαφορετική. Είναι… ασπρόμαυρη. Όμως αυτά που κατάφερε να προσφέρει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ο Ρεϊμόν Κοπά ξεπερνάνε κατά πολύ τόσο τα σύνορα αυτής της εποχής όσο και της Γαλλίας.

Ο παλαίμαχος παίκτης έζησε μία καριέρα γλυκιά σαν γαλλικό… κρουασάν και μπορεί να έφυγε από τη ζωή το πρωί της Παρασκευής (3/3), όμως, τα κατορθώματά του θα μείνουν στην ιστορία για να θυμούνται οι μεγαλύτεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

Ποιος Κοπαζέφσκι; Ο… Κοπά!

Πριν ο Ρεϊμόν Κοπά γίνει ο σούπερ σταρ της δεκαετίας του ’50 πρέπει να ανατρέξουμε λίγο πιο πίσω και να δούμε από που «κρατάει η σκούφια του». Συγκεκριμένα οι παππούδες του ήταν Πολωνοί έζησαν και μεγάλωσαν στην Κρακοβία με το όνομα Κοπαζέφσκι.

Οι γονείς του μεγάλωσαν και γνωρίστηκαν στη Γερμανία, όπου είχαν πάει ως μετανάστες και στη συνέχεια, μετά το τέλος του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, πήγαν στη Γαλλία για μία καλύτερη ζωή εκεί, όπου και γεννήθηκε ο Ρεϊμόν. Ωστόσο, το επώνυμό του ήταν τόσο δύσκολο για τα παιδιά της ηλικίας του που στο σχολείο «έκοψαν» το Κοπαζέφσκι που έγινε… Κοπά και το κράτησε ο ίδιος.

Ο νεαρός Ρεϊμόν από μικρός έδειχνε πως είχε αγάπη για την μπάλα, αφού που τον έχανε και που τον έβρισκε κανείς ήταν έξω στους δρόμους, όπου έπαιζε με τις ώρες με φίλους του. Παρόλα αυτά έπρεπε να πηγαίνει και να βοηθάει τους δικούς του στα ορυχεία της βόρειας Γαλλίας. Ακόμη και έτσι, όμως κατάφερε να ξεχωρίσει σε διαγωνισμό που έγινε κατακτώντας τη δεύτερη θέση και παράλληλα να υπογράψει συμβόλαιο το με την Ανζέ τη φανέλα της οποίας φόρεσε από το 1949 ως το 1951, μετρώντας 60 εμφανίσεις και 15 γκολ.

Ρε(μς) τι μας λες…

Οι εμφανίσεις του Κοπά με την Ανζέ ήταν τόσο καλές που δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητες. Ο νεαρός Γάλλος μεσοεπιθετικός μπορεί να μην ήταν και το πρώτο… μπόι, όμως, η τεχνική του κατάρτιση με τη μπάλα στα πόδια και οι απανωτές του ντρίμπλες που μπορούσαν να αφήσουν στον… τόπο αντίπαλο έφταναν και περίσσευαν για τους ανθρώπους της Ρεμς για να τον κάνουν δικό τους.

Μία απόφαση που δεν την μετάνιωσαν ποτέ, αφού ο τύπος που έβλεπε τον κόσμο από το ύψος των 169 εκατοστών οδήγησε το γαλλικό σύλλογο σε… γκραν σουξέ επιτυχίες που όμοιες του δεν έχει ξαναζήσει από τότε.

Έχουμε και λέμε: δύο πρωταθλήματα Γαλλίας (1953, 1955), ένα Λάτι Καπ (1953) και ένα άλλο που έχασαν δύο χρόνια αργότερα. Ωστόσο, η Ρεμς ήταν η πρώτη γαλλική ομάδα που έφτασε σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών και συγκεκριμένα στον… πρώτο που έγινε ποτέ. Όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό, αφού οι Γάλλοι ηττήθηκαν με σκορ 4-3 από τη Ρεάλ Μαδρίτης που έμελλε να γράψει ιστορία στο θεσμό (παρέα με τον Κοπά, spoil alert).

Και εγένετο ο «Ναπολέων του ποδοσφαίρου»

Η σεζόν 1956- 1957 ήταν εκείνη που άλλαξε την καριέρα του Ρεϊμόν Κοπά, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης θα  βγάλει από τα ταμεία της 52 εκατομμύρια φράγκα (ένα εκατομμύριο ευρώ τη σήμερον ημέρα) για να τον κάνει δικό της και να προσθέσει ακόμη ένα «διαμάντι» στο στέμμα της, αφού ήδη είχε στα λευκά της χρώματα τους Αλφρέντο Ντι Στέφανο, Φέρεντς Πούσκας και Χέντο.

