Οι στοιχειωμένες χρονιές των «νυχτερίδων» (vid)

H Βαλένθια των τελευταίων 2 ετών παλεύει για τη σωτηρία και την παραμονή της στην πρώτη κατηγορία της Ισπανίας παρά το γεγονός ότι έχει ξοδέψει αλόγιστα ποσά για ποδοσφαιριστές, οι οποίοι έχουν απογοητεύσει με την απόδοσή τους στον αγωνιστικό χώρο, όπως ο Μανγκαλά, ο Μουνίρ και ο Νάνι.

Έτσι, μετά τη συμπλήρωση 23 αγωνιστικών οι νυχτερίδες βρίσκονται στην 15η θέση της βαθμολογίας, 7 βαθμούς μακριά από την επικίνδυνη ζώνη. Χαρακτηριστικό της αγωνιστικής κρίσης που επικρατεί στο στρατόπεδο της ισπανικής ομάδας είναι ότι τη φετινή σεζόν έχουν καθίσει στον πάγκο της τρεις προπονητές, με τον Βόρο να διαδέχεται τον Τζέζαρε Πραντέλι, ο οποίος είχε αντικαταστήσει στο ξεκίνημα της σεζόν τον Πάκο Αγιεσταράν.

Ωστόσο, οι συνθήκες δεν ήταν πάντα τόσο αντίξοες στο στρατόπεδο των “νυχτερίδων”, οι οποίες στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα αποτελούσαν μία από τις πρωταγωνίστριες ευρωπαϊκές ομάδες στο κορυφαίο επίπεδο.

Αποκορύφωμα στην ευρωπαϊκή ιστορία του συλλόγου θεωρείται η παρουσία της ομάδας σε δύο συνεχόμενους τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ τη διετία 1999-2001. Στην τεχνική ηγεσία βρισκόταν εκείνη την εποχή ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ, ο οποίος έμεινε στην ιστορία για τους χαμένους τελικούς στους οποίους συμμετείχαν οι ομάδες του.

Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια 3-0 (Τσάμπιονς Λιγκ 2000)

Εκείνη τη σεζόν το σύνολο του Έκτορ Ραούλ Κούπερ είχε αφήσει με το στόμα ανοιχτό όλη την Ευρώπη αποσπώντας δύο ισοπαλίες από την Μπάγερν Μονάχου στο πρώτο σκέλος των ομίλων και αφήνοντας από κάτω τις Φιορεντίνα και Μπορντό στο δεύτερο γύρο της φάσης των ομίλων. Η συνέχεια ήταν συναρπαστική για τη Βαλένθια, η οποία απέκλεισε τόσο τη Λάτσιο όσο και τη Μπαρτσελόνα στα προημιτελικά και τα ημιτελικά της διοργάνωσης με συνολικό σκορ 5-3.

Ο τελικός του 2000 είχε ιστορική σημασία διότι ήταν η πρώτη φορά που δύο ομάδες από την ίδια χώρα συναντιούνταν σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ή Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ειδικότερα, στο “Σταντ Ντε Πρενς” η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είχε καταβάλει την αντίσταση της Μπάγερν Μονάχου στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης διεκδικούσε κόντρα στη Βαλένθια το όγδοο τρόπαιο στην ιστορία της. Η “βασίλισσα” τελικά, επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί καθώς επικράτησε με 3-0 με τα γκολ των Μοριέντες, Μακμάναμαν και Ραούλ στο 39΄,το 67΄και το 75΄.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Ελγκέρα, Ρομπέρτο Κάρλος, Καράνκα, Ιβάν Κάμπο, Μιτσελ Σαλγκάδο (85′ Ιέρο), Ρεδόντο, ΜακΜάναμαν, Ραούλ, Μοριέντες (73′ Σάβιο), Ανελκά (81′ Σαντσίς)
ΒΑΛΕΝΘΙΑ (Κούπερ): Κανιθάρες, Γκεράρδο Γκαρσία (68′ Ιλιε), Πελεγκρίνο, Ντζούκιτς, Ανγκλομά, Κιλι Γκονζάλες, Φαρίνος, Μεντιέτα, Γκέραρδ, Κλαούντιο Λόπεθ, Ανγκούλο




Μπάγερν – Βαλένθια 1-1/5-4 πεν. (Τσάμπιονς Λιγκ 2001)

