Zinedine Zidane: Ο πρίγκιπας της «Βασίλισσας»

Πρόκειται ίσως για έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα τις τελευταίες δεκαετίες. Τώρα πλέον τον έχουμε γνωρίσει και ως προπονητή και μάλιστα έναν από τους πιο επιτυχημένους των ευρωπαϊκών γηπέδων.

Who is who

Γεννημένος τον Ιούνιο του 1972 στη Μασσαλία της Γαλλίας από Αλγερινούς γονείς, ο Ζιντάν ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με το ποδόσφαιρο μόλις στα 10 του χρόνια όταν πέρασε τέσσερα χρόνια στις ακαδημίες του Σαν Ενρί και του Σεπτέμ Λε Βαλόν για να καταλήξει το 1986 στις ακαδημίες των Καννών. Εκεί ο Ζιντάν παρέμεινε για τρία χρόνια όταν και «προήχθη» στην μεγάλη ομάδα του συλλόγου, όπου στα τρία χρόνια παραμονής του πραγματοποίησε 61 εμφανίσεις πετυχαίνοντας και 6 τέρματα. Παράλληλα, ο «Ζιζού» με την αγωνιστική του εικόνα κατάφερε να διακριθεί και να κληθεί μάλιστα στην Εθνική Γαλλίας U17. Ήταν η αρχή μιας συνεχούς παρουσίας με την φανέλα των «τρικολόρ».

Η ευκαιρία στην Μπορντό

Στα 20 του έρχεται η πρώτη του μεταγραφή, με την Μπορντό να του δίνει την ευκαιρία να καταξιωθεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κατακτώντας σε μία τετραετία το Ιντερτότο, το βραβείο του καλύτερου παίκτη του πρωταθλήματος ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ουέφα με αντίπαλο την Μπάγερν Μονάχου.

Η Γιούβε, η αναγνώριση και η Χρυσή Μπάλα

Οι εμπειρίες όμως που απέκτησε ο νεαρός τότε Ζιντάν ήταν ανεκτίμητες και τον βοήθησαν να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο, πράγμα που έφερε την μετακίνησή του στο Τορίνο της Ιταλίας για λογαριασμό της Γιουβέντους. Η μεταγραφή του στη Γιούβε σηματοδότησε μία καινούρια αρχή, με τον Ζιντάν να κατακτά το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ιντερκοντινένταλ απέναντι στην Ρίβερ Πλέιτ, χάνοντας, ωστόσο, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπορούσια Ντόρντμουντ. Η επόμενη σεζόν ήταν σαφώς καλύτερη για τον Ζιζού, αφού παρά την ήττα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την Ρεάλ, η Γιούβε στέφθηκε πρωταθλήτρια Ιταλίας. Λίγους μήνες αργότερα και έχοντας στη συλλογή του και το παγκόσμιο κύπελλο που κέρδισε με τους «τρικολόρ» το 1998 στα γήπεδα της Γαλλίας, ο 26χρονος τότε Ζιντάν ψηφίστηκε από την FIFA ως ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς ενώ κατέκτησε και την Χρυσή Μπάλα.

Η «Βασίλισσα» και τα χρόνια των διακρίσεων

Στην Γιουβέντους ο Ζιντάν παρέμεινε μέχρι και το 2001 προσθέτοντας στο μεταξύ στην τροπαιοθήκη του και την κατάκτηση του Euro στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας, όταν και του χτύπησε την πόρτα η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία πλήρωσε το εξωφρενικό για την εποχή ποσό των 150 δισεκατομμυρίων ιταλικών λιρών για να τον κάνει δικό της. Οι «μερέγχες» ήθελαν να χτίσουν μία αυτοκρατορία, αποκτώντας όλα τα μεγάλα ονόματα της Ευρώπης και όχι μόνο. Στην πρώτη του χρονιά με την «βασίλισσα» ο Ζιντάν πέτυχε το νικητήριο γκολ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Μπάγερ Λεβερκούζεν. Την επόμενη σεζόν ο Ζιζού ήταν ένας από τους θεμέλιους λίθους που οδήγησαν την Ρεάλ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ ο ίδιος ψηφίστηκε για τρίτη φορά καλύτερος παίκτης της χρονιάς από την FIFA. Οι διακρίσεις δεν σταμάτησαν και το 2004 ο Γάλλος βραβεύθηκε ως ο καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών. Την τελευταία του χρονιά στο Μπερναμπέου, ο Ζιντάν ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να «κρεμάσει» τα παπούτσια του μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας.

Το άδοξο τέλος

Όλη του η καριέρα είχε γραφτεί με χρυσά γράμματα και πλέον είχε την ευκαιρία να διπλασιάσει τα παγκόσμια κύπελλα της συλλογής του απέναντι στην Ιταλία. Μία απερίσκεπτη, ωστόσο, κίνησή του, του στέρησε αυτό το δικαίωμα αφού χτύπησε με κουτουλιά τον Ματεράτσι και αποβλήθηκε, «χαρίζοντας» ουσιαστικά το τρόπαιο στην Ιταλία. Το γεγονός αυτό στοίχισε πολύ στον Ζιντάν, ο οποίος παρά τις εξηγήσεις που έδωσε ήταν για πολύ καιρό στην απομόνωση του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι για την πράξη του αυτή, αφού ακόμα και οι συμπατριώτες του τον κατηγορούσαν για το χαμένο κύπελλο.

Το κεφάλαιο «προπονητής»

Ο Ζιζού δεν πτοήθηκε και συνέχισε να ασχολείται με το άθλημα που αγάπησε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, διοργανώνοντας φιλανθρωπικού χαρακτήρα ποδοσφαιρικούς αγώνες, κάνοντας δωρεές για να καταλήξει να πειραματίζεται στον χώρο της προπονητικής. Ξεκίνησε ως βοηθός του Ζοσέ Μουρίνιο για κάποιο διάστημα στην Ρεάλ Μαδρίτης, για να συνεχίσει στην μικρότερη ομάδα της «βασίλισσας» ως πρώτος προπονητής. Λίγες μέρες νωρίτερα, η διοίκηση των «μερέγχες» απομάκρυνε από το τιμόνι της Ρεάλ τον Ράφα Μπενίτεθ και στη θέση του προσέλαβε τον Γάλλο, «επισφραγίζοντας» μία σχέση αγάπης που κρατά σχεδόν μία δεκαπενταετία.