O Γάλλος μεοσεπιθετικός δεν θα αργήσει πολύ να… ζαλίσει (περισσότερο και από γαλλική σαμπάνια) τους αντιπάλους του και τους φίλους της μαδριλένικης ομάδας με τις απίθανες προσωπικές του ενέργειες. Όπως και δεν θα αργήσουν τα πρώτα παρατσούκλια με τους Ισπανούς να του «κολλάνε» το «Κοπίτα» (επειδή ήταν κοντός και του το έβγαλαν ως χαϊδευτικό).

Ωστόσο, το παρατσούκλι που θα ταίριαζε «γάντι» στον Κοπά ήρθε μετά από ένα ματς της εθνικής ομάδας της Γαλλίας με την αντίστοιχη της Ισπανίας στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» με τους «τρικολόρ» να φεύγουν νικητές με σκορ 2-1 και εκείνος να  βγάζει… μάτια, με αποτέλεσμα ένας δημοσιογράφος της «Marca» να τον χαρακτηρίσει ως τον «Ναπολέων του ποδοσφαίρου».

Βασιλικό… τρίο

Η Ρεάλ Μαδρίτης και χωρίς τον Ρεϊμόν Κοπά ήταν άπιαστη. Όμως με τη προσθήκη του το παζλ έμοιαζε πιο ολοκληρωμένο. Μπορεί ο Γάλλος να μην έπαιζε στα αριστερά, όπως ήταν η θέση του, αλλά ως «δεκάρι», όμως η ποιότητά του ήταν τέτοια που διέπρεψε ακόμη και εκεί.

Παρέα με τον Φέρεντς Πούσκας (που ήταν και το είδωλό του) και τον Αλφρέντο Ντι Στέφανο θα δημιουργούσαν ένα… τρομακτικό τρίο που έμελλε να μείνει στην ιστορία και να γράψει… τέτοια, αφού μαζί κατέκτησαν τρία συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών (1957, 1958, 1959), δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (1957, 1958) και ένα Λάτιν Καπ (1957), ενώ ήταν για τρία χρόνια αήττητοι!

Χρυσό… παιδί!

Ο Ρεϊμόν Κοπά ήταν από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη τη δεκαετία του ’50 και με το… ασημικό που κατέκτησε με τη Ρεάλ Μαδρίτης μπόρεσε και ο ίδιος να γίνει… χρυσός. Έτσι, το 1958 σήκωσε τη «Χρυσή Μπάλα», ενώ ένα χρόνο νωρίτερα είχε φτάσει πολύ κοντά για το ίδιο βραβείο τερματίζοντας τρίτος, όπως και το ’56. Στο photo finish έχασε και τον τίτλο της «Χρυσής Μπάλας» το 1959.

Καλύτερος και από τον Πελέ!

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 έγινε στη Σουηδία με τη Βραζιλία του Πελέ και των άλλων αστεριών να πηγαίνει στον τελικό απέναντι στους οικοδεσπότες και να το κατακτά!

Όμως εκείνος που ξεχώρισε ανάμεσα σε πολλούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές ήταν ο Ρεϊμόν Κοπά, ο οποίος ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης του τουρνουά, παρά το γεγονός πως δεν σημείωσε τα περισσότερα γκολ (το έκανε ο συμπατριώτης του Ζισε Φοντέιν με 13), αλλά ήταν ο ηγέτης της εθνικής ομάδας της Γαλλίας που κατέκτησε τη τρίτη θέση του θεσμού.

Le retour…

Το 1959 ο Κοπά πήρε την απόφαση να επιστρέψει πίσω στη πατρίδα του και την ομάδα που τον έκανε αστέρα: τη Ρεμς. Μπορεί να είχε τα… χρονάκια του (ήταν 28), όμως, είχε και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο σα να μην είχε περάσει… μέρα και ας είχαν περάσει τρία χρόνια.

Στο δεύτερο πέρασμά του ο Κοπά θα γευτεί χαρές (δύο πρωταθλήματα: 1960, 1962), αλλά και μερικές πίκρες (υποβιβασμός, 1965), αλλά και πάλι χαρές (προβιβασμός ως πρωταθλήτρια, 1966).

Έτσι, ο Κοπά έφερε τη Ρεμς πάλι στα… σαλόνια του γαλλικού ποδοσφαίρου και το 1967 αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του εκεί, έχοντας συνολικά μαζί της 408 εμφανίσεις και 86 γκολ.