Μπορεί, όμως, ο τελικός του Παρισιού να άφησε μία δόση πικρίας στις “νυχτερίδες” αλλά αυτός του Μιλάνου την ακριβώς επόμενη χρονιά κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η ήττα έχει μείνει ακόμα χαραγμένος στις μνήμες των φίλων της ομάδας. Αρχικά, η Βαλένθια άφησε εκτός συνέχειας τόσο τον Ολυμπιακό όσο και τον Παναθηναϊκό στο πρώτο και το δεύτερο σκέλος της φάσης των ομίλων αντίστοιχα για να αποκλείσει την Άρσεναλ (2-2) και τη Λιντς (0-3) στα προημιτελικά και τα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Στον μεγάλο τελικό συναντήθηκαν οι δύο φιναλίστ των δύο περασμένων τελικών με συνέπεια να επιθυμούν να επουλώσουν τις πληγές που τους δημιούργησαν οι προηγούμενες σκληρές ήττες. Η κανονική διάρκεια του παιχνιδιού έληξε 1-1 με τα πέναλτι να έχουν την τιμητική τους. Αρχικά, ο Μεντιέτα στο 3ο λεπτό έδωσε από τα 11 βήματα το προβάδισμα στους Ισπανούς για να ακολουθήσει από πλευράς Μπάγερν Μονάχου το χαμένο πέναλτι του Σολ, το οποίο απέκρουσε με τα πόδια ο Κανιθάρες. Ωστόσο, στο 51ο λεπτό ο Έφενμπεργκ εκτέλεσε το δεύτερο κερδισμένο πέναλτι της ομάδας του και ευστόχησε για να ισοφαρίσει σε 1-1 και να οδηγηθεί το παιχνίδι στη ρώσικη ρουλέτα. Στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι και με το σκορ 4-3 υπέρ των “βαυαρών” ο Καν απέκρουσε για τρίτη φορά πέναλτι (σ.σ του Πελεγκρίνο) και χάρισε το τέταρτο τρόπαιο στην ομάδα του Μονάχου.

Η εικόνα του δακρυσμένου Κανιθάρες στον αγωνιστικό χώρο και του Όλιβερ Καν, ο οποίος έχει σπεύσει να τον παρηγορήσει αποτελεί μία κλασσική στιγμή του Τσάμπιονς Λιγκ καθώς αντικατοπτρίζει άριστα την εναλλαγή συναισθημάτων που μπορεί να προσφέρει ο “Βασιλιάς των Σπόρ”.

ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ (Χίτσφελντ): Καν, Σανιόλ (46′ Γιάνκερ), Κουφούρ, Άντερσον, Λίνκε, Λιζαραζού, Χάργκριβς, Έφενμπεργκ, Σαλιχάμιτζιτς, Σολ (108′ Πάουλο Σέρτζιο), Ελμπερ (99′ Τσίκλερ).
ΒΑΛΕΝΘΙΑ (Κούπερ): Κανιθάρες, Ανγκλομά, Αγιάλα (90′ Τζούκιτς), Πελεγκρίνο, Καρμπόνι, Μπαράχα, Μεντιέτα, Κίλι Γκονζάλες, Αϊμάρ (46′ Αλμπέλδα), Χουάν Σάντσες (66′ Ζάχοβιτς), Κάριο

H εξιλέωση ήρθε παρέα με τον Ράφα Μπενίτεζ:

Ωστόσο, πέρα από κάθε ποδοσφαιρική λογική και εκεί που όλοι προεξοφλούσαν τη μελλοντική κατάρρευση του συλλόγου λόγω των αγωνιστικών πληγμάτων που δέχθηκε, ένας Ισπανός προπονητής γεννημένος στη Μαδρίτη είχε άλλη άποψη. Αναφερόμαστε φυσικά, στον Ράφα Μπενίτεζ, ο οποίος ανέλαβε το καλοκαίρι του 2001 τις “νυχτερίδες” και έκανε πράξη αυτό που δεν μπόρεσε ο προκάτοχός του.

Έφερε, δηλαδή τίτλους στη Βαλένθια που την κατέστησαν ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ειδικότερα, μέχρι το 2004, όπου αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (2002, 2004) και ένα Κύπελλο Ουέφα (2